Jak „Ruskie” „zdradzili” Powstanie Warszawskie

Co roku pewne środowiska pseudopatriotyczne starają się szczuć Polaków na Rosjan pod pretekstem nieudzielenia przez tych drugich pomocy Powstaniu Warszawskiemu. Przypomnijmy – o udzieleniu pomocy decydowali nie Rosjanie, tylko tow. Stalin. Mamy pretensje do ludojada, że jest ludojadem, a jednocześnie uzależniamy sukces naszej operacji od tego, że ludojad zachowa się jak nie-ludojad, mimo, że nasza operacja jest wymierzona w interesy ludojada – i nawet nie próbowaliśmy z ludojadem czegokolwiek uzgadniać? A „patrioci” jak zwykle wieszają Cygana za winy kowala. Te działania propagandowe służą nie tylko doraźnym celom politycznym (uwiarygadnianie się „patriotów” przed Polakami przy użyciu antyrusycyzmu, tak jak w 1968), ale i pozwalają zdjąć odium hańby z inicjatorów i decydentów powstania:

„W WARSZAWIE MURY BĘDĄ SIĘ WALIĆ I KREW POLEJE SIĘ STRUMIENIAMI, AŻ OPINIA ŚWIATOWA WYMUSI NA RZĄDACH TRZECH MOCARSTW ZMIANĘ DECYZJI Z TEHERANU”
Gen. Leopold Okulicki – wypowiedź na naradzie Komendy Głównej AK
w lipcu 1944 (według zachowanych stenogramów)
WSZYSCY KTÓRZY ROZPOCZĘLI WALKĘ WIEDZIELI, ŻE IDĄ NA PEWNĄ ŚMIERĆ, POZOSTALI ZAZDROŚCILI POLEGLYM. NADZIEMSKA SIŁA ROZPROMIENIAŁA SERCA.
Antoni Chruściel „Monter”
Londyn, dnia 20 sierpnia 1945

O wstydliwych kulisach podejmowania decyzji o rozpoczęciu powstania traktuje (niedokończony, opublikowany we fragmencie) tekst „Powstanie Warszawskie oczami narodowca”.
Zagadnieniem nieudzielana pomocy chciałem się zająć na poważnie w tym roku, lecz niestety nie zdążyłem przed rocznicą. Mój tekst w obszarze rosyjskiej bierności pod Warszawą chciałem oprzeć o artykuł Norberta Bączyka pt. „Zatrzymany front?” z Poligonu 4 (27) / 2011, str. 13. Tekst ten wygrzebał jeden z użytkowników portalu dws.org.pl (http://www.dws.org.pl/viewtopic.php?f=20&t=128879#p1542833) . W skrócie – do zatrzymania ofensywy przez Armię Czerwoną nie doszło.

Norbert Bączyk, „Zatrzymany Front?”, Poligon 4/2011

Polecam tekst z „Poligonu” (można go kupić przez internet tu: Poligon 4/2011) oraz dyskusję na dws.org.pl, bo wiedza historyczna i wojskowa niektórych uczestników tamtej dyskusji jest o kilka poziomów wyższa niż w większości „bijatyk” o zatrzymanie frontu – można się sporo nauczyć.

(…)(Czy) Powstanie Warszawskie miało wpływ na zatrzymanie się ofensywy 1. Frontu Białoruskiego? Analiza dokumentów obu stron, w tym map dziennych z ruchami wojsk oraz meldunków o położeniu dywizji, raporty strat czy zużycia amunicji – analiza kompletna a nie wyrwane z kontekstu pojedyncze meldunki – na nic takiego nie wskazują. W sierpniu 1944 roku na południe i północny-wschód od Warszawy Wehrmacht i Armia Czerwona zwarły się w śmiertelnym boju. Niemcy najwyższym wysiłkiem nie dali się odepchnąć od Wisły, zablokowując swą 9. Armią lewe skrzydło 1. FB na przyczółkach pod Warką i Puławami. Na skrzydle prawym Frontu, dzięki udanemu odwrotowi spod Brześcia, dysponowali zaś zwartymi wojskami 2. Armii, które choć krok po kroku spychane na zachód, nie dały się rozbić. Jeszcze przed decyzją z 29 sierpnia zdano sobie sprawę w SWGK (STAWKA, przyp. mój, kimeciu), że dalsza kontynuacja ofensywy na berlińskim kierunku strategicznym wymagać będzie zebrania tu znacznie potężniejszych sił, niż aktualnie posiadał Rokossowski. Przykładowo nakazano, że gdy tylko 2. i 3. Front Ukraiński uzyskają trwałe wtargnięcie do Rumunii mają natychmiast … oddać kilka armii – SWGK kierowała je do Polski (w pierwszej kolejności, jeszcze w sierpniu, zaczęto wycofywać z Rumunii 5. Armię Uderzeniową i 52. Armię).Tak właśnie działała logika postępujących po sobie serii uderzeń strategicznych. Tam gdzie Armia Czerwona właśnie dokonała przełamania i pobiła wroga, do pościgu mogła już iść skromniejszymi siłami. Reszta wojsk była potrzebna tam, gdzie przeciwnik nie był jeszcze pobity. To mogło się zemścić w drugiej fazie operacji, ale paradoksalnie nie miało już większego znaczenia. Celem strategicznych operacji wojsk radzieckich było bowiem krok po kroku niszczenie potencjału bojowego nieprzyjaciela oraz jego systematyczne spychanie na zachód. Nikt w Moskwie nie miał złudzeń, że walcząc z Wehrmachtem można było dłużej na jednym kierunku strategicznym prowadzić działania pościgowe. Niemcy mieli jeszcze na tyle sił, że odtwarzali potencjał. Dlatego kluczowe cele ofensywy w Polsce zostały zrealizowane, a dyrektywa z 29 sierpnia oznaczała czasową pauzę w działaniach. Należało zaplanować nowy cios i zebrać do niego stosowne wojska. Do grudnia 1944 roku siły 1. Frontu Białoruskiego podwojono.
Pod względem wojskowym Powstanie Warszawskie było dla SWGK zjawiskiem marginalnym i pozbawionym większego znaczenia. W szerszym wymiarze [1.]miasto i tak planowano zająć manewrem dwustronnych kleszczy (p.e.1984: por. Operacja oskrzydlenia Warszawy, ofensywa zimowa 1945), więc kluczowe było nie wtargnięcie do Warszawy, ale podważenie obrony Niemców na Wiśle i Narwi. [2.]Wprawdzie miasto próbowano zdobyć z marszu na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku, ale niemieckie przeciwuderzenie powstrzymało ten zamiar. Potem wkroczyły uwarunkowania polityczne i Warszawa musiała zejść z listy najbliższych celów. Był to już pewien problem operacyjny, ale dotyczył on tylko Warszawy-Pragi. Natarcie 47. Armii, wspieranej brygadami wydzielonymi 2. APanc w kierunku ujścia Bugu, musiało się bowiem odbywać nie trzema, a dwoma korpusami strzeleckimi, przez co wraz z postępami jej lewa flanka nadmiernie się rozciągała. [3.]Gdyby na Warszawę-Pragę uderzono już 10 sierpnia, ułatwiłoby to wojskom centrum i lewego skrzydła Frontu marsz ku Modlinowi i Pułtuskowi, a zatem realizację wyznaczonych celów operacyjnych. Nie oznaczało to jednak, że zdobywcy Pragi znaleźliby się szybko na zachodnim brzegu Wisły. Utrata Pragi ściągnąć musiała do Warszawy regularne dywizje niemieckie (tak też się stało we wrześniu). [4.]Oznaczałoby to bitwę o kolejny przyczółek, tyle że w centrum wielkiego miasta. Skoro 1. Front Białoruski miał już przyczółki na Wiśle, na których rozgrywała się wówczas mordercza bitwa, a teraz dążył do zdobycia takich na Narwi, to angażowanie się w bitwę o kolejny przyczółek na Wiśle, w centrum docelowego ugrupowania własnych wojsk, byłoby szkodliwym rozproszeniem wysiłku. Warto o tym pamiętać – tak jak w sierpniu brak uderzenia na Warszawę-Pragę był decyzją polityczną, również wrześniowy desant wojsk polskich z Pragi przez Wisłę nosił takie znamiona.W wymiarze wojskowym nie był bowiem 1. Frontowi Białoruskiemu do niczego potrzebny. Miał jednak wielką wagę polityczną.
Nie jest też prawdą opinia, że Stalin zaniechał działań zaczepnych nad Wisłą, skupiając się na kierunku bałkańskim. W rzeczywistości taki osąd wynika z braku zrozumienia systemu planowania operacji zaczepnych SWGK. Ostateczną decyzję o wykonaniu strategicznego uderzenia na Bałkany podjęto w czasie narad SWGK w dniach 27-29 lipca, a zatwierdzono formalną dyrektywą z dnia 2 sierpnia 1944 roku. W tym czasie ofensywa na terenie Polski miała jeszcze charakter pościgu, a zatem zabierano z tego obszaru wojska. Wojska do uderzenia na Rumunię komasowano. Jednak jeszcze w sierpniu pościg w Polsce się załamał, a zaczął na Bałkanach. W tej sytuacji SWGK zaczęła zabierać wojska z południa i przerzucać na inne kierunki.
[5.]Gdyby Stalin nie nakazał odseparować Warszawy od działań Frontu, zapewne w połowie sierpnia 1944 roku 47. Armia zdobyłaby warszawską Pragę. [6.]Pomoc lotnicza wsparłaby stronę powstańczą w Warszawie. Niemcy nie mogliby zaś wycofać z tego obszaru dowództwa XXXIX KPanc, 4. DPanc oraz stanęli przed koniecznością ściągnięcia z Rzeszy dalszych posiłków. Walki o polską stolicę rozgorzałby ze znacznie większą siłą, na powstańców ruszyły zaś regularne oddziały Wehrmachtu. Zdobycie Warszawy-Pragi mogło pomóc Armii Czerwonej na prawym skrzydle Frontu, ale nad samą Wisłą zmieniało niewiele. 1. Armia Polska z przyczółka magnuszewskiego i tak nie mogła ruszyć na Warszawę, bo w drugiej połowie sierpnia nad Pilicę przybyła Grupa Korpuśna „E” ta sama, która pod koniec lipca jako ostatnia wychodziła z Brześcia. Ta improwizowana dywizja składała się w weteranów różnych związków taktycznych i przez Niemców uważana była za doborową, co zresztą pokazała we wcześniejszych walkach. Uporządkowana po odwrocie spod Brześcia, znów weszła do akcji, po raz kolejny pokazując, jak wielkim błędem 1. FB było pozwolenie na odejście 2. A z „kotła" nad Bugiem. To był przeciwnik, jakiego w obronie niedoświadczone polskie dywizje, dowodzone przez rosyjskich oficerów, nie byłyby w stanie pokonać W styczniu 1945 roku nie potrafiła tego zresztą cała radziecka 61. Armia. W sierpniu 1944 roku 1. Armia Polska nie zaatakowała na północ. 8. AGw nie mogła przedrzeć się na Radom, więc plan zwinięcia frontu niemieckiego na Wiśle opracowany przez Żukowa okazał się nierealny. Ataki przez Pilicę byłby w takich warunkach tylko wytracaniem życia żołnierzy polskich dywizji.
Stalin nie zatrzymał Frontu z powodu Powstania Warszawskiego. Front, związek dziewięciu armii, wyczerpał możliwość natarcia na przełomie lipca i sierpnia, potem podciągnął zaopatrzenie, przegrupował się i wkrótce mozolnie nacierał dalej. Głównodowodzący RKKA powstrzymał tylko skromną część sił od realizacji działań o charakterze operacyjnym, jeśli nie zaledwie taktycznym. To wystarczyło, by osamotnić Warszawę. Później, we wrześniu, nakazał podjąć równie ograniczone działania zaczepne, aby na arenie międzynarodowej przedstawić się w roli powstańczego sojusznika. W rzeczywistości klęska Powstania Warszawskiego była wielkim tryumfem Stalina. Z wojskowego punktu widzenia i tak siła uderzeniowa 1. Frontu Białoruskiego w aktualnie prowadzonej operacji wyczerpała się na Wiśle, ale co ważne, zdobyto przyczółki do dalszych działań. Dlatego Armia Czerwona nic nie straciła na powstaniu. Politycznie klęska AK przetrąciła kręgosłup patriotycznym organizacjom podziemnym i uświadomiła polskiemu społeczeństwu, że Polska leży w strefie interesów ZSRR, którą to strefę zachodnie mocarstwa będą respektować. W takich warunkach podporządkowanie sobie Polski było już znacznie łatwiejsze.
N. Bączyk, op.cit, str. 15

[1.] Tego oczekiwałem. Dojście do ujścia Bugonarwi, oczyszczenie prawej flanki do linii Narwi, opcjonalnie dodatkowy przyczółek na północ od Warszawy – i dopiero można rozpocząć operację warszawską silnym uderzeniem z przyczółka Warecko – Manguszewskiego.
[2.] Nie znalazłem w tekście niczego na poparcie tej tezy. "Miasto", czyli Pragę? Bo chyba nie lewobrzeżną Warszawę?!?
[3.] Czy na pewno zdobycie Pragi było możliwe 10 sierpnia? Czytałem artykuł i nie jestem przekonany – czy walki o Pragę mogły się przerodzić w dłuższą bitwę miejską, czy nie?
[4.] Po co komu taki przyczółek, z którego nie da się rozwinąć natarcia?!?
[5.] Czyli – od 10 VIII do 15 VIII miałaby zostać zdobyta Praga? Lublin zdobywano 2 dni, ale Lublin to były po stronie niemieckiej działania opóźniające.
[6.] Po co? Kto by się miał na to zgodzić? Stalin?
Źródło: http://www.dws.org.pl/viewtopic.php?f=20&t=128879&st=0&sk=t&sd=a#p1542833 , część wyróżnień rekstu oryginalna z dws.org.pl, część dodana przez p.e.1984

Więcej o Powstaniu Warszawskim:

Jak Churchill nie nauczył Polaków realpolitikJak “Ruskie” “zdradzili” Powstanie WarszawskiePW’44 bez broni – meldunki kontrwywiadu AK i przebieg walkPowstanie Warszawskie oczami narodowcaPierwotne plany operacyjne AKJaką pomoc dowództwo Powstania Warszawskiego zagwarantowało swoim podkomendnym i ludności cywilnej Warszawy?Jak narodowcy-uczestnicy powstania oceniali je w dniu kapitulacji?Czy można było wcześniej przerwać powstanie? Propozycje kapitulacji składane przez von dem Bacha Borowi.Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.

Poniżej zamieszczam inny tekst, który większość zagadnień związanych z tym nieudzieleniem pomocy przedstawia zgodnie z faktami.

Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.

Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego – czyli: Trujący Grzyb pseudopatriotyzmu podle atakuje narodowców.

Przez internet przetacza się ofensywa PiSowskego chowu pseudopatriotów i różnych „narodowców” pokroju Stanisława Michalkiewicza („Epigoni celebrują rocznicę”), którzy krytyków Powstania Warszawskiego określają jako moskiewskich „gawnojedów” z endokomuny, „sowieciarzy”, „komuchów”, „czcicieli knuta” etc., wrogich „niepodległościowym postawom”. Tworzone jest wrażenie, że druga strona wyśmiewa żołnierzy AK i drwi sobie z jakichś świętości oraz chce niewolić Polskę jeśli nie poprzez UE, to już na pewno poprzez „Moskwę”. Tymczasem ci „nasi” „patrioci” są rzekomo jedynymi szafarzami „myśli niepodległościowej” i „tradycji powstańczej”.

Czego brakuje w wypowiedziach opisywanych środowisk – to szacunku dla życia Polaków oraz realizmu politycznego i militarnego. Spustoszenie w świadomości i postawach współczesnych Polaków dokonuje się za sprawą afirmacji szastania życiem własnym i innych już nawet nie w imię korzyści narodowych, lecz – „okazania sprzeciwu wobec próby zniewolenia”! Ilu Polaków można posłać w bój bez broni, na pewną śmierć i pewną klęskę w imię „tradycji powstańczej”? Skąd się mają brać racjonalni politycy realizujący realpolitik, jeśli wyborcy są wychowani (przez WIADOMO KOGO) na postawach surrealizmu politycznego i na zdrowych psychicznie polityków nie zagłosują?

Przyjrzyjmy się jeszcze tekstowi Stanisława Michalkiewicza:

Michalkiewicz napisał: Polska obchodzi 68 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Ale nie cała. Rocznicę tę wspominają z pietyzmem spadkobiercy tradycji powstańczej, tradycji niepodległościowej, gotowi ponosić ofiary nie tylko dla niepodległości, ale również – a może nawet przede wszystkim – by dzięki niepodległości móc zażywać wolności we własnym państwie. Ale już tak zwani „realiści”, czyli mówiąc inaczej – czciciele knuta – spoglądają na celebrujących rocznicę wybuchu Powstania z ostentacyjnym lekceważeniem, a nawet pogardą. Nie tyle może nimi gardzą, chociaż nimi oczywiście też – co niepodległościowymi ideałami, do których tamci nawiązują. Dla czcicieli knuta tamten ideał jest po pierwsze – niepojęty, a po drugie – niepokojący, bo wywołuje pytanie o osobistą odwagę.

Michalkiewicz tym sprytnie napisanym akapitem pompuje balon PiSwskiego pseudopatriotyzmu – i deprecjonuje wszelką krytykę. Krytyka PW’44 może być zasadna lub nie – tymczasem „narodowiec” Michalkiewicz koncentruje się nie na opinii, lecz dezawuuje ją głoszących, bez wnikania kto i dlaczego jest „realistą”. Przemilcza drobny fakt, że PW’44 nijak się do żadnej „niepodległości” przyczynić nie mogło. Jeśli ktoś może je czcić – to jako katastrofę narodową. Skutek jest prosty – Michalkiewicz zawczasu, prewencyjnie szczuje swoich czytelników na każdego krytyka. Po jednej stronie, „my”, polakobójczy pseudopatrioci, „niepodległościowcy”, a po drugiej „une” – michnikowszczyzna i ubecja. W ten sprytny sposób nasz naczelny „patriota” III RP wrzucił narodową krytykę powstańczego obłędu (Dmowski był przeciwnikiem opiewanej przez „narodowca” Michalkiewicza jako wzorzec dla Polaków „tradycji powstańczej” – i każdy, kto szanuje polską krew – a narodowcy mają tak w zwyczaju – podziela opinię Dmowskiego) do jednego wora z michnikowszczyzną. No i teraz Polak może pytać PO CO „narodowiec” Stanisław Michalkiewicz to zrobił? Na pytanie odpowiedzi nie udzielam z premedytacją – czytelnik ma kwestię przemyśleć samodzielnie.

Wracając do kampanii oszczerstw pod adresem „czcicieli knuta” – nigdy żaden z narodowców nie krytykował żołnierzy AK za ich heroiczną walkę, bo nawet największy dureń wie, że wypełnili swój obowiązek wobec narodu. Krytyka dotyczy wyboru momentu rozpoczęcia powstania – i oceny zasadności w (geo)politycznych warunkach, w jakich wybuchło. O ile dowódcy AK nie mieli pełnej wiedzy o sytuacji geopolitycznej, o tyle rząd londyński dość szeroką wiedzę posiadał. O ile rząd londyński nie miał pojęcia o sytuacji militarnej w kraju, to wedle wszelkiego prawdopodobieństwa dowódcy powstania mieli świadomość, że moment wybuchu nie jest odpowiedni z militarnego punktu widzenia. Krytyka Powstania Warszawskiego była od początku prowadzona przez trzy środowiska – narodowe, profesjonalistów wojskowych (np. gen. Anders, gen.-prof.J. M. Kirchmayer) i komunistów. Tylko ostatni typ krytyki był propagandą (czerpiącą na dodatek garściami z dorobku intelektualnego dwóch pozostałych środowisk krytycznych). Hagiografia Powstania Warszawskiego to domena piłsudczyków i ich politycznych spadkobierców – oraz pewej liczby antypolskich mącicieli. Nie każda obrona Powstania jest uzasadniona (vide publicystyka Seawolfa) – i nie każda krytyka Powstania jest nieuzasadniona.
Zapraszam do lektury tekstu, w którym czytelnik znajdzie parę nowych dla niego informacji:
PIERWOTNE PLANY OPERACYJNE AK, które w ostatniej chwili porzucili, w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach, Leopold Okulicki, Tadeusz Komorowski, Grzegorz Pełczyński i Antoni Chruściel.

_________________________

Polskie wybory: chory psychicznie pseudopatriota kontra racjonalny zdrajca

To swoisty paradoks polskiej sceny politycznej. Niby-patrioci chowu PiSowskiego (i „narodowcy” pokroju S. Michalkiewicza) opiewają wzorce patriotyzmu polegające na wrzucaniu Polaków w maszynkę do mielenia mięsa (znamienne, jak odległe są te postawy od tego co o powstaniu mówili i pisali – nawet tuż po wybuchu powstania – narodowcy, co o powstaniach pisał Dmowski). Ci, którzy pełnią współcześnie (w „polskim trójkącie bermudzkim”) funkcje dyżurnych zdrajców Polski (PO, michnikowszczyzna, palikociarnia, libertariański klaun Mikke, SLD) formułują oceny bliższe racjonalnej postawie endeków z 1944!
Normalny, zdrowy na umyśle Polak może tylko szczerze nienawidzić obu stron udających konflikt w tej szopce – żadna z nich nie może zaoferować programu ani postawy, która nie odrzuca – albo zdradą narodową, albo – piramidalną głupotą swojej „historiozofii”. W ten sposób na scenie politycznej narodowiec musi wybierać pomiędzy pseudopatriotycznym, histerycznym obłędem podszytym mistycyzmem („Polska Chrystusem narodów, żeby nie Powstanie, Stalin dotarłby do Renu, ocaliliśmy Europę”) – albo racjonalnymi w ocenie rzezi narodowych zdrajcami.

Pora na wnioski: mit Powstania Warszawskiego jest drugim (co jest pierwszym – nie chcę pisać) kluczem socjotechniki, która zamyka Polakom drogę do racjonalnych postaw narodowych, jest tym, co gwarantuje, że od PiSowskiego „patriotyzmu” nie da się przejść do postaw nacjonalistycznych.

Racjonalne postawy wobec afirmacji samobójczego obłędu (którą, w połączeniu z histeryczną rusofobią, uwiarygadnia się przed Polakami PiS niczym Kuroń z Michnikiem w 1968 na dejmkowskich „Dziadach” – ciekawe dlaczego oni zawsze muszą się uwiarygadniać tym samym?) w końcu zwyciężą. Nawet obecnie są na tyle groźne, że osoby je głoszące są niszczone i oczerniane przez „uną” agenturę, dbającą o to, by Polacy nie dorobili się świadomości narodowej. Jako naród goim Polacy mają wiecznie krążyć w labiryncie pseudopatriotycznych jasełek organizowanych przez „starszych i mądrzejszych” co w ornatach na mszę za Polskę ogonem podzwaniają. Groźny dla „unych” jest również prewencyjnie opluty panslawizm, bo jest naturalną konsekwencją poglądów narodowych. Panslawizm to proste przeniesienie logiki myśli narodowej na poziom rodziny narodów. Słowian dzielą kultury, ale łączy wspólne pochodzenie i wspólny los niewolników. I jeden rabujący ich wróg.

Generalnie nadjordańskich agentów najłatwiej rozpoznaje się właśnie po wrogości wobec panslawizmu i atakowaniu polskich narodowców, którzy próbowali działać jawnie w warunkach PRL (PAX, Grunwald). Dlaczego tak jest? Ośmieszanie panslawizmu to składnik działań zmierzających do politycznej izolacji Polski – i zdania jej na łaskę obecnych „okupantów” oraz ich sojuszników – którzy przecież dużym wysiłkiem doprowadzili Polskę do obecnego stanu. Co do ataku na „endokomunę” – to jednocześnie walka z niebezpiecznymi wzorcami i odreagowanie traumy. Jedynie te organizacje (PAX, Grunwald) stanowiły realne zagrożenie dla władzy „starszych i mądrzejszych”, tylko one kultywowały świadomość narodową i mogły zdobyć masowe poparcie, mogły jawnie głosić swoje poglądy. I głosiły, demaskowały środowisko KOR. Jakże znienawidzony jest dziś i wyśmiany Albin Siwak, jak opluty Bolesław Piasecki, jak sponiewierani są Poręba i Filipski. Dziwne tylko, że jednym głosem woła tu PiSowski „patriota” i Michnik. Niech czytelnik zgadnie, czy to o „Moskwę” się tu rozchodzi, czy o coś innego. Gdyby „Grunwald”, PAX lub inna organizacja narodowa zdobyła społeczne poparcie, to nawet jeśli okrągły stół by przebiegał wewnątrz plemienia, Polacy mogliby wygrać w demokratycznych wyborach po 1989. Niestety pewien prestidigitator ukołysał naród tak, że do dziś się Polacy nie obudzili, mimo, że ręka od dawna w nocniku.

Aktualizacja 13.08.2012 – S. Michalkiewicz gromi panslawistów i „endokomunę” niczym Michnik

Z dużą przyjemnością zauważyłem, że niniejszy tekst został uznany przez S. Michalkiewicza za tak groźny, że raczył poświęcić mu ostatni akapit swojego kolejnego felietonu. Jakości felietonu nie skomentuję (niech czytelnik sam oceni, linkuję poniżej), natomiast ostatni – doklejony na siłę akapit zamieszczę tu w całości, ze względu na to, że demaskuje S. Michalkiewicza:

(..)I dopiero na tym tle lepiej rozumiem falę krytyki, jaka pod moim adresem podniosła się ze strony „prawdziwych patriotów”. No dobrze – ale jak właściwie odróżnić prawdziwego patriotę od fałszywego? Na szczęście jeden prawdziwy patriota się wygadał, że po stosunku do panslawizmu i Albina Siwaka. Kto nie popiera panslawizmu i nie uważa Albina Siwaka za jasnego idola, nie jest prawdziwym patriotą, żeby tam nie wiem co. Jest w tym pewna ciągłość, bo w latach 60-tych na Rakowieckiej od panslawistów zaroiło się do tego stopnia, że nie można było splunąć, żeby w jakiegoś nie trafić. Zachwyty nad Albinem Siwakiem pojawiły się później, w ramach odpowiedzi zdrowej części klasy robotniczej na „Solidarność”. Dzięki temu już wiemy, gdzie mieści się kuźnia prawdziwego patriotyzmu.
Źródło: Realismus wszechsłowiański w Parszawie

Warto na wstępie zauważyć, że określony stosunek do „endokomuny” i panslawizmu był uznany za symptom przynależności do grupy zgoła innej niż „prawdziwi patrioci” (no, chyba, że nie polscy; to łatwo sprawdzić rzucając okiem kilka akapitów wyżej). O obowiązku występowania określonego stosunku do „endokomuny” i panslawizmu u narodowców zgoła niczego tam nie napisano.
Ponadto wygląda na to, że pan Stanisław nie odróżnia wciąż przywoływanych „prawdziwych patriotów” od narodowców. Dziwne, bo jest krytykowany z pozycji narodowych, a nie „patriotycznych”, o czym czytelnik powinien w tym miejscu tekstu wiedzieć. O roli panslawizmu w wyciągnięciu Polski z bagna, w jakim się znajduje napisałem tu zbyt mało, spróbuję ten brak uzupełnić w następnych tygodniach. W skrócie – wyrwanie się spod okupacji niemiecko-francusko-„międzynarodowej” wymaga oparcia w sile gwarantującej, że Polska nie stanie się drugą Libią. Taką siłą może być federacja słowiańska. Bez Rosji taka federacja może być zbyt słaba politycznie i militarnie. Dodatkowo – potrzebny jest dostatecznie duży rynek wewnętrzny potencjalnej słowiańskiej alternatywy dla Unii Europejskiej. Czy taka alternatywa jest potrzebna Polakom? Jak dotąd Unia Europejska oznacza dla Polaków katastrofę demograficzną, likwidację przemysłu, bezrobocie, masową emigrację i utratę suwerenności ocierającą się o likwidację państwa polskiego. Wnioski?

Oczywiście spłycenie przez S. Michalkiewicza kwestii „endokomuny” (PAX, „Grunwald”) do A. Siwaka jest kpiną z czytelnika. Niemniej – o Albinie Siwaku najłatwiej wyrobić sobie zdanie, czytając jego książki. Ponieważ nikt nie kupi książki, o której czegoś nie wie, oto kilka próbek:

1. Albin Siwak o Doladzie Tusku – szokujące wspomnienie; 13.06.1992 (Tusk) Przedstawił (…) swój program pełnej autonomii dla Pomorza (Kaszub), które powinno posiadać, nie tylko własny rząd, ale własne wojsko i własne pieniądze.
2. Albin Siwak o haniebnych zachowaniach Żydów w czasie okupacji i bezpośrednio po wojnie.
3. Słowo wstępne do książki „Bez Strachu” Albina Siwaka
4. Albin Siwak, marszałek Marek Borowski i … nieznane mechanizmy funkcjonowania rzeczywistości polityczno-wydawniczej III RP

No i na koniec można pokusić się o taką refleksję – z perspektywy czasu „zachwyty (, które) nad Albinem Siwakiem pojawiły się później, w ramach odpowiedzi zdrowej części klasy robotniczej na „Solidarność”” wydają się coraz bardziej na miejscu. Bo czym była „Solidarnosć”, komu służyła i jakie dała owoce? Przecież nie te, o których „autorytety” opowiadają w mediach. Czy postawa Siwaka wobec „Solidarności” jest godna zachwytów? Nie wiem. Na pewno – warta refleksji.
_________________________

Poniższe rozważania nie należą do tematu artykułu – służą przedstawieniu odbioru pewnych tekstów w polskiej blogosferze przez … administratorów platform blogerskich. Jak więc wygląda nakładanie kagańca na różnych platformach?

1. Na marginesie tych rozważań – kiedy na niepoprawnych chciałem skomentować tekst Seawolfa , pt. „Powstanie – alternatywa?” , moje uwagi były natychmiast usuwane przez moderatora, mimo, że nie zawierały treści obraźliwych bądź naruszających regulamin. Następnie (w ciągu kilku minut) odebrano mi uprawnienia blogera i możliwość komentowania – bez ostrzeżenia lub komentarza ze strony administracji. Ukryto kilka innych moich wpisów o Powstaniu Warszawskim – również bez podania przyczyn. Praktyki na niepoprawni.pl są szkodliwe, ponieważ wypowiedzi mijające się z prawdą historyczną (mity powstańcze) cenzurowane na tym portalu nie są, a wielu poszukujących „wartości” i „patriotyzmu” czytelników pod wpływem „autorytetu” blogerów o nikłej wiedzy historycznej oprze swoje poglądy i postawy o brednie. Notka Seawolfa to panteon najbardziej kłamliwych stereotypów i mitów powstańczych, jakie występują w mitologii tej narodowej katastrofy. Znamienne jest, że podstawowym narzędziem „polemiki” środowisk „patriotycznych”, które od pewnego czasu pluły pod zamieszczanymi przeze mnie tekstami było zgłaszanie każdej mojej wypowiedzi do moderacji.
2. Niniejszy tekst, po opublikowaniu na niepoprawni.pl został – zwyczajowo w przypadku moich notek ostatnio – usunięty z listy wyświetlanych nowo dodanych artykułów. Chwała administracji niepoprawni.pl, że ogranicza się do „miękkich represji” (salon24 ukrył hurtowo wszystkie moje wpisy i komentarze, a o działaniu na Nowym Ekranie – piszę poniżej). Postawę administracji niepoprawni.pl (ograniczanie się do „miękkiej cenzury” – czyli umiar w represjach) szanuję o tyle, że niniejszy tekst zasadnie krytykuje stanowisko środowisk, z którymi administracja niepoprawni.pl jest związana i łatwo się domyśić, z jakim trudem go toleruje.
3. Na drugim marginesie tych rozważań: powyższy tekst został skasowany przez administrację Nowego Ekranu, moje konto na tej platformie blogerskiej zostało zablokowane, a komentarze – skasowane. Od administracji portalu otrzymałem następujące wyjaśnienie:

   Von: Administracja NowyEkran.pl
   An: Palmer Eldritch
   Gesendet: 22:58 Dienstag, 14.August 2012
   Betreff: Re: Formularz kontaktowy: Chcę prowadzić bloga, proszę o alfanumeryczny kod z zaproszenia

   Witam

   jak już we wcześniejszej korespondencji prosiliśmy :
   > Administracja NowyEkran.pl
   > 13.08 (1 dzień temu)
   
   > do p.e.1984
   > Witam
   > Prosimy o przesłanie kilku swoich tekstów z poprzednich blogów.
   > Pozdrawiam

   nie otrzymaliśmy on Pana tekstów do oceny tematyki, jaką chce Pan poruszać na blogu. Po Pańskiej publikacji, która nie tylko nie licuje z linią naszego portalu, ale na dodatek jeszcze jest atakiem na jednego z naszych blogerów, co stanowi naruszenie regulaminu w punkcie 4 zasad publikowania. Po przejrzeniu innych tekstów na Pańskim blogu na WordPressie utwierdziliśmy się tylko w przekonaniu, iż nie jesteśmy zainteresowani Pańskimi publikacjami.Wobec tego administracja podjęła decyzję o skasowaniu bloga.

   Pozdrawiam
   Agnieszka O***** (Ciri http://cirilla.nowyekran.pl/)
   Redaktor & Administrator

   To nie zamyka tej historii. Oto na Nowym Ekranie pojawiło się pytanie o zamknięcie mojego bloga na tamtej platformie – na które Łażący Łazarz odpowiada dość kłamliwie (lub dezinformująco):

   Kowal napisał:
   Bardzo ważne pytanie do administracji NE. O co chodzi ? cytuję :

   No to sobie popisałem na Nowym Ekranie. Za publikację tekstu „Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.” zablokowano mi konto i usunięto wszystkie wypowiedzi, nawet te sprzed pół roku, które dotąd nikomu nie wadziły. (…)

   Moje pytanie brzmi ,czy to prawda ,że usuneliście mu komentarze i wpis ?
   (link: http://dziennikarze.nowyekran.pl/post/71537,pozar-hotelu-w-ruscu-pod-warszawa#comment_581518)

   Łażący Łazarz napisał:
   @kowal 23:26:59
   Poszło o zasady. Przy przydziale kodów weryfikujemy blogerów (staramy się unikać troli). Koleś obiecał, że przysle linki do swoich tekstów a admini, że jak weryfikacja pójdzie ok. to kod dostanie.
   Koleś postapił jednak inaczej, skontaktował sie ze mna i nic nie mówiąc o ustaleniach z adminami wyłudził kod do założenia bloga. Gdy w ten sposób sie dostał do NE i zaczął publikować – wyleciał za nieuczciwość i manipulację. Oczywiście nie musi byc to na stałe, ale NE nie lubi takiego cwaniakowania.
   (link: http://dziennikarze.nowyekran.pl/post/71537,pozar-hotelu-w-ruscu-pod-warszawa#comment_581571)

   W kwestii kodów – wysłałem kilka podań w ciągu kilku minut, istotnie otrzymałem prośbę od Ciri o linki do publikacji, ale po tej prośbie Łażący Łazarz przesłał mi kod. Uznałem, że sprawę załatwiła administracja między sobą – i że wymogi pokazania publikacji są mało istotne, skoro Łażący Łazarz bez żadnych pytań o publikacje wysyła kod komuś, kogo publikacje łatwo znaleźć wpisując jego pseudonim na NE do wyszukiwarki. No i po co kłamać, że „obiecywałem przesłać linki”, skoro nic takiego nie miało miejsca (gdybym obiecał, to bym przesłał, co niczego by nie zmieniło, jak się za chwilę okaże)?
   Doprawdy więc panie Łażący Łazarzu poszło o „zasady”? Jak pani Ciri pisze:

   (…)Po Pańskiej publikacji, która nie tylko nie licuje z linią naszego portalu
   (…)Po przejrzeniu innych tekstów na Pańskim blogu na WordPressie utwierdziliśmy się tylko w przekonaniu, iż nie jesteśmy zainteresowani Pańskimi publikacjami

   to chodzi jej o „zasady”, czy o cenzurę prewencyjną? Można robić idiotów z czytelników, bo po zablokowaniu konta Panie Łażący Łazaru – nie odpowiem. Dodajmy jeszcze, że zasadna krytyka S. Michalkiewicza owszem jest atakiem, ale pan Michalkiewicz nie jest świętą krową, a wszystko, co o jego wypowiedzi i roli piszę – jest prawdą, widać niewygodną (jak i reszta moich publikacji) dla właścicieli Nowego Ekranu.

   Po raz kolejny potwierdzają się obserwacje zawarte w tekście Fora fałszywych prawd – i z góry zaplanowanych autorytetów.

Przeczytaj również:
Jeszcze raz o antypolskim pseudopatriotyzmie i jego piewcach

Kto usiłuje eksploatować politycznie tragedię „wyklętych” – i dlaczego pytania o to nie podobają się Stanisławowi Michalkiewiczowi

Ten tekst został pierwotnie opublikowany w celu wywołania dyskusji nad motywami przyświecającymi pewnym ośrodkom politycznym w Polsce, gdy te podejmują określone działania socjotechniczne wokół Żołnierzy Wyklętych i rozmaitych mitów powstańczych. Tekst opublikowałem pod prowokacyjnym tytułem Komu jest dziś potrzebna histeria wokół „wyklętych”? Wkrótce stałem się celem ataku ze strony Stanisława Michalkiewicza – ataku nie merytorycznego, ale za to będącego majstersztykiem psychomanipulacji.

Czym ten mit ma być dla świadomości historycznej i narodowej współczesnego Polaka? Jakie skutki w myśleniu politycznym i na scenie politycznej mają z tego mitu wynikać?

Nie piszę tym razem artykułu. Chcę zadać wszystkim użytkownikom pytanie, które od pewnego czasu mnie dręczy. Pytanie to brzmi – komu i do czego jest potrzebne kreowanie dziś mitu „wyklętych”? Czym ten mit ma być dla świadomości historycznej i narodowej współczesnego Polaka? Jakie skutki w myśleniu politycznym i na scenie politycznej mają z tego mitu wynikać?

Chcę poznać Państwa opinie w kwestiach:

1. Co naród polski zyskał na walce „wyklętych” – konkretnie, wymiernie, a nie mitologicznie. Czyli – co trwale osiągnęli żołnierze „wyklęci”?
2. Co walka „wyklętych” w tamtych realiach mogła dla narodu polskiego wygrać?
3. Czy podział
   – „bohaterowie”- „wyklęci”,
   – „zdrajcy-kolaboranci” – osoby zabite przez „wyklętych”
   jest Państwa zdaniem usprawiedliwiony?

Jakie myślenie polityczne o Polsce, Polakach jest kształtowane przez forsowany obecnie kult? W jakim celu został on zainicjowany przez Lecha Kaczyńskiego i J. Kurtykę (znanych skądinąd z ukręcenia łba śledztwu i ekshumacji w Jedwabnem i słabych związków z narodem polskim)? Dlaczego stał się jednym z filarów zbiorowej świadomości ruchu „narodowego”, będąc jednocześnie filarem „polityki historycznej” PiS?

Jak Państwo myślicie, z czego wynika przedterminowe, wyprzedzające rozpoczęcie „ostrzału propagandowego” hagiografią „wyklętych” przez liczne około-PiS-owe „platformy blogerskie”, na których myślenie Polaków jest formowane przez zawodowo jednomyślnych w sprawach polskich publicystów jawnych i anonimowych? Rozmach działań świadczy o zaangażowaniu w tą sprawę bardzo znaczących środków.

To tylko garść pytań – Czekam na Państwa opinie. I proszę o trzymanie się tematu, mimo usiłowań odbiegania od niego przez różne osoby (ciekawe, co je tu przywiało …).
_______________________
Aktualizacja:
Kilka trzeźwych pytań i oto mamy reakcję Stanisława Michalkiewicza: Sowieccy kolaboranci się denerwują

Hasbarską metodą pan Michalkiewicz, po zagajeniu o draniach, którzy zdewastowali pomnik Inki (wzburza czytelników, by przenieść ich oburzenie na mnie – a jak wiadomo, człowiek wzburzony nie myśli racjonalnie i łatwiej nim manipulować) usiłuje mnie postawić w jednym rządku z nimi. Zniekształca powyższą wypowiedź następująco:

Oto na jednym z prawicowych portali internetowych ukazała się właśnie gadzinowa publikacja autora ukrywającego się pod pseudonimem „p.e. 1984”, przedstawiającego się również jako „administrator i współredaktor witryny „Polska Myśl Narodowa””, zatytułowana „Komu jest dziś potrzebna histeria wokół „wyklętych”” – w której ten przedstawiciel „myśli na(sm)rodowej” stawia pytanie, co trwale osiągnęli „żołnierze wyklęci”. Ano nic – poza torturami, śmiercią lub więzieniem, a potem – prześladowaniami, szykanami i marginalizacją.

Za to PPR-owcy, UB-owcy i ich konfidenci osiągnęli wszystko – również bezkarność ich zbrodni – bo trudno te anemiczne, wybiórcze próby wymierzania kar uznać za jakiś akt dziejowej sprawiedliwości.

Doprawdy o to jedynie tu chodzi panie Stanisławie? Czy może o coś więcej – o świadomość narodową określonego, nieromantycznego, nieinsurekcyjnego typu – która jako racjonalna jest dla was śmiertelnie groźna, bo nie ma jak nią manipulować, bo pyta – co za tą ofiarę ma naród polski, pyta – kto winien daremnego rozlewu krwi, pyta, jak mamy myśleć, by w przyszłości nie popełniać błędów? O to, kto formuje tą świadomość tak a nie inaczej od ładnych paru lat – i po co mu to jest? Dlaczego po stronie narodowo-patriotycznej ma być nieracjonalnie, a po stronie rządowej, antynarodowo-lewackiej albo antynarodowo-libertariańskiej – racjonalnie? Komu tak bardzo zależy na tym, żeby trzeźwy Polak uciekał na dźwięk słowa patriotyzm, kojarząc go z nonsensownym rozlewem krwi i głupotą polityczną?

Atak pana Michalkiewicza uważam za dowód na to, że układanie w głowach ruchowi narodowemu przeze mnie i parę innych osób zostało uznane „gdzieś tam na górze” za groźne.na tyle groźne, że już nie przy użyciu pionków pokroju Marka Stefana Szmidta, czy zaczepek Korwina Mikke się ze mną walczy, ale za pomocą otwartego ostrzału ze strony samego Stanisława Michalkiewicza. Hasbara wyje z wściekłości.

Panu Michalkiewiczowi mogę odpowiedzieć, że jego działalność dezinformująco-ogłupiająca jest dobrze znana i rozszyfrowana. Michalkiewicz bierze rewanż za to, że został zdemaskowany – i za to, że od dawna rozpowszechniam prawdę o nim:

S. Michalkiewicz: obrzydzanie realizmu politycznego
Stanisław Michalkiewicz – zatrute pióro do ogłupiania Polaków
Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.
Stanisław Michalkiewicz- niebezpieczny kłamca, manipulator i oszczerca

Nieliczne rozsądne komentarze z prawica.net

Dubitacjusz napisał:

Wojciech Maltan napisał: (Problematyczne przede wszystkim jest takie ujęcie tematu. Wynikałoby z niego, że) ci żołnierze mieli jakiś istotny wybór

Akurat PAX był tym innym wyborem.
Zasadniczo zgoda, że komuniści więzili, torturowali i mordowali członków podziemia po amnestiach, ale nie jest tak, że wszystkich.
Przy oddawaniu czci „Żołnierzom Wyklętym” należy też podkreślać, że ich tragedia nie mogła być wyborem reszty narodu, którego zadaniem było przetrwać okres stalinowski, a nie ginąć.

Wreszcie, ich działania nie miały żadnego politycznego znaczenia. I tu trzeba coś wyjaśnić. Żołnierze Wyklęci z NSZ to wyjątkowy przykład działań narodowców, które nie miały nic wspólnego z realizmem politycznym. Dlatego jest jest on promowany przez IPN i ludzi w rodzaju Jana Żaryna, chodzi o to, aby narzucić współczesnym narodowcom wzór romantyczny i antyrosyjski.
Z czysto pragmatycznego punktu widzenia histeria wokół wyklętych służy sprowadzeniu Ruchu Narodowego do tradycji romantyczno-insurekcyjnej.
http://prawica.net/33347#comment-564613

I doprecyzowanie:

Wojciech Maltan napisał: Nie mam problemów z tym, że stało się to za sprawą środowiska braci Kaczyńskich.

Ja mam problem z tym, czemu to ma służyć.
1) Narodowcy (podobnie jak konserwatyści) stawiali na realizm polityczny.
2) To się nie podoba zwolennikom tradycji insurekcyjnej, chcącym zawłaszczyć pojęcie patriotyzmu.
3) Dlatego wykorzystują ŻW, by pokazać że narodowcy też należą do tej tradycji romantycznej.
To jest robota Żaryna i jemu podobnych, których irytuje, że narodowcy doceniali pozytywne strony PRLu i nie byli rusofobami.
http://prawica.net/33347#comment-564690

Przypominam, że powyżej pytałem W JAKIM CELU TO JEST ROBIONE?. I to są jedyne wypowiedzi, które zawadzają o temat, oprócz tej:

Niklot napisał:
Ale po mojemu (uzupełnienie p.e.1984: w sprawie propagandy wokół „wyklętych” chodzi) bardziej o zgnojenie osiągnięć Polaków w PRL. Rozdano i rozkradziono wszystko. Teraz trzeba obrzydzić żeby nikt się nie upomniał. Szczególnie młodzi którym tu już nikt nic nie ma do zaoferowania i będą musieli zanegować to co jest. Sztuka cała – jak zrobić żeby negując niczego nie zmienili. Na to potrzeba budować odpowiedni obraz świata. I to jest robione.

http://prawica.net/33329#comment-564271

Przykładowe ofiary „wyklętych”

Nawiązując do pytania powyżej: „Czy podział – „bohaterowie”- „wyklęci”, „zdrajcy-kolaboranci” – osoby zabite przez „wyklętych” jest Państwa zdaniem usprawiedliwiony?” przedstawiam jedną z większych zbrodni „wyklętych”, może do kogoś dotrze, co się wtedy na ziemiach polskich działo:

Partyzanci NSZ ( Mieczysława Pazderskiego „Szarego” ) przybyli do wsi konno, pieszo i na furmankach. „Nadjechał oddział wojska w mundurach polskich, przybranych kwiatami czerwonymi, między innymi różami. […] Przypuszczałem […], że mam do czynienia z Wojskiem Polskim, powracającym z frontu” – zeznał 15 czerwca 1945 r. Jan Wilk87. Jak twierdzi anonimowy naoczny świadek, który 6 czerwca przebywał w szkole położonej w centrum miejscowości, w porze przedobiadowej przybyło „wojsko”. Wkrótce do szkoły przyszedł jeden z oficerów i kazał wszystkim dzieciom rozejść się do domów. Następnie zabrano nauczyciela – Polaka88 i razem z nim udano się do dworu. W tym czasie „wojsko” otoczyło całą wieś. Nauczyciela prawdopodobnie zmuszono do tego, aby wskazywał we wsi zabudowania prawosławnych; „wojskowi” chodzili z nim od domu do domu, a on mówił, kto jest Ukraińcem, a kto Polakiem, przy tym mieszkańcom dodatkowo sprawdzano dokumenty. Rozpoznanych w ten sposób Ukraińców zazwyczaj rozstrzeliwano89. Po ponad roku od opisywanych wydarzeń jeden z uczestników, partyzant NSZ Eugeniusz Dudek „Sikorka” z oddziału AS „Zemsty”, zeznał przed oficerem śledczym PUBP w Chełmie: „Nie wiem ilu nasz oddział zabił ludzi, ale widziałem, [że tam] gdzie był »Kostek« [Wacław Rybak], to na jednym podwórzu
leżało 20 parę trupów przeważnie ludzi dorosłych, a »Biały« [prawdopodobnie Wacław Lis – M.Z.] oprawiał się przeważnie z dziećmi. »Kostek« strzelał tylko z Visa, a »Biały« z p[e]p[e]sz[y]”90. W jakiś czas później zeznania Dudka potwierdził inny z partyzantów „Zemsty”, Marian Lipczak „Doniec”: „przeważnie strzelano bez wyboru, od najmniejszych dzieci do starców, taki był rozkaz »Szarego«. […] Byłem przy taborze w momencie, gdy jakiś mężczyzna w średnim wieku uciekł żytem; strzeliłem do niego z karabinu i zabiłem go, poza tym nikogo więcej nie zabiłem. Na naszym odcinku zostało zabitych do 80 ludzi, najwięcej ludzi zlikwidował oddział »Szarego«”91. Na podstawie dostępnych źródeł można sądzić, że mordowano również w bardziej wyrafinowany sposób. „W oddziale […] »Szarego« było 2 chłopców po jakieś lat najwyżej 15, jeden z nich nazywał się Kajtek, a drugi nie wiem, ale myśmy ich obu nazywali Kajtkami, i […] Kajtkowie brali udział w akcji w Wierzchowinach. Jeden z nich, który wrócił razem z tymi rozbitkami [po wyjściu z okrążenia pod Hutą – M.Z.] […] przyszedł do [mojej – M.Z.] żony i prosi, żeby mu dała co zjeść, bo jest głodny. Ale wpierw chciał się pochwalić przed żoną jakiego to on bohatera odegrał w Wierzchowinach. Powiada tak do żony: »mówi ę pani, dwoje staruszków tak się prosili, żeby ich nie zabić, ale ja ich szpadlem pozabijałem«, a żona się zdenerwowała i mówi do niego: »Ach ty zbóju! Zabieraj się stąd! Nie dostaniesz jeść«. Zawstydził się i poszedł”92 – czytamy w cytowanych już wspomnieniach Stanisława Nieworaja, mieszkańca Majdanu Zahorodyńskiego. W trakcie przeprowadzonej 15 czerwca cząstkowej ekshumacji jednej z mogił93 (wydobyto tylko dwa ciała) znaleziono zwłoki pozbawione głowy, która prawdopodobnie została odrąbana. Przed zastrzeleniem niektóre osoby także torturowano, m.in. w celu wydobycia informacji o posiadanej broni. „Najpierw zaczęto bić ludność, ażeby się przyznała czy posiada broń i zaczęto szukać i nasz oddział zabrał jeden »dichtirow« [Diegtiariew] i kilka automatów ppsz”94 – potwierdzał w zeznaniach Eugeniusz Dudek „Sikorka”. Ofiary bito, posługując się różnymi narzędziami znajdującymi się w danym obejściu, np. szpadlem, łopatą, „haczykiem” (prawdopodobnie chodzi o pogrzebacz)95. W protokole sporządzonym przez komisję wspomina się także o przypadkach gwałtów na kobietach96. (…)
Bezpośrednio po dokonaniu mordu nastąpił doszczętny rabunek mienia – zabierano niemal wszystko, począwszy od zapasów żywności, poprzez odzież, obuwie, na sprzętach gospodarstwa domowego skończywszy. Zrabowane rzeczy ładowano na furmanki. Zwierzęta hodowlane partyzanci zabierali z sobą lub zabijali na miejscu. Wnętrza budynków mieszkalnych niejednokrotnie demolowano. „Po wylegitymowaniu ojca, kazali mu ubrać się i zakładać konie. Na furmankę zaczęli nakładać maszynę do szycia, ubrania, buty, zapasy żywności oraz zabitą przez siebie świnię; wzięli też pościel. Po tym poprzewracali szafy i stół mówiąc, że nam to już niepotrzebne” – czytamy w zeznaniu Anny Wilczyńskiej złożonym 15 czerwca 1945 r.100

Źródło: Publikacja IPN, Mariusz Zajączkowski, Spór o Wierzchowiny Działalność oddziałów Akcji Specjalnej (Pogotowia Akcji Specjalnej) NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.), „Pamięć i Sprawiedliwość”, nr 9 / 2006, str 286, 287, 288

Z jakim „antysemityzmem” i dlaczego wojuje Jarosław Kaczyński razem z PiSem i „kwiatem” „prawicowych” publicystów?

Lech Kaczyński – hanukowa posługa

Jak wielu osobom powinno być do tej pory wiadomo układ pookrągłostołowy zmierzał do wytworzenia dość specyficznego systemu rządzenia społeczeństwem. Władze miał sprawować wciąż ten sam garnitur ludzi, rozłożony na kilka partii, które mimo medialnej walki będą realizowały wspólny plan. Aby Polacy nie mogli się wyrwać spod władzy układu zdecydowano się stosować socjotechniki angażujące Polaków w fikcyjny konflikt między jedną „frakcją” władców Polski a drugą. Konflikt rozgrywa się wyłącznie w obszarze emocji, ponieważ przy ich użyciu najłatwiej poddanymi manipulować. Nikt nie pyta o programy, różnice istotne dla życia Polaków. Walka toczy się wokół tematów zastępczych i różnych teorii spiskowych. Wrogowie to oczywiście „pachołki Moskwy” i inne „zaprzańce” (mimo rzeczywistej czołobitności wszystkich frakcji wobec Waszyngtonu, Tel-Avivu i Berlina, dowód czytelnik znajdzie tu). Sytuacja nie ma prawa wyrwać się spod kontroli, przynajmniej byłoby to wielce niepożądane:

Jarosław Kaczyński o naprawie Rzeczypospolitej

„W 2002 roku radykałowie otrzymali w wyborach przeszło 30 procent.
W tej chwili ich notowania są nieco mniejsze.
Ale jeżeli w Polsce dojdzie do sytuacji, w której połączą swoje siły, nie w jakiejś rewolucji, nie w wystąpieniach ulicznych, w wielkich strajkach, tylko przy urnie wyborczej, całkowicie wykluczeni z częściowo wykluczonymi, dwie wielkie grupy społeczeństwa, to będziemy mieli rządy Samoobrony, być może LPR-u (to też formacja radykalna) i rozwścieczonych swoim losem postkomunistów.”
________________
Źródło: Wykład wygłoszony przez Jarosława Kaczyńskiego w Fundacji im. Stefana Batorego w dniu 14.02.2005, polecam cały tekst Józefa Bizonia (link)

Oczywiście w kwestii „postkomunistów” idących ramię w ramię z wykluczonymi Polakami Jarosław Kaczyński się pomylił – ci są obecnie „socjaldemokratami” / „lewicą laicką” / „socjalistami liberalnymi”, zajmującymi się nie – sprawami cierpiących pod obecnymi rządami Polaków, katastrofą demograficzną, bezrobociem i nędzą, tylko – obroną praw mniejszości i dewiantów.
Czasy się zmieniają, dorasta nowe pokolenie wykluczonych. To pokolenie jest poważnym zagrożeniem, którego gniew musi być jakoś skanalizowany. Prezes Kaczyński i jego zaplecze już dawno zadbali o nasycenie Internetu stronami dla „niepoprawnych” i „zbuntowanych”, gdzie polskim otumanionym bydełkiem wyborczym sprawnie kręci żydoprawica do spółki z gangami zadaniowanych pseudopatriotów z hasbary (patrz też „Antypolskie i antynarodowe “mądrości” dyżurnych pseudopatriotów”). Te zespoły socjotechników pracowicie formują świadomość Polaków tak, by zbuntowani wykluczeni nie mieli innego obrazu świata, niż … PiS-owski. Polski bunt ma więc stać się kolejną odsłoną tego samego – bo nie zawiera nowych idei i nie buduje polskiej świadomości wokół czegoś innego niż narzucony Polakom obraz świata. Z małym wyjątkiem. Pewien aspekt kontrolowanego odrodzenia „ruchu narodowego” jako klona PiS-u wymknął się spod kontroli, lecz sprawy mają być szybko skorygowane:

J. Kaczyński: Co ważne, nie możemy dopuścić, by jakieś niemądre idee na tym wygrały, by niezadowolenie przejęli ludzie, którzy próbują odświeżać niemądre i szkodliwe dla Polski hasła.
– Chodzi o endecję?
J. Kaczyński.: Nie tyle o endecję, co o antysemityzm. Takie próby w przestrzeni publicznej widać. To bardzo niemądre i szkodliwe dla Polski. Jeśli czegoś nam życzą nasi wrogowie, to właśnie antysemityzmu.
________________
Źródło: W Sieci – „Tygodnik Opinii”, nr 5 (9) , 4 luty 2013

Którym „nam„, kim są „wrogowie” tych „nas” J. Kaczyńskiego? Oto istota problemu.

Powrót na Nowy Ekran – miejmy nadzieję, że na dłużej

Ostatnie wydarzenia związane z kampanią oszczerstw rozpętaną przez judeokatolickiego judeokonserwatystę, ambasadora interesów syjonizmu w Polin mają wiele pozytywnych stron, jedną z nich jest uświadomienie wielu Polakom, jak sprytni manipulatorzy robią im wodę z mózgu. Inną – zdjęcie knebla na NowyEkran.pl (co jest miłym i dość sporym zaskoczeniem).
Moje konto na NowyEkran.pl (wop.nowyekran.pl) zostało odblokowane (miejmy nadzieję, że ten stan się utrzyma – na Niepoprawni.pl blokowano moje konto i odwieszano je po moich interwencjach dwukrotnie, ostatnia blokada trwa do dziś [21.XII 2012], a maile z żądaniami wyjaśnień pozostają bez odpowiedzi) po moim mailu, którego treść zamieszczam poniżej:

Von: Administracja Nowy Ekran <******@nowyekran.pl>
An: Palmer Eldritch <palmer_eldritch_1984@*****>
Gesendet: 11:10 Dienstag, 18.Dezember 2012
Betreff: Re: Prośba o odblokowanie konta na NowyEkran

Witam

Decyzją redaktora naczelnego portalu Nowy Ekran pana konto zostało odblokowane.
Proszę przestrzegać regulaminu portalu.

W liście datowanym 17 grudnia 2012 (21:22:12) napisano:

Witam,

Proszę o odblokowanie mojego bloga na nowyekran.pl. Prośbę motywuję tym, że z nowego ekranu są naruszane moje dobra osobiste w sposób wielokrotnie przekraczający mój OPISUJĄCY FAKTY tekst o Stanisławie Michalkiewiczu, a blokada uniemożliwia mi odpowiedź na ordynarne kłamstwa Marka Stanisława Szmidta i obelgi, które promujecie na stronie głównej: dziś marekstefanszmidt.nowyekran.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki , a wczoraj marekstefanszmidt.nowyekran.pl/post/83006,ruch-narodowy-w-lapskach-chamow-z-natolina

Opinie wygłaszane przez tą osobę są nieprawdziwe i niemożliwe do udokumentowania, jednocześnie zawierają zwroty obraźliwe (chyba, że nowyekran uznaje określanie kogoś dupkiem za normę, wtedy przepraszam). Jeśli w moim przypadku zlikwidowaliście bloga za obrażanie waszego komentatora, to tym razem ja jestem obrazany – i jestem waszym komentatorem, któremu założyliście knebel, więc komentować nie mogę. Kiedy więc usuniecie konto Szmidta? Ja opisując działalność Michalkiewicza opisywałem fakty, miałem odpowiednie cytaty, które przedstawiłem podając źródło. Szmidt konfabuluje i miesza ludziom w głowach. Czy redakcji Nowego Ekranu właśnie o to chodzi, by byle głupiec i prostak szkalował strony o charakterze narodowym?

Pozdrawiam
Redaktor witryny Polska Myśl Narodowa
P.E.

,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-

M*** J**** (Pluszak http://pluszak.nowyekran.pl/)
Szef Administratorów

Bloger, dziennikarz, fotoreporter
Fotogaleria: https://profiles.google.com/*****/photos

e-mail: *****@nowyekran.pl

W tym miejscu warto przypomnieć okoliczności, w jakich doszło do zablokowania mojego konta po zaledwie jednej wypowiedzi (konkretnie za tekst Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.):

„Katoliccy” architekci Judeopolonii – czyli: antypolska działalność agenturalna oraz zdemaskowanie operacji planowego „zatruwania studni”

Tekst Polsko-żydowskie “braterstwo” broni, który spotkał się z dobrym przyjęciem zarówno na niepoprawni.pl (5 not 1 i 14 not 10) jak i na prawica.net (ocena 4/5) rozpoczął falę ataków Marka Stefana Szmidta na mnie i na witrynę Polska Myśl Narodowa. Biorąc pod uwagę niezborność intelektualną paszkwili i konfabulacji Szmidta można by je lekceważyć, gdyby każdy czytelnik znał przyczynę ich pisania przez tego pana. Niestety nie każdy czytelnik posiada wiedzę dostateczną do zorientowania się w tym, co jest oszczerstwem i nie każdy czytelnik zorientuje się, że z autorem „nie wszystko jest w porządku”. Warto zwrócić uwagę na to, że pan Szmidt dokonuje ataków na mnie i Polską Myśl Narodową z Nowego Ekranu i Niepoprawni.pl. Pierwszy z tych serwisów zablokował moje konto po zaledwie jednej wypowiedzi – na nowyekran.net działa ostra cenzura prewencyjna (aktualizacja: 18.XII.2012 administracja Nowego Ekranu odblokowała moje konto). Drugi z serwisów wielokrotnie blokował mi konto, ukrywał moje teksty przed czytelnikami, raz nawet odebrał mi bezprawnie możliwość prowadzenia bloga, aktualnie moje konto na niepoprawni.pl znów zablokowano – bez podania przyczyn i niezgodnie z regulaminem. Widać więc, że Polska Myśl Narodowa jest niewygodna dla właścicieli tych reżimowych stron. A działalność oszczercy i kłamcy Szmidta/Detki jest tam akceptowana a nawet – promowana (np. ten obrazek). Poniższy tekst jest dość obszerny, jednak gorąco zachęcam czytelnika do przeczytania całości, ze względu na poruszenie w nim wielu istotnych kwestii związanych z aktualną sytuacją narodu polskiego i planowym kształtowaniem postaw Polaków wobec Żydów z perfidnym instrumentalnym wykorzystaniem wiary katolickiej.
UWAGA: Konto Marka Szmidta zostało zablokowane przez administrację prawica.net, która ma pełną świadomość, że rewelacje Szmidta to oszczerstwa jak najdalsze od jakiejkolwiek etyki. Odnośniki do dyskusji na prawica.net nie będą działały, napisałem do administracji prawica.net prośbę o przywrócenie widoczności dotychczas opublikowanych tekstów Szmidta, bo ich ukrywanie jest niecelowe, zważywszy powielanie przez niego tekstów. Przepraszam za niedogodności, polemiki poniżej nie będę już poprawiał. Wkrótce spróbuję dodać zrzuty ekranowe dyskusji. Praktycznie cały poniższy tekst nie zmienia wymowy nawet w zaistniałej sytuacji.
Kopie stron usuniętych z prawica.net (archiwum google):
Gnoza w polityce: Przekleństwo Manicheizmu
Ruch Narodowy w łapskach „Chamów z Natolina” (?)

Pan Szmidt grasuje po wielu platformach blogerskich wypisując następujące tezy:
1. W tekście „Gnoza w polityce: Przekleństwo Manicheizmu” ( http://prawica.net/32438 ) krytykuje to, że w społeczeństwie polskim pokutują podziały na „czarne” i „białe” (Szmidt pisze: Celem tej operacji socjotechnicznej, jest wytworzenie kolejnego podziału, według schematu Dualizmu Maniego: na My-Dobrzy-Polacy – Oni-Źli-Żydzi, celem antagonizowania grup etnicznych w zrzeszeniu zwanym Polakami). Czyli Szmidt żąda od Polaków (zauważmy – Polaków, czyli „zrzeszenia” grup etnicznych, a nie narodu, zrzeszenia, którego częścią są Żydzi!), by wyrzekli się ksenofobii, która jest podstawową częścią świadomości narodowej – odróżnienia nas, Polaków od nich – obcych, czyli wyodrębnienia narodu polskiego. Jeśli komuś się to skojarzyło z działalnością środowisk Krytyki Politycznej Sierakowskiego – to bardzo dobrze się mu skojarzyło. Tu mamy do czynienia z „katolickim” końcem tego samego syjonistycznego kija na Polaków, którego lewackim końcem jest retoryka środowisk Krytyki Politycznej, Ruchu Palikota czy SLD. Radzę się głęboko zastanowić, skąd się ta zbieżność wzięła. Jesli ktoś nie nabrał się na „katolickie” i „łacińskie” opowieści o tym, że Polak nie może się czuć Polakiem – przedstawicielem narodu polskiego, służę kolejnym cytatem z pana Szmidta:

Określenie “My” jako “wszyscy Polacy” przywlekła do Polski bolszewia, którą zwalczam od lat przeszło 30-tu, a zwłaszcza już “Polakami” mieniły się najgorsze komuchy, takie jak Berman, Różański, Światło, etc., sama hołota, zaprzańcy i sługusy okupanta.Tak więc, będąc Tradycjonalistą, wszelkie “My” a zwłaszcza już Narodowe, traktuję jako przejaw bolszewickiej naleciałości na kulturę Polską.
Źródło: “Chamy” i “żydy”: kolejna odsłona dramatu narodowego, komentarz #15

Państwo polskie niszczone przez mniejszość rządzącą jest państwem, w którym naród polski stanowi 96,5% i nie ma (po stronie interesu narodowego Polaków) powodu, dla którego to państwo nie miałoby być etnocentryczne. Nie ma powodu, by Polacy, osoby narodowości polskiej nie miały w Polsce prawa do narodowego „My”. Tymczasem dowiadujemy się, że tożsamość narodowa, łączenie polskości z przynależnością do określonej grupy etnicznej to bolszewicka naleciałość na kulturę polską. Jest to cokolwiek absurdalne dla kogoś, kto ma świadomość, że polskie „My” to efekt procesów narodotwórczych zakończonych w II połowie XIX wieku, głównie dzięki „pracy u podstaw” wykonanej przez Ligę Narodową. Ale w tym szaleństwie jest metoda. Szmidt usiłuje łączyć obrzydzanie polskich postaw narodowych z każdym możliwym „odruchem warunkowym” wpajanym Polakom jak psom Pawłowa. „Bolszewizm” ma wśród Polaków jednoznacznie negatywne konotacje, więc Szmidt z zadziwiającą precyzją mówi – „Polacy, to bolszewicy wam wmówili, że jesteście narodem odrębnym od żydowskiego – i że w ogóle jesteście narodem”.

Szmidt zakłamuje rolę Żydów w okresie stalinowskim – w szczególności ich dominację w UB, prokuraturze i na wyższych szczeblach władzy:

Określenie „Żydokomuna” pokutuje po dziś dzień w terminologii politycznej i Nikt, z tylu obecnych w przestrzeni publicznej Autorytetów moralnych, czy choćby tylko językowych, nie ośmielił się dotychczas nawet pisnąć, iż termin ten zawiera w sobie sprzeczność nie do pogodzenia, a wiec nie może oddawać rzeczywistości.
Albowiem, określenie (nazwa własna) Żyd, jest w języku polskim zaprzeczeniem słowa komunizm.
Le Juif – to francuskie słowo określające potomka plemienia Judy, a więc zaledwie jednego z dwunastu plemion Izraela; w polszczyźnie – wyznawcę Religii mojżeszowej, bez różnicowania jakiego nurtu współczesnego.
Źródło: http://prawica.net/32438

Jeśli ktoś myśli, że to jednorazowy wybryk, to się myli:

a „Żydy” (uwaga p.e.1984: tzw. frakcja „puławska” w PZPR i urzędach PRL) to zwodnicze w swym zamiarze określenie reszty komunistycznej hołoty, składającej się częstokroć z wynarodowionych i bezbożnych potomków Izraela, którzy dawno już swoją Żydowskość zatracili, na rzecz ateistycznego, faszystowskiego kosmopolityzmu sowieckiego.
Źródło: http://prawica.net/32509

O błędnej (a może rzeczywiście obłędnej) interpretacji i łączeniu pojęć komunista + Żyd, w „popularny” neologizm żydokomuna, pisałem już w szkicu „Gnoza polityczna: Przekleństwo Manicheizmu”, lecz co tu wymagać od opinii „ulicy” a zwłaszcza już, tej powojennej „warszawskiej”…
Źródło: http://prawica.net/32509

Co z tego wynika?
1.1 Żyd to wyznawca religii mojżeszowej, zatem syjoniści-ateiści to nie Żydzi. Komunistyczni mordercy Polaków z ubeckich katowni to nie Żydzi. Donosiciele wskazujący Polaków do transportów na Syberię w czasie pierwszej okupacji sowieckiej (1939-1941) to nie Żydzi. To jacyś beznarodowcy. Zupełnie jak beznarodowi „naziści” i „hitlerowcy”. Polacy tą „narrację” znają dobrze.
1.2 Żydokomuna nie istniała, polscy historycy powariowali, bo piszą o jakichś Żydach w UB: Krzysztof Szwagrzyk, Obep Wrocław, Żydzi w kierownictwie UB. Stereotyp czy rzeczywistość?, Biuletyn IPN – 11/2005.
WNIOSEK / SKUTEK tez Marka Stefana Szmidta: Polacy nie mogą mieć żadnych pretensji do Żydów o „żydokomunę”, bo to nie Żydzi, tylko jacyś komuniści. Jeśli Polską rządzą obecnie jacyś osobnicy nie mający z narodem polskim nic wspólnego, za to dbający o interes Izraela i narodu żydowskiego, to nie Żydzi oczywiście – tylko jacyś beznarodowcy, jeśli tylko nie biegają do synagogi.
PROBLEM 1: Żydzi nie uznają za Żyda wyznawcę judaizmu, tylko każdego, kto ma żydowskich przodków (najlepiej matkę Żydówkę). Zatem Żydzi sami uważają żydostwo za przynależność do ich grupy etnicznej przez więzy krwi – czyli przynależność do narodu.
PROBLEM 2: Beznarodowi „komuniści” realizowali w PRL politykę zorientowaną na korzyści własnej grupy etnicznej, wyświadczali olbrzymie przysługi państwu Izrael (np. poprzez fingowany „pogrom” w Kielcach starali się zmusić Żydów do wyjazdu do podbijanej przez osadników żydowskich Palestyny, w ramach antysyjonistycznej czystki w armii polskiej zmusili do emigracji do Izraela swoich oficerów – którzy byli na wagę złota dla Izraela prowadzącego wówczas „wojnę na wyniszczenie”/”wojnę na wyczerpanie”; również inni emigranci z 1968 byli bardzo w Izraelu potrzebni – tyle że nie chcieli narażać się, więc dostali ponaglenie z Izraela, znane Polakom jako Marzec’68).

2. Głosi też Szmidt tezy o odwiecznej przyjaźni polsko – żydowskiej, sięgającej od zarania dziejów do września 1939. To wierutne kłamstwo demaskuję w ww. tekście Polsko-żydowskie “braterstwo” broni. W tym samym tekście Szmidt zaprasza w imieniu Polaków, katolików i konserwatystów ewentualnych uchodźców z Izraela, jeśli dojdzie do wojny z Iranem. To ma mniej więcej taką wymowę, jak zapraszanie do Polski uchodźców z hitlerowskich Niemiec w 1938, jeśli doszłoby do wojny czechosłowacko-niemieckiej. Szmidt oferuje w imieniu Polaków schronienie i gościnę agresorom.

Wiedząc kim jest pan Szmidt, popatrzmy, w jaki sposób wyprowadza atak oszczerstw ze strony nowyekran.net ( http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki ). Zapewne nie widzi ten pan żadnej sprzeczności w tym co robi z 8. przykazaniem („Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”). Może to wynikać z jego głębokiej pogardy dla katolicyzmu i cywilizacji łacińskiej. Może też wynikać z tego, że bliźnimi pana Szmidta są osoby wywodzące się z innej nacji, niż redakcja Polskiej Myśli Narodowej (tezę tą może potwierdzać język, którym posługuje się w polemikach pan Szmidt: zrzut ekranowy zrobiony przez naszego współpracownika Niklota – pan Szmidt może być Żydem, może być szabesgojem nauczonym hebrajskiego, ale nie musi, bo istnieje usługa translate.google.com, która pozwala na dość kiepski przekład pomiędzy wieloma językami, w tym hebrajskim; dlatego czytelnik musi tu sam rozstrzygnąć). Filosemityzm i zakłamywanie plugawej roli Żydów w historii narodu polskiego wykazane powyżej zdają się tą tezę uprawdopodabniać.

Pan Szmidt w tekście szkalującym mnie i Polską Myśl Narodową posłużył się kłamstwami. Ponieważ kłamstwo ma krótkie nogi, szczególnie, gdy kłamie osoba niekompetentna – kłamstwa zostaną przyszpilone – i mam nadzieję, że pozbawią pana Szmidta wiarygodności w oczach jego czytelników.
Pisze więc pan Szmidt:

Charakterystycznym objawem agenturalności, jest próba umożliwienia ich identyfikacji personalnej, poprzez brak możliwości kontaktu z redakcją, który – bardzo wiarygodnie dla przedszkolaków – uzasadniają „koniecznością ukrywania się przed siłami represyjnymi III RP” 🙂 Powyższa „zastawka” jest o tyle śmieszna, że nawet Mój Sąsiad, Informatyk, bez trudu ponamierzał ich adresy IP oraz ruch, jaki generują w Necie, a co dopiero „siły represyjne III RP”, które dysponują najlepszym sprzętem, już nie wspominając że pułkownik ABW jest prezesem NASK 🙂

Pana wymyślony sąsiad nie miał najmniejszych szans namierzenia kogokolwiek z redakcji Polskiej Myśli Narodowej. Z prostej przyczyny, że nie ma kontroli ani nad serwerami wordpress.com, ani nad bramkami sieciowymi dostawców internetu redaktorów Polskiej Myśli Narodowej. Natomiast ustalić adres i położenie serwerów wordpress.com, na których działa myslnarodowa.wordpress.com może każdy, choćby stosując choćby visual traceroute. Tylko czego się dowie?

Pan Szmidt – może przypadkowo, a może nie – bardzo naciska na ujawnienie personaliów swoich przeciwników. Wykorzystuje techniki polegające na „braniu na tchórzostwo”:

Charakterystycznym objawem agenturalności, jest próba umożliwienia ich identyfikacji personalnej, poprzez brak możliwości kontaktu z redakcją, który – bardzo wiarygodnie dla przedszkolaków – uzasadniają „koniecznością ukrywania się przed siłami represyjnymi III RP” 🙂
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

p.e.1984 napisał:„Dane personalne redaktorów Polskiej Myśli Narodowej nie zostały ujawnione, aby zagwarantować, że władze III RP nie będą mogły ich ani ich rodzin szykanować”

– tchórzostwo lub agentura, a najpewiej tchórzo-agentura , gdyż tylko winni się tak tłumaczą 🙂
Źródło: http://prawica.net/32509#comment-554891

Sposób nawiązywania kontaktu z redakcją jest opisany tu: http://myslnarodowa.wordpress.com/polska-mysl-narodowa/ i dostępny przez menu. Osoby, które propagowały poglądy o wiele mniej radykalne niż robi to redakcja Polskiej Myśli Narodowej, które doświadczyły w III RP szykan:
Dariusz Ratajczak (najprawdopodobniej zamordowany przez egzekutorów z Mossadu)
Tomasz Szczepański (notorycznie wyrzucany ze szkół, w których nauczał)
Barbara Jedynak (zawieszona po oszczerstwach w ramach prowokacji),
Grzegorz Wysok (nękany kawkowskim procesem zainicjowanym donosami Gazety Wyborczej i ciągniętym na podstawie świadectw stronniczego biegłego).
Takich osób jest o wiele więcej w III RP. Dodajmy jeszcze pewien tekst, który pokazuje, co się dzieje z przeciwnikami Żydów, których zdołali namierzyć: Dariusz Ratajczak, „Jak trudno być kłamcą” (z pewnych względów tekst proroczy, o ile ktoś jest sceptyczny w kwestii okoliczności śmierci autora dziennika – gorąco polecam lekturę).
W świetle powyższych historii widać, że osoba, która domaga się ujawnienia personaliów od kogokolwiek głoszącego poglądy zbliżone do tych głoszonych przez Polską Myśl Narodową ma nieszczere zamiary. Chce sprowadzić na głoszącego odwet aktualnych okupantów Polski i uniemożliwić dalsze uświadamianie Polaków.

Szmidt postanawia wmówić czytelnikom, że redakcja Polskiej Myśli Narodowej już została namierzona przez ABW, co popiera zmyśleniem, jakoby jego (wymyślony rzecz jasna) sąsiad informatyk kogoś zdołał namierzyć.

Powyższa „zastawka” jest o tyle śmieszna, że nawet Mój Sąsiad, Informatyk, bez trudu ponamierzał ich adresy IP oraz ruch, jaki generują w Necie, a co dopiero „siły represyjne III RP”, które dysponują najlepszym sprzętem, już nie wspominając że pułkownik ABW jest prezesem NASK 🙂
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Pan Szmidt oczywiście pisze bzdury. Jeśli redakcja PMN byłaby rozpracowana, to stałoby się to, co w przypadku „antykomora”. To się nie stało. Jeśli natomiast redakcja PMN byłaby agenturą jakichś „natolińczyków”, co usilnie próbuje Szmidt wmawiać, to ukrywanie nazwisk nie miałoby sensu – Leszek Bubel jest „antysemitą” i „narodowcem” dopuszczonym do publicznego obrotu. Wracając do samego namierzania – nie jest możliwe namierzenie adresu IP żadnej osoby z redakcji PMN, nawet przez osobę, która miałaby dostęp do routera brzegowego wordpress.com i wszystkich routerów brzegowych w Polsce. Decydując się na walkę o Polskę redakcja PMN musiała powziąć odpowiednie środki ostrożności. Szczególnie znając skalę inwigilacji internetu przez służby specjalne.

Czytamy dalej bajki dyletanta, który nawet nie wie, że jego kłamstwa są do rozszyfrowania na pierwszy rzut oka:

A więc, z analizy ruchu internetowego, wychodzącego między innymi z myslnarodowa.wordpress.com oraz innych sztuczek informatycznych, których nie mam najmniejszego zamiaru ujawniać publicznie, a które pozwalają na identyfikację ruchu do innych portali, etc. wynika, iż odbywa się on z komputerami kojarzonymi z ulicą Czerską… 🙂
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Aby uzmysłowić czytelnikom, co pan Szmidt w tym fragmencie zrobił, zdradzę w tym miejscu czytelnikom tajemnicę, ostrzegam, dość ohydną. Otóż dysponuję zdjęciami przedstawiającymi pana Szmidta podczas uprawiania seksu między innymi ze świnią. Robił je mój sąsiad. Z badania tych zdjęć wynika, że między innymi świnia nie była zadowolona z racji mikrości przyrodzenia pana Szmidta. Ale tych zdjęć oczywiście nikomu nie pokażę, żeby nie zdradzić technik fotografowania użytych przez sąsiada. To mniej więcej oddaje, do czego posunął się pan Szmidt.
Teraz odrobina wiedzy technicznej. Nie będąc administratorem serwerów na wordpress.com lub pierwszej bramki pomiędzy tymi serwerami a Internetem nie da się ustalić, jakie pakiety wychodzą z myslnarodowa.wordpress.com ani dokąd wędrują. W Polsce również nie da się ustalić niczego, jeśli się nie kontroluje każdego z polskich routerów brzegowych (na granicy pomiędzy siecią lokalną a Internetem) NASK i innych dostawców internetu dysponujących połączeniami z europejską siecią szkieletową. Śledzenie ruchu w internecie przypomina śledzenie ruchu ciężarówek na drodze. Jeśli chcemy zbadać ruch między Katowicami a Zabrzem, musimy śledzić wszystkie drogi z Katowic do Zabrza. Jeśli siedzimy przy polnej drodze pod Koluszkami nie zobaczymy ani jednego z samochodów, o które nam chodzi. One po prostu nie jadą przez Koluszki.
Załóżmy, że znajomy pana Szmidta kontroluje wszystkie te routery, przez które przychodzi ruch do Polski – jest to oczywiście bajką dla ignorantów. Załóżmy nawet, że istnieje ruch wychodzący z myslnarodowa.wordpress.com. który trafia na „Czerską”. Co by to znaczyło? Tyle, że ktoś tam czyta. Pewnie czyta nas i hasbara i ADL. Może nawet intensywniej niż Polacy, bo Żydzi rozumieją, czym grozi prawidłowe ukształtowanie polskich postaw narodowych i obudzenie polskiej świadomości narodowej. Tyle, że zmyślony sąsiad pana Szmidta rzecz jasna tego nie sprawdzał.

Po zdemaskowaniu kłamstw w zakresie informatyki pora przejść do kolejnych bredni Szmidta.

Aby nie być zbyt rozwlekłym, pokażę poniżej konkretny schemat działania, który – dzięki rozwojowi techniki – łatwo jest przejrzeć i określić mocodawców tego narodowo-komunistycznego procederu, przed którym ponownie przestrzegam. Konkretnym przykładem jest działalność narodowców najbardziej narodowych ze wszystkich, ukrywających się pod witryną http://myslnarodowa.wordpress.com, którą polecam, jako rozszyfrowaną już placówkę „Chamów z Natolina”.
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Ciekawe tylko, czy „rozszyfrowanie” odbyło się taką samą „metodą”, jak powyższe „rewelacje informatyczne”, czy metodą wróżenia z fusów? Wytkniemy tylko jedną podstawową głupotę w tym „rozszyfrowaniu”. Otóż celem każdej frakcji politycznej jest reklamowanie osób a nie poglądów. Dzieje się tak dlatego, że celem wszelakich „działaczy” wykreowanych w III RP jest koryto. Nie da się sięgać po władzę nie kreując osób. I tu pan Szmidt ma problem – bo póki co wybory w Internecie się nie odbywają. Polska Myśl Narodowa jako placówka „chamów z Natolina” byłaby więc działalnością nonsensowną – bo nie dającą ani zysku z reklam, ani popularności pozwalającej zaistnieć na scenie politycznej. Co gorsza – w przypadku powiązania kogoś z redakcją PMN groziłyby mu w III RP szykany takie, jak wobec osób wymienionych powyżej. Dlaczego PMN się nie podoba różnym łotrom? Bo jedyne, co można zrobić, to kneblować jej propagatorów na „wolnych” platformach blogerskich – takich, jak salon24, nowyekran.net czy niepoprawni.pl. I można szczuć na jej redaktorów pożytecznych idiotów bądź płatne szuje bądź niepolskich narodowców (np. hasbarę).

Pan Szmidt z uporem maniaka usiłuje zrobić z 2 osób jedną, przypisując naszemu współpracownikowi, Niklotowi moją tożsamość:

Dodatkowo, pobieżna analiza tekstów PP Niklota i p.e.1984 (tak, posiadamy takie programiki 🙂 wykazała, że ich teksty pisze jedna i ta sama Osoba, w wieku mocno dojrzałym (albo zużytym), pamiętająca nie tylko słowa Dziadka, który był Osobą dorosłą w dniu zamordowania prezydenta Gabriela Narutowicza, ale także doskonale władającą starą, komunistyczną retoryką z lat 1968/70, polegającą na dyskredytacji „wroga ideologicznego” inwektywami ad Persona: głupi, mało inteligentny, etc.
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Niklot już ze swojej strony odpowiedział, http://prawica.net/32509#comment-554907, ja ze swojej strony dodam tylko, że nie jestem Niklotem, wielbłądem, „natolińczykiem” i czym tam jeszcze, a te „programiki” są również wytworem fantazji pana Szmidta. Takie oprogramowanie istnieje, ale pan Szmidt go nie widział na oczy. Może go poszuka, po przeczytaniu tego tekstu. Co do inwektyw, to pan Szmidt raczy żartować, bo obok rzucania oszczerstw obrzuca rozmówców również wyzwiskami (vide obrazek). Jeśli chodzi o poziom kultury osobistej i intelektu pana Szmidta, to wydaje się, że komentowanie któregokolwiek jest wobec przytoczonych wypowiedzi – zbędne.

W kolejnym etapie oszczerstw pan Szmidt zdecydował się poszatkować moją wypowiedź i wyrwane z kontekstu fragmenty zdań interpretować pod tezę (pełna moja wypowiedź znajduje się tu):

Na dodatek wcale nie kryjącą się ze swoimi ateistycznymi poglądami „po co Plakom Kościół w polityce”

Połączenie myśli narodowej z religią katolicką było odejściem przez Dmowskiego od linii przyjętej w „Myślach nowoczesnego Polaka”. Dmowski sam był ateistą. Błąd popełniony przez Dmowskiego pod koniec życia doprowadził do współczesnego kryzysu myśli politycznej w środowiskach narodowych. Państwo narodowe nie służy realizacji zachcianek wyznawców jakiejś konkretnej religii, tylko całego narodu. Forsowanie czyichś postulatów nie wypływających z interesu narodowego, tylko z dogmatów religijnych jest szkodliwe, bo prowadzi do irracjonalizacji polityki i tworzenia rozłamów w narodzie po liniach uniemożliwiających jakąkolwiek dyskusję. Ingerencja kościołów w politykę prowadzi do jej odchylenia od interesów narodowych. Państwo narodowe nie jest narzędziem realizacji programu politycznego przez kościół dominującego wyznania, tylko narzędziem prowadzenia polityki dla całego narodu i w imieniu całego narodu.

, Eugenicznymi: „(np. cała otoczka ekonomiczna polityki demograficznej) – należy bezwzględnie stosować centralne planowanie”.

Bzdura. O co chodzi zostało jasno napisane tu:

Żaden model kapitalizmu godzący w zdolność polskich rodzin do wychowania minimum dwójki dzieci, żaden model kapitalizmu nie gwarantujący polskiej rodzinie mieszkania i stabilności dochodów nie może być dopuszczony do rozważań przez narodowca. Bo istotą bytu narodowego jest podtrzymywanie (conajmniej) bytu biologicznego tegoż narodu.
Źródło: http://myslnarodowa.wordpress.com/

Czytelników odsyłam również do testu Katastrofa demograficzna III RP: Wolny Rynek NIE działa – polemika 2

Kolejne przykłady to: „musi gwarantować określony poziom zaspokojenia potrzeb każdego Polaka” – czyli czysta bolszewia

Nie, to jest podstawowa troska o każdego Polaka, a nie „bolszewia”. To jest poszanowanie przyrodzonych praw każdego Polaka do stabilnej pracy, godziwej płacy, pozwalającej wychować dwójkę dzieci, dachu nad głową, darmowej przyzwoitej opieki medycznej, darmowej i solidnej edukacji oraz godnych emerytur.

oraz „dobro narodu jako całości, a nie – schlebianie egoizmowi jednostki – musi być w znacznej mierze socjalistyczny” – czyli turańszczyzna koszarowa (każdemu jego michę :-), etc. etc., etc.

Nie żadna turańszczyzna, tylko pozbawienie łotrów możliwości szkodzenia ogółowi lub wybranym grupom Polaków. Pracodawca wykorzystujący bezrobocie lub inne straszaki do eksploatowania pracowników to taki egoista. Każdy przypadek, kiedy praca nie jest wynagradzana stosownie do jej wartości to schlebianie egoizmowi jednostki – czy to płacę innych zaniżającej, czy to – zawyżającej płacę własną.
A teraz widać, po co Szmidtowi były kłamstwa o tym, że Niklot to ja. Po to, żeby wybierać z wypowiedzi Niklota (stąd) coś, czym można mnie obsmarować:

Niklot/p.e.1984 posiada jednocześnie, typowe dla bolszewickiej, czerwonej arystokracji niskie i pogardliwe mniemanie o Polakach „Wielu Polaków to głupcy i prostacy kupujący największe durnoty”.

Nie panie Szmidt, Niklot to inna osoba, odpowiadająca samodzielnie za swoje słowa (o ile nie wkleja reklamowych gotowców przygotowanych przez redakcję PMN). Z mojej strony muszę się ze smutną konstatacją Niklota zgodzić. Wielu Polaków nie grzeszy refleksją nad tym, co jest im podawane jako „prawda”. Gdyby wszyscy Polacy byli superinteligentni, nie miałby Pan czytelników, a niniejsze sprostowanie nie byłoby potrzebne, bo każdy by je sobie dośpiewał. Ale można spojrzeć szerzej. Polacy są oszukiwani co cztery lata (a czasem częściej) przez klikę tych samych złodziei – od 23 lat. Mając możliwość przegnania tych złodziei metodami demokratycznymi – nie zdołali tego zrobić. Pozwalają się cynicznym łotrom szczuć na siebie nawzajem wokół z góry zaplanowanych konfliktów i sztucznych, niezgodnych z interesem narodowym linii podziału. Nieco refleksji na ten temat można znaleźć w tekście Polska, Smoleńsk, Rosja – Winnickiemu i Zawiszy odpowiedź pisana na kolanie.

Komentowanie całego słowotoku pana Szmidta mija się z celem. Ustawiczne mieszanie moich wypowiedzi z wypowiedziami innych osób (łącznie z niejakim vortexem z Nowego Ekranu), łgarstwa. Czytelnik, któremu się zechce czytać tekst Szmidta znajdzie jeszcze wiele bredni.

Powyższe pokazuje, że głównym przeciwnikiem tych „narodowców i arcy-patriotów” są „Żydy z Puław(skiej)” oraz Katoliccy Konserwatyści (stąd inwektywy pod Moim adresem) oraz Narodowcy, którzy nie odeszli od Katolickiej Nauki Społecznej i nie ulegają szczuciu na Bliźniego. Reszta Obywateli – ta nie podzielająca entuzjazmu dla ateistycznego i eugenicznego narodowego-bolszewizmu – to „durnie i sługusy”…

Spójrzmy na ten fragment – oto katoliccy konserwatyści mają być głównym wrogiem narodowców. Problem w tym, że ci „katoliccy konserwatyści” zajmują się usługiwaniem Izraelowi na polskiej ziemi (patrz tekst Polsko-żydowskie “braterstwo” broni) i głoszą, że postawy służalcze to postawy całego narodu polskiego. Przepraszam, nie narodu polskiego, bo dla „konserwatystów katolickich”, o których mowa naród polski nie istnieje – „zrzeszenia” zwanego Polakami, w którym występują grupy etniczne. Czytelnik nie pojmie, o co Szmidtowi chodzi, póki nie zobaczy cytatu:

Celem tej operacji socjotechnicznej, jest wytworzenie kolejnego podziału, według schematu Dualizmu Maniego: na My-Dobrzy-Polacy – Oni-Źli-Żydzi, celem antagonizowania grup etnicznych w zrzeszeniu zwanym Polakami. Powodem tych działań jest zaś odwrócenie uwagi od sowieckich, a więc „braterskich” mocodawców i inspiratorów represji jakie dotknęły Elity Niepodległościowe w latach czterdziestych i pięćdziesiątych ubiegłego wieku.

Pytanie konkursowe: czy którakolwiek ze skarykaturowanych powyżej – nie wiem czy słusznie, ale to „przeklejka” z Internetu – Osób wypowiedziała się kiedykolwiek publicznie, że jest Żydem, czyli Osobą wierzącą w B*ga Abrahama według Tradycji judaistycznej?
Źródło: http://prawica.net/32438

Co właściwie Szmidt napisał? Ano, że Żydzi są grupą etniczną w zrzeszeniu zwanym Polakami. Polacy nie są narodem, tylko „zrzeszeniem”. Jeśli Żydzi są Żydami (Urban nie mówi o sobie, że jest Polakiem, lecz – że jest Żydem, Kwaśniewski pochował ojca na cmentarzu żydowskim, Michnik otrzymał tytuł „Żyda roku”) – a Polacy to zrzeszenie grup etnicznych, kim jesteśmy dla Szmidta Ty, czytelniku – i ja? Odsyłam Cię teraz, Czytelniku do tekstu Multikulti metodą destrukcji państwa narodowego – obejrzyj pierwszy z filmów tam linkowanych, zapamiętaj, co mówi dr David Duke o tożsamości narodowej Żydów i narodów, w które Żydzi usiłują wejść jako „grupa etniczna” ich „zbiorowości”. Pan Szmidt, głoszący się „konserwatystą” i „katolikiem” nie jest zwolennikiem „kultury łacińskiej” -, ponieważ to, czego on chce to koegzystencja Żydów i Polaków w jednym państwie i „różnorodność”:

Podstawą etyki Cywilizacji Łacińskiej jest uznanie zasady, iż w kontaktach z drugą Osobą należy kierować się Wiarą, Nadzieją, Ufnością i Miłością, nie zapominając pod żadnym pretekstem, że jest Ona godna takiego podejścia: Szacunku dla Jej przekonań (politycznych, religijnych), odmienności etnicznej, politycznej, etc. i nawzajem – jako Osoba ludzka posiadam przyrodzone, poprzez Akt Stworzenia, prawo do takiego samego traktowania przez Osoby inne, niezależnie od liczebności i wielkości zrzeszenia (Rodzina, Plemię, Naród, Państwo, Cywilizacja), w jakie się skupiły.
Źródło: http://prawica.net/32438

– a ta „różnorodność” sprowadza się do tego, że Żydzi będą tutaj powierzchownie zintegrowaną diasporą, jak w USA, w istocie jednak stanowiącą odrębną etnicznie i kulturowo grupę (patrz F. Koneczny, „Cywilizacja żydowska”) – „cywilizacja łacińska” w propagandzie pana Detki jest więc czystym multikulti propagowanym przez syjonistów). Oczywiście Polacy mają, zgodnie z rozkazem Szmidta wierzyć w te dobre intencje Żydów (por. cytat powyżej). To katolicki i łaciński obowiązek, prawda? Tyle, że Żydzi z Polakami obchodzili się zawsze tak, jak opisano w tekstach linkowanych w artykule Polsko-żydowskie “braterstwo” broni

Pisanie oszczerstw i kłamstw przychodzi łatwo. Pisanie antypolskich tekstów, wpajanie Polakom szkodliwych dla narodu polskiego postaw, zdradzieckie owijanie antypolonizmu w „katolicyzm”, „cywilizację łacińską”, „humanizm” itp. wciąż jeszcze działa na Polaków. Żydzi i ich agentura wciąż są w stanie wygrać przeciw Polakom ich religię, są w stanie spacyfikować Polaków i uniemożliwić im obronę. Polakom wmawia się, że broniąc swoich interesów przed Żydami grzeszą. Że mają katolicki czy też „łaciński” obowiązek uznawać Żydów za Polaków (a siebie samych w konsekwencji za nie wiadomo kogo). Łatwowierność, ufność Polaków czynią ich łatwym łupem łotrów szermujących symboliką religijną i usypiających tym czujność. Przytłumiających naturalne dążenie każdego człowieka do racjonalnej analizy sytuacji. Ten tekst pokazuje nie tylko obłudę, nieuczciwość i brak przywiązania do zasad pana Szmidta, głoszącego się „katolikiem” i „konserwatystą”, lecz jednocześnie służącego każdym słowem syjonistom. Ten tekst pokazuje również jak wiele pracy trzeba włożyć, by odkłamać podłe oszczerstwa i zdemaskować kłamstwa i manipulacje. Takiej pracy większość zaatakowanych i zniesławionych nie wykona. I na tym żerują władcy umysłów narodu polskiego, którzy opanowali niepostrzeżenie polskojęzyczne fora i platformy blogerskie. Napisałem ten tekst w obronie prawdy. Ile osób oszukanych przez Szmidta po ten tekst sięgnie? Dla ilu naiwnych Polaków planowa akcja „zatruwania studni” przez łotra zakończyła się sukcesem (zatruwanie studni to znana agenturze technika niszczenia głosicieli niebezpiecznych idei)?

P.S. Pan Szmidt aktualnie bryluje na naszeblogi.pl (serwis z blogami prowadzony przez niezależna.pl) i jest serdecznie goszczony przez znającą działania dezinformacyjno-dywersyjne Szmidta administrację polacy.eu.org.

Polsko-żydowskie „braterstwo” broni

Judeopolonia według „katolika” i „konserwatysty”

Marek Szmidt, piszący jako Stefan Detko zabrał na naszeblogi.pl głos w kwestii polskiego udziału w wojnach Izraela i USA na Bliskim Wschodzie: Polskie gwarancje dla Izraela (?). Przyznam, że tekst ten mnie poraził na tyle, że pozwalam sobie skomentować go obszernie, aby pokazać kompleksowo błędy w myśleniu zapewne dużej grupy Polaków zwiedzionych najwyraźniej propagandą judeokonserwatywną i judeokatolicką, jako że do tych dwóch filarów Stefan Detko odwołuje się w swoim tekście.
UWAGA: Publikacja niniejszego tekstu zaowocowała kampanią oszczerstw prowadzoną przez Szmidta za pomocą portali, których właściciele zablokowali moje konta: niepoprawni.pl i nowyekran.pl (aktualizacja: moje konto na nowyekran.pl zostało odblokowane po kilku miesiącach przez administratora ds. informatycznych, widać doszło tam do przesileń, natomiast na naszeblogi.pl Szmidt wymusił zablokowanie mojego konta). Czytelników odsyłam do tekstu, w którym kłamstwa Szmidta na mój temat i redakcji Polskiej Myśli Narodowej zostały zdemaskowane – oraz wskazane zostały antypolskie, już otwarcie syjonistyczne tezy Szmidta: Marek Stefan Szmit: niebezpieczny oszczerca nabierający Polaków „katolicyzmem” na filosemityzm i Judeopolonię.

M.S. Szmidt vel Stefan Detko napisał:
Co do Izraela. Polska, konserwatywna i katolicka opinia publiczna, jest skłonna (…) także i co więcej udzielić Izraelowi gwarancji przyjęcia ewentualnych uchodźców cywilnych, zagrożonych ostrzałem broni konwencjonalnych i – nie daj B*że – jądrowych.

Szanowny Panie Szmidt, cieszę się, że wie Pan, co myśli „polska” konserwatywna i katolicka opinia publiczna, niemniej polska opinia publiczna powinna zdawać sobie sprawę, że przyjmowanie Żydów do Polski skończyło się kiedyś tak: Judeopolonia – żydowskie państwo w państwie polskim. Czy tak bardzo to dziś Polakom i Polkom potrzebne – pozwolę sobie wątpić. Jeśli na Bliskim Wschodzie dojdzie do wojny, będzie to wojna sprowokowana i wywołana przez Izrael, a nie Iran – i Polacy nie mają powodu do jakiegokolwiek solidaryzmu z nacją agresora. Dziwi mnie, że nie nawołuje Pan do przyjęcia ewentualnych uchodźców cywilnych z Iranu, zagrożonych, jak Pan to trafnie ujął „ostrzałem broni konwencjonalnych i – nie daj B*że – jądrowych”. Polski gest byłby tym bardziej usprawiedliwiony, że Irańczycy przyjęli polskich uchodźców z ZSRR (wraz z masą syjonistów i żydowskich oficerów, którzy potem urządzili jatki Palestyńczykom na dzisiejszych terenach Izraela).

M.S. Szmidt vel Stefan Detko napisał:
Powyższa opinia jest natury politycznej i wynika z wielowiekowej tradycji historycznej, udzielania przez Rzeczypospolitą schronienia Izraelowi, na Jej ziemiach.

Ponownie zapytam, czy chodzi o tą „wielowiekową tradycję historyczną”, o której pisze L. Szcześniak: Judeopolonia – żydowskie państwo w państwie polskim?

M.S. Szmidt vel Stefan Detko napisał:
Tak więc, mając w pamięci, iż w pokoleniach poprzednich Izrael wywiązywał się ze swych obowiązków ochranianego i pod wspólny dach przyjętego, zraszając krwią swoją ziemie Rzeczypospolitej w Jej obronie oraz przyczynił się bezsprzecznie do wspólnego rozwoju materialnego i kulturowego, dając z siebie wielu wybitnych Polaków, tak w pokoleniach ostatnich, aktywnych od roku 1939-go do dnia dzisiejszego, dał wiele przykładów niewdzięczności (…)

Szanowny Autorze, pozwolę sobie zapytać, czy Autorowi nieznane są zdarzenia, które miały miejsce przed rokiem 1939, a opisane tu: Żydzi a Powstanie Styczniowe i jego planowo antypolski wymiar i tu: Powstanie Listopadowe a Żydzi, jak również tu: Tadeusz Gluziński (pseud. Henryk Rolicki), Zmierzch Izraela: Frankiści i mniejszość żydowska a geneza powstania listopadowego?

Knebel na Salon24, czyli rzecz o wypasie dezinformacyjnym polskiego bydła internetowego

Ten tekst jest elementem przewodnika po piramidalnym oszustwie czytelników i autentycznie niezależnych publicystów, jakim jest polskojęzyczny internet. Naiwniakom może się wydawać, że „debata publiczna” tocząca się na onet.pl. wp.pl, salon24.pl i w wielu innych miejscach jest autentyczna. Nic bardziej błędnego. Czytelnik widzi to, co dla niego zaplanowano – żyje w wyreżyserowanym internetowym „Matrix-ie”. Komentarze poruszające kwestie „drażliwe” są tam dopuszczalne wyłącznie, jeśli zawierają błędy / wulgaryzmy kompromitujące przekazywane informacje. Często za takimi wypowiedziami kryje się opłacany agent, który ma robić idiotów z ludzi głoszących dane poglądy. W całym niemal polskojęzycznym internecie trwa systematyczne i planowe pranie mózgów Polaków. W nonsensownej, celowo przesyconej emocjami debacie mają marnować swoją energię i czas, nie czyniąc niczego dla Polski i nie dowiadując się niczego istotnego. Debata składa się ze starannie zaplanowanego „menu”, które ma byc „przeżuwane” przez „polskie bydło” w danym dniu. Uważny czytelnik znajdzie w tekście poniżej link do takiego „dętego” tematu dnia, kreowanego przez „tuzy” „polskiego” „dziennikarstwa”.

Salon24, „niezależne forum publicystów” nie jest miejscem przesadnie gościnnym dla publicysty narodowego. Jak każde „forum fałszywych prawd i z góry zaplanowanych autorytetów”, salon24 dopuszcza do głosu z góry założoną grupę osób (pisujących często pod kilkoma pseudonimami) – plus z rzadka osoby przypadkowe, jeśli akurat ich teksty są potrzebne do podtrzymania wrażenia, że istnieje Hyde Park. Debata ma z założenia przebiegać w obrębie z góry zadanych pojęć. Salon24 stosuje, obok kasowania całych blogów metodę hurtowego ukrywania wszelkich wypowiedzi (komentarzy i notek) użytkowników, których chce się pozbyć. Ostatnio dodano opcję „odkrywania” ukrytych blogów i komentarzy, ale zrobiono to tak, że użytkownik, który nie wyłączy filtra w ogóle nie zdaje sobie sprawy, że coś jest przed nim ukrywane, a każdy komentarz musi „odkrywać” oddzielnie. Podobnie poukrywane „niesłuszne” wpisy na listach tekstów dopuszczonych do publicznego obiegu. Ta praktyka jest cenzurą odwołującą się do lenistwa czytelnika – i jest zapewne przetestowana statystycznie. Efekty są dla zarządców Salonu24 dokładnie takie, jakich oczekują – niepokorni komentatorzy opuszczają to „niezależne” forum „publicystów”, zniechęceni spadkiem liczby wizyt na ich ukrytych blogach i spadkiem liczby reakcji na ich komentarze (jest on bardzo drastyczny). A czytelnicze bydełko dalej biega po z góry zaplanowanym pastwisku, nieświadome nawet, że nad jego bezpieczeństwem informacyjnym czuwa „elektryczny pastuch”.

Pakt Ribbentrop-Beck Zychowicza raz jeszcze

Polemika z tekstem Piotra Zychowicza Spierajmy się używając argumentów.

Piotr Zychowicz napisał:
„Moje poglądy i stawiane w książce tezy są w karykaturalny sposób wykrzywiane”

Tezy są same w sobie karykaturalne. Założenie ceteris paribus i zwykłe chciejstwo. Stalin i Churchill czekają na swoją kolej, aż Pan ich pokona w wyobraźni, robiąc to, co im Pan każe. Nie ma Pan wiedzy z historii wojskowości, która pozwalałaby Panu snuć wizje kampanii niemiecko-francuskiej bądź niemiecko-rosyjskiej przy warunkach początkowych, które Pan zadał.

Piotr Zychowicz napisał:
pisząc książkę „Pakt Ribbentrop-Beck” miałem nadzieję, że wywoła ona poważną, merytoryczną debatę o tragicznej sytuacji, w jakiej znalazła się nasza ojczyzna w przededniu II wojny światowej. Debatę na temat błędów, jakie w obliczu śmiertelnego zagrożenia Polski i Polaków, popełniła ostatnia ekipa rządząca II RP. Niestety część polemistów zareagowała w sposób histeryczny i egzaltowany.

Trzeba było napisać książkę o wcześniejszym i autentycznym błędzie Becka i spółki – współszabrowaniu Czechosłowacji z Hitlerem. W ten sposób II RP pozbawiła się jedynego potencjalnego sojusznika, który miał jakieś praktyczne znaczenie dla losów potencjalnej kampanii w sytuacji, kiedy Anglia i Francja by się ociągały z udzieleniem pomocy.
Beck stawiając na sojusz w Anglią i Francją po tym, jak swoją głupią polityką doprowadził do tego, że został sam na sam z Hitlerem – w półokrążeniu, postąpił nie najgłupiej. Miał do wyboru sojusz ze słabym Hitlerem – słabszym nawet od lądowych sił samej Francji, nie mówiąc o sojuszu polsko-angielsko-francuskim, albo z ww. mocarstwami. Sojusz z Hitlerem Beck rozumiał jako pożeranie Polski przez Niemcy plasterek po plasterku, do momentu, kiedy nie da się połknąć Polski w całości bądź zwasalizować. To, co Hitler mówił w danym momencie nie miało żadnej wartości, bo w kolejnym momencie robił coś zupełnie innego, vide Monachium i zajęcie całych Czech plus wasalizacja Słowacji (mimo, że chciał ponoć wyłącznie Sudetów). A Pan, Panie Zychowicz się wybierasz z Hitlerem na ZSRR, boś Pan Mein Kampf nie doczytał – ani historii germanizacji polskich ziem.

Antypolskie i antynarodowe „mądrości” dyżurnych pseudopatriotów

Na portalach i platformach „blogerskich” (czemuż nie z polska – „pamiętnikarskich”/”dziennikowych”?) opiniotwórczych w kręgach tzw. „prawicy patriotycznej” bądź „niepodległościowej” pojawiają się systematycznie szkodliwe teksty, klecone przez dość wąską grupę osób. Teksty te mają nadawać ton i formować postawy ludzi zdezorientowanych i nie silących się na własną analizę zjawisk. Bezkrytyczne wchłanianie przez niewyrobionego czytelnika wytwarzanej przez to środowisko propagandy jest ułatwiane przez etatowo towarzyszący publikacjom kolejnych „objawień” chór potakiewiczów (por. eksperymenty Milgrama i Asha, społeczny dowód słuszności).
Tak sobie czytam kolejne wynurzenia niejakiego Piotra Lewandowskiego vel Gadającego Grzyba (poprzednie skomentowałem w tekście Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców …) i zastanawiam się, czy dyktuje je rozpacz i poczucie zagrożenia, bo „brazylijski serial już nie cieszy (wyborcy) jak kiedyś” – i nadciągają przemiany w świadomości Polaków, kończące pewien zaplanowany układ …

Gadający Grzyb:
Przede wszystkim należy stwierdzić, że jeśli Rosja faktycznie zechce zmontować u nas wasalną, „prywislańską prawicę”, by zdezintegrować „obóz niepodległościowy”, to taka partia z pewnością powstanie.

Podejrzewam, że gdyby Rosja taką partię zmontować chciała, to w ciągu ostatnich 23 lat taka partia by powstała. A minimum – w okresie panowania prezydenta/premiera/prezydenta Putina. Zauważmy, że Izrael i USA zdołały się dorobić swojej wspólnej „antyruskiej” partii w polskim parlamencie – a i Niemcy mają swoją partię lokajów, która pod wpływem berlińskich ukazów łagodzi kurs, mimo, że niegdyś symbolicznie leżała na tym samym antyrusko-antykomunistycznym styropianie co i jej funkcyjna oponentka.

W tym miejscu warto rzucić okiem na to, czym jest i czemu służy na polskiej scenie politycznej tzw. „obóz niepodległościowy”:

• Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.
• Jeszcze raz o antypolskim pseudopatriotyzmie i jego piewcach
• Zamiast żydo-komuny mamy żydo-prawicę?

Dość charakterystyczną cechą niepolskich patriotów zrzuconych na spadochronach w celu tłoczenia w Polaków pseudopatriotyzmu i formowania absurdalno-samobójczo-niekonstruktywnych postaw, jest zapiekła wrogość wobec słowiańszczyzny i idei panslawistycznych. Wrogość ta narzuca się niejako sama – ponieważ ostentacyjna i irracjonalna/absurdalnie zapiekła wrogość wobec Rosji i Rosjan jest podstawową metodą uwiarygadniania się „patriotów” niepolskiego chowu już od stuleci (1830, w przededniu powstania z 1863 dopracowano schemat judzenia Polaków, a ostatnio przećwiczono go w 1968 [kiedy urządzono hucpę na „Dziadach” Dejmka, żeby wylansować „patriotów” takich jak Michnik czy Szlajfer] i 1981 [kiedy to niejakiemu Rulewskiemu marzyło się posłanie polskich robotników przeciw sowieckim czołgom, dzięki czemu „kremlowskie kuranty miały zagrać Mazurka Dąbrowskiego”]). Historycznie „niepolscy patrioci” pracowali przeciw Polakom (i Rosji – bo polskie mięso armatnie zręcznie poszczute oprócz popełnienia samobójstwa dodatkowo osłabiało cesarstwo rosyjskie) na żołdzie pruskim. Komu obecnie służą ci luminarze polskiej „tradycji niepodległościowej” niech się czytelnik głęboko zastanowi.

Gadający Grzyb:
Powielając dziewiętnastowieczne jeszcze, panslawistyczne kalki i bredząc o jakiejś mitycznej „słowiańskiej wspólnocie”, której naturalnym liderem miałaby być Rosja, uporczywie ignorują zaborcze tradycje bandyckiego imperium, postulując zaś „realizm” bardzo starają się by nie widzieć, iż Rosja „realistycznie” postępuje jedynie z tymi, których uważa za równych sobie, od pozostałych oczekując podporządkowania.

Co się tyczy sytuacji Rosji i Rosjan, to jest ona dość zbliżona do sytuacji Polski i Polaków. Oba kraje znajdują się w stanie likwidacji – zarówno demograficznej, jak i ekonomicznej. Rosji udaje się na razie unikać likwidacji politycznej, niestety nie przekłada się to na na zmiany sytuacji ekonomicznej – system kompradorskich elit utworzony za czasów Jelcyna trwa. Rosją współczesną trudno się bezkrytycznie zachwycać:
Rosja obrońcą wolnego świata, czy krajem trzeciego świata? Modele geopolityczne dla Polski.
Należy jednak pamiętać, że jeśli Polska chce się wydobyć ze stanu państwa kolonialnego międzynarodowych koncernów, jeśli nie chce podzielić losu osamotnionej i niszczonej bandyckimi i niesprowokowanymi nalotami NATO Serbii, to musi być członkiem większego bloku politycznego, gospodarczego i militarnego. Wizja federacji słowiańskiej jest tu rozwiązaniem, które narzuca się samo – ponieważ wszystkie kraje słowiańskie – plus Węgry, Mołdawia i Rumunia – dzielą wspólny los – narodów niewolniczych, wyzutych z własności środków produkcji i pozbawionych kontroli nad własnymi systemami finansowymi. O sile Rosji w takiej federacji przesądzi siła koalicji pozostałych państw.

Wróćmy do tekstu Gadającego Grzyba:

Charakteryzuje ich głównie to, że z bogatej spuścizny Narodowej Demokracji przyswoili sobie jedynie tępą rusofilię i żydożerstwo, czyniąc z nich główne wyznaczniki patriotyzmu, dodając do tego obsesyjną nienawiść do „zdegenerowanego Zachodu” ze Stanami Zjednoczonymi na czele, co jak raz współgra z rosyjskimi interesami.

Zastanawia mnie, czy waszyngtonofilia, izraelofilia i berlinofilia są przez kontrast do „tępej” rusofilii wyznacznikami gadająco-grzybowego i „niepodległościowego” poziomu intelektu? Czy jest miejsce na racjonalizm w stosunkach polsko-rosyjskich, czy też przez wzgląd „nie-tępą” rusofobię mamy szkodzić sobie politycznie i ekonomicznie dogadzając USA, Izraelowi i Niemcom, byle tylko dopiec „ruskim” (np. zmuszając ich do budowy omijających Polskę szlaków komunikacyjnych i rurociągów, zamiast … pobierać od Rosji opłaty za tranzyt)? Za cóż naród polski ma kochać zachodnich złodziei i bandytów, którzy po odarciu Polaków z własności środków produkcji (za grosze przejmując dorobek pracy wielu pokoleń) zrobili z Polski kraj kolonialny? Za to, że doprowadzili do 20% bezrobocia w Polsce, katastrofy demograficznej, zmusili 2 miliony Polaków do emigracji za chlebem i jakimikolwiek perspektywami? Czy za to, że wysługują się polskim mięsem armatnim w Afganistanie – i wysługiwali się nim w Iraku? Za co Polacy mają być pozytywnie nastawiani do Żydów? Za powstanie listopadowe? Może za powstanie styczniowe z 1863 r.? Czy za setki lat ekonomicznej eksploatacji narodu polskiego – i ekspansję demograficzną grożącą narodowi polskiemu zagładą? Czy za marginalizację Polaków na uczelniach państwowych i w wybranych zawodach? Może za kłamstwa i oszczerstwa w sprawie niemieckiego mordu w Jedwabnem? A może za usiłowanie wydarcia Polakom majątku narodowego (nie mówiąc o udanych operacjach wydarcia polskiego mienia prawem kaduka)? A może za planowe czynienie z Polski tygla etnicznego, poprzez lokalną agenturę „multikulturalizmu”, który ma doprowadzić do tarć etnicznych w Polsce między Polakami a innymi grupami etnicznymi, innymi niż wiadomo kto?

Czytajmy zatem dalej gadająco-grzybowe mądrości:

Gadający Grzyb:
Widzę tu wielkie pole do popisu szczególnie dla tzw. „realistów”, którzy pod płaszczykiem tegoż „realizmu” kontynuują serwilistyczną postawę odziedziczoną po PAX-ie, kiedy to Bolesław Piasecki z nadania prominentnego czekisty Iwana Sierowa otrzymał w PRL swoistą „koncesję na patriotyzm”, by właśnie z tych patriotycznych i bogoojczyźnianych pozycji umacniać jedynie słuszne sojusze i wspierać wiodącą rolę Partii.

To jest żałosne – Piasecki nie z pobudek serwilistycznych wszedł w układ ze Sierowem. O co chodziło wyłuszczyłem dawno temu:

p.e.1984:
Rozgrywka z NKWD toczyła się nie tylko o życie. Piasecki próbował wcisnąć się pomiędzy żydokomunistyczną ekipę PKWNowską a Stalina – i gdyby odniósł sukces historia PRL potoczyłaby się zupełnie inaczej. Sukcesu nie odniósł, bo Polacy – zarówno klasa polityczna (londyńska i krajowa) jaki i dowództwo AK i postakowskich “zaplutych karłów reakcji” – byli zbyt tępi, by zorientować się, jak należy postępować wobec zagrożenia żydokomunistycznego. Piasecki poprzez postawę lojalistyczną wobec Moskwy dawał Polakom szansę na odzyskanie władzy w (formalnie) polskim państwie.
(to fragment wypowiedzi z dyskusji pod tekstem „Księża patrioci”)

Ataki na Piaseckiego dziwnie się ostatnio nasiliły w środowiskach „niepodległościowych” – ciekawe dlaczego?

Pakt Michalkiewicz-Zychowicz. Fałszywa obrona książki „Pakt Ribbentrop-Beck”

Polemika z tekstem Stanisława Michalkiewicza Masturbacja geopolityczna. Tekst pierwotnie opublikowany pod tytułem Pakt Michalkiewicz-Zychowicz. Fałszywa obrona książki “Pakt Ribbentrop-Beck” na blogu palmereldritch1984.wordpress.com

Trudno dyskutować z czymś, co nie zawiera konkretów. Pan Stanisław Michalkiewicz doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Za kiepskimi podśmiechujkami, które zadowolą może wiernych acz niezbyt spostrzegawczych wielbicieli nie kryje się niestety wiedza pana Michalkiewicza. Raczej – ignorancja. Po cóż więc się wypowiadać, gdy kompetencji brak? Wierszówka?

Aby przebić się przez pustą formę do czegoś co można uznać za treść trzeba pewnego wysiłku – ze względu na bełkotliwy sposób formułowania myśli. Odcedźmy więc tezy od ozdobników:

Stanisław Michalkiewicz stawia tezę jakoby przeciwnicy tez pana Zychowicza bronili „prawd na zawsze ustalonych” – czyli dogmatów („Ładnie byśmy wyglądali, gdyby tak każdy dyskutował o „wszystkim” – jakby nie było prawd raz na zawsze ustalonych i podanych do wierzenia.”). Oczywiście przeciwnicy pana Zychowicza nie mogą się opierać na rzetelnej wiedzy. Przynajmniej należy to tępemu czytelnikowi zasugerować.

Pan Michalkiewicz stawia tezę, że pojednanie polsko-rosyjskie jest dokładnie tym samym co „przyjaźń polsko-radziecka” – i stara się przypiąć tą „przyjaźń” już nawet nie głosicielom pojednania, tylko … krytykom Zychowicza. Byłoby to może i żałosne, gdyby nie rzesze głupców, które bardzo chcą się na ten trik dać nabrać. Na czym pan Stanisław Michalkiewicz nie od dziś żeruje.

Stanisław Michalkiewicz stawia tezę jakoby sprzeciw wobec historical fiction pana Zychowicza był umotywowany polityką pojednania z Rosjanami, zarządzoną z resztą „wiadomo gdzie i przez kogo” ((…) I właśnie teraz, kiedy za sprawą wiekopomnego „Przesłania” do narodów polskiego i rosyjskiego, żeby się „pojednały”, odwieczna przyjaźń (…) polsko-rosyjska zyskuje pozór sankcji nadprzyrodzonej – że to niby, kto jest przeciwko przyjaźni (…) polsko-rosyjskiej, ten jest przeciwko Chrystusowi (…) – redaktor Piotr Zychowicz wyskakuje z prowokacyjną książką o pakcie Ribbentrop-Beck, rozwijając jakieś fantasmagorie, że gdyby tak, zamiast wojować z „nazistami”, Polska przyjęła ich warunki i 40 polskich dywizji wzięło udział w operacji „Barbarossa”, to być może losy wojny potoczyłyby się odmiennie. (…) No i po co pisać takie książki, po co rozwijać takie perwersyjne myśli akurat teraz, kiedy przecież jest rozkaz że odwrotnie – że pod przewodnictwem Rosji będziemy bronić już nie tylko naszego nieszczęśliwego kraju przed zgnilizną, jaka z Zachodu płynęła i płynie, ale całego wolnego świata? ).
A ten sprzeciw niekoniecznie wynika z momentu historycznego, bo stosunki polsko-rosyjskie do najcieplejszych nie należą, ale za to Polska jest nieubłaganie wchłaniana politycznie i gospodarczo (a nawet demograficznie -emigracja!) przez Niemcy. Pan Michalkiewicz wygodnie ignoruje to, że publikacja pana Zychowicza może służyć popularyzacji akceptacji dla polskiej roli satelity niemieckiego.

W dalszej części felietonu pan Michalkiewicz, po porcji pustej błazenady („Kozacy na Polach Elizejskich” itp.) stara się przedstawić krytyków jako piewców tezy o niezwyciężoności Rosji/Związku Radzieckiego (mały drobiazg – w którym momencie i przez kogo panu Michalkiewiczowi wygodnie umyka) ((…) dywagacje red. Zychowicza zasługują na wieczne potępienie (…) przede wszystkim dlatego, że są bałamutne. A są bałamutne dlatego, że przecież wiadomo, iż Związek Radziec… to znaczy oczywiście Rosja – jest niezwyciężona. ).
Pan Michalkiewicz ignoruje zarówno różnice liczebności, wyposażenia Armii Czerwonej i Wermachtu w scenariuszu Zychowicza, jak również dwa „drobiazgi” – po pierwsze – przebywanie RKKA na pozycjach opartych o Linię Stalina – i w stanie bliższym alarmowi bojowemu niż paraliżowi wywołanemu osławionym rozkazem o „nieuleganiu niemieckim prowokacjom”. Po drugie – interesy geostrategiczne USA i Wielkiej Brytanii, polegające na … podtrzymaniu niezwyciężoności ZSRR w razie, gdyby się ta niezwyciężoność zaczęła chwiać. Prawdopodobnie gdyby front polsko-niemiecki zaczął się za szybko chwiać w konfrontacji z Armią Czerwoną – III Rzesza otrzymałaby pewne wsparcie od Anglii i USA (o ile Hitler przed inwazją na ZSRR nie pokonałby Francji i Anglii). Tak więc jeśli prawidłowo rozumieć sytuację militarną i geopolityczną, ta niezwyciężoność ZSRR zaczyna bardziej wiarygodnie wyglądać, niż się panom Michalkiewiczowi i Zychowiczowi zdaje.

Podobnie jak Zychowicz ignoruje Michalkiewicz taki drobiazg jak zniszczenie Czechosłowacji i rolę II RP (i Becka) w tym katastrofalnym dla Polski zdarzeniu. Więc obok podpisywania volkslist ((…) „bronić” ministra Becka. Wprawdzie sprośne sanacyjne przesądy nie pozwoliły mu podjąć jedynie słusznej decyzji podpisania Volkslisty rosyjskiej, ale niemieckiej Volkslisty też nie podpisał.(…) Po co walczyć z kimkolwiek, skoro wszystko sprowadza się do tego, jaką w razie czego podpisać Volkslistę?) była jeszcze opcja uratowania własnej i czechosłowackiej skóry. Dodatkowo historia pokazała, że Czechom i Słowakom podpisanie „rosyjskiej” „volkslisty” (co ciekawe – w pewnym sensie równolegle z niemiecką) wyszło raczej na zdrowie. Ale widać Stanisławowi Michalkiewiczowi jakoś nigdy nie w smak to, co Polakom może wyjść na zdrowie.

Jak Churchill nie nauczył Polaków realpolitik

Poniżej przytaczam fragment wypowiedzi z forum dws.org.pl, której autor („kmieciu”) przytacza relacje z rozmów Churchilla z Mikołajczykiem i Berezowskim (sekretarzem generalnym Stronnictwa Narodowego, przerzuconym z terenów okupowanych do Londynu). Przytoczona wypowiedź w części cytatów to nie spekulacje czy domysły, lecz fragmenty pracy doktorskiej prof. Ciechanowskiego – rzetelnego i dociekliwego badacza kulis tragedii, jaką było Powstanie Warszawskie.

16 lutego 1944 roku odbyło się jeszcze jedno polsko-brytyjskie spotkanie na szczycie, w czasie którego Churchill użył całej swej elokwencji, aby skłonić Mikołajczyka do przyjęcia linii Curzona za sine qua non szerszego polsko-rosyjskiego porozumienia. Wysiłki Churchilla były jednak znowu bezowocne, chociaż przedstawił on powody przemawiające za polskimi ustępstwami w sposób jak najbardziej przekonywający, a nawet drastyczny.
Wywody Churchilla mogły posłużyć Mikołajczykowi jako lekcja Realpolitik.
Brytyjski premier pytał Mikołajczyka, czy ma oświadczyć Stalinowi, iż porozumienie było niemożliwe; dla Wielkiej Brytanii mogło to być najłatwiejszym wyjściem. Rosjanie szybko parli naprzód i wkrótce mogli utworzyć marionetkowy, niemniej szeroko popierany, rząd w Polsce, a następnie przeprowadzić sfingowany plebiscyt. Polska może nawet zostać przyłączona do Związku Radzieckiego. Tymczasem Rząd Polski będzie nadal w Londynie, a Polacy w kraju będą myśleli, iż było mu tam całkiem wygodnie. Nie będzie on miał jednak żadnego wpływu na toczące się wypadki. (prorok? – przyp. mój, k.) [1.]"My nie możemy i wcale nie chcemy – mówił Churchill – powstrzymać marszu Rosjan przez Polskę przeciwko Niemcom, którzy będą wszystko niszczyli w czasie swego odwrotu. My pozostaniemy w jak najściślejszych stosunkach z Rosjanami, a [2.]Polska nie będzie niczym innym jak powodem do skargi i okrzykiem bólu rozlegającym się wielkim echem." Niczego się tym nie osiągnie. Polacy nie będą mieli swej ojcowizny, nie otrzymają żadnych odszkodowań od złamanych Niemiec, nie będzie mowy o porozumieniu z Rosją. Przez sto pięćdziesiąt lat Polski nie było, a jej "synowie byli zmuszeni bić się przeciwko sobie" w czasie sporów pomiędzy trzema cesarstwami. Obecnie nadarzała się sposobność zapewnienia im schronienia, po ich udrękach, w zwartym kraju, o co był gotów jak najusilniej zabiegać. Churchill przyznawał, iż jeśli polskie obawy, że Rosjanie byli przewrotni, były uzasadnione, to źle to wróżyło światu, ale najgorzej Polakom. Wielka Brytania zawsze walczyła przeciwko wszelkim tyraniom, ale możliwości jej były ograniczone i nie mogła sama uratować Polski.
Churchill mówił, iż dochodziły go słuchy, że Polacy wspominali o "drugim Monachium", ale im nie wolno było o tym mówić, gdyż "brali udział w rozgrabieniu Czechosłowacji". [3.]Podkreślał też, iż on inaczej niż Polacy podchodził do Rosji, bez której udziału w tej wojnie nie byłoby nie tylko środków do "odbudowy państwa polskiego", ale sama Polska "uległaby stopniowej likwidacji".. Jego zdaniem musiało dojść do jakiegoś porozumienia z Rosją.
(…)
Mikołajczyk stwierdził w odpowiedzi, iż [4.]żywił nadzieję, że Wielka Brytania pozostanie wierna swym tradycjom i weźmie słabszego w obronę. Uskarżał się przy tym, iż właściwie Rządowi Polskiemu nie udzielono żadnych konkretnych gwarancji w zamian za żądane ustępstwa. Ponownie też odrzucił linię Curzona oraz [5.]wyraził gotowość wszczęcia rokowań na podstawie linii demarkacyjnej przebiegającej na wschód od Wilna i Lwowa.
[6.]W czasie swych rozmów z Polakami Churchill ustawicznie upominał ich, aby nie spodziewali się od Anglii więcej, niż mogła dla nich uczynić. Starał się im wytłumaczyć, iż muszą się pogodzić z nieodmiennymi faktami historii, strategii i geografii i pójść na przyjazne współżycie z Rosją, choć była ona trudnym i surowym sąsiadem, gdyż [7.]był to jedyny sposób zapobieżenia powstania w Polsce prokomunistycznego rządu.

Źródło: Ciechanowski W., Powstanie Warszawskie, Rdz II Wielka Trójka i Polska /5. Mikołajczyk i Churchill. ‚Sprawozdanie z rozmowy pomiędzy premierem Mikołajczy iem i premierem Churchillem, 16 II 1944, IGS – PRM, L 47/60 .

1. Trzeba było natychmiast przesłać ten stenogram do kraju …
2. Komuś w Warszawie bardzo było do takiej sytuacji tęskno …
3. To już ostrzeżenie
4. O naiwności … chyba, że Mikołajczyk posłużył się perfidnym persyflażem.
5. Która była popierana przez …???
6. Jak by tu wytłumaczyć chłopu z zapadłej wsi, że cesarz nad cesarze i mocarz nad mocarze czegoś nie może … może, tylko nie chce, prosić bardziej trza! Dalej dać nie chce? Zdrajca musi!
7. Czy taki scenariusz (niepowstania w Polsce prokomunistycznego) nie był przypadkiem wątpliwy nawet w II 1944?

Horror a’la polacca
Tego nie skomentuję. Współczuję Churchillowi, ten człowiek rozumiał sytuację – i z kim on musiał ‚pracować’ …

(…) ustalono, iż 25 kwietnia Churchill spotka się z nowo przybyłymi do Londynu przedstawicielami kraju: Z. Berezowskim, sekretarzem generalnym SN , oraz gen. S. Tatarem ("Taborem"), zastępcą szefa Sztabu AK.
W czasie tego spotkania Berezowski mówił o nieustającym oporze, jaki naród polski stawiał Niemcom pomimo okrutnych represji i niesłabnącego ucisku. Równocześnie podkreślał, że kraj ufał, że Wielka Brytania i Churchill zapewni Polsce niejpodległość i integralność jej granic. Churchill obiecywał zabiegać o niepodległość Polski, ale nie o integralność jej granic, znowu opowiadając się za linią Curzona – oddaniem Wilna i Lwowa Rosji oraz kompensatami kosztem Niemiec na zachodzie. Berezowski odpowiedział , iż naród polski twardo stał na gruncie nietykalności granic oraz gotów był walczyć o Wilno i Lwów. Churchill nie wdając się w dyskusję powiedział w poważny, a nawet ponury sposób:
"Zapewne. Decyzja oporu, bez względu na konsekwencje, jest przywilejem każdego narodu i nie można go odmówić nawet najsłabszemu."

Źródło: Ciechanowski W., Powstanie Warszawskie, Rdz II Wielka Trójka i Polska /5. Mikołajczyk i Churchill, Sprawozdanie z rozmowy między premierem Churchillem a premierem Mikołajczykiem i przedstawicielami Polski Podziemnej, 25 IV 1944, IGS PRM, L 48/132 .

Źródło: http://dws.org.pl/viewtopic.php?f=20&t=127923&start=150#p1516375

Więcej o Powstaniu Warszawskim:

Jak Churchill nie nauczył Polaków realpolitikJak “Ruskie” “zdradzili” Powstanie WarszawskiePW’44 bez broni – meldunki kontrwywiadu AK i przebieg walkPowstanie Warszawskie oczami narodowcaPierwotne plany operacyjne AKJaką pomoc dowództwo Powstania Warszawskiego zagwarantowało swoim podkomendnym i ludności cywilnej Warszawy?Jak narodowcy-uczestnicy powstania oceniali je w dniu kapitulacji?Czy można było wcześniej przerwać powstanie? Propozycje kapitulacji składane przez von dem Bacha Borowi.Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.

Jeszcze raz o antypolskim pseudopatriotyzmie i jego piewcach

Poniżej krótka polemika z tekstem na prawica.net. „Jeszcze raz”, bo problem omawiałem w tekście „Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego”.

Polemiki z ludźmi pokroju autora tego wpisu („Jeszcze o Powstaniu Warszawskim”) to strata czasu. Niestety ich szkodliwa działalność nie może pozostawać bez reakcji, ponieważ ich pisanina jest ogłupiająca dla osób o niepełnej wiedzy historycznej, nieukształtowanych poglądach – bądź – silnych skłonnościach do konformizmu. Z tego powodu niebezpieczna jest także powszechność wytyczającej standardy antypolskiej głupoty.

Alej napisał:
Afirmacja Powstania nie jest żadną „mitologią klęski”. Ktoś kto tak mówi albo nie wie co mówi albo mówi w złej wierze: po to by obrażać. Przecież nikt z afirmujących Powstanie nie robi tego z powodu jego klęski. Robi to dlatego bo w 1944 Polacy pokazali, że nie chcą żyć na kolanach – „choćby za to miał spaść bezcenny kapitel ciała głowa”.

W 1944 jeśli już Polacy coś pokazali (a nie – niekompetentni i zbrodniczo głupi dowódcy oraz żyjący w świecie iluzji rząd londyński [zalecam lekturę książki J. Ciechanowskiego, Powstanie Warszawskie]), to że są głupcami, nie mającymi pojęcia ani o polityce, ani o wojskowości. Rzucili się (zostali rzuceni przez zdradzieckich dowódców-zbrodniarzy) na niemiecki ufortyfikowany garnizon – bez broni, w biały dzień („PW’44 bez broni – meldunki kontrwywiadu AK i przebieg walk”). Cenę wystąpień antyniemieckich znano. Wawer był odwetem za śmierć dwóch Niemców. Za akcję pod Arsenałem rozstrzelano 140 więźniów Pawiaka. Za działalność Hubala Niemcy wymordowali wszystkich mężczyzn w Skłobach i Hucisku. Ten, kto wydawał rozkaz o rozpoczęciu powstania w Warszawie cenę znał. Wiedział również, że pomocy brytyjskiej nie będzie (od Nowaka-Jeziorańskiego, którego specjalnie z tą informacją wysłano!), wiedział, że nie ma jeszcze mowy o rozpoczęciu oskrzydlenia Warszawy przez Armię Czerwoną. I wiedział, jak skończyły się dotychczasowe próby występowania wobec RKKA w roli gospodarza.
Tylko wyjątkowo antypolska gnida może Polakom sprzedawać samobójstwo jako wzorzec patriotyzmu, może wmawiać, że Polacy, jako jedyny naród świata mają obowiązek popełniania narodowego samobójstwa, rzucania się na wroga z pustymi rękoma i bez nadziei na zwycięstwo – i że zaniechanie takiego samobójstwa to „życie na kolanach”. Narodowiec patrzy na ten problem z punktu widzenia szacunku dla polskiej krwi – i tego, co tą krwią jest dla narodu kupowane – oraz – za ile tej krwi. Polityka i wojna to rachunek zysków i strat, a nie – „demonstrowanie” „racji”. Wróg narodu polskiego (często udający Polaka) wmawia Polakom, że wylewanie morza polskiej krwi w imię nie – realnych szans – lecz „okazywania” i „demonstrowania” to polski patriotyzm. Cała akcja mącenia Polakom w głowach jest szeroko zakrojona, prowadzona w antypolskich mediach i przez antypolskie partie polityczne (paradoksalnie SLD, PO i „palikociarze” – czyli środowiska, które o kierowanie się ideami narodowymi trudno posądzać – mają w kwestii powstania poglądy bliższe tym, jakie powinni mieć polscy narodowcy – niż ma cała pseudonarodowa i pseudopatriotyczna strona sceny politycznej). O tych zagadnieniach szerzej traktuje tekst Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.

Pisze więc antypolski propagandysta dalej:

Alej napisał:
Jasne że to jest też „mitologia” ale mitologia „narodotwórcza”, podbudowująca naszą narodową tożsamość, nasz „brend”: umiłowanie wolności. Bez podobnych „brendów”, „narodotwórczych” mitów narody istnieć nie potrafią. Asymilują się do innych, dysponujących lepszymi, bardziej porywającymi mitami. Gdyby Polacy nie mieli swojego „narodotwórczego” mitu nie przetrwaliby w tak dobrej kondycji 120 lat rozbiorów.

Polacy wskutek prowokowanych przez wrogów narodu polskiego (Austria, Prusy i ich agentura) powstań tracili jako naród – przywileje ekonomiczne, elitę intelektualną, możliwości rozwoju polskiej oświaty. I oczywiście – tracili tych, którzy zostali w nieodpowiednim momencie wmanewrowani w walkę zbrojną – i polegli. Gdyby nie nonsensowne rzezie, gotowane narodowi polskiemu przez zdrajców i wrogów – Polacy byliby dziś narodem liczniejszym, zamożniejszym i bardziej dumnym z siebie, z racji tego, że bardziej by się z takim narodem liczono na świecie. Bo świat szanuje rozsądek, siłę i bogactwo, a nie – groteskowy etos narodowego samobójstwa w imię „okazywania” „wyższości moralnej” i „umiłowania wolności”.
Pora wreszcie zacząć pisać, że obowiązki Polak ma wobec narodu polskiego, a nie – wyabstrahowanej przez wrogów narodu polskiego „ojczyzny”. Bo dla narodu polskiego – narodu polskiego wygubić w beznadziejnych bojach Polakowi nie wolno. A dla „ojczyzny”, „wolności” itp. itd., które są „bezcenne” można posłać cały naród polski do rzeźni – i jeszcze szantażować moralnie tych, którzy potępiają naganiaczy-morderców narodu polskiego. W ten sposób (zgodnie z planem?) „ojczyzna” zostanie dla tych, którym naród polski zawadza od wieków. Ale przecież nie o – mało prawdopodobne obecnie – „posłanie narodu do rzeźni” chodzi. W istocie chodzi o wypaczenie wzorców postaw patriotycznych i narodowych tak, by odrzucały Polaków swoim irracjonalizmem – i swoją absurdalnością. By słowo patriota było synonimem słowa idiota. Bo idea narodowa/patriotyzm nośne i mądre są wrogom narodu polskiego niemiłe. Grożą wybraniem mądrych i oddanych narodowi polskiemu polityków – a nie durniów lub zdrajców opiewających polakobójczy „patriotyzm” oraz jasełkową i pustą „bogoojczyznę”.

Powstanie Styczniowe – teksty i refleksje

Powstanie Styczniowe, pocztówka

O polskiej tradycji powstańczej można pisać tomy, ale w tych tomach pojawiają się niekiedy ciekawe perełki, świadczące o mentalności przywódców i dowódców. Na przykład o Powstaniu Styczniowym można przeczytać:

Miało ono (powst. styczniowe, przyp. p.e.1984) według jego przywódców mieć taki skutek:
(Jesień 1862 roku )”Wywołując powstanie, do którego czynimy przygotowania, spełniamy ten obowiązek w przekonaniu , iż dla stłumienia naszego ruchu Rosja nie tylko kraj zniszczy, ale nawet będzie zmuszona wylać rzekę krwi polskiej; ta zaś rzeka stanie się na długie lata przeszkodą do wszelkiego kompromisu z najeźdźcami naszego kraju , nie przypuszczam bowiem, aby nawet za pół wieku naród polski puścił tę krew w niepamięć i aby wyciągnął rękę do nieprzyjaciela, który tę rzekę wypełnił krwią polską”
Cytat z książki Lecha Mażewskiego „Powstańczy szantaż”

Ciekawym nawiązaniem do tej wypowiedzi jest inna wypowiedź, o innym powstaniu:

gen. T. Pełczyński (jeden ze sprawców PW’44): Cytat:

Tomasz Łubieński.: Czy Pełczyński podjął później jakąś próbę rewizji swych wojennych decyzji i poglądów, czy wciąż trzymał się swojego?
Jan Ciechanowski: Bronił tej decyzji. Powiedział, że powstanie wykopało tak głęboki rów krwi między Polską a Rosją, że Polska nigdy nie ulegnie sowietyzacji. Kiedyś walnął pięścią w stół i zagrzmiał: Jak atomówka trzepnie, ludzie zapomną o Warszawie!
Źródło: http://www.powstanie.pl/index.php?ktory=17&class=text

Dmowski w Myślach nowoczesnego Polaka rozprawiał się ze szkodliwym mitem powstania styczniowego, sanacja wychowała na tym micie pokolenie, które wmanewrowano w nonsensowne i z góry skazane na katastrofę powstanie. A potem – w partyzantkę antykomunistyczną, równie beznadziejną i skazaną na klęskę jak powstanie.
Poniżej zamieszczam teksty, które rzucają nieco światła na kulisy polityczne i skutki Powstania Sytczniowego.

Zamiast żydo-komuny mamy żydo-prawicę?

W ostatnim felietonie pisanym na łamach „Przeglądu” prof. Bronisław Łagowski pisze:

„Pokolenie Żydów uformowanych umysłowo na przełomie PRL i III RP, gdy wszystkie pasje «zestrzeliły się w jedno ognisko» polityki, ma problem ze swoimi przodkami, którzy po wojnie odtwarzali polskie państwo, oczywiście, że na warunkach, jakie im podyktowano, a podyktowano obok złych także dobre, dzięki którym mamy blisko do Berlina. Rozlicza się z historią nie całkiem po swojemu, bo pod silnym, można się zastanawiać, czy nie zastraszającym wpływem «patriotów», ultrasów katolickiej, nacjonalistycznej i rusofobicznej prawicy. Mówi się, moim zdaniem słusznie, że po wojnie wielu Żydów garnęło się do obozu komunistycznego ze strachu przed antysemityzmem. Mieli oni dobre racje, aby postąpić tak, jak postąpili, ale co dziś «młodych Żydów» (tzn. urodzonych po wojnie) pcha w stronę antykomunizmu? Czy nie znowu obawa antysemityzmu? (…) Odnoszę wrażenie, że «młodzi Żydzi» rozliczający się dziś z żydokomuną żałują, że ich ojcowie czy dziadkowie nie przystąpili do żołnierzy wyklętych. I tu trzeba puknąć się w głowę” („Przegląd” nr 31/2012).

Kogo nie wymienia z nazwiska, ale o kim myśli nestor konserwatystów z Krakowa nie trudno się domyślić. Chodzi mu o neofitów tradycjonalistycznej prawicy, którzy kompleks swego pochodzenia chcą przykryć hunwejbińskim antykomunizmem. Głównym reprezentantem tego nurtu wydaje się być bez wątpienia ideowy młodszy brat Adama Michnika, Bronisław Wildstein oraz jego naśladowcy i wyznawcy. To oni z zapałem godnym lepszej sprawy odżegnują się od jakichkolwiek antysemickich konotacji, mówią o „wariackich endekach”, budują konsekwentnie ruch narodowy (p.e.1984: pani Braun raczy żartować, to co oni budują to atrapa ruchu narodowego, a nie żaden ruch narodowy czy patriotyczny – to po prostu kolejne narzędzie ogłupiania Polaków, jak hucpa na Dziadach Dejmka w 1968), odcinając się radykalnie od jego przeszłości. Głównym zagadnieniem, nad którym wytrwale pracują, jest to, jak zbudować prawicę, tak aby nie popadła ona w „endecką herezję”. Co więcej, oskarżenia o antysemityzm przekuwają bardzo często w bardzo skuteczny oręż walki. To oni przecież, nazwiska są dobrze znane, jako jeden z głównych zarzutów przeciwko gen. Jaruzelskiemu wysuwają fakt przeprowadzenia przez niego tzw. antysemickiej czystki w Wojsku Polskim w roku 1967, mimo ze traktowane to było wówczas jako polonizacja sił zbrojnych (p.e.1984: Ale była to jednocześnie wielce potrzebna w Tel Avivie wysyłka kadr oficerskich – na Bliskim Wschodzie trwała właśnie „wojna na wyniszczenie”! A Jaruzelski jest takim „antysemitą”, że obok kajania się za tą sprawę napisał w „Pod prąd”, że bardzo go niepokoiły (w 1981) nasilające się w niektórych kręgach związanych z Solidarnością i KPN „nastroje antysemickie” – cudownie się widać od 1967 nawrócił z „antysemityzmu”, bo w 1989 z Polakami przy okrągłym stole rozmawiać już nie chciał).

Czyżby pamięć o przodkach, wspomnienie o pogromach w Odessie i innych miastach przedrewolucyjnej Rosji każe im do dziś nienawidzić tego państwa? Strach przed powrotem antysemityzmu, rusofobia i antykomunizm splatają się u „młodych Żydów” w jedno? Chciałoby się powiedzieć: KOR wiecznie żywy, tak czy inaczej, prof. Łagowski ma znowu rację.

 Magda Braun   

mercurius.myslpolska.pl

Posłowie:
O co opisana gra się toczy, czyli “kuchnię” mieszania Polakom w głowach opisałem ostatnio w tekście, który spotkał się na niepoprawni.pl z żywiołowym przyjęciem (to tekst „Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.”).
Na marginesie – motywy rozliczania się przez Żydów i ich “prawicowo”-”narodowy” narybek z “komuną” są nieco inne niż, “znowu mający rację” prof. Łagowski sugeruje. To „ustawianie” debaty publicznej – i postaw Polaków. Prawie cała polska “patriotyczna” i “narodowa” strona sceny politycznej jest dziś oparta o antynarodowe i nonsensowne kanony wartości, młodzież czci nie tych bogów, których powinna (na ołtarze w ONR wyniesiono Misesa i libertarianizm [Piasecki, wspominając Zielony Program -przewraca się w grobie, ale nawet „burżuazyjni” ONR-ABC-owcy by tego nie zdzierżyli], KNP czyli “Nowa Prawica” powiela ten schemat) – i jest uczona plucia na “endokomunę” – w oparciu o dwie pielęgnowane fobie – stricte emocjonalną (irracjonalną) wrogość wobec Rosji (zamiast racjonalnej i uzasadnionej ostrożności) oraz jasełkowo-anachroniczny “antykomunizm”. Ci sami wielce “narodno-prawicowi” felieton-guru i para-politycy nawołują, że “antysemityzm” (którym jest także stawianie tez, że w Polsce są Żydzi, a już szczególnie – we władzach partii politycznych) jest passe, grzeszny, pozbawiony (z braku Żydów) racji bytu („antysemici won z prawicy” i multum mniej znanych wypowiedzi innych – a na to samo kopyto).

Stanisław Michalkiewicz – zatrute pióro do ogłupiania Polaków

Tytułem wstępu: Felietonistyka S. Michalkiewicza wielu Polakom wydaje się wartościowa i otwierająca oczy. Niewątpliwie może być interesująca w warstwie kabaretowej – czyli formalnej. Ci  „Judajczykowie„, co to zachodzą nas od tyłu, kiedy my szerzymy „demokrację” i „wolny rynek” wśród narodów „wolnego rynku” i „demokracji” spragnionych jak chińska ambasada w Belgradzie „chirurgicznych” bombardowań, ci „starsi i mądrzejsi„… –  któżby się mógł oprzeć takim bon-mot’om?

Niestety, obok walorów kabaretowych twórczość pana Michalkiewicza obfituje w nieuczciwe chwyty retoryczne i sofizmaty (pseudologiczne toki rozumowania, trudne do sfalsyfikowania przez niekompetentnego czytelnika, np.: “Stanisław Michalkiewicz: obrzydzanie Polakom realizmu politycznego”). Cała koncepcja wytworzenia takiej postaci jak pan Michalkiewicz na polskiej scenie „blogowej” – i „przyparafialnej” scenie politycznej nie jest jednak pozbawiona określonych celów. Patriotyczno-„antysemicki” lep ma za zadanie uwiarygodnić osobę pana Michalkiewicza wśród czytelników i słuchaczy – po to, by mógł skuteczniej propagować inne tezy niż „patriotyzm” i „antysemityzm”. Chodzi o propagowanie libertariańskich (ultrawolnorynkowych a’la Mikke) poglądów ekonomicznych wśród Polaków. Po co? Po to, aby ewentualny bunt społeczny , wywołany wdrożeniem (przez ekipę Mazowieckiego-Balcerowicza  i wszystkie późniejsze) w Polsce bandyckiej wersji XIX-wiecznego kapitalizmu, którego katastrofa – czyli ostateczne załamanie neokolonialnej gospodarki III RP – być może właśnie nadchodzi, nie doprowadził do niepożądanych dla „wiadomych sił” zmian. Kiedy republikanie w USA zrozumieli, że ich polityka („reganomika”, „deregulacja”, cięcie podatków dla najbogatszych, wojny) zaowocowała katastrofą, wykreowali ruch, który miał skanalizować niezadowolenie społeczne tak, by ludzie … domagali się jeszcze dzikszego i jeszcze bardziej zderegulowanego kapitalizmu. Mowa oczywiście o socjotechnicznym tworze pod nazwą „Tea-Party”. W Polsce nie trzeba tworzyć niczego, „nasza” wersja opisanej socjotechniki oznacza  zaganianie zbuntowanych Polaków do kibucu zwanego UPR, przefarbowywanego obecnie w celach marketingowych na (bardziej „patriotyczną” i „narodową”) „Nową Prawicę” (znaną szerzej jako KNP). Dodatkowo, już kilka lat temu działacze UPR planowo zinfiltrowali środowiska ONR i przeforsowali tam libertarianizm jako program gospodarczy i ideologię (Piasecki i inni „falangici” przewracają się w grobach).

Stanisław Michalkiewicz- niebezpieczny kłamca, manipulator i oszczerca

Do napisania poniższego tekstu zainspirował mnie – nie pierwszej już młodości tekst Stanisława Michalkiewicza „Od ateistów – lepiej z daleka”. Pan Stanisław operuje w nim bardzo nieuczciwymi chwytami, by manipulować czytelnikami. Co się stanie, jeśli identyczne nieuczciwe chwyty zostaną zastosowane wobec niego? Albo jeśli zostaną mu postawione zupełnie uczciwe pytania retoryczne? Zobaczmy (uwaga: sprawa Stanisława Michalkiewicza jest o wiele poważniejsza, retoryczna zabawa poniżej to głównie zdemaskowanie metod – ale te metody są używane przez pana Michalkiewicza w antypolskich celach, warto także zajrzeć tu: „Stanisław Michalkiewicz: obrzydzanie Polakom realizmu politycznego”).

Pisze więc pan Stanisław co następuje:

„nie zabijam, nie kradnę, nie wierzę” (…) Przede wszystkim – co to znaczy: „nie wierzę”? Jeśli ateista twierdzi, że „nie wierzy”, to oczywiście kłamie, bo przecież wierzy, tyle, że w coś przeciwnego, niż człowiek religijny. Człowiek religijny wierzy w Boga, to znaczy – w to, że Bóg jest – i tak dalej. Nie twierdzi bynajmniej, że WIE, iż Bóg jest. Twierdzi tylko, że w to wierzy – i to jest w porządku, to jest racjonalne, ścisłe i uczciwe. Tymczasem ateista, twierdząc, że „nie wierzy”, sugeruje posiadanie jakiejś wiedzy o tym, iż Boga nie ma.

Jeśli ten wątek czyta ktokolwiek myślący, to widzi, że Michalkiewicz próbuje metodą manipulacji znaczeniem słów dowieść, że ktoś twierdzi coś innego, niż twierdzi. Jeśli ja wierzę, że pan Michalkiewicz jest Żydem-katsą, to czy pan Boomcha/25godzina* twierdząc, że nie wierzy, sugeruje, że posiada jakąś wiedzę o tym, że pan Michalkiewicz Żydem-katsą nie jest? Niech mi pan Michalkiewicz na to odpowie. Czytajmy dalej:

Jednakże deklarując, jakoby „nie wierzyli”, sugerują, że posiadają jakąś wiedzę pewną, czyli kłamią w żywe oczy. Od takich łgarzy lepiej trzymać się z daleka, bo skoro tak ostentacyjnie kłamią w jednej sprawie, to cóż może powstrzymać ich od łgarstw we wszystkich innych sprawach?

Właśnie, panie Michalkiewicz. Czy jeśli pan w tak prostacki sposób robi czytelnika w bambuko (czyli oszukuje), to czy można wierzyć, że powstrzyma się pan od robienia czytelnika w bambuko w innych sprawach?

Wprawdzie może nie dotyczy to wszystkich ateistów, a w każdym razie ja nie wiem, czy wszyscy są tego samego zdania, ale nie ulega wątpliwości, że ateiści są bardzo licznie reprezentowani wśród zwolenników aborcji. Aborcji – a więc zabijania ludzi bardzo małych, których istnienie z jakichś względów przeszkadza ludziom większym.

Czy jest różnica pomiędzy byciem zwolennikiem Breivika a byciem Breivikiem, panie Michalkiewicz? Niech pan sobie przypomni, co pan pisał:

Dlaczego zatem państwom NATO wolno zabijać Afgańczyków, którzy nie podzielają oczekiwanego od nich entuzjazmu dla demokracji, a Andersowi Breivikowi nie wolno zabijać Norwegów, których uznał za potencjalnie niebezpiecznych dla swojego narodu? To pytanie postawił jeszcze w Średniowieczu francuski poeta Franciszek Villon, przytaczając rozmowę cesarza z morskim piratem: „Cysarz tak ozwie się surowo: czemuś iest zbóycą morskim, bracie? Aż tamten, mało robiąc głową: czemuż mnie zbóycą nazywacie? Dlatego, że na iedney łodzi? Gdybych miał statków choć ze dwieście, nie byłbych, iako iestem, złodziey lecz cysarz, iako wy iesteście!”
Powszechnie narzeka się dzisiaj na niedostatek ideowości i to nie tylko wśród „młodych”, co to nie chcą już niczego, tylko „popić, po(g)ruchać i radia posłuchać” – ale również wśród autorytetów moralnych, którzy uważają, że życie ludzkie jest „wartością najwyższą” (p.e.1984: skąd ten cudzysłów – czyżby dla pana Michalkiewicza życie było „wartością najwyższą”, a nie wartością najwyższą? Jak ma się życie poczęte do życia młodych ludzi na wyspie Utoya? Oczywiście – należy poświęcić własne życie w obronie ojczyzny, należy zabijać najeźdźców – ale określanie życia „wartością najwyższą” (w cudzysłowie) w kontekście mordu Breivika i utyskiwań nad „niedostatkiem ideowości” brzmi dość … psychopatycznie). (…)
Mamy zatem kryterium, przy pomocy którego możemy bez trudu odróżnić ideowość prawdziwą od ideowości udawanej – jeśli ktoś dla idei, którą głosi, gotów jest zaryzykować własne życie. Breivik twierdzi, że zabijając swoje ofiary liczył się z utratą życia – i rzeczywiście; policja przybyła na miejsce by go aresztować dopiero wtedy, jak skończyła mu się amunicja – podobnie jak i dzisiaj twierdzi, że przyjąłby karę śmierci. Podobnie mówił Eligiusz Niewiadomski – i został stracony. Breivik może tylko tak mówi, bo w Norwegii kary śmierci nie ma – ale czy nie warto by jej przywrócić choćby dlatego, by móc sprawdzić takie deklaracje?
Źródło: http://tinyurl.com/p8867wq

Nie piszę tego w obronie „lewaków” (ateista i „lewak” to nie to samo, mimo, że „lewak” zwykle jest ateistą; przez „lewaka” rozumiem pseudolewicowca zajmującego się „antyfaszyzmem”, organizacją „kolorowych niepodległych” i różnych „marszów równości”, natomiast ma gdzieś ludzi wyrzucanych z domów na bruk, pracowników tyrających za głodowe pensje 16 godzin na dobę i łamanie prawa pracy), tylko przeciw hipokrycie.

Zresztą nie o nią (Labudę) tu chodzi, tylko o ateistów, którzy twierdzą, ze „nie zabijają”. Jakże „nie zabijają”, kiedy właśnie zabijają, a nawet zabijanie propagują? Od takich łgarzy naprawdę lepiej trzymać się z daleka.

Wciąż nie widzę tożsamości pomiędzy ateizmem, popieraniem aborcji i zabijaniem. Z punktu widzenia sprawstwa – zabija matka, bo ona podejmuje decyzję – i lekarz, bo on morderstwa dokonuje. Zwolennik aborcji (ateista czy nie) jedynie tego zabójstwa nie potępia – lub jest zwolennikiem nieutrudniania go (co nie jest równoznaczne z byciem mordercą, więc panie Michalkiewicz jesteś pan kłamcą). Palacz zabija siebie i osoby wdychające dym w jego towarzystwie. Czy pan, panie Michalkiewicz jest zwolennikiem całkowitego zakazu palenia? Janusz Korwin-Mikke jest zwolennikiem zniesienia nakazu zapinania pasów bezpieczeństwa podczas jazdy samochodem. Nie wiem, jakie poglądy w tej kwestii ma pan Michalkiewicz. Ile osób więcej zginie na drogach, jeśli nakaz zostanie uchylony? Panie Michalkiewicz, czy potępił pan swojego kolegę Mikkego? Nie? To jest pan – zgodnie z pańską logiką – mordercą.

Po uwiarygodnieniu się przed katolikami waleniem w „ateistów” – „aborcjonistów” pora przystąpić do właściwej, libertariańskiej części ewangelii, prawda, panie Michalkiewicz? „Precz z komunom, ale jeszcze bardziej – ateistokomunom”.

Wreszcie – „nie kradnę”. Naprawdę? Przecież socjalizm, zarówno ten „realny”, jak i ten „kulturowy” forsowali kosztem milionów ofiar, propagowali i nadal propagują przede wszystkim ateiści.

Tu mamy kolejną ciekawą manipulację. Jeśli wielu zwolenników socjalizmu to ateiści, to jeszcze nie znaczy, że ateiści to w znakomitej większości zwolennicy socjalizmu. To jest elementarz rachunku zbiorów, ale i prosta manipulacja. Jeśli A jest podzbiorem B to jeszcze nie znaczy, że A = B. Pamięta Pan hasło „Solidarności” „socjalizm-tak, wypaczenia- nie”? Otóż wśród 10 mln członków Solidarności 90% (albo więcej) to byli katolicy. Czytał Pan „21 postulatów”? Wniosek: 9 mln katolików w Polsce to według Pana wykładni złodzieje. I to w dodatku zuchwali. Odwracając logikę – jeżeli skutkiem działania wolnego rynku jest przechwytywanie nieproporcjonalnej części wartości dodanej przez pracodawcę (patrz także Ubezpieczenia społeczne, siła negocjacyjna i “żelazne prawo płac”), to czy popierając wolny rynek, nie popiera pan pewnej formy czegoś gorszego niż złodziejstwo – bo czynu noszącego znamiona wymuszenia rozbójniczego? Czyli jeśli zgodnie z Pana logiką ateista to złodziej i morderca, to czy wedle tej samej logiki nie jest pan zwolennikiem wymuszeń rozbójniczych, czyli bandytą?

W dodatku, chociaż przedstawiają się jako „racjonaliści”, próbują wmówić nam, że zachowują się nieracjonalnie. Bo – powiedzmy sobie szczerze – jeśli Boga nie ma, to dlaczegóż właściwie nie kraść? Dlaczego nie zabijać?

Z pana pogardy wobec ateistów wnioskuję, że jakieś bóstwo pan czci (z tekstu nie wiem jakie, bo się pan nie zadeklarował). Jakie to bóstwo, które pozwala oszukiwać, mordować i rabować? Jaka jest jakościowa różnica pomiędzy panem a ateistami? Na marginesie – prof. Wolniewicz był do niedawna zdeklarowanym ateistą. Ile osób zabił, ile okradł, a ile okłamał? Jeśli żadnej, to czy mógłby pan go wypytać o źródło irracjonalizmu w jego postępowaniu? To mogłoby być interesujące. Ciekawe, jak wyglądają statystyki penitencjarne – czy odsetek poszczególnych światopoglądów wśród skazanych złodziei, morderców i krzywoprzysięzców pokrywa się ze stosunkiem deklarowanych światopoglądów w społeczeństwie? Czy przeprowadził pan odpowiednie badania?

W takim przypadku zarówno złodziejstwo, jak i zbrodnia, to zachowania jak najbardziej racjonalne.

Sokrates był zupełnie innego zdania, ale zapewne jest pan mądrzejszy od Sokratesa:

Jak podaje Arystoteles w Etyce eudemejskiej (1216 b):
Sądził przecież (Sokrates), że każda cnota jest wiedzą, z czego wynikało, że kto wie o sprawiedliwości, jest sprawiedliwy.
Podobnie pisze Ksenofont w swoich Wspomnieniach o Sokratesie (III 9, 5):
Sokrates mówił, że sprawiedliwość i każda inna cnota jest mądrością, bo sprawiedliwe i w ogóle wszystkie cnotliwe czyny są piękne i dobre. Mówił dalej, że ani ci, którzy posiadają ich wiedzę (tj. wiedzę o cnotach), nie wybiorą zamiast nich niczego innego, ani też ci, którzy jej nie posiadają nie mogą ich dokonywać, lecz jeśli nawet spróbują, to błądzą.Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Intelektualizm_etyczny

Ale z Sokratesem polemizowało w tych kwestiach wielu filozofów. Najprawdopodobniej Sokrates używał specyficznej definicji „mądrości”, bliskiej temu, co reprezentują swoim stylem bycia buddyjscy mnisi.

Inaczej w przypadku ludzi wierzących w Boga. Oni jako mordercy i złodzieje zachowywaliby się nieracjonalnie, podczas gdy ateiści – racjonalnie jak najbardziej.

O czym świadczy występowanie osób deklarujących się jako wierzące w Boga wśród winnych kradzieży i morderstw z premedytacją? Czy szahidzi są nieracjonalni, czy też nie wierzą w Boga? Dlaczego ateista zdaniem pana Michalkiewicza nie jest uprawniony do przestrzegania zasad etyki? Czy pan Michalkiewicz zna ten cytat z Kanta o prawie moralnym? Słyszał o dziedzinie filozofii, która nazywa się „etyka”? Dodatkowo – w społeczeństwie funkcjonuje coś takiego jak prawo i wymiar sprawiedliwości (różnie z tym bywa, ale formalnie istnieją). Jeśli ateista wie, że konkretne czyny są karane i że sprawcy są znajdowani z określonym prawdopodobieństwem – to czy nadal popełnianie przestępstw (abstrahujemy od moralności i etyki ateisty, które mogą wykluczyć z góry dokonanie czynu przestępnego) jest racjonalne? Krótkie pytanie – ilu ateistów jeździ na gapę? Jak odsetek ateistów jeżdżących na gapę ma się do odsetków obserwowanych dla różnych religii? Czy sprawdził pan, zanim zaczął wypisywać brednie? Nie? Zatem jest pan jeszcze na dokładkę oszczercą – czyli kłamcą. A nie jest pan ateistą (ponoć)!

Zatem nie tylko są łgarzami, ale w dodatku – tchórzliwymi, bo nie potrafią zdobyć się na odwagę działania z otwartą przyłbicą.

Może po prostu opisywani przez szanownego pana funkcjonują wedle innej heurystyki, niż ta, którą im pan łaskawie przypisał – i wedle innej etyki, niż ta, którą pana zdaniem mają. Czy pan, nie przyznając się że jest oszustem, mordercą, bandytą i oszczercą, działa z odkrytą przyłbicą, czy nie?

Od takich tchórzliwych czy tylko niechby nawet obłudnych łgarzy naprawdę lepiej trzymać się z daleka.

Dokładnie tak, tylko jak pan to ma zrobić? Musiałby pan wyjść z siebie i uciec gdzieś daleko.

____________________________
*^ (osoba, która wkleiła tekst Michalkiewicza na marucha.wordpress.com)

Zobacz również:
Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego
Stanisław Michalkiewicz – zatrute pióro do ogłupiania Polaków

Żagiew – Żydzi jako zdrajcy, mordercy i szmalcownicy

Fragment książki: Albin Siwak – „Bez strachu” – tom II
Często myślę, panie Albinie, że Cyganie, którzy tak samo byli prześladowani przez Niemców, wywożeni do obozów, byli traktowani zdecydowanie brutalniej niż Żydzi. Dlaczego oni nie obciążają Polakowi nie fałszują historii?
Cyganie po prostu rozumieli i dziś rozumieją ówczesną nadzwyczajną sytuację. Nie zgłaszają do Polaków wyimaginowanych i absurdalnych pretensji.
Ilość Żydów agentów była tak duża, że działalność ich zaczęła obejmować nie tylko Warszawę, ale całą gubernię generalną. Agenci żydowscy byli wyjątkowo niebezpieczni przez perfidnie przybierane maski prześladowanych.
Zdrajcy ci szybko zaczęli zapełniać listy zdemaskowanych w gestapo agentów. Zaczęły się sypać wyroki, wykonywane przez Żydowskie Organizacje Bojowe i nasze AK. Żyd Heming kierował w gestapo na ulicy Szucha 70-cio osobową grupą specjalistów, którzy śledzili konspiracyjne organizacje i likwidowali je. To mówił mi pan Tadeusz.
W 1984 roku odnalazłem dokument w centralnym archiwum KC PZPR. Miał on tytuł: „Akta delegatury rządu” sygn. 202/11 44 tom 2. Akta te zawierały w układzie alfabetycznym spis kolaborantów i zdrajców Żydów. Lista liczyła 1500 nazwisk i kończyła się zapisem, że to tylko część zdrajców żydowskich. Ale na tej liście, w rubryce narodowość nie ma ani jednego Cygana.
Pomogliśmy, panie Albinie, przerzucić na początku okupacji hitlerowskiej do Związku Radzieckiego 50 000 Żydów. Pomogliśmy też w ramach repatriacji wrócić do Polski po II wojnie światowej 200 000 Żydom zamiast Polakom. W dystrykcie warszawskim samych tyko Volksdeutschów żydowskich było 70 000. Te dane liczbowe znam z archiwum, ale podawała je również Stolica nr 5/791 z dnia 3 II 1963 roku.
Bilans zdrajców żydowskich znajduje się w centralnym archiwum KC PZPR. Oto liczby tych, co byli w policji żydowskiej tylko w Warszawie – 2500 osób. Specjalnych agentów gestapo z „Żagwi” było 10 000 osób. W kolaboracyjnej gminie żydowskiej było ponad 6000 osób. Wybitna historyczka, Żydówka, mieszkająca w USA profesor Hannah Arendt napisała książkę pod tytułem „Eichmann in Jeruzalem”. Oto, jak ona opisuje i ocenia postępowanie swych pobratymców żydowskich:
„To rola żydowskich przywódców przy zniszczeniu własnego narodu jest dla Żydów bezwzględnie najciemniejszy rozdziałem w całej ich ciemnej historii. W Amsterdamie, Warszawie, Berlinie czy Bukareszcie mogli naziści na tym polegać, że żydowscy funkcjonariusze sporządzą listy personalne i majątkowe, koszty deportacji i zniszczenia nałożą na deportowanych, opróżnione mieszkania w oka mgnieniu zatrzymają i oddadzą do dyspozycji policji, aby pomóc pochwycić Żydów i doprowadzić do pociągu, aż do gorzkiego końca Że w obozach śmierci bezpośrednie działania dla zniszczenia ofiar
ogólnie były wykonywane przez żydowskie komanda. Pisze dalej Hannah Arendt, że autonomia żydowska w Teresienstad była tak duża, że nawet kat był Żydem.”
Autorka tej książki pokazuje, że obok Niemców masowo w unicestwianiu Żydów – uczestniczyli właśnie Żydzi.
Przypomnę w tym miejscu czytelnikom, że w książce „Trwałe ślady” opisałem zdarzenie z miejscowości Mikody. To miejscowość 16 km od . Siedlec. Nadmieniłem jak to przechowywany w młynie Żyd Hirszek, który był żywiony i chroniony i ukrywany przed Niemcami, przez całą wojnę przez polskiego młynarza. Pan Tadeusz teraz potwierdził ten fakt, że po wojnie Żyd Hirszek przyjechał jako ubowiec i zastrzelił osobiście osiem osób – całą rodzinę. Ocalał tylko jeden człowiek, który ukrył się w piecu. Nazywał się Piotrowski. Potwierdził też pan Tadeusz fakt odbicia przez polską partyzantkę pięciu młodych Żydów, prowadzonych na śmierć do Janowa. Potwierdził, że odmówili oni oficerowi polskiemu, późniejszemu generałowi, Wacławowi Czyżewskiemu wstąpienie do polskiej partyzantki w Lubelskim, że tuż po wojnie przyjechali i wybili dwie polskie rodziny, które ich ukrywały.
Dwie rodziny z dziećmi.
Gdy ja byłem członkiem biura politycznego, podjęto próbę awansowania tych pięciu Żydów do stopnia generałów. Za pierwszym podejściem nie udało się, gdyż czterech członków biura nie poparło tej sprawy. Dopiero, gdy byliśmy na urlopach, zrobiono posiedzenie biura bez nas i udało się ich zatwierdzić. Takie właśnie fakty świadczą, że nie my Polacy, mieliśmy w swojej ojczyźnie władzę po II wojnie światowej, a Żydzi.
Żydzi chwalą się na cały świat, że ścigają swoich katów. Podają przykłady, że nawet z Argentyny przywieźli Eichmanna, osądzili i wykonali wyrok. A przecież dobrze wiedzą, że ich rodacy Żydzi byli również oprawcami i katami, że byli szpiegami i w policji, że założyli organizację zbrojną Żagiew w celu łapania Żydów i likwidowania tych, co chcą organizować opór, że setki tysięcy Żydów zlikwidowali sami Żydzi, że bogaci Żydzi nie udzielali pomocy biedocie żydowskiej. Przeciwnie. Popierali Holokaust i likwidację Żydów w wykonaniu Niemów. Są liczne dokumenty na ten temat. Liczni świadkowie, chociażby pan Tadeusz, który wielokrotnie rozmawiał z bogatymi Żydami na ten temat.
Jak pojąć i zrozumieć mentalność żydowską, że Kneset w Izraelu podjął decyzję i wcielił w życie ustawę, że nie będą ścigani i karani wszyscy ci Żydzi, których rzekomo Niemcy zmusili zabijać swych rodaków. Obecnie na świecie jeszcze żyją tysiące Żydów, którzy byli katami też Żydów.
Przecież to Żydzi podsunęli gestapo szatański pomysł, żeby zwabić do hotelu najbogatszych Żydów. Ograbili ich i bestialsko zamordowali. Pomysł był Skosowskiego i Żurawina. Obaj zajmowali wysokie pozycje w policji żydowskiej i w gestapo. Obaj mieli już za sobą liczne prowokacje, w skutek których sami zabijali Żydów. Zaplanowali tym razem, żeby zwabić bogatych Żydów pod pozorem, że załatwią im przy pomocy Niemców paszporty zagraniczne, dzięki którym wyjadą bezpiecznie do Anglii lub Ameryki.
Ściągnęli w ten chytry sposób do hotelu Polskiego przy ulicy Długiej, oraz do hotelu Terminus i hotelu Royal ponad dwa tysiące osób z dziećmi. Tu najpierw zażądali bardzo wysokich opłat za te paszporty. Następnie trzeba było opłacić szefa gestapo. Sami żydowscy policjanci zażądali dla siebie też dużych sum. Nie wszyscy Żydzi mieli aż tyle, ile od nich wymagano, więc z powrotem odprowadzono ich do getta.
Gdy już otrzymali dobrowolnie tyle ile chcieli, to zarządzili osobistą rewizję, rozbierając ludzi do naga i badając u kobiet pochwę, a u mężczyzn odbyt. Większość tych bogatych Żydów rzeczywiście miało ukryte w tych miejscach złoto i brylanty. Następnie wywieziono ich ciężarowymi samochodami za Warszawę i zamordowano. Zabijali policjanci żydowscy, na czele ze Skosowskim i Żurawinem, a SS-mani tylko pilnowali. Obaj kaci, Skosowski i Żurawin, uciekli do Izraela, a później do Ameryki. I takich ludobójców Kneset izraelski ułaskawił i zatarł winy. To, jak mówią ludzie panie Albinie, nie mieści się w głowie. Ja w latach 1981-86, mając duże możliwości szukania i oglądania dokumentów, odnalazłem potwierdzenie tego wszystkiego, co pan Tadeusz mi opowiedział. W centralnym archiwum były na ten temat dokumenty. Miały one sygnaturę 202/XV-2 tom 2 karta 158….(….)
Tematy związane:
“Życie codzienne warszawskiego getta” – Tadeusz Bednarczyk
http://www.naszawitryna.pl/ksiazki_8.html
“Eichmann w Jerozolimie” Hannah Arendt
http://www.naszawitryna.pl/ksiazki_10.html

PW’44 bez broni – meldunki kontrwywiadu AK i przebieg walk

Stan uzbrojenia oddziałów AK stał się znany zaprzysiężonym w momencie ogłoszenia pogotowia przez A. Chruściela („Montera”) (27 lipca 1944 płk Chruściel około godziny 19 samowolnie, bez pozwolenia swego dowódcy gen Bora, i bez porozumienia z Komendą Główna AK wydał rozkaz mobilizacji zakonspirowanych żołnierzy AK w Warszawie, co według ustalonego regulaminu wojskowego oznaczało powstanie, patrz Jan Kurdwanowski – Dekonspiracja warszawskich oddziałów AK przed Powstaniem). Ogółem na 36500 żołnierzy AK przypadało do 7000 egzemplarzy jakiejkolwiek broni palnej. Znaczna cześć tej broni pozostawała w magazynach, których zasobów jeszcze nie rozdzielono, więc to, z czym zetknęła się większość oddziałów musiało zrobić znacznie gorsze wrażenie, niż jeden egzemplarz broni palnej na pięć osób (w oddziałach, którym przydzielono zadania zaczepne!). W tej sytuacji można postawić dwa pytania: – jak to, co zobaczyli żołnierze wpłynęło na ich morale, na gotowość do wystąpienia oddziałów przeciw Niemcom samorzutnie, bez rozkazów (pod wpływem sławetnej i co roku podnoszonej agitacji przez PKWN-owką rozgłośnię im T. Kościuszki)?
– jak stan uzbrojenia wpłynął na zdolność realizacji działań i straty osobowe wśród oddziałów szturmowych?
Oczywiście odpowiedź na te pytania znajduje się w obszernej literaturze przedmiotu. Poniżej przedstawiam dwie relacje – pierwsza – naocznego świadka, druga – relacja wnuka naocznego świadka. Obie pozwolą czytelnikowi wyrobić sobie opinię o tym, jak sytuację postrzegali (niektórzy) uczestnicy Powstania.

Stan uzbrojenia a morale oddziałów AK w oczach szefa kontrwywiadu KG AK por/ppłk Bernarda Zakrzewskiego („Oskar” ,”Hipolit”)
Jednym z najczęściej spotykanych w dyskusjach o PW’44 argumentów jest stwierdzenie że gdyby nie rozkaz KG AK to powstanie warszawskie rozpoczęliby oddolnie/samorzutnie szeregowi AK-owcy albo sama ludność cywilna .
A jak sytuację i nastroje w konspiracyjnych szeregach oceniał wówczas kontrwywiad AK na podstawie danych dostarczonych przez swoich oficerów i informatorów tkwiących w pododdziałach AK ?

1 sierpnia o godzinie 9 rano szef kontrwywiadu KG AK por/ppłk Bernard Zakrzewski „Oskar” ,”Hipolit” skierował do KG AK swój ostatni przedpowstaniowy meldunek:

„Na podstawie obserwacji i zebranych wiadomości ,dotyczących obecnej sytuacji,poczuwam się w obowiązku zameldować,że wewnętrzna nasza sytuacja jest niepomyślna.Komenda Okręgu AK zarządziła stan czujności.Pewna nerwowość ludzi objętych tą akcją daje się zrozumieć,niemniej jednak stale zmieniane rozkazy,niekiedy zupełnie ze sobą sprzeczne,wywołują wśród wojska AK zrozumiałe zdziwienie ,a nawet niepewność co do celowości rozkazów i planów KG.Entuzjazm i zapał ludzi słabnie.Wojsko widzi bezcelowość koncentracji i czynnego wystąpienia wobec braku dostatecznej ilości broni i amunicji co jest wiadomością powszechnie znaną.Broń dla żołnierza stanowi o jego sile,jest jedynym oparciem gwarantującym powodzenie jego wystąpienia.Trudno się wobec tego dziwić żołnierzowi,ofiarnemu do najwyższych poświęceń,który ma możność sam stwierdzić siłę uzbrojenia przeciwnika.Słyszało się o dużych magazynach broni,uparcie wmawiano że będzie ona w dostatecznej ilości zrzucona.Nadzieja pomocy z tej strony zgasła.Wiara w zbiorowe desanty naszych kadr z londyńskich z powietrza ,konieczna z punktu widzenia wojskowego,choćby w opanowaniu lotniska ,gdzie osłonę stanowi około 5000 ludzi,uzbrojonych w działka na stanowiskach broń ciężką i lekką maszynową-wydaje się być mrzonką.Złośliwi porównują obecną sytuację do 1939 r. w którym wszyscy wierzyli w pomoc. Również zaobserwować można podział poglądów co do wystąpienia.Niektórzy twierdzą,że będzie ono pomocą tym bolszewikom,którzy w Wilnie,Łukowie i innych miejscowościach rozbroili AK i gdzieś wysłali.Z drugiej strony stwierdzono przypadki,gdzie przedwczesne wystąpienie AK spowodowało całkowite rozbicie tych oddziałów przez siłę niemiecką.Położenie jest bardzo ciężkie.O tym wszystkim zbyt głośno się mówi,zbyt szeroko te sprawy są analizowane.Niemniej jednak zważywszy na powyższe stwierdzić należy,że o ile nie nastąpią zmiany ,to nastrój o takim podłożu,ze względu na morale jest dla walki niekorzystny.Precyzuję powody następujące:
a)brak broni
b)niepewność co do celowości wystąpienia
c)nieskoordynowanie rozkazów „.

Z dokumentu tego wynika, że o tym iż godzinę „W” zarządzono na 17 tego dnia o 9 nie wiedział jeszcze szef Kontrwywiadu KG AK. To prawdopodobnie skutek skrócenia mobilizacji i roznoszenia rozkazu o godzinie „W” dopiero po godzinie 7 rano 1 sierpnia.
Źródło: 1 VIII 44 nastroje żołnierzy AK wedle kontrwywiadu KG AK

POWSTANIE WARSZAWSKIE BEZ NIEDOMÓWIEŃ

Znam tylko Powstanie Warszawskie z opowieści mojego śp dziadka, który jako żołnierz AK w stopniu kaprala walczył na Ochocie. Nie zdążył z drużyną na koncentrację swojego oddziału – zgrupowanie „Garłuch” mającego zdobyć lotnisko Okęcie być może dzięki temu przeżył, bo większość jego kolegów ten zryw przypłaciła życiem. 1-go sierpnia drużyna w której się znajdował(dlatego, że mieli własną broń) została dołączona do kompanii WSOP-u dzięki czemu około 60 ludzi zostało uzbrojonych w 1 karabin z 10 pociskami, 1 pistolet z 1 magazynkiem i trzy granaty. Porucznik „Gustaw” wydał rozkaz zdobycia koszar na Placu Narutowicza i cała ta masa ludzi w ogromnej większości nieuzbrojona ruszyła na rzeż. Nigdy nie dotarli nawet do połowy odległości jaka dzieliła ich od budynku koszar. Zostali zmasakrowani w taki sposób, że w przeciągu 2-3 minut Pl. Narutowicza wraz z ulicami do niego dochodzących pokrył się ciałami ponad 300 osób, żołnierzy, ochotników z WSOP-u i ludności cywilnej jaka się tam znalazła. Niemcy wystrzelali wszystkich którzy się tam znajdowali, nie oszczędzając nawet swoich żołnierzy.
W nocy udało się im zdobyć (choć tak naprawdę to zająć) kilka samochodów z zaopatrzeniem jakie wjechały i stanęły przy ulicy Barskiej (była tam stołówka i kasyno dla żołnierzy a nie jak głosi tablica umieszczona na głazie – koszary) a kierowcy uciekli do budynku koszar po drugiej stronie Pl. Narutowicza. Samochody te zresztą zostały przez Niemców spalone wraz całą zawartością jaka na nich pozostała tejże nocy. Z oddziału liczącego 60 osób – szumnie nazywanej kompanią zostało 4 osoby. Reszta w ogromnej większości zginęła. Ciała jakie usiłowali ściągnąć nie przypominały nawet sit. To były krwawe kawałki mięsa przemieszane z odzieżą bez rąk, nóg, głów niepodobne do tego, że były kiedyś istotami ludzkimi.
Przez następne dwa dni siedzieli w budynku przy ul.Kaliskiej i czekali na dalsze rozkazy i amunicję, tylko że już żaden rozkaz do nich nie dotarł. Docierali tylko ludzie, którzy mieli zapał do walki i wielką nienawiść do Niemców. Do momentu natarcia w dniach 4-5 sierpnia przez ukraińców czekano z niecierpliwością na oddziały powstańcze ze Śródmieścia, i przede wszystkim na broń i amunicję której brakowało. Nikt nie znał i nie wiedział w jakim są położeniu. W nocy kiedy do natarcia ruszyli Niemcy (dziadek uważał ich za Ukraińców i Kozaków) wszystko się rozsypało. Powstańcy uciekli – zresztą jak można się bronić przed czołgiem czy armatą która zamienia domy w gruzy i której nikt nie dosięgnie bo nie ma czym. Można też czekać na śmierć ale wtedy najbardziej chce się żyć i niewielu pragnie umrzeć w walce w której jest się bezsilnym i czeka na swoją kolejkę umierania.
Ukraińcy i kozacy podpalali dom po domu, (Niemcy zazwyczaj wcześniej wynosili z niego najbardziej wartościowe rzeczy) zabijali wszystkich którzy się tam znajdowali Barska – Kaliska – Grójecka – Wawelska pokryte były stosami trupów. Żandarmi niemieccy zabijali Ukraińców i kozaków za to że byli zbyt pijani by zabijać lub za to, że zbyt szybko podpalili dom, który można było jeszcze ograbić.
Poznałem te 11 dni życia mojego dziadka (dla jednych tylko jedenaście), niemal każdą minutę i miejsce wyrwane z tego koszmaru. Po jedenastu dniach wyszedł wraz z pozostałą ludnością Ochoty (po prostu nie sposób jest zabić wszytskich naraz, Niemcy też się kiedyś męczą zabijaniem i potrzebują odpoczynku) i do końca wojny „odpoczywał” w Dachau. Po wojnie spotkał tylko kilka osób, które walczyły na Kaliskiej i Barskiej (z oddziału liczącego około 120 ludzi).

I teraz rzecz najciekawsza, im więcej lat mijało, tym coraz więcej znajdowało się powstańców którzy walczyli na Ochocie a zwłaszcza na Kaliskiej. Jak pewnego dnia policzył mój dziadek to mu wyszło prawie 600 osób, jakie rościło sobie pretensje do tego by stać się Powstańcem. Przez te kilkadziesiąt lat ludzie, którzy sami nie brali udziału w tej rzezi – sami tworzyli legendę i dorabiali mity o Powstaniu które dla jednych było koszmarem, dla innych tylko grą o dusze pokoleń. Słuchano tylko tych osób które chciano słuchać, tych którzy starali się podejść w sposób obiektywny pomijano milczeniem lub wybiórczo przedstawiano relacje dorabiając do nich własne mity i legendy, jakie miały dotrzeć do ludzi. Dorobiono też Powstańców ( ludzi pozbawionych własnej godności, mitomanów, takich co mówili tak jak im kazano – którzy nigdy nie walczyli i nie mieli odwagi trzymać za karabin i umrzeć za Polskę ). Potrafili jedynie upiększać historię i tworzyć własne legendy, których miło się słucha.
Poznałem już Powstanie Warszawskie takie jakie było opisywane w książkach pełne glorii i chwały, pompatycznych haseł i takie jakie widział je mój dziadek oraz jego koledzy Powstańcy, pełne krwi, tragedii i nieszczęść. Przed swoją śmiercią powiedział, że żeby mógł to najpierw zdegradowałby, a później powiesił Bora-Komorowskiego i tą całą jego „bandę” (nie zasłużyli nawet na rozstrzelanie) za to, że skazali na śmierć całe pokolenie młodych ludzi i zniszczyli miasto oraz za to jak „wspaniale” dowodzili na Ochocie i Okęciu.
Źródło: http://www.powstanie.pl/

Więcej o Powstaniu Warszawskim:

Jak Churchill nie nauczył Polaków realpolitikJak “Ruskie” “zdradzili” Powstanie WarszawskiePW’44 bez broni – meldunki kontrwywiadu AK i przebieg walkPowstanie Warszawskie oczami narodowcaPierwotne plany operacyjne AKJaką pomoc dowództwo Powstania Warszawskiego zagwarantowało swoim podkomendnym i ludności cywilnej Warszawy?Jak narodowcy-uczestnicy powstania oceniali je w dniu kapitulacji?Czy można było wcześniej przerwać powstanie? Propozycje kapitulacji składane przez von dem Bacha Borowi.Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.

Bajędy Seawolfa o Powstaniu Warszawskim

Niemiecka ulotka zrzucana nad Warszawą

Polemika z bardzo kiepskim tekstem znanego „oszołoma, jaskiniowego antykomucha” Seawolfa. Komentowany tekst, pt. „Powstanie – alternatywa?”, opublikowany został na Niepoprawnych. Za opublikowanie tej polemiki blog autora na niepoprawnych został usunięty bez ostrzeżenia lub komentarza ze strony administratora. Kilka innych wpisów autora zostało bez podania przyczyn ukrytych przed czytelnikami platformy blogerskiej niepoprawni.pl. Te praktyki są szkodliwe, ponieważ wypowiedzi mijające się z prawdą historyczną (mity powstańcze) cenzurowane na tym portalu nie są, a wielu poszukujących „wartości” i „patriotyzmu” czytelników pod wpływem „autorytetu” blogerów o nikłej wiedzy historycznej oprze swoje poglądy i postawy o brednie. Notka Seawolfa to panteon najbardziej kłamliwych stereotypów i mitów powstańczych, jakie występują w mitologii tej narodowej katastrofy.
Znamienne jest, że podstawowym narzędziem „polemiki” środowisk „patriotycznych”, które od pewnego czasu pluły pod zamieszczanymi przeze mnie tekstami było zgłaszanie każdej mojej wypowiedzi do moderacji.

Przejdźmy jednak do tekstu Seawolfa.

seawolf napisał:
Hitler planował zniszczenie Warszawy jeszcze przed wybuchem powstania. Bodajże w styczniu, czy lutym 44 wyraźnie mówił, że choćby Rzesza miała zginać, to siedlisko polskiej dumy będzie zniszczone.(…) To, co chciał zniszczyć swoja ojczyznę, Rzeszę, a zostawiłby w spokoju Warszawę? Bo AK nie zrobiłoby powstania?

Również Kraków miał być zniszczony. Został nawet zaminowany. Warszawa w lipcu 1944, poza mostami, zaminowana nie była. Kraków zniszczeniu nie uległ, mimo zaminowania. Warszawa?

seawolf napisał:
Ciekawe, że nikt nie zarzuca powstańcom w Getcie, że swym bezrozumnym oporem doprowadzili do zniszczenia Getta i zagłady Żydów. Byłoby to idiotyzmem, bo zagłada była postanowiona i tak. Problem polegał na tym, czy dać się zabić, jak barany, czy walczyć i zginąć, jak bohaterowie.

Przede wszystkim – Żydzi pomagali do samego końca wysyłać innych Żydów na śmierć. Do powstania doszło, kiedy hitlerowcy złamali umowę – i postanowili zgładzić również Żydów, których obiecali oszczędzić. To nie są fakty szeroko znane w Polsce, pisze o nich Roman Kafel w opracowaniu „Spotwarzona przeszłość”. Czym innym jest obrona w obliczu zagłady już odbywającej się, a czym innym – sprowokowanie zagłady. Żydzi Hitlera nie prowokowali.

seawolf napisał:
Większość ofiar Powstania, to wymordowani mieszkańcy Woli, rozstrzelani bez względu na walki, czy ich brak. Kto odpowiada za zabójstwo, Niemcy, czy AK?

Mieszkańcy Woli nie stanowią większości pomordowanych. Na początku tekstu Powstanie Warszawskie w oczach Polaka (3) pokazuję komunikat TASS i oświadczenie Rządu JKM w sprawie niekoordynowania planów działań przez dowództwo AK ze Stalinem i Churchillem. Mając amunicji na 2 dni walki i broń dla 3,5 tys ludzi należało raczej mieć pewność, że dostatecznie silne wsparcie zostanie udzielone szybko. Doświadczenia oddziału „Hubala”, Wawer, odwetowy mord na 140 więźniach Pawiaka po akcji pod Arsenałem i wiele innych niemieckich mordów terrorystyczno-odwetowych dobitnie pokazały, czego można się po Niemcach spodziewać. Jaką pomoc dowództwo Powstania Warszawskiego zagwarantowało swoim podkomendnym i ludności cywilnej Warszawy? Co zagwarantował rząd Mikołajczyka, dający wolną rękę ośrodkom krajowym w zakresie wyboru momentu wybuchu powstania?

seawolf napisał:
Tak, powstanie było klęską, bo alianci nie pomogli, zresztą, trzeba tu oddać sprawiedliwość, że nie mogli- loty z zaopatrzeniem nad Warszawą miały największe statystyki strat w całej wojnie. Samoloty musiały lecieć przez całą Europę, i zamiast lądować na sowieckich lotniskach kilka kilometrów za frontem, zatankować, opatrzyć rany, naprawić przestrzeliny, musiały wracać tą samą drogą, doskonale znaną Niemcom, bo innej nie było.

Ile ton zaopatrzenia potrzebuje dziennie trzy dywizje piechoty broniące powiedzmy – 200 000 cywilów? Czy zgoda na lądowanie coś by zmieniła? Z jakiej racji Stalin, znając plany dowództwa AK ( http://www.dws.org.pl/viewtopic.php?p=1516375#p1516260 plus http://www.dws.org.pl/viewtopic.php?f=20&t=127923&st=0&sk=t&sd=a&start=350#p1561864 ) miałby takiej zgody udzielić? Jakiej przepustowości lotnisk wymagałby taki most powietrzny? Czy Seawolfowi coś wiadomo o tym, gdzie były lotniska nadające się do przyjmowania bombowców strategicznych? Czy Seawolf uważa, że te bombowce mogły lądować na zwykłych lotniskah polowych (tak, żeby potem jeszcze wystartować)?

seawolf napisał:
Polska Brygada Spadochronowa, która była sformowana właśnie do wspomożenia Armii Krajowej w Polsce, krwawiła zamiast tego pod Arnhem.

SBS to ok. 2000 ludzi. Co taka jednostka, nawet przy założeniu, że by doleciała, mogła zmienić w stosunku sił? Desanty „Kościuszkowców” poniosły straty w zabitych większe niż cała SBS.

seawolf napisał:
I tym większa hańba pada na Sowietów, którzy nie dość, że zatrzymali ofensywę i z niezmąconym spokojem przypatrywali się egzekucji, którą sami by zrobili, ale Hitler ich wyręczył,

Co do zatrzymania ofensywy – walki o utrzymanie przyczółka warecko-magnuszewskiego trwały od kiedy do kiedy? Jak wyglądała kwestia przyczółka sandomierskiego? Kiedy Armia Czerwona osiągnęła linię Narwi? Bo samo zajęcie przedmościa praskiego było opóźniane. Ale co do „zatrzymania ofensywy”, to mit, rozpowszechniany w celu zrzucenia odpowiedzialności za klęskę powstania. Przy zapasach amunicji na 2 dni należało rozpocząć walkę na 2 dni przed zajęciem Warszawy. To zajęcie mogło nastąpić po zajęciu Pragi, osiągnięciu linii Narwi i zdobyciu przyczółka na północ od Warszawy. Gdzie było prawe skrzydło wojsk Rokossowskiego 1.VIII 1944? A 2gi Front Białoruski? Abstrahując od powyższego – przypomnijmy sobie o braku koordynacji planów powstania ze Stalinem – i braku interesu politycznego w ratowaniu AK z opresji, w którą samo się wpakowało. Mamy pretensje do ludojada, że jest ludojadem, a jednocześnie uzależniamy sukces naszej operacji od tego, że ludojad zachowa się jak nie-ludojad, mimo, że nasza operacja jest wymierzona w interesy ludojada – i nawet nie próbowaliśmy z ludojadem czegokolwiek uzgadniać?

seawolf napisał:
ale wręcz wyraźnie zapowiedzieli, że każdy aliancki samolot, który przeleci na ich stronę, będzie traktowany, jak wrogi. To znaczy, powiedzieli, ze niestety nie mogą gwarantować ich bezpieczeństwa. Wstrzymali loty swojego lotnictwa, na lotniskach o kilka minut od Warszawy, by Stukasom nic nie przeszkadzało.

Co robił Mikołajczyk, aby ten stan rzeczy zmienić? Rozmowy w Moskwie zakończyły się niczym, Mikołajczyk nie posłuchał rad ambasadorów UK i USA i oznajmiając swoim współpracownikom, że „Sowieci zmiękną” 10 sierpnia wyleciał z Moskwy. Żadnego porozumienia politycznego nie było. Była próba Mikołajczyka w dniu 9 sierpnia (wyjednano ze strony emigrantów jeszcze jedno nieprzewidywane 3 sierpnia przez pewnego wówczas „sukcesu” Mikołajczyka spotkanie na Kremlu) i potem odwoływania się do sentymentalizmu jako głównego argumentu – bo na żadne konkretne ustępstwa nie chciał iść.

seawolf napisał:
Pod koniec września, gdy prawdopodobne były rokowania w celu kapitulacji, zaczęli zrzuty zaopatrzenia, by podtrzymać złudzenia Powstańców i podtrzymać walkę. I zniszczenie. Temu samemu służył niewielki desant żołnierzy 1 Dywizji Berlinga pod koniec września.

Powstańcy mogli skapitulować już 18 sierpnia – na prawach kombatanckich, czyli bez groźby rozstrzelania żołnierzy AK. Vide http://www.dws.org.pl/viewtopic.php?f=20&t=130552#p1592516. To nie jest bardzo szeroko znany fakt. Swego czasu była o tym dyskusja na forum „historyków”.

seawolf napisał:
Warszawiacy byli od lat gotowi do walki, wspomnienia pokazują wręcz kipiący pod przykrywką kocioł. W przeddzień powstania Niemcy wezwali do kopania rowów 100 tysięcy młodych ludzi. Nikt się nie zgłosił. Nieuchronnie nastąpiłyby represje, wyciągania ludzi z domów, nieuchronnie doszłoby do niekontrolowanych potyczek, strzelanin, ofiar. Pamiętajmy, że wciąż obowiązywała zasada, że Niemcy rozstrzeliwali 100 Polaków za każdego zabitego Niemca. I robili to.

Można wyciągnąć kilka wniosków. Jeśli wzywano do prac fortyfikacyjnych, to raczej potrzebowano ludzi żywych, nie martwych. Dodatkowo do starć i zagrożenia potyczkami przyczyniły się samowolne i katastrofalne w skutkach działania A. Chruściela („Montera”), o czym pisał Jan Kurdwanowski ( tekst „Dekonspiracja warszawskich oddziałów AK przed Powstaniem”)

seawolf napisał:
Zamiast ofiar powstania mielibyśmy ofiary masowych represji, Polaków wyciąganych z domów i mordowanych, jak barany w pokazowych egzekucjach.

Ale czy mielibyśmy takie scenki jak te tutaj – to bardzo wątpliwe. Podobnie jak ostrzał dzielnic przy użyciu artylerii i bombardowania.

seawolf napisał:
Wyszłoby na to samo, z drobną różnicą- hańbą bezradności i bezczynności.

To ja poproszę o uzasadnienie, bo nijak nie widzę, w jaki sposób miałoby „wyjść na to samo”. Czy w Łodzi „wyszło na to samo”? A w Poznaniu? A w Krakowie?

seawolf napisał:
Już widzę, jak ci wszyscy krytycy Powstania wrzeszczeliby o hańbie AK, która, mają zorganizowane oddziały i broń pozwoliła, by Warszawiaków wymordowano, jak barany, a miasto zniszczono zgodnie z rozkazem Hitlera.

Jaką broń? Jakie oddziały? 35 000 zaprzysiężonych i uzbrojenie dla 3500? Z amunicją na 2 dni działań? Garnizon niemiecki liczył 20 000 ludzi, był uzbrojony po zęby, także w broń pancerną i artylerię – i amunicji oszczędzać nie musiał.

seawolf napisał:
Przecież głównym motywem komunistycznej propagandy było rzekome stanie z bronią u nogi, podczas, gdy bohaterska Armia Czerwona krwawiła za pokój i socjalizm i za Stalina, co, oczywiście na to samo wychodzi.

Koordynacja działań z Armią Czerwoną byłaby w tej sytuacji lepszym pomysłem niż improwizacja na własną rękę. Choćby ze względu na życie 120-200 tys cywilów.

seawolf napisał:
W PPRowskich biuletynach pełno jest frazesów o zdrajcach narodu z AK, o mózgach przeżartych zdradą i tchórzostwem, W przeddzień Powstania radiostacja PPR, szczekaczka NKWD, nawoływała ludność Warszawy do walki.Dnia 30 lipca 1944 roku w godzinach; 15.00, 20.55, 21.55, i 23.00 wyemitowała czterokrotnie komunikaty nawołujące ludność Warszawy do powstania przeciw Niemcom.

Żydokomunistyczna radiostacja mogła sobie nawoływać do woli i nikogo to nie obchodziło. Pisał o tym Pobóg-Malinowski dawno temu.

seawolf napisał:
Co czekało Akowców po „wyzwoleniu”, wiemy, wystarcza popatrzeć na Wilno, na Kresy, na obławę Augustowską. Śmierć i łagry czekały na nich niezależnie od tego, co zrobili, bądź nie zrobili. Współpracowali z sowietami, czy też się ukrywali.

Rząd londyński, Naczelny Wódz i dowództwo AK walnie się przyczyniły do zgotowania takiego losu swoim podkomendnym. Żołnierzy AK rzucili do konfrontacji z siłami, z którymi AK zwyciężyć nie miała szans. Życie i zdrowie patriotów narażono na szwank w imię demonstracji politycznej, z której korzyści nie mogło być żadnych. Gdyby Mikołajczyk mógł pójść ścieżka Benesza, nie pojawiłyby się takie preteksty do prześladowań, jak ten mało znany rozkaz i parę innych „epizodów”.

seawolf napisał:
Wszystko jedno. Los był jednakowy, bo i rozkazy były jednakowe.
Uderza analogia z innymi powstaniami, Podnosi się ich koszt, ofiary, zapomina, co było ich alternatywą i dlaczego wybuchły.
Powstanie Listopadowe wybuchło, gdy powstał plan wysłania doborowej armii Królestwa Kongresowego do tłumienia rewolucji belgijskiej, Powstańcy nie mieli alternatywy- krwawić, czy nie krwawić. Alternatywą było, krwawić za Ojczyznę, czy jako okupanci i pacyfikatorzy Belgii.

Polacy w wąwozie Somosierra czy na Haiti … No i pozostaje jeszcze rachunek potencjalnych zysków i strat. Czy tłumienie rewolucji belgilskiej przyniosłoby Królestwu Polskiemu takie straty materialne i ludzkie, jak Powstanie Listopadowe i Wielka Emigracja.

seawolf napisał:
Podobnie Powstanie Styczniowe wybuchło w reakcji na brankę Wielopolskiego. Młodzi ludzie mieli do wyboru- walczyć za Polskę albo odsłużyć 20 lat w armii rosyjskiej gdzieś na Kaukazie.

Branka była próbą powstrzymania wybuchu powstania przez Wielopolskiego, który zdawał sobie sprawę, z tego, jaką katastrofą musi ono się zakończyć – ale nie zdołał z tą wiedzą dotrzeć co „patriotów”, nie potrafiących liczyć.

seawolf napisał:
Powstańcy Warszawscy w istocie mieli do wyboru- walczyć i ginąć z bronią w ręku za Ojczyznę, albo ginąc w dole w wapnem z sowiecką, albo niemiecką kulą w potylicy, albo wysadzeni poniemieckimi minami w jakiejś stodole przez NKWD.

Kto taki wybór im pozostawił, jeśli nie polscy politycy z Londynu?. Benesz potrafił inaczej ułożyć relacje z ludojadem. Nie mógł uniknąć strat, ale je ograniczył. Czesi mają „złotą Pragę”. A Polacy – 200 000 grobów.

seawolf napisał:
(…)Faktem jest, że zniszczenie Warszawy i oddziałów AK było na rękę Sowietom. Z drugiej strony, zatrzymało tychże Sowietów na pół roku, odwróciło kierunek całej ofensywy na południe, Sowieci, zamiast na zachód, poszli na południe, na Słowację, Węgry, Rumunię. Te pół roku zdecydowało, że granica między Zachodem i Wschodem przebiegała na Łabie, a nie na wybrzeżu Atlantyku. Czyli zdecydowała o tym, że w końcu Imperium Zła się zawaliło, a myśmy wygrali. Czyli, w jakimś sensie, Powstańcy wygrali.

Strefy operacyjne i okupacyjne były uzgodnione dużo wcześniej – i alianci zatrzymali się na Łabie, mimo, że mogli dotrzeć do Berlina. Opuścili Czechy. ZSRR wycofał się z Austrii, nie udzielił pomocy partyzantom z ELAS, których wybijali Anglicy. Front zatrzymał się zgodnie z planem (vide tekst N. Bączyka w Poligonie, nawet wycofywano z niego jednostki, które miały wziąć udział w dawno zaplanowanej ofensywie na Bałkanach (tam gromadzono środki zanim jeszcze „Bagration” się skończył pod Warszawą).