W rocznicę wprowadzenia stanu wojennego – ‚Generale, dziękujemy’?

Ile polskiej krwi polałoby się, gdyby gen. Jaruzelski nie wprowadził 13.XII.1981 stanu wojennego?

Rok temu napisałem króciutką notatkę nt. stanu wojennego („13 grudnia – refleksja nad pewną prowokacją multimedialną”, tekst został ukryty przed czytelnikami przez administrację niepoprawni.pl, wkrótce potem zablokowano tam moje konto i usunięto mój blog).

W tym roku planujemy nieco większe opracowanie (niestety już po tegorocznych ‚obchodach’, czyli ‚Idzie-antykomunach’ itp. zabawach ludowych dla naiwnego tłumu), ale sądzę, że zeszłoroczne refleksje, nie zdezaktualizowały się. Troszkę je rozbudowałem, prawdopodobnie dodam jeszcze kilka uwag w kolejnych dniach.

Narodowokomunistyczny zespół Sztorm 68 swego czasu dokonał prowokacji muzycznej (lub wyraził swoje poglądy) na temat stanu wojennego w utworze “Dziękujemy”.

Dziękujemy
(Stan Wojenny 13 Grudnia Sztorm 68 Dziękujemy)

Ciemna noc 13 grudnia
Plaga anarchii osiągnęła szczyt
Nad krajem chmury były coraz większe
Dojrzewał spisek – oto żydowski duch

W tę mroźną noc wszystko się urwało
Przecięta została wszelka buntu nić
Aresztowano wszystkich wichrzycieli
Cała semicka klika wpadła w sieć

Dziękujemy za wasze oddanie
Dziękujemy że broniliście nas
Dziękujemy wam za postawę
Wielki zryw w pamięci żeby trwał

Dziś dziękujemy za to naszym chłopcom
Że wtedy stanęli by bronić naszych chat
Że przed zalewem anarchii i żydowstwa
Bronili dzielnie nasz schorowany kraj

Dziś dziękujemy za ład i porządek
Za wielką ofiarność w czasie tamtych dni
To stan wojenny przekreślił plagę fałszu
Odkrył przed światem syjonistyczną grę!

W związku z tym utworem chciałbym się pokusić o małą rocznicową refleksję. Otóż jest w tym tekście powyżej niestety taka luka, że Merkava przez nią przejedzie … Lukę tą można scharakteryzować następująco: dlaczego ci niby patriotyczni, komunistyczni – ale niby narodowi, niby pro-państwowi aparatczycy (cywile plus wojsko) w 1989, dogadali się nie z “postmoczarowcami”, ale z trockistowskim, post-puławskim odłamem “opozycji” solidarnościowej? Jaka jarmułka wystaje tu spod rogatywki? Jakie mycki czają się w chałatach za rogiem okrągłego mebla? Stan wojenny wymagał akceptacji narodowej, walczono o nią. Stąd retoryka, stąd “mądrość etapu”. Szybko okazało się, że Polacy do odrodzenia narodowego nie dojrzeli, wolą, wzorem roku 1863, msze za ojczyznę od myślenia w kategoriach interesu narodowego, które próbowały szczepić rozproszone organizacje nacjonalistyczne – działający jawnie „Grunwald” – i kilka działających nielegalnie stronnictw o charakterze wczesnoendeckim (np. PWN Tejkowskiego). W 1989 rozpoczęto cyrk wielkiego rabunku (Jak zniszczono polski przemysł, pozbawiono Polaków pracy i wygnano ich z Polski), a dla totalnej dezorientacji społeczeństwa i zajęcia go czymkolwiek wymyślono pseudodemokrację i bezrobocie. I jedno i drugie świetnie się sprawdza do dziś. Naród obrabowano ze wszystkiego. Naród, który kiedyś strajkował w obronie kotleta w kantynie, dziś nie piśnie, gdy likwidowane są całe gałęzie przemysłu a tysiące idą na bruk. Oto, jak buduje się zamordyzm i ucisk społeczny. Kudy czołgom Jaruzelskiego do maestrii dzisiejszych zarządców kurczącej się w zastraszającym tempie masy upadłościowej po PRL …

Dziś w mediach prężą muskuły rozmaici bojownicy (już wtedy, oczywiście z całym ZSRR, oczywiście gołymi rękoma polskich robotników) o „niepodległość”. Ci bojownicy dziś twierdzą, że od początku walczyli o „niepodległość”, a nie „socjalizm z ludzką twarzą”. Oczywiście walczyli najbardziej kuriozalnymi metodami, jak dowodzi np. casus pana Antoniego Macierewicza: Niedoszły sojusz Macierewicz – Jaruzelski.

O tych bojownikach można przeczytać dość pikantne ciekawostki, które zgromadził pan Bob Kordecki: POLSCY POLITYCY O MENTALNOSCI SAJANOW (tu trzeba przewinąć do śródtytułu „POLSCY POLITYCY O MENTALNOSCI SAJANOW”, bo wpis zaczęto od komentarzy )
Linkowane wyżej umizgi Antoniego Macierewicza są elementem gry środowisk KORowskich zorientowanej na odsunięcie od stołu środowisk postmoczarowskich i całej „endokomuny”. Bo oto okazało się, że po stronie „lojalistycznej” zrobiło się zbyt polsko. Wprawdzie inicjatywa pana Antoniego pozostała bez odzewu, ale jak się okazało w Magdalence i przy Okrągłym Stole autentycznie narodowych sił polskich już nie było – całą „pulę” zgarnęły KORniki. Ot – „mądrość etapu”. Retoryka narodowa była potrzebna w 1981, ale w 1989 Polacy mogli już tylko zawadzać przy podziale tortu pomiędzy KORem, nieopozycyjnymi „puławianami” i międzynarodówką finansową.

Polecam również lekturę artykułów:
Stan Wojenny 13.XII.1981 – kulisy polityczne, ekonomiczne i stanowisko Stronnictwa Narodowego,
Sekrety Watykanu: Jak papież-Polak Jan Paweł II zaprzągł polskich księży do współpracy z CIA przeciw PRL i
“Kolorowe rewolucje” i ich organizatorzy a suwerenność i niepodległość państw i narodów. Co łączy polską “Solidarność” z ukraińskim “Majdanem”? .

Naród polski na rozdrożu myśli narodowej i czynu, czyli krajobraz po Marszu Niepodległości

Dokąd i dla kogo maszeruje Marsz Niepodległości?

W związku z zakłóceniem porządku i narażeniem życia i zdrowia uczestników oraz służb porządkowych (poszkodowani policjanci, zaatakowany squat przy ul. Skorupki, spalenie tęczy na pl. Zbawiciela i podpalenie 2 samochodów przy ul. Skorupki), a tym samym utracenie przez demonstrację pokojowego charakteru, na wyraźne żądanie policji, decyzją Urzędu m.st. Warszawy Marsz Niepodległości został rozwiązany o godz. 16.42.

Do czego ugrupowaniom politycznym służą demonstracje i jak sobie z nimi radzić?

Zanim zajmiemy się przebiegiem tegorocznego Marszu Niepodległości, musimy sobie odpowiedzieć na pytanie, po co on w ogóle jest organizowany. Celem dowolnych demonstracji nie jest maszerowanie z flagami i transparentami i pokrzykiwanie („Precz z komuną”, „Precz z unijną okupacją” czy co tam jeszcze). Celem demonstracji jest przebicie się do opinii publicznej ze swoim przekazem politycznym i ekonomicznym, ze swoimi postulatami i ideami. Demonstracja, która nie zdołała zrealizować tych celów w epoce, w której świadomość społeczeństwa jest kształtowana przez przekaz telewizyjny, musi zostać uznana za klęskę organizatorów. Można się szczycić liczbą uczestników, osiągnięciami organizacyjnymi, ale to nie zmieni stanu rzeczy, że taka demonstracja okazała się działaniem nieskutecznym.

Uniemożliwienie przebicia się z przekazem politycznym , ekonomicznym i ideowym do świadomości społeczeństwa może zostać osiągnięte przez władze na wiele sposobów. Można je osiągnąć poprzez kompletne przemilczenie w mediach określonej demonstracji, można to osiągnąć poprzez tak dalekie zmarginalizowanie przekazu, że parada kilkunastoosobowej grupy klaunów demonstrujących radość ze status quo okaże się zdarzeniem o wiele donioślejszym niż słuszny protest kilkudziesięciu tysięcy zgnojonych ludzi. Można położyć nacisk na najmniej istotną bądź najbardziej kuriozalną część przesłania – i przemilczeć tą, godzącą w interesy „grupy trzymającej władzę”. Można wreszcie wykreować takie incydenty związane z określoną demonstracją, że przekaz i intencje jej organizatorów staną się nieistotne. Omówiliśmy tu tylko wycinek sprawy, obejmujący „wojnę informacyjną”.

Co zrobiono z „Marszem Niepodległości” – a czego nie zrobiono – i z jakich powodów?

Jak widać władze, chcąc zrealizować swoje cele informacyjne, mogły do Marszu Niepodległości podejść na przynajmniej dwa sposoby. Po pierwsze – mogły go w ogóle zignorować – zarówno od strony prowokacji policyjnych, jak i – sprawozdań w mediach. Uczestnicy zamiast brać udział w „walce o Polskę”, stać się „kombatantami” i męczennikami „nowej sprawy”, staliby się uczestnikami mało emocjonującej demonstracji, kompletnie zamilczanej przez media. Pierwsze rozwiązanie ma tą zaletę z punktu widzenia socjotechniki, że nie wzmacnia zachowania, bo aktywność uczestników nie napotyka na żadną reakcję otoczenia, dodatkowo jest przemilczana. Działanie to jest więc odcięciem demonstrantom jakiejkolwiek nagrody i stymulacji. To są działania skierowane na wygaszanie pewnych postaw i form aktywności, na pozwolenie, by „para” spokojnie, w sposób kontrolowany, „szła w gwizdek”. Jak widzimy, władze nie zdecydowały się na ten wariant. Zdecydowano się dostarczyć manifestantom pewnego bodźca. Do sprawy wrócimy za chwilę.

Władze zdecydowały się na wariant konfrontacyjny – sprowokowano (bądź przeprowadzono przy użyciu sił specjalnych po cywilnemu) zamieszki i inne incydenty, po to by móc przedstawić Marsz jako demonstracje niebezpiecznej, agresywnej tłuszczy, przed którą trzeba chronić spokojnych obywateli. Takie rozwiązanie ma kilka skutków. Po pierwsze – odciąga uwagę opinii publicznej od tego, co organizatorzy mają do powiedzenia w sprawach politycznych i gospodarczych, kierując ją na atrakcyjne medialnie „sprawozdania z pola bitwy”. Po drugie – dzięki temu, jak napisałem powyżej, cele polityczne demonstracji nie mogą zostać zrealizowane. Pojawia się jeszcze kłopotliwe „po trzecie”. Otóż zamiast pozwolić „ujść parze w gwizdek”, zdecydowano się „zwiększyć ciśnienie w kotle”. Skutki są wielorakie – kontrakcją wzmocniono zwalczane zachowanie. Marsz dorobił się swojej „martyrologii”, swojego wizerunku „zwalczanej, niepokornej opozycji”. Uwiarygodnił się przed środowiskami wykluczonej w III RP młodzieży, młodzieży planowo wypędzanej z Polski bezrobociem, głodowymi pensjami nie pozwalającymi na zapewnienie sobie mieszkania, założenie rodziny i wychowanie dzieci oraz brakiem stabilności zatrudnienia (por. „Wojna demograficzna: warunki bytowe, katastrofa demograficzna i emigracja Polaków z ziem polskich” i „Katastrofa demograficzna III RP – wolny rynek nie działa”). Uczestnicy marszu zyskali przeświadczenie, że ich działania faktycznie zagrażają władzy, że są zwalczani, ponieważ mogą swoimi działaniami (czyli maszerowaniem) coś zmienić. Będą więc maszerować i w kolejnych latach, tworząc tłum za plecami organizatorów marszu, będą uwiarygadniać ich ugrupowania i ich linię. Czy jest to linia prowadząca do jakichkolwiek realnych zmian – można się zastanawiać, ponieważ ideologicznie i retorycznie organizatorzy Marszu wydają się bliźniaczo podobni do pewnej partii, będącej elementem kreowania „równowagi politycznej” w III RP (por. Ruch “Narodowy” – uwagi krytyczne przed “Marszem Niepodległości”). Co ta partia ma do zaoferowania narodowi polskiemu, poza likwidacją polskiej suwerenności przy użyciu np. Traktatu Lizbońskiego, wysyłaniem polskich żołnierzy na wojny USA i Izraela, uniemożliwieniem przeprowadzenia rzetelnego śledztwa w sprawie Jedwabnego, urządzaniem Hanuki w Belwederze i wysługiwaniem się USA – nie bardzo wiadomo. Nie bardzo więc wiadomo, co można zaoferować narodowi polskiemu powielając ideologię i retorykę tej partii w takim stopniu, że w praktyce formuje się jej przyszły elektorat, przedłużając jej „politykę historyczną” i sentymenty międzynarodowe.

Obróbka medialna

Oczywiście przyjęcie określonej strategii wobec Marszu musiało wiązać się z określonym sposobem przedstawiania zdarzeń. Oto przeciwstawiono spokojne, piknikowe demonstracje ugrupowań „republiki okrągłego stołu”, biegi, festyny, defilady i marsze – zadymie, rozwrzeszczanemu, agresywnemu tłumowi. Tłumowi podpalającemu samochody i „dzieła sztuki nowoczesnej” (pod postacią „tęczy”, która z jakichś powodów musi stać w centrum stolicy, by symbolizować siłę przebicia środowisk LGBT). Takie działanie jest oczywiście nieprzypadkowe. Społeczeństwo otrzymało jasny sygnał – nacjonalizm, postawy narodowe – to burdy, podpalenia, przemoc na ulicach. To destabilizacja. To nieudolni, nieodpowiedzialni, nie panujący nad sytuacją organizatorzy (niezdolni do dotrzymania własnych obietnic!) – jak więc można dopuścić ich do decydowania o losach państwa? Jednocześnie ugrupowania „okrągłego stołu” to stabilizacja, bezpieczeństwo i spokój (także na ulicach). W reportażach serwisów informacyjnych „nacjonalistycznym zadymom” przeciwstawiano nie tylko demonstracje środowisk PO, ale i … PiS-u. Po co to zrobiono? Aby pokazać, że opozycyjną, „bezpieczną” alternatywą dla nacjonalistycznych chuliganów jest stanowczy, grzmiący przeciw „wewnętrznemu zagrożeniu suwerenności Polski” Jarosław Kaczyński (którego brat, za jego przyzwoleniem, pogrzebał tą suwerenność podpisując Traktat Lizboński). Z tego punktu widzenia można powiedzieć, że PiS zrealizował swoje cele polityczne zarówno kosztem Marszu Niepodległości … jak i dzięki temuż Marszowi. Tego organizatorzy Marszu raczej w swoich rachubach nie zakładali (o ile są nieszkodliwymi dla systemu pożytecznymi „naiwniakami”, a nie – grupą skierowaną na odcinek „narodowy” z konkretnymi zadaniami).

Podsumowanie: czy coś się przez rok zmieniło?

Rok temu pisałem po Marszu, w komentarzu na blogu Andrzeja Szuberta tak (link):

Andrzej Szubert napisał: Przede wszystkim zaś w kraju zniewolonym, podporządkowanym Brukseli, Waszyngtonowi, Tel Awiwowi i banksterskiej sitwie świętowanie niepodległości jest żałosną farsą. Powinniśmy domagać się odzyskania niepodległości – a nie ją świętować.

Trafił Pan w “dziesiątkę”. Z ww. przyczyn 7-go XI Polacy powinni wywieszać czarne flagi (jako symbol żałoby narodowej [a nie kaczosmoleńskożałoby czy anarchii]). Tymczasem młodzi puszczają parę w gwizdek, a ustawieni policyjni zadymiarze “dorabiają gębę” polskim ruchom narodowym. W dzisiejszych sprawozdaniach z marszów uderza, że “wiadomości” w 1 programie TVP o 19.30 przedstawiły jako “równorzędne” marsz judeookupacyjny komorowsko – gronkowalcowsko – kopaczowski, marsz 1000 komuchów nieznanego autoramentu, marsz dzieci judeoarystokracji III RP i polskich przygłupów z Antify, spacer Jarosława Kaczyńskiego i jego kilku przybocznych (kto wie, czy znacznej części tłumu nie “robił” BOR) – i kilkunastotysięczny marsz zdezorientowanej młodzieży patriotycznej przedstawianej jako “prawica”. Brylował (od pewnego czasu lansowany) znany fan homoseksualistów poseł Kalisz. Jaki jest sens angażowania tych młodych ludzi w Marsz? Żaden. Parę minut relacji w TV, która posłuży do promowania z góry założonego przekazu i “przystawek”. Okres manifestacji się skończył kilkadziesiąt lat temu. W dobie masowego dostępu do mediów rządzi nie ten, kto maszeruje, tylko ten kto o marszu zdaje sprawę społeczeństwu (a dokładniej – ten, kto kontroluje tą sprawozdawczość). Jedyną metodą walki z tym systemem jest informowanie i organizowanie zapasowego systemu obiegu informacji. A happeningi są dla durniów.

Czy w tym roku mogę coś dodać? Może tyle, że małe, lokalne grupki młodzieży poszukującej swojej drogi do autentycznie narodowych poglądów zrobiły kolejny krok w zakresie scalania swoich środowisk, zgrywania się organizacyjnego. To ważne i cenne. Może kiedyś w ten kształtujący się organizm zostanie tchnięta prawdziwie polska myśl narodowa, zbudowana od nowa na fundamencie dostarczonym przez Ligę Narodową, oczyszczonym z błędów wprowadzonych przez Jędrzeja Giertycha i Romana Dmowskiego (por. Dmowski kontra myśl konserwatywna i regres polskiej myśli narodowej). Błędów, które rzuciły polską myśl narodową i polski ruch narodowy na kolana, z których do dziś nie zdołał się podnieść. Przed Polakami myślącymi narodowo widzę olbrzymią pracę do wykonania – pracę intelektualną i pracę polegającą na wyłamaniu się z kolein ideologicznych wydeptanych przez pokolenia, które pobłądziły bądź dały się oszukać.Pracę polegającą na przepędzeniu fałszywych proroków i fałszywych autorytetów. Pracę polegającą na daniu w myśli prymatu rozumowi, a nie – sercu i konstruktom metafizycznym. Bo jako naród spaja nas nie – metafizyka – lecz wspólnota losów. Wspólnota interesów politycznych i ekonomicznych. Spaja nas wspólne zagrożenie zewnętrzne i wewnętrzne, któremu tylko jako cały naród – świadomy i zjednoczony – damy radę się przeciwstawić. W obszarze interesów ekonomicznych i politycznych nie ma między Polakami prawdziwych różnic. Tu jesteśmy monolitem – odartymi z majątku narodowego nędzarzami, parobkami u obcego posiadacza. Skazanymi we własnej ojczyźnie na głodowe pensje, niewolniczą pracę, bezrobocie bądź emigrację (por. Jak zniszczono polski przemysł, pozbawiono Polaków pracy i wygnano ich z Polski). O naszej uśpionej sile doskonale wiedzą nasi gnębiciele:

Jarosław Kaczyński o naprawie Rzeczypospolitej

„W 2002 roku radykałowie otrzymali w wyborach przeszło 30 procent.
W tej chwili ich notowania są nieco mniejsze.
Ale jeżeli w Polsce dojdzie do sytuacji, w której połączą swoje siły, nie w jakiejś rewolucji, nie w wystąpieniach ulicznych, w wielkich strajkach, tylko przy urnie wyborczej, całkowicie wykluczeni z częściowo wykluczonymi, dwie wielkie grupy społeczeństwa, to będziemy mieli rządy Samoobrony, być może LPR-u (to też formacja radykalna) i rozwścieczonych swoim losem postkomunistów.”
________________
Źródło: Wykład wygłoszony przez Jarosława Kaczyńskiego w Fundacji im. Stefana Batorego w dniu 14.02.2005, polecam cały tekst Józefa Bizonia (link)

Dlatego będą naród dzielić i tumanić przy użyciu wszelkich możliwych środków. Będą starać się zawężać bazę ruchu narodowego – wypaczając ideologię narodową tak, by odpowiadała jak najmniejszej liczbie fanatyków, a jednocześnie odcinała się od żywotnych potrzeb narodu (przykłady – w ONR imigranci z UPR przeforsowali ortodoksję libertatiańską jako program ekonomiczny, w każdym ugrupowaniu mieniącym się narodowym mamy forsowanie ostentacyjnej dewocji, agresywnego fanatyzmu religijnego, który ma za zadanie przepędzić trzeźwych Polaków z ugrupowań narodowych i zniechęcić społeczeństwo do wszystkiego, co będzie określane jako „narodowe”). Walka o ocalenie narodu polskiego, o odtworzenie idei narodowej w takim kształcie, który pozwoli przebudzić Polaków i scalić wokół ich żywotnych interesów, a nie – podsuwanych im mrzonek, ułud i fatamorgan – ta walka dopiero się zaczyna. I tej walki nie wolno nam przegrać, bo stawką już nie jest nasz dobrobyt, tylko nasz byt biologiczny.

Ruch „Narodowy” – uwagi krytyczne przed „Marszem Niepodległości”

Retoryka Ruchu „Narodowego” to nie tyle kuriozum, co raczej planowe mącenie w głowach młodym, niedoedukowanym patriotom

Pisząc komentarz pod tekstem prof. Wielomskiego Czy Marsz Niepodległości się skurczy? stwierdziłem, że zebrałem tyle kwestii i wątpliwości związanych z niedookreśloną narodowością Ruchu „Narodowego”, że warto je zamieścić jako odrębny wPiS na moim prywatnym blogu. Czy Ruch „Narodowy” to emanacja polskości i myślenia narodowego, czy tylko kolejna odsłona PiS-owskiego myślenia – taka wersja radykalna PiS dla zbuntowanej i mocno zdezorientowanej młodzieży? Życzę lektury obfitującej w refleksje.

Dubitacjusz: (Ja bym się nie cieszył mniemanym snem obozu narodowego,) gdyż cały marsz może zostać przejęty przez Kaczyńskiego i Sakiewicza. (I wtedy impreza będzie służyła ich celom, utrwalaniu wizji PiSu i GaPola jako jedynych „patriotów”.)

KrzysztofM: Już próbowali. Nie da się. Tak, jak nie da się być trochę w ciąży. Albo się jest za Dmowskim, albo za Józkiem.

Pana odpowiedź sugeruje, że środowiska „maszerujące”, czyli głównie ONR, NOP, MW i trochę przystawek „są za Dmowskim” (uwaga: nie wszystkie współtworzą Ruch Narodowy). To niezwykle ciekawe spostrzeżenie, dla którego jak dotąd nie znalazłem żadnego potwierdzenia.

Główne postulaty maszerujących to:

– Walka z nieistniejącą „komuną” – jeśli ktoś nie wie, dlaczego to idiotyzm, odsyłam do tekstu NARÓD OGŁUPIONY ANTYKOMUNIZMEM czyli: Dokąd maszeruje PiS ramię w ramię z młodymi “narodowcami” i prawicowcami wyhodowanymi przez żydoprawicę – nie widzę tu żadnej różnicy między PiS a Ruchem „Narodowym”; odsyłanie debaty publicznej w środowiskach narodowych na manowce zaplanowane przez „układ okrągłostołowy” (PiS, SLD, PO, PSL)

– Rewizjonizm kresowy (dlaczego jest on idiotyzmem – można poczytać w moim szkicu „Patriotyzm Kalego”), komentarze do wypowiedzi Zawiszy (tej: Artur ZAWISZA MARSZ NIEPODLEGŁOŚCI 2012 i kolejnych) nie pozostawiają wątpliwości, że nie chodzi o „obronę polskiej mniejszości”, tylko o rewizjonizm: A. Wielomski: „Zawisza, Wilno i Lwów”, L. Skurzak: „O co chodzi Arturowi Zawiszy i Robertowi Winnickiemu?” – te pomysły są emanacją „piłsudczyzny” – znów żadnej różnicy między PiS a R”N” nie widzę

– Głupawa „antyruskość” maskowana „antysowieckością” – vide np. Kompromitacja NOP i KNP w Wałczu – znów nie ma tu żadnej różnicy między PiS a R”N”

– Orientacja na NATO i USA (naturalna konsekwencja „antyruskości”, kreowanej w Polin właśnie w celu betonowania takiej orientacji), patrz Polska, Smoleńsk, Rosja – Winnickiemu i Zawiszy odpowiedź pisana na kolanie (sugeruję też rzucić okiem na tekst Rosja obrońcą wolnego świata, czy krajem trzeciego świata? Modele geopolityczne dla Polski. ); polecam jeszcze uwadze czytelników tekst Oksfordczycy kontra friedmanowcy, czyli ruch w Ruchu (dawniej Narodowym) – znów nie ma tu żadnej różnicy między PiS a R”N”

– Kreowanie romantycznego, insurekcyjnego pseudopatriotyzmu na „narodowość” i polskość (jak to robi stajnia PiS i po co: Komu służy ten cały “powstańczy front”?, dodajmy jeszcze dwa teksty traktujące o roli mitów powstańczych w kastrowaniu intelektualnym polskiej sceny politycznej: Powstanie Listopadowe – kult błędów politycznych, fałszywych bohaterów i jego skutki i Powstanie Styczniowe – chybiony patriotyzm i spustoszenia w świadomości narodowej współczesnych Polaków); w jaki sposób R”N” uczestniczy tu w linii PiS? Głównie przez włączenie się w PiSowską propagandę mitu żołnierzy „wyklętych”. W jaki sposób jest to działanie szkodliwe, nie dotrze do ludzi wojujących z „komuną” i „ruskimi” (/”sowietami”) zbyt łatwo. Niemniej „wyklęci” to kroplówka emocjonalna podłączona przez socjotechników (PiSożytów i „żytoprawicę”) zdychającej z racji anachronizmu „antykomunie” – plus metoda zohydzania PRL (prosty zabieg socjotechniczny – zastępowanie analizy porównawczej PRL-III RP emocjami). Deprecjacja osiągnięć społecznych i ekonomicznych PRL jest przeszkodą w prawidłowym postrzeganiu katastrofy demograficzno-ekonomicznej III RP, o co chodzi „układowi okrągłostołowemu” – narzędziem ogłupiania jest tu m.in. IPN (bez docenienia dużej części osiągnięć PRL nie ma mowy o jakiejkolwiek postawie/świadomości nacjonalistycznej). Trochę więcej o wykorzystywaniu „wyklętych” na potrzeby ustawiania sceny politycznej: Kto usiłuje eksploatować politycznie tragedię “wyklętych” – i dlaczego pytania o to nie podobają się Stanisławowi Michalkiewiczowi – ponownie, między R”N” a PiS brak jakiejkolwiek różnicy

Inną zabawną cechą R”N” jest praktyczny brak w jego „programie” (który udają luźne wypowiedzi wodzów R”N”) zaadresowania kwestii forsowanego w Polsce multikulturalizmu (patrz Multikulti metodą destrukcji państwa narodowego i Chybione wyobrażenia profesury KUL o naturze multikulturalizmu i jego propagatorach). Bardzo ciekawych rzeczy można się dowiedzieć od Mariana Kowalskiego, który chce „otwartej rzeczypospolitej”, w której każdy (Turek, Arab, Murzyn i Żyd?) może znaleźć swój dom i „być Polakiem”:

Kowalski, rzecznik ONR: Polakiem jest każdy kto chce

Kowalski, rzecznik ONR: jaką Polskę chcemy budować

Tymczasem Francuzi pod przewodem pani Le Pen patrzą na multikulti bardziej sceptycznie niż polski narodowiec(?!?) pan Marian Kowalski. Oni otwarcie mówią, to, co mówią nawet chadecy w Niemczech. Precz z polityką i ideologią multikulti.

Z kolei brak akcentów „judeosceptycznych” w oficjalnej propagandzie R”N” daje się wytłumaczyć taktyką polityczną. Pytanie tylko, jak długo można funkcjonować nie nazywając największego wroga po imieniu i jaką świadomość narodową można w ten sposób formować? Tu z kolei odsyłam do tekstu Z jakim “antysemityzmem” i dlaczego wojuje Jarosław Kaczyński razem z PiSem i “kwiatem” “prawicowych” publicystów?. Czyżby ponownie R”N” wPiSywał się w rolę, jaką mu wytycza PiS?

Gdzie więc jest to „bycie za Dmowskim” Ruchu „Narodowego”, Panie Krzysztofie M?

Uwadze czytelników polecam stowarzyszenie „Wierni Polsce Suwerennej”, oni przynajmniej są wyraziści programowo, kontynuują intelektualne tradycje Ligi Narodowej – i pewnie dlatego mało kto z czytelników o nich słyszał w oficjalnych mediach.

Przepraszam Żydów za Polaków, którzy ich ratowali – czyli: „Unsere Mütter, unsere Väter” i kolejna odsłona walki z „polskim antysemityzmem”

Odwieczna przyjaźń niemiecko-żydowska: znowu razem … przeciw Polakom

Antypolska hucpa¹

W istocie nie o walkę z „polskim antysemityzmem”⁵ tu chodzi. Zacznijmy jednak od początku. Serial Unsere Mütter, unsere Väter został wyemitowany w trybie „uderzeniowym” przez TVP1, w ciągu kilku kolejnych dni, aby zmaksymalizować widownię. Następnie zaoferowano polskiemu motłochowi dyskusję, w której „polskich” racji bronił … Szewach Weiss. Dlaczego akurat panu Weissowi wyznaczono rolę „sprawiedliwego wśród Żydów świata”? Po to, by polski motłoch zobaczył, że oto Żyd jest po jego stronie w konflikcie z Niemcami fałszującymi historię. Ale jak się za chwilę okaże nawet to niemieckie fałszowanie historii jest … żydowskie.

Przed jakiego rodzaju atakiem „broni” polskiego honoru pan Weiss? Serial ZDF ma być w przekonaniu prowadzącego „debatę” pana Kraśki (nota bene – rodaka pana Weissa) z TVP „kontrowersyjny” dla Polaków, ponieważ portretuje on ich jako „krwiożerczych antysemitów”, zaś Niemców, jako rozdartych pomiędzy antysemityzmem a humanizmem. Dla tych, którzy nie widzieli serialu, oraz dla porządku przypomnę, czego o Polakach możemy się dowiedzieć z produkcji ZDF:

• Polacy z AK rozpoznawali Żydów po smrodzie,
• chcieli ich „topić jak koty”,
• polscy chłopi pytali dowódców oddziałów AK, czy przypadkiem nie ma wśród podwładnych jakichś Żydów, uzależniając sprzedaż żywności od nieobecności Żydów,
• kiedy polski oddział zobaczył, że w zatrzymanym pociągu do Auschwitz są transportowani Żydzi, natychmiast z odrazą zamykał drzwi wagonów,
• jeśli okazało się, że przyjęty do oddziału AK to Żyd, a nie Niemiec (sic!), to Żyda mordowano (bo puszczenie wolno Żyda przez dowódcę oddziału AK miało być wg autorów Unsere Mütter, unsere Väter nadzwyczajnym humanitarnym gestem).

Taki obraz Polaków w filmie mógłby się wydać przypadkowym lapsusem, gdyby nie to, że film ZDF był konsultowany naukowo z „jednym z najbardziej szanowanych” w Niemczech historyków, profesorem Juliusem H. Schoepsem. Mamy więc plugawe i zamierzone oszczerstwo, wypichcone przez Niemców? Bynajmniej. Pan profesor Schoeps w wywiadzie udzielonym TVP1, a emitowanym podczas „poserialowej” dyskusji 19.VI.2013 kilkakrotnie podkreślił, że jest … Żydem (19m 20s debaty, chętny może obejrzeć debatę w tym miejscu, wywiad od 15-tej do 20-tej minuty). Jednocześnie podtrzymał swoje tezy odnośnie polskiego antysemityzmu, który jego zdaniem został zaprezentowany w filmie w sposób zgodny z rzeczywistością. Gdyby w filmie zaprezentowano oddział NSZ-ZJ (niescalona z AK część NSZ), można by uznać, że takie postawy w oddziale mogły występować. Mielibyśmy do czynienia z manipulacją polegającą na przypisaniu siłom zbrojnym polskiego państwa podziemnego czynów i postaw marginalnych ugrupowań. Niemieckojęzyczny Żyd Schoeps zdecydował się jednak nie na w miarę subtelną manipulację, lecz na skrajnie bezczelne (hutzpach) kłamstwo. AK narażając (wbrew polskiemu interesowi narodowemu, który w czasie wojny polegał na oszczędzaniu polskiej krwi) życie wielu tysięcy Polaków zajmowała się ratowaniem Żydów poprzez działania „Żegoty”. Dodatkowo AK musiała walczyć żydowskimi renegatami – szmalcownikami i agenturą gestapo (Leszno 13 i „Żagiew” – Żydzi jako zdrajcy, mordercy i szmalcownicy (→), patrz również Żydzi na usługach Hitlera: żydowscy agenci Gestapo (→) i Jak Żydzi zdradzili Żydów: “Niewiniątka” z Judenratów (→)). Dlatego zaprezentowanie AK jako bandy antysemitów jest ze strony Żydów konsultujących „naukowo” niemiecki serial czynem wyjątkowo podłym i bezczelnym. Nie wziął się jednak ten czyn profesora Juliusa H. Schoepsa znikąd. Polacy zwykle niewiele wiedzą o żydowskim antypolonizmie. Jego korzenie sięgają wiele bardzo głęboko w przeszłość, ale najbardziej kuriozalne mogą się wydawać tuż po II Wojnie Światowej. Tymczasem w liście do Jerzego Borejszy z października 1947 r. Żyd Ludwik Hirszfeld pisał: „nacjonaliści żydowscy nienawidzą Polaków więcej niż Niemców, i że świadomie idą w kierunku proniemieckim, tak jak zresztą to przewidziałem w mojej książce (…) nie podkreślam tych spraw publicznie (…) by Żydom nie szkodzić i nie pogłębiać przepaści, którą kopie nacjonalizm żydowski pomiędzy Żydami i Polakami” (Źródło: B. Fijałkowska: “Borejsza i Różański. Przyczynek do dziejów stalinizmu w Polsce”, Olsztyn 1995, s. 139). Można się tylko zastanawiać, na ile żydowski antypolonizm wpłynął na działalność żydowskich „oddziałów partyzanckich”, rabujących i wyrzynających polskie wsie podczas II Wojny Światowej (odsyłam do tekstu Zbrodnie żydowskich “partyzantów” na polskiej ludności – Koniuchy i Naliboki (→)). Żydowscy bandyci i mordercy, grasujący po wsiach i lasach obok żydowskiej agentury na usługach Gestapo mogli być przyczyną, dla której postawa polskiej ludności wiejskiej w wielu rejonach Polski mogła być dalece nieprzychylna wobec Żydów. Tyle, że w niemieckim serialu nie dowiadujemy się ani o Judenratach, „Żagwi” ani o wyczynach braci Bielskich i Zorina .

Fałszywi przyjaciele, czyli tresowanie polskich gojów

Dyskusja, która odbyła się w TVP1 19.VI.2013 po zakończeniu emisji dostarczyła polskiemu motłochowi dość ciekawych informacji. Oto polski motłoch mógł się dowiedzieć od pana Weissa (bez reakcji ze strony innych uczestników dyskusji, w szczególności – prof. Tomasza Szaroty z Instytutu Historii Polskiej Polskiej Akademii Nauk), że antysemicki to on był, wprawdzie nie aż tak, jak Niemcy, ale przecież mordował w Jedwabnem (jeśli ktoś nie wie , kto mordował w Jedwabnem, odsyłam do wywiadu z Jerzym Laudańskim, jednym z Polaków skazanych za rzekome mordowanie Żydów w Jedwabnem (→) oraz tekstów “Pogrom” w Jedwabnem – niech Niemcy przepraszają Żydów za swoją zbrodnię! (→), „Prawda o „pogromie” w Jedwabnem: Mordowali Niemcy, a nie – Polacy” (→) oraz „Jedwabne oszczerstwo i haniebne przeprosiny” (→)). Pan Szewach Weiss przypomniał również Polakom o rzekomym pogromie w Kielcach (→) (patrz też „Dwa pogromy – jedno kłamstwo” (→)), w rzeczywistości prowokacji Żydów z UB i NKWD, mającej na celu zwiększenie strumienia emigracji żydowskiej do powstającego państwa Izrael) i marcu’68 (czyli operacji przeprowadzonej przez polskojęzyczną bezpiekę, a mającej kilka celów – m. in. wysyłkę do Izraela oficerów LWP – Żydów, w związku z „wojną na wyniszczenie” prowadzoną z państwami arabskimi, dodatkowo – był to swoisty „drenaż mózgów”).

Kłamliwy niemiecki serial wykorzystano sprytnie do szczepienia Polakom poczucia winy za niepopełnione zbrodnie. Wyimaginowany pogrom w Jedwabnem stał się w polskojęzycznych mediach bezdyskusyjnym faktem (powielanym nawet przez takich „judeosceptyków” jak prof. K. Jasiewicz²). Pozorna obrona polskich interesów i polskiego dobrego imienia stała się kolejną odsłoną prania Polakom mózgów, w ostatnich latach coraz bardziej natarczywego i bezczelnego. „Praczki”, z pełną pogardą dla faktów, korzystają z technik tak „wyrafinowanych” jak np. „Pokłosie” (omówione odrębnie w tekście „“Pokłosie” Pasikowskiego jako narzędzie prania mózgów w polskich szkołach” (→)). W kwestii powracającego jak bumerang Jedwabnego mamy do czynienia z permanentnym, skoordynowanym programem pacyfikowania Polaków przy użyciu psychotechniki i socjotechniki wypracowanej przez „przemysł Holocaustu”³– „pedagogiki winy”/ „pedagogiki wstydu”. Ten program jest silnie wspierany w internecie działaniami hasbary (→) – ogólnoświatowej scentralizowanej organizacji żydowskich aktywistów propagandowych . Ogólnie – każda forma hasbarskich bajek (także tych rozpowszechnianych przez prof. Jasiewicza²) zawiera element agresji Polaków. Aby ułatwić przyznanie się przez Polaków do tej niemieckiej zbrodni raz wykorzystywana jest metoda „na szumowiny” (czyli daje się Polakom furtkę pozwalającą na zdystansowanie się od sprawców, a jednocześnie ułatwia akceptację tej zmyślonej wersji – to wariant dla „wykształciuchów” – zaspokaja się ich potrzebę „etycznej wyższości” nad „polskim marginesem z Jedwabnego”), raz – na „słuszny odwet” (to wariant dla Polaków znających (także za sprawą publikacji prof. Jasiewicza⁴) wyczyny Żydów po 17.IX.1939, Polaków niechętnych Żydom, ale nie znających prawdy o Jedwabnem (→) – ten wariant hasbary bazuje na uzasadnionej niechęci do Żydów, by Polacy kierowani tymi emocjami sami chętnie podpisali się pod niemiecką zbrodnią!). Polacy łatwo dają się nabrać, bo nie wiedzą, co się faktycznie wydarzyło w Jedwabnem 10.VII.1941 (→).

Jakie było główne przesłanie dyskusji, to które polski motłoch miał sobie przyswoić? Takie, że „antysemityzm (→)„⁵ jest paskudny i należy się go wstydzić. Nawet wtedy, kiedy przypisywane Polakom przejawy „antysemityzmu” są groteskowymi wymysłami bądź bezczelnymi kłamstwami, włączając te, które w usta (i filmy) Niemców wkładają sami Żydzi. Polski motłoch, w ramach obowiązujących wzorców, ma licytować się między sobą na anty-antysemityzm, ma kajać się za jakikolwiek przejaw braku miłości do „narodu wybranego” i niedostateczny entuzjazm w zakresie ratowania Żydów i kładzenia głowy pod niemiecki topór za to ratowanie (a że polskie głowy toczyły się często i hurtowo można zobaczyć choćby w filmie Krzysztofa Wojciechowskiego „Spalone wsie za Żydów” (→) [cz. 1/2]). Bydło goim ma być posłuszne rasie panów i ma obowiązek poświęcać swoje nic nie warte życie kiedy tylko zajdzie konieczność ratowania Żydów. O tym, że rabini przez tysiące lat nauczali Żydów (i nauczają do dziś), że nie wolno im ratować gojów, polski motłoch nie dowie się z TVP. Odsyłam do książki Izraela Szahaka „Żydowskie dzieje i religia”, na zachętę przytoczę fragment rozdziału „Ratowanie życia”: Sam Talmud (15) wyraża to w maksymie „gojów nie należy wyciągać [ze studni] ani [do niej] wrzucać”. Majmonides tak to objaśnia(16):
„Jeśli chodzi o gojów, z którymi nie jesteśmy w stanie wojny… nie wolno powodować ich śmierci, lecz równocześnie zabronione jest ich ratowanie wówczas, gdy w jakiś sposób zagrożone jest ich życie.(…)⁶

Strategia Polaków wobec żydowskich praktyk propagandowych

Opisany powyżej incydent wraz z jego reżyserowaną medialną otoczką są tylko przejawami pewnego procesu. Procesu nie tyle niszczenia polskiej świadomości historycznej bądź opluwania polskiego narodu, co raczej profilaktycznego dyskredytowania pewnych kierunków myślenia politycznego. „Antysemityzmem”⁵ jest wszystko, co niedogodne politycznie (historycznie / ekonomicznie) dla Żydów. W szczególności – jakikolwiek przejaw odróżniania Polaków od Żydów – i uznawania, że w Polsce Polacy mają mieć większe prawa niż Żydzi, ze względu na to, że Żydzi są w państwie polskim mniejszością, na dodatek – posiadającą własne państwo, o interesach częstokroć skonfliktowanych z interesami narodu polskiego (choćby w zakresie suwerenności politycznej narodu polskiego w jego własnym kraju, przejawiającej się ograniczeniem reprezentacji niepolaków we władzach stosownie do struktury etnicznej państwa polskiego). Mniejszością, która setki razy dowiodła swojej nielojalności wobec narodu polskiego i jego państwa (wiele przykładów opisał dr L. Szcześniak w książce „Judeopolonia – żydowskie państwo w państwie polskim” (→) ). Pedagogika wstydu, której elementem jest transmisja „Unsere Mütter, unsere Väter” w TVP1 w najlepszym czasie antenowym jest tu tylko ilustracją perfidii. Oto mamy się oburzać na oszczerstwa pod adresem AK, mamy oburzać się na dość obelżywe (szczególnie w kontekście dokumentu „Spalone wsie za Żydów” (→)) sportretowanie polskiej wsi – i jednocześnie mamy się odżegnywać od jakiejkolwiek niechęci wobec Żydów. Dajemy z siebie robić durniów, bo akurat w przypadku Polaków niechęć wobec Żydów jest doskonale uzasadniona – nie tylko ich dywersją polityczną, gospodarczą i demograficzną, prowadzoną od 1989r, nie tylko żydostalinizmem (→), ale i stuleciami żydowskich intryg wymierzonych w naród polski. Żydzi od stuleci chcieli doprowadzić do przekształcenia ziem polskich w państwo polsko-żydowskie, którego elitą intelektualną i polityczną będzie „naród wybrany”⁷. Niebywała ekspansja demograficzna Żydów na ziemiach polskich (→) łączyła się z akumulowaniem przez Żydów majątku – bądź za pomocą lichwy, bądź za pomocą intryg politycznych. Pora Polakom zacząć przypominać o żydowskich prowokacjach, które doprowadziły do wybuchu antypolskich politycznie i ekonomicznie powstań – Powstania Listopadowego (→) (patrz również S. Didier, Powstanie Listopadowe a Żydzi (→)) i Powstania Styczniowego (→) (patrz również „Zagadka L. Kronnenberga” (→) i „Żydzi a Powstanie Styczniowe …” (→)). Pora przypomnieć Polakom, że Żydzi bardzo intensywnie kolaborowali z każdym wrogiem Polski – od Prus, Rosji i Austrii zaczynając, a na Związku Radzieckim (nie zapominajmy i o … Trzeciej Rzeszy) kończąc. Pora przypomnieć Polakom, że Żydzi byli przeciwni odrodzeniu państwa polskiego w 1918 roku (→). Ktoś, kto domaga się od Polaków wyrzeczenia się przez nich idei samostanowienia i prymatu politycznego w Polsce, ktoś, kto chce tworzyć w Polsce społeczeństwo „obywateli” równych w prawach politycznych bez względu na pochodzenie etniczne (oraz wynikające stąd zobowiązania wobec obcych Polakom państw i narodów) każe Polakom złożyć bezwarunkowo ostatnią broń przed obcą supremacją w Polsce – „ksenofobię” (→). Każe Polakom zapomnieć o wiekach doświadczeń nabytych wskutek goszczenia podstępnego i zawziętego wroga na własnych ziemiach. Każe Polakom przestać marzyć o byciu narodem i gospodarzem. Każe Polakom stać się – z właścicieli państwa i suwerenów na własnej ziemi – szybko wynaradawiającą się ciemną masą, której ziemie są planowo kolonizowane przez różne mniejszości etniczne w ramach przebudowy ich kraju z państwa narodowego w tygiel etniczny wzorowany na Stanach Zjednoczonych (→) (patrz też Chybione wyobrażenia profesury KUL o naturze multikulturalizmu i jego propagatorach (→)).

Aby z takim przeciwnikiem walczyć należy przestać pozwalać mu na narzucanie reguł gry. Gra według jego reguł kończy się nieodmiennie skamleniem, że „nie jesteśmy antysemitami” i „ratowaliśmy Żydów lepiej niż inni goje, byliśmy dobrymi niewolnikami, za cóż więc Raso Panów nas tak opluwasz?”. Aby wyzwolić się spod dyktatu należy zacząć być świadomym i asertywnym Polakiem (stąd „niepoprawny politycznie” tytuł niniejszego tekstu). Należy odpowiadać Żydom, że polski „antysemityzm” był od zawsze wyłącznie obroną narodu zaatakowanego demograficznie (→), ekonomicznie i politycznie na ziemiach praojców przez podstępnych, zdradzieckich i agresywnych przybłędów. Należy odpowiadać Żydom, że ze strony Polaków spotkało ich zupełnie niezasłużenie o wiele za dużo dobrego – i że każdy, kto odczuwa dziś do Żydów niechęć, ma po temu bardzo solidne podstawy, wynikające z wielowiekowej historii stosunków polsko-żydowskich. Żydzi swoją „anty-antysemicką” kampanią propagandową usiłują prewencyjnie dyskredytować najbardziej wartościowych Polaków, Polaków posiadających niezafałszowaną wiedzę historyczną – i świadomych roli Żydów w polskich dziejach. Wrogowie narodu polskiego bazują przy tym na ignorancji mas, którą zagwarantowali sobie, od wielu dziesięcioleci kontrolując zarówno programy nauczania historii w polskich szkołach, jak i – kontrolując większość mediów i rynku wydawniczego w Polsce. Przebudzenie narodowe Polaków w końcu musi nastąpić (w przeciwnym razie znikniemy z powierzchni Ziemi jako naród – zarówno demograficznie, jak i politycznie – co bardzo wyraźnie zarysowuje się, jeśli spojrzeć na trendy demograficzne w Polsce (→) i skutki członkostwa w Unii Europejskiej dla polskiej suwerenności politycznej oraz gospodarczej (→)). Zwycięstwo w tej wojnie propagandowej, uświadomienie i przebudzenie polskich mas wymaga tytanicznej pracy garstki przebudzonych i świadomych Polaków. Pora przestać zadowalać się przeczytaniem ważnego tekstu. Należy zacząć ten tekst propagować wśród znajomych – i wśród nieznajomych, jak Internet długi i szeroki.

___________________________

¹ Hucpa (chutzpah) – skrajna bezczelność, zwykle bezczelne kłamstwo / pomówienie.

² Z haniebnej wypowiedzi prof. K. Jasiewicza dla pisma „Focus”:

Bo ja głęboko jestem przekonany, ze za zbrodnią w Jedwabnem i innymi pogromami nie stoi chęć zdobycia pierzyn i nocników żydowskich, nawet mniej jest tam odwetu za różne podłości żydowskie (a było ich sporo w latach 1939 -1941 na terenie łomżyńskiego i we wszystkich innych miejscach, gdzie Żydzi mieszkali) – stoi tam wielki strach przed nimi. I ci zdesperowani mordercy być może w duchu mówili sobie: robimy rzecz straszną ale może wnuki nasze będą nam wdzięczne. Myślę, ze jest możliwa taka interpretacja, choć ona ze zbrodni nie rozgrzesza.

Źródło: Wywiad z prof K. Jasiewiczem, „Żydzi byli sami sobie winni?”, Focus Historia Ekstra 2/2013, s. 34 .
Profesor po wywiadzie dla „Focus-a” stracił pracę w PAN, ale nie ze względu na podłe oszczerstwo, które rzucił pod adresem ofiar żydoubecji, wrobionych w niemiecki mord na jedwabneńskich Żydach. Ponownie odsyłam do tekstu „Prawda o „pogromie” w Jedwabnem: Mordowali Niemcy, a nie – Polacy” (→) i wywiadu z Jerzym Laudańskim, jednym z rzekomych sprawców fikcyjnego pogromu Żydów w Jedwabnem (→), skazanym na 15 lat więzienia na podstawie wymuszonych torturami UB zeznań.

³ patrz Norman Finkelstein, The holocaust industry” (→)

⁴ patrz Krzysztof Jasiewicz, Rzeczywistość sowiecka 1939-1941 w świadectwach polskich Żydów, wyd. Rytm, 2009

⁵ „antysemityzm” – czytaj: niedostatecznie żywiołowa miłość do Żydów połączona ze zbyt niedaleko posuniętym podeptaniem interesów politycznych i gospodarczych własnego narodu (zobacz również Z jakim “antysemityzmem” i dlaczego wojuje Jarosław Kaczyński razem z PiSem i “kwiatem” “prawicowych” publicystów? (→))

⁶Izrael Szahak, „Żydowskie dzieje i religia”, Fijorr Publishing Warszawa-Chicago 1997

⁷Leszek Szcześniak, „Judeopolonia – żydowskie państwo w państwie polskim”, Polwen, 2001

Jak zniszczono polski przemysł, pozbawiono Polaków pracy i wygnano ich z Polski

Anna Walentynowicz w ruinach Stoczni Gdańskiej: czy sądzić tą walkę po ideałach, czy po skutkach?

Jako motto zamieszczam cytat ze znakomitego tekstu Konrada Rękasa. Cytat nieco przydługi jak na motto, ale nie każdą myśl da się ująć krótko, zachowując jednocześnie jej siłę rażenia.

(…) Na parę słów prawdy zasługują też sami uczestnicy wydarzeń sprzed lat trzydziestu. 13. grudnia niemal na każdej z imprez można było zobaczyć takich samych ludzi o zmęczonych twarzach, w szarych paletkach. W ’81 strajkowali na mrozie, a dziś nie mają emerytur, bo ZUS nie uznaje im pracy w zlikwidowanych już za „Solidarności” zakładach. Nie zostali ministrami, prezesami ani dyrektorami. Dziś łażą po tych manifestacjach, konferencjach i rekonstrukcjach, patrzą młodym w oczy i proszą samymi spojrzeniami: „powiedzcie, że było warto…”, „prawda, że mieliśmy rację?”

Jarosław Kaczyński, ale niestety na swój sposób także Artur Zawisza, czy Robert Winnicki oszukują tych ludzi. Mówią im: „tak, wszystko ok, dobrze chcieliście, tylko wykonanie nie wyszło, jeszcze trochę wysiłku, jeszcze raz się sprężcie i wyjdzie”. Oszustwo, oszustwo, oszustwo.

Trzeba tym ludziom powiedzieć prawdę:
NIE, NIE MIELIŚCIE RACJI. NIE, NIE STALIŚCIE PO WŁAŚCIWEJ STRONIE. WSZYSTKO, CO SIĘ ZDARZYŁO POTEM – Z POLSKĄ, Z WAMI, Z WASZYMI ZAKŁADAMI PRACY – TO TAKŻE WASZA WINA. DALIŚCIE SIĘ WYKORZYSTAĆ, WYKONALIŚCIE ZADANIE, JAK TO SZABESGOJE. A JAK BĘDZIECIE POPIERAĆ KOLEJNYCH OSZUSTÓW, OD PONAD 30 LAT OPOWIADAJĄCYCH TE SAME GŁODNE KAWAŁKI – TO WY W KOŃCU ZDECHNIECIE Z GŁODU, WASZE WNUKI NIE BĘDĄ MIAŁY ŻADNEJ PRZYSZŁOŚCI, A URATOWAĆ POLSKĘ BĘDZIE CORAZ TRUDNIEJ. I to akurat były bardzo dobre dni, żebyście to sobie uzmysłowili. (…)

Źródło: Konrad Rękas, „Siabadaba …”, prawica.net, 19.XII.2012, hiperłącza wstawione w tekście: Palmer.Eldritch.1984

Ruiny Stoczni Gdańskiej, ruiny Polski

Ruiny Stoczni Gdańskiej, ruiny Polski

Przejście od PRL do III RP wiązało się z przekazaniem władzy ośrodkom pozbawionym więzi z interesem narodu polskiego, marzącym, by, na potrzeby realizowanej polityki, zrzucić ze swoich barków odpowiedzialność za każdą sferę życia narodu – gospodarczą, polityczną, demograficzną, kulturalną czy obyczajową. Po wstępnym zniszczeniu polskiego przemysłu i rolnictwa za pomocą zniesienia barier celnych, nadwartościowego złotego i pułapki zadłużeniowej (tzw. „plan Balcerowicza”, w rzeczywistości – plan Sachsa) włodarze masy upadłościowej po PRL i nieświadomych niczego mas polskich zdecydowali się zagonić Polaków do Unii Europejskiej, czyli niemiecko-francuskiego superpaństwa, dla polskich neokolonialnych rubieży znacznie bardziej niemieckiego niż francuskiego.
Unia Europejska uniemożliwiła, na mocy swoich „praw” i „przepisów”, niezbyt zresztą chętnym ekipom zarządzającym Polską, prowadzenie jakiejkolwiek polityki gospodarczej. W szczególności – dała pretekst do umycia rąk, gdy można było uratować przemysły motoryzacyjny, lotniczy, stoczniowy i dziesiątki innych. Doszło do niespotykanej w dziejach deindustrializacji Polski – zamknięcia tysięcy zakładów pracy i eliminacji milionów miejsc pracy. Zniszczono tysiące przedsiębiorstw wraz z ich zapleczem technologicznym, badawczo-rozwojowym i podwykonawcami, w taki sposób, że odtworzenie ich jest praktycznie niemożliwe. Przykład Eltry wykupionej przez Siemensa wyłącznie w celu zgruzowania i rozpędzenia załogi na cztery wiatry może być uznany za wzorcowy dla polskiej „transformacji” (patrz też np. sprawa „Zapel”-u (→)). Dramatów tysięcy społeczności małych miasteczek nikt nie opisze.
Nowoczesny przemysł stoczniowy, z którego Polska słynęła (i który był solą w oku stoczniowców niemieckich) padł niekoniecznie sam z siebie – był niszczony konsekwentnie przez całe lata. Polski rząd nie zrobił nic, bo ponoć „Unia zakazała”. Rząd niemiecki kpił sobie z „unijnych” zakazów, gdy mu to było na rękę. W polityce gospodarczej to nie leseferyzm i otwartość są najważniejsze – tylko zdolność do stosowania rozwiązań protekcjonistycznych i interwencjonistycznych tam, gdzie to jest potrzebne. Interwencjonizm i protekcjonizm stworzyły potęgę Azji Południowowschodniej, dwóch generacji „tygrysów”. Polska jest miażdżącym dowodem na totalną klęskę neoliberalnej myśli ekonomicznej (→). Mimo to wciąż trzeba Polakom wyjaśniać najprostsze sprawy. Dlaczego Polsce nie wolno przyjąć Euro? Dlaczego przystąpienie do Unii Europejskiej zaszkodziło Polsce? (→) Kto potrafi sensownie odpowiedzieć? Proponuję zapisać przemyślenia na kartce A5. A potem przeczytać linkowane tu teksty.

Dziś już nikt nie może mieć wątpliwości, że wejście do Unii Europejskiej było dla narodu polskiego katastrofą (→). Za garść paciorków, poklepywanie po plecach i puste słowa oddaliśmy (my, głupi przed szkodą i po szkodzie, póki jeszcze tylko komornik do domu nie puka [ile do tego jeszcze zostało?] naród polski) przemysł, który nabywcy w znacznej części zamknęli, generując kolosalne bezrobocie (→), a w znacznej części przerobili na plantacje bawełny zorientowane na transfer zysku i wyzysk polskich Murzynów. Trzeźwa dyskusja nad tym „skokiem cywilizacyjnym”, jakim mają być „transformacja ustrojowa” i „akcesja do UE” w Polsce jest jednak niemożliwa. Na argument, że wyprzedano za bezcen tysiące zakładów pracy (→) wraz z całym zapleczem dostawców i podwykonawców, odpowiedzą nam wychowankowie Gazety Wyborczej, Balcerowicza i Mikkego: „ale za to w sklepach nie ma kolejek, a zamiast octu i kolejek – są banany, a każdy w nowej rzeczywistości ma to, na co sam zasłużył” (o tym, że te kolejki to efekt masowych strajków i absurdalnych żądań płacowych nie pamięta nikt, nikt nie odpowie, czym zawinili górnicy z zamkniętych [niekiedy – ledwo parę lat po uruchomieniu!] kopalń). Na argument, że Polska została pozbawiona przemysłu, odpowiedzą nam, że ten przemysł brudził i niszczył przyrodę więc tylko należy się cieszyć. Jednocześnie ze strachu przed „Ruskimi” (tym Polaka można od paru stuleci zmusić, by strzelił sobie w stopę) będą forsować najbrudniejszy i najbardziej szkodliwy dla środowiska przemysł wydobywczy – eksploatację gazu łupkowego (z eksploatacji złóż skorzysta polska populacja mniej więcej tak, jak korzystała wenezuelska zanim rządy objął Chavez – ale dodatkowo „otrzymamy” zatrucie wód gruntowych i podziemnych zbiorników wodnych – na terenach z deficytem wody już dziś – plus zanieczyszczenie gleby na terenach, które są głównymi areałami uprawnymi Polski! [patrz też „Gaz łupkowy – szokujące fakty i mity” (→)]). Ale oczywiście trzeba przyjąć, że Polska uczyniła skok cywilizacyjny. Jaki? Mniej więcej taki sam, jak ludy afrykańskie przy spotkaniu z kolonizatorami, gdy za garść potłuczonego szkła oddawały do niewolniczej pracy swoich współziomków, tudzież jakieś zabrudzone kawałki skały, które były bryłkami złota, diamentami bądź szmaragdami.

Efekty wstąpienia do Unii Europejskiej to zniszczenie suwerenności Polski, utrata możliwości prowadzenia samodzielnej pronarodowej polityki gospodarczej, depopulacja Polski: katastrofa demograficzna (→) i masowa emigracja Polaków (→).

Obecnie w ramach ostatniego etapu niszczenia polskiej suwerenności forsowane jest EURO (→), tymczasowo jako ERM-2. Innym elementem niszczenia polskiej suwerenności jest forsowany „pakt fiskalny”.
W istocie te kroki to przymiarki do ostatecznego zniszczenia, już tylko formalnych, resztek suwerenności polskiej polityki gospodarczej.

Równolegle do destrukcji polskiego przemysłu i suwerenności polskiej polityki ekonomicznej rozgrywają się małe dramaty milionów Polaków. Efektem tych dramatów, wywołanych brakiem pracy i szans na mieszkanie jest katastrofa demograficzna (→). „Genialni” „ekonomiści” prześcigają się na łamach gazet i w sieci w wymyślaniu księżycowych projektów ratunkowych. A to ulgi podatkowe (dla firm!), a to stypendia demograficzne. To istotnie pomysł arcyidiotyczny w kraju, w którym kilka(naście) milionów osób nie ma od 23 lat żadnej pracy, a liczba corocznie oddawanych do użytku mieszkań stanowi 50% tego, co rok w rok budował Jaruzelski (i 1/3 tego, co w szczytowym punkcie oddawał do użytku Gierek). O tych sprawach można poczytać tu:
Wojna demograficzna: warunki bytowe, katastrofa demograficzna i emigracja Polaków z ziem polskich (→)
Dla tych, którzy nie chcą się przebijać przez rys historyczny daję link bezpośredni do paru ciekawych wykresów:
Co wygania Polaków z III RP? (→).
Czy jałmużny i ulgi podatkowe mogą w Polsce w czymkolwiek pomóc? Proszę mnie nie rozśmieszać. To jest przekładanie z niemal pustej kieszeni do dziurawej. W III RP problemem jest brak jakiejkolwiek pracy dla milionów Polaków. Brak perspektyw na pracę – i brak szans zakupu mieszkania przez miliony nędznie opłacanych (jeszcze) pracujących. Problemem w III RP jest to, że taki stan rzeczy wymusza wielomilionową emigrację (→). Przekłada się to na zapaść ZUS (→) i jeszcze bardziej napędza katastrofę demograficzną (→). Masowo uciekający z Polski i wymierający Polacy robią w Polsce miejsce swoim następcom. Przyroda nie znosi próżni. Kto więc przybędzie, by „czynić tą ziemię sobie poddaną”?

Przeczytaj również

→ Wojna demograficzna: warunki bytowe, katastrofa demograficzna i emigracja Polaków z ziem polskich→ Wolny rynek nie działa: katastrofa demograficzna III RP→ Dlaczego Polsce nie wolno przyjąć Euro? Dlaczego przystąpienie do Unii Europejskiej zaszkodziło Polsce?→ Prawda o ubezpieczeniach społecznych i systemie emerytalnym→ “Kolorowe rewolucje” i ich organizatorzy a suwerenność i niepodległość państw i narodów. Co łączy polską “Solidarność” z ukraińskim “Majdanem”?

Z dyskusji na 3obieg.pl

Krótko o incydencie na marucha.wordpress.com

Panie Marucha, niech Panu Chrystus wybaczy „kutafony”, „k**wy ich macie”, „psychopatów” i resztę tego, co Pan zrobił – świadomie lub dając się podpuścić dobrze wiadomo komu – i dobrze wiadomo jakimi metodami. Kiedyś może pan zrozumie ten teatrzyk, który u Pana odstawili.

Czytelnika może zainteresować tekst „Dziennik Gajowego Maruchy, czyli: “patriotyzm Kalego” kłamstwem i chamstwem podszyty”, w którym opisuję praktyki „moderacji” i „prawdomówność” na marucha.wordpress.com.

Kto usiłuje eksploatować politycznie tragedię „wyklętych” – i dlaczego pytania o to nie podobają się Stanisławowi Michalkiewiczowi

Ten tekst został pierwotnie opublikowany w celu wywołania dyskusji nad motywami przyświecającymi pewnym ośrodkom politycznym w Polsce, gdy te podejmują określone działania socjotechniczne wokół Żołnierzy Wyklętych i rozmaitych mitów powstańczych. Tekst opublikowałem pod prowokacyjnym tytułem Komu jest dziś potrzebna histeria wokół „wyklętych”? Wkrótce stałem się celem ataku ze strony Stanisława Michalkiewicza – ataku nie merytorycznego, ale za to będącego majstersztykiem psychomanipulacji.

Czym ten mit ma być dla świadomości historycznej i narodowej współczesnego Polaka? Jakie skutki w myśleniu politycznym i na scenie politycznej mają z tego mitu wynikać?

Nie piszę tym razem artykułu. Chcę zadać wszystkim użytkownikom pytanie, które od pewnego czasu mnie dręczy. Pytanie to brzmi – komu i do czego jest potrzebne kreowanie dziś mitu „wyklętych”? Czym ten mit ma być dla świadomości historycznej i narodowej współczesnego Polaka? Jakie skutki w myśleniu politycznym i na scenie politycznej mają z tego mitu wynikać?

Chcę poznać Państwa opinie w kwestiach:

1. Co naród polski zyskał na walce „wyklętych” – konkretnie, wymiernie, a nie mitologicznie. Czyli – co trwale osiągnęli żołnierze „wyklęci”?
2. Co walka „wyklętych” w tamtych realiach mogła dla narodu polskiego wygrać?
3. Czy podział
   – „bohaterowie”- „wyklęci”,
   – „zdrajcy-kolaboranci” – osoby zabite przez „wyklętych”
   jest Państwa zdaniem usprawiedliwiony?

Jakie myślenie polityczne o Polsce, Polakach jest kształtowane przez forsowany obecnie kult? W jakim celu został on zainicjowany przez Lecha Kaczyńskiego i J. Kurtykę (znanych skądinąd z ukręcenia łba śledztwu i ekshumacji w Jedwabnem i słabych związków z narodem polskim)? Dlaczego stał się jednym z filarów zbiorowej świadomości ruchu „narodowego”, będąc jednocześnie filarem „polityki historycznej” PiS?

Jak Państwo myślicie, z czego wynika przedterminowe, wyprzedzające rozpoczęcie „ostrzału propagandowego” hagiografią „wyklętych” przez liczne około-PiS-owe „platformy blogerskie”, na których myślenie Polaków jest formowane przez zawodowo jednomyślnych w sprawach polskich publicystów jawnych i anonimowych? Rozmach działań świadczy o zaangażowaniu w tą sprawę bardzo znaczących środków.

To tylko garść pytań – Czekam na Państwa opinie. I proszę o trzymanie się tematu, mimo usiłowań odbiegania od niego przez różne osoby (ciekawe, co je tu przywiało …).
_______________________
Aktualizacja:
Kilka trzeźwych pytań i oto mamy reakcję Stanisława Michalkiewicza: Sowieccy kolaboranci się denerwują

Hasbarską metodą pan Michalkiewicz, po zagajeniu o draniach, którzy zdewastowali pomnik Inki (wzburza czytelników, by przenieść ich oburzenie na mnie – a jak wiadomo, człowiek wzburzony nie myśli racjonalnie i łatwiej nim manipulować) usiłuje mnie postawić w jednym rządku z nimi. Zniekształca powyższą wypowiedź następująco:

Oto na jednym z prawicowych portali internetowych ukazała się właśnie gadzinowa publikacja autora ukrywającego się pod pseudonimem „p.e. 1984”, przedstawiającego się również jako „administrator i współredaktor witryny „Polska Myśl Narodowa””, zatytułowana „Komu jest dziś potrzebna histeria wokół „wyklętych”” – w której ten przedstawiciel „myśli na(sm)rodowej” stawia pytanie, co trwale osiągnęli „żołnierze wyklęci”. Ano nic – poza torturami, śmiercią lub więzieniem, a potem – prześladowaniami, szykanami i marginalizacją.

Za to PPR-owcy, UB-owcy i ich konfidenci osiągnęli wszystko – również bezkarność ich zbrodni – bo trudno te anemiczne, wybiórcze próby wymierzania kar uznać za jakiś akt dziejowej sprawiedliwości.

Doprawdy o to jedynie tu chodzi panie Stanisławie? Czy może o coś więcej – o świadomość narodową określonego, nieromantycznego, nieinsurekcyjnego typu – która jako racjonalna jest dla was śmiertelnie groźna, bo nie ma jak nią manipulować, bo pyta – co za tą ofiarę ma naród polski, pyta – kto winien daremnego rozlewu krwi, pyta, jak mamy myśleć, by w przyszłości nie popełniać błędów? O to, kto formuje tą świadomość tak a nie inaczej od ładnych paru lat – i po co mu to jest? Dlaczego po stronie narodowo-patriotycznej ma być nieracjonalnie, a po stronie rządowej, antynarodowo-lewackiej albo antynarodowo-libertariańskiej – racjonalnie? Komu tak bardzo zależy na tym, żeby trzeźwy Polak uciekał na dźwięk słowa patriotyzm, kojarząc go z nonsensownym rozlewem krwi i głupotą polityczną?

Atak pana Michalkiewicza uważam za dowód na to, że układanie w głowach ruchowi narodowemu przeze mnie i parę innych osób zostało uznane „gdzieś tam na górze” za groźne.na tyle groźne, że już nie przy użyciu pionków pokroju Marka Stefana Szmidta, czy zaczepek Korwina Mikke się ze mną walczy, ale za pomocą otwartego ostrzału ze strony samego Stanisława Michalkiewicza. Hasbara wyje z wściekłości.

Panu Michalkiewiczowi mogę odpowiedzieć, że jego działalność dezinformująco-ogłupiająca jest dobrze znana i rozszyfrowana. Michalkiewicz bierze rewanż za to, że został zdemaskowany – i za to, że od dawna rozpowszechniam prawdę o nim:

S. Michalkiewicz: obrzydzanie realizmu politycznego
Stanisław Michalkiewicz – zatrute pióro do ogłupiania Polaków
Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.
Stanisław Michalkiewicz- niebezpieczny kłamca, manipulator i oszczerca

Nieliczne rozsądne komentarze z prawica.net

Dubitacjusz napisał:

Wojciech Maltan napisał: (Problematyczne przede wszystkim jest takie ujęcie tematu. Wynikałoby z niego, że) ci żołnierze mieli jakiś istotny wybór

Akurat PAX był tym innym wyborem.
Zasadniczo zgoda, że komuniści więzili, torturowali i mordowali członków podziemia po amnestiach, ale nie jest tak, że wszystkich.
Przy oddawaniu czci „Żołnierzom Wyklętym” należy też podkreślać, że ich tragedia nie mogła być wyborem reszty narodu, którego zadaniem było przetrwać okres stalinowski, a nie ginąć.

Wreszcie, ich działania nie miały żadnego politycznego znaczenia. I tu trzeba coś wyjaśnić. Żołnierze Wyklęci z NSZ to wyjątkowy przykład działań narodowców, które nie miały nic wspólnego z realizmem politycznym. Dlatego jest jest on promowany przez IPN i ludzi w rodzaju Jana Żaryna, chodzi o to, aby narzucić współczesnym narodowcom wzór romantyczny i antyrosyjski.
Z czysto pragmatycznego punktu widzenia histeria wokół wyklętych służy sprowadzeniu Ruchu Narodowego do tradycji romantyczno-insurekcyjnej.
http://prawica.net/33347#comment-564613

I doprecyzowanie:

Wojciech Maltan napisał: Nie mam problemów z tym, że stało się to za sprawą środowiska braci Kaczyńskich.

Ja mam problem z tym, czemu to ma służyć.
1) Narodowcy (podobnie jak konserwatyści) stawiali na realizm polityczny.
2) To się nie podoba zwolennikom tradycji insurekcyjnej, chcącym zawłaszczyć pojęcie patriotyzmu.
3) Dlatego wykorzystują ŻW, by pokazać że narodowcy też należą do tej tradycji romantycznej.
To jest robota Żaryna i jemu podobnych, których irytuje, że narodowcy doceniali pozytywne strony PRLu i nie byli rusofobami.
http://prawica.net/33347#comment-564690

Przypominam, że powyżej pytałem W JAKIM CELU TO JEST ROBIONE?. I to są jedyne wypowiedzi, które zawadzają o temat, oprócz tej:

Niklot napisał:
Ale po mojemu (uzupełnienie p.e.1984: w sprawie propagandy wokół „wyklętych” chodzi) bardziej o zgnojenie osiągnięć Polaków w PRL. Rozdano i rozkradziono wszystko. Teraz trzeba obrzydzić żeby nikt się nie upomniał. Szczególnie młodzi którym tu już nikt nic nie ma do zaoferowania i będą musieli zanegować to co jest. Sztuka cała – jak zrobić żeby negując niczego nie zmienili. Na to potrzeba budować odpowiedni obraz świata. I to jest robione.

http://prawica.net/33329#comment-564271

Przykładowe ofiary „wyklętych”

Nawiązując do pytania powyżej: „Czy podział – „bohaterowie”- „wyklęci”, „zdrajcy-kolaboranci” – osoby zabite przez „wyklętych” jest Państwa zdaniem usprawiedliwiony?” przedstawiam jedną z większych zbrodni „wyklętych”, może do kogoś dotrze, co się wtedy na ziemiach polskich działo:

Partyzanci NSZ ( Mieczysława Pazderskiego „Szarego” ) przybyli do wsi konno, pieszo i na furmankach. „Nadjechał oddział wojska w mundurach polskich, przybranych kwiatami czerwonymi, między innymi różami. […] Przypuszczałem […], że mam do czynienia z Wojskiem Polskim, powracającym z frontu” – zeznał 15 czerwca 1945 r. Jan Wilk87. Jak twierdzi anonimowy naoczny świadek, który 6 czerwca przebywał w szkole położonej w centrum miejscowości, w porze przedobiadowej przybyło „wojsko”. Wkrótce do szkoły przyszedł jeden z oficerów i kazał wszystkim dzieciom rozejść się do domów. Następnie zabrano nauczyciela – Polaka88 i razem z nim udano się do dworu. W tym czasie „wojsko” otoczyło całą wieś. Nauczyciela prawdopodobnie zmuszono do tego, aby wskazywał we wsi zabudowania prawosławnych; „wojskowi” chodzili z nim od domu do domu, a on mówił, kto jest Ukraińcem, a kto Polakiem, przy tym mieszkańcom dodatkowo sprawdzano dokumenty. Rozpoznanych w ten sposób Ukraińców zazwyczaj rozstrzeliwano89. Po ponad roku od opisywanych wydarzeń jeden z uczestników, partyzant NSZ Eugeniusz Dudek „Sikorka” z oddziału AS „Zemsty”, zeznał przed oficerem śledczym PUBP w Chełmie: „Nie wiem ilu nasz oddział zabił ludzi, ale widziałem, [że tam] gdzie był »Kostek« [Wacław Rybak], to na jednym podwórzu
leżało 20 parę trupów przeważnie ludzi dorosłych, a »Biały« [prawdopodobnie Wacław Lis – M.Z.] oprawiał się przeważnie z dziećmi. »Kostek« strzelał tylko z Visa, a »Biały« z p[e]p[e]sz[y]”90. W jakiś czas później zeznania Dudka potwierdził inny z partyzantów „Zemsty”, Marian Lipczak „Doniec”: „przeważnie strzelano bez wyboru, od najmniejszych dzieci do starców, taki był rozkaz »Szarego«. […] Byłem przy taborze w momencie, gdy jakiś mężczyzna w średnim wieku uciekł żytem; strzeliłem do niego z karabinu i zabiłem go, poza tym nikogo więcej nie zabiłem. Na naszym odcinku zostało zabitych do 80 ludzi, najwięcej ludzi zlikwidował oddział »Szarego«”91. Na podstawie dostępnych źródeł można sądzić, że mordowano również w bardziej wyrafinowany sposób. „W oddziale […] »Szarego« było 2 chłopców po jakieś lat najwyżej 15, jeden z nich nazywał się Kajtek, a drugi nie wiem, ale myśmy ich obu nazywali Kajtkami, i […] Kajtkowie brali udział w akcji w Wierzchowinach. Jeden z nich, który wrócił razem z tymi rozbitkami [po wyjściu z okrążenia pod Hutą – M.Z.] […] przyszedł do [mojej – M.Z.] żony i prosi, żeby mu dała co zjeść, bo jest głodny. Ale wpierw chciał się pochwalić przed żoną jakiego to on bohatera odegrał w Wierzchowinach. Powiada tak do żony: »mówi ę pani, dwoje staruszków tak się prosili, żeby ich nie zabić, ale ja ich szpadlem pozabijałem«, a żona się zdenerwowała i mówi do niego: »Ach ty zbóju! Zabieraj się stąd! Nie dostaniesz jeść«. Zawstydził się i poszedł”92 – czytamy w cytowanych już wspomnieniach Stanisława Nieworaja, mieszkańca Majdanu Zahorodyńskiego. W trakcie przeprowadzonej 15 czerwca cząstkowej ekshumacji jednej z mogił93 (wydobyto tylko dwa ciała) znaleziono zwłoki pozbawione głowy, która prawdopodobnie została odrąbana. Przed zastrzeleniem niektóre osoby także torturowano, m.in. w celu wydobycia informacji o posiadanej broni. „Najpierw zaczęto bić ludność, ażeby się przyznała czy posiada broń i zaczęto szukać i nasz oddział zabrał jeden »dichtirow« [Diegtiariew] i kilka automatów ppsz”94 – potwierdzał w zeznaniach Eugeniusz Dudek „Sikorka”. Ofiary bito, posługując się różnymi narzędziami znajdującymi się w danym obejściu, np. szpadlem, łopatą, „haczykiem” (prawdopodobnie chodzi o pogrzebacz)95. W protokole sporządzonym przez komisję wspomina się także o przypadkach gwałtów na kobietach96. (…)
Bezpośrednio po dokonaniu mordu nastąpił doszczętny rabunek mienia – zabierano niemal wszystko, począwszy od zapasów żywności, poprzez odzież, obuwie, na sprzętach gospodarstwa domowego skończywszy. Zrabowane rzeczy ładowano na furmanki. Zwierzęta hodowlane partyzanci zabierali z sobą lub zabijali na miejscu. Wnętrza budynków mieszkalnych niejednokrotnie demolowano. „Po wylegitymowaniu ojca, kazali mu ubrać się i zakładać konie. Na furmankę zaczęli nakładać maszynę do szycia, ubrania, buty, zapasy żywności oraz zabitą przez siebie świnię; wzięli też pościel. Po tym poprzewracali szafy i stół mówiąc, że nam to już niepotrzebne” – czytamy w zeznaniu Anny Wilczyńskiej złożonym 15 czerwca 1945 r.100

Źródło: Publikacja IPN, Mariusz Zajączkowski, Spór o Wierzchowiny Działalność oddziałów Akcji Specjalnej (Pogotowia Akcji Specjalnej) NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.), „Pamięć i Sprawiedliwość”, nr 9 / 2006, str 286, 287, 288

Z jakim „antysemityzmem” i dlaczego wojuje Jarosław Kaczyński razem z PiSem i „kwiatem” „prawicowych” publicystów?

Lech Kaczyński – hanukowa posługa

Jak wielu osobom powinno być do tej pory wiadomo układ pookrągłostołowy zmierzał do wytworzenia dość specyficznego systemu rządzenia społeczeństwem. Władze miał sprawować wciąż ten sam garnitur ludzi, rozłożony na kilka partii, które mimo medialnej walki będą realizowały wspólny plan. Aby Polacy nie mogli się wyrwać spod władzy układu zdecydowano się stosować socjotechniki angażujące Polaków w fikcyjny konflikt między jedną „frakcją” władców Polski a drugą. Konflikt rozgrywa się wyłącznie w obszarze emocji, ponieważ przy ich użyciu najłatwiej poddanymi manipulować. Nikt nie pyta o programy, różnice istotne dla życia Polaków. Walka toczy się wokół tematów zastępczych i różnych teorii spiskowych. Wrogowie to oczywiście „pachołki Moskwy” i inne „zaprzańce” (mimo rzeczywistej czołobitności wszystkich frakcji wobec Waszyngtonu, Tel-Avivu i Berlina, dowód czytelnik znajdzie tu). Sytuacja nie ma prawa wyrwać się spod kontroli, przynajmniej byłoby to wielce niepożądane:

Jarosław Kaczyński o naprawie Rzeczypospolitej

„W 2002 roku radykałowie otrzymali w wyborach przeszło 30 procent.
W tej chwili ich notowania są nieco mniejsze.
Ale jeżeli w Polsce dojdzie do sytuacji, w której połączą swoje siły, nie w jakiejś rewolucji, nie w wystąpieniach ulicznych, w wielkich strajkach, tylko przy urnie wyborczej, całkowicie wykluczeni z częściowo wykluczonymi, dwie wielkie grupy społeczeństwa, to będziemy mieli rządy Samoobrony, być może LPR-u (to też formacja radykalna) i rozwścieczonych swoim losem postkomunistów.”
________________
Źródło: Wykład wygłoszony przez Jarosława Kaczyńskiego w Fundacji im. Stefana Batorego w dniu 14.02.2005, polecam cały tekst Józefa Bizonia (link)

Oczywiście w kwestii „postkomunistów” idących ramię w ramię z wykluczonymi Polakami Jarosław Kaczyński się pomylił – ci są obecnie „socjaldemokratami” / „lewicą laicką” / „socjalistami liberalnymi”, zajmującymi się nie – sprawami cierpiących pod obecnymi rządami Polaków, katastrofą demograficzną, bezrobociem i nędzą, tylko – obroną praw mniejszości i dewiantów.
Czasy się zmieniają, dorasta nowe pokolenie wykluczonych. To pokolenie jest poważnym zagrożeniem, którego gniew musi być jakoś skanalizowany. Prezes Kaczyński i jego zaplecze już dawno zadbali o nasycenie Internetu stronami dla „niepoprawnych” i „zbuntowanych”, gdzie polskim otumanionym bydełkiem wyborczym sprawnie kręci żydoprawica do spółki z gangami zadaniowanych pseudopatriotów z hasbary (patrz też „Antypolskie i antynarodowe “mądrości” dyżurnych pseudopatriotów”). Te zespoły socjotechników pracowicie formują świadomość Polaków tak, by zbuntowani wykluczeni nie mieli innego obrazu świata, niż … PiS-owski. Polski bunt ma więc stać się kolejną odsłoną tego samego – bo nie zawiera nowych idei i nie buduje polskiej świadomości wokół czegoś innego niż narzucony Polakom obraz świata. Z małym wyjątkiem. Pewien aspekt kontrolowanego odrodzenia „ruchu narodowego” jako klona PiS-u wymknął się spod kontroli, lecz sprawy mają być szybko skorygowane:

J. Kaczyński: Co ważne, nie możemy dopuścić, by jakieś niemądre idee na tym wygrały, by niezadowolenie przejęli ludzie, którzy próbują odświeżać niemądre i szkodliwe dla Polski hasła.
– Chodzi o endecję?
J. Kaczyński.: Nie tyle o endecję, co o antysemityzm. Takie próby w przestrzeni publicznej widać. To bardzo niemądre i szkodliwe dla Polski. Jeśli czegoś nam życzą nasi wrogowie, to właśnie antysemityzmu.
________________
Źródło: W Sieci – „Tygodnik Opinii”, nr 5 (9) , 4 luty 2013

Którym „nam„, kim są „wrogowie” tych „nas” J. Kaczyńskiego? Oto istota problemu.

Janusowe oblicze Davida Duke’a

Publikuję gościnnie tekst autorstwa grzanka. Tekst zawiera omówienie świadomych bądź nieświadomych przekłamań, jakich dopuszcza się dr David Duke odnośnie stosunków polsko-niemieckich, charakteru agresji hitlerowskich Niemiec na Polskę i charakteru drugiej wojny światowej. Tekst ten powinien uczulić czytelnika na to, że mogą istnieć powiązania dr D. Duke’a z rewizjonistycznymi ośrodkami niemieckimi. W żadnym razie nie powinien poniższy tekst posłużyć za pretekst do całościowego zanegowania pracy dr D. Duke’a, szczególnie – w kwestii demaskowania przez dr D. Duke’a roli żydowskich szowinistów (także przedsyjonistycznych) w zniewalaniu, eksploatowaniu i niszczeniu narodów na całym świecie oraz wzniecaniu konfliktów na tle etnicznym poprzez planowe forsowanie multikulturalizmu i imigracji.

Janusowe oblicze Davida Duke’a

Słowo wstępne.

Osoba dra Davida Duke’a, amerykańskiego historyka i polityka, jest odbiorcom z kręgów narodowo-patriotycznych zapewne dobrze znana.
Autor takich worldwide bestsellers – jak sam je określa – jak My Awakening czy Jewish Supremacism, stanowiących swojego rodzaju biblię dla osób zgłębiających tematykę wpływu syjonizmu i żydowskiego szowinizmu (rabinicznego judaizmu?) na bieg światowej polityki, doczekał się wszak polskojęzycznego (już raz usuniętego) kanału na youtube. Jest to osoba bezwzględnie potępiana i „ostracyzmowana” w mediach głównego nurtu, wielce zaś ceniona w środowiskach określanych fałszywie i z pogardą jako „antysemickie”, nad którą słów zachwytu nie szczędzą takie tuzy „ruchu ” jak np. dr Kevin MacDonald, profesor psychologii z California State University, twórca trylogii The Culture of Critique analizującej judaizm i mentalność żydowską z punktu widzenia psychologii ewolucyjnej. Oprócz MacDonalda, w jego codziennych audycjach w Rense Radio Network goszczą też m.in. tacy anty-syjoniści ze stopniami naukowymi, jak prof. Pattrick Slattery, dr James Thring czy dr Bob Twain, poza tym znani działacze, jak Adrian Salbuchi czy Ken O’Keefe. Mówi się o nim, że dla rozpowszechniania wiedzy o potędze żydowskiego lobby w USA oraz na całym świecie – i zgubnych dla gojów skutkach tejże – zrobił więcej niż ktokolwiek inny. Jak (jego własnym głosem) mówi jeden z przerywników w jego audycji – jego materiały wideo na portalu youtube obejrzało już kilka milionów osób (dokładnie 6.599.192 – stan na 10 stycznia 2013, godz. 00:30), a za godne polecenia (przycisk podoba mi się) uważa je przeciętnie ponad 90% oglądających. Jego prezentacje są chętnie linkowane także w polskim Internecie, na stronach o zabarwieniu patriotycznym. Na jego materiały powołuje się wielu internautów, o czym – wg niego samego – świadczy liczba tłumaczeń i przeróbek jego nagrań i wystąpień publicznych z jego udziałem (ok. 74.000 wyników dla zapytania „david duke” na youtube). Na początku niemal każdej swojej audycji podkreśla, iż głęboko wierzy w prawo każdego narodu (ludu) do niepodległości, zachowania swojej unikalnej charakterystyki, pielęgnowania swoich wartości, dziedzictwa, tradycji, w to, że żaden naród nie powinien być wykorzystywany i krzywdzony przez inne. Rozstrzygnięcie tego, jak mają się owe patetyczne w tonie deklaracje do rzeczywistości, czy dr Duke jest w istocie autentycznym (acz albo – bardzo naiwnym, albo – przejawiającym skrajną ignorancję w sprawach europejskich) bojownikiem o wolność, czy też może cynicznym kłamcą i hipokrytą – tytułowym Janusem o dwu twarzach, autor pozostawia czytelnikowi.

Niebezpieczeństwa wynikające z rezygnacji przez publicystę z anonimowości: Andrzej Szubert

Dane osobowe publicystów są łakomym kąskiem dla agentur. Pozwalają na użycie sądów do nękania procesami i wyrokami. Nieformalne naciski skutkują zwolnieniami z pracy. Stosowane są zastraszanie, szantaż. Zdekonspirowani muszą milczeć na pewne tematy.

Jest to pierwsza część cyklu tekstów na dość drażliwy temat anonimowości w sieci i metod agentury (wszelkiej) w walce o identyfikację tożsamości przeciwników – między innymi przez podpuszczanie do ujawnienia tożsamości i pomawianie o agenturalność, gdy ktoś świadomy zagrożeń, używa pseudonimu.

1. Jaka jest stawka w grze o utrzymanie anonimowości?

Czytelnikowi może się wydawać, że z panującym obecnie systemem można wojować z otwartą przyłbicą. Wszak sporo „odważnych” osób na zachętę dla naiwnych publikuje na różnych stronach internetowych pod „swoim nazwiskiem” lub autentycznie ujawniając swoją tożsamość. Czytelnika może szokować, że w przestrzeni publicznej funkcjonują „dyżurni antyeskimosi” (zapewne z „licencjami na antyeskimosizm”), zajmujący się typowo rasistowskim opluwaniem „Eskimosów” (Leszek Bubel) – i włos im z głowy nie spada. Naiwnym, którzy uwierzą w wolność słowa, o ile zaczną głosić autentycznie niebezpieczne – bo prawdziwe – diagnozy, mogą niestety grozić bardzo poważne kłopoty. Osoby z dorobkiem naukowym publikujące obiektywną prawdę historyczną są natychmiast niszczone:

Sejmowe przemówienie, Poseł Zofia Krasicka-Domka:(…) Najhaniebniejszym przykładem tego typu ataków była oszczercza kampania przeciwko Andrzejowi Leszkowi Szcześniakowi, wyreżyserowana na łamach Michnikowej ˝Gazety Wyborczej˝. Nagonkę rozpoczęto ogromnym atakiem prasowym dziennikarek ˝Gazety Wyborczej˝: Bikont i Kruczkowskiej, w numerze z 67 marca 1999 r. Dziennikarki postanowiły za wszelką cenę skompromitować tak bardzo popularne ku zgrozie kosmopolitów podręczniki L. Szcześniaka i zaatakowały go w najbardziej brutalny sposób jako rzekomego polskiego nacjonalistę i antysemitę. Po tym ataku ˝Gazety Wyborczej˝ błyskawicznie w sukurs doktorowi Szcześniakowi pospieszył prof. Jerzy Robert Nowak, publikując obalający argumenty oszczerców tekst ˝Spory o historię i współczesność˝. Redakcja ˝Gazety Wyborczej˝ nie zdobyła się na przeproszenie dr. Szcześniaka za kompromitującą wpadkę swych autorek. Co więcej, wspomniana gazeta kontynuowała nagonkę na doktora Szcześniaka. Wystąpiono z listem żądającym całkowicie usunięcia jego podręczników. Niszcząc podstawy egzystencji doktora Szcześniaka, wówczas już 47 lat pracującego w zawodzie historyka, umożliwiono by zarazem likwidację konkurencji wspaniałych, patriotycznych podręczników wobec podręczników fałszujących historię, choćby sławetnego podręcznika profesora Garlickiego, którego kłamstwa o historii stały się później tematem mojej interpelacji poselskiej skierowanej do ministra edukacji narodowej.

Doktor Szcześniak niestrudzenie podejmował kolejne tematy tabu, walcząc o prawdę i doświadczając nowych haniebnych napaści na swą twórczość m.in. na łamach postkomunistycznego ˝Wprost˝ i ˝Rzeczpospolitej˝. Szczególnie haniebnym przejawem tych napaści była dokonana w zeszłym roku konfiskata książki Szcześniaka na Dworcu Centralnym w Warszawie przez jakiegoś komisarza policji pod zarzutem rzekomego antysemityzmu. Był to ordynarny fałsz, bo książka doktora Szcześniaka była prawdziwie rzetelnym dziełem obiektywnego historyka, opartym na sprawdzonych, wielekroć potwierdzonych źródłach naukowych. Sprawa ta była tematem kolejnej mojej interpelacji skierowanej do ministra sprawiedliwości. Już kończę, panie marszałku.
Źródło: Przemówienie Poseł Zofia Krasicka-Domka na temat ksiażki JUDEOPOLONIA – Andrzeja Leszka Szcześniaka; Patrz też prof. Jerzy Robert Nowak, „Historyk niepokorny. Wspomnienie o śp. dr Andrzeju Leszku Szcześniaku”, sekcja „Ataki Gazety Wyborczej”, Nasz Dziennik, 21.03.2003

Sprawa dr. A. L. Szcześniaka oczywiście nie jest czymś wyjątkowym. Szykany dotykają dziesiątków osób. Inteligentnych, wykształconych, z autorytetem wynikającym z ich wiedzy i dorobku – naukowego bądź publicystycznego:

Osoby, które propagowały poglądy o wiele mniej radykalne (…), które doświadczyły w III RP szykan:
Dariusz Ratajczak (najprawdopodobniej zamordowany przez egzekutorów z Mossadu)
Tomasz Szczepański (notorycznie wyrzucany ze szkół, w których nauczał)
Barbara Jedynak (zawieszona po oszczerstwach w ramach prowokacji),
Grzegorz Wysok (nękany kawkowskim procesem zainicjowanym donosami Gazety Wyborczej).
Takich osób jest o wiele więcej w III RP. Dodajmy jeszcze pewien tekst, który pokazuje, co się dzieje z przeciwnikami „Eskimosów”, których zdołali namierzyć: Dariusz Ratajczak, „Jak trudno być kłamcą” (z pewnych względów tekst proroczy, o ile ktoś jest sceptyczny w kwestii okoliczności śmierci autora dziennika – gorąco polecam lekturę).
W świetle powyższych historii widać, że osoba, która domaga się ujawnienia personaliów od kogokolwiek głoszącego poglądy zbliżone do tych głoszonych przez (…) ma nieszczere zamiary. Chce sprowadzić na głoszącego odwet aktualnych okupantów Polski i uniemożliwić dalsze uświadamianie Polaków.
Źródło: “Katoliccy” architekci Judeopolonii – czyli: antypolska działalność agenturalna oraz zdemaskowanie operacji planowego “zatruwania studni”

Czym może się skończyć ujawnienie personaliów osoby uznanej za niewygodną? Oczywiście – obok szykan w zakładzie pracy, nękania procesami sądowymi także „niespodziankami” wybiegającymi poza działania „państwa prawa”: dewastacją mienia, pobiciami przez „nieznanych sprawców” jej i członków jej rodziny. Polskę możemy uznać pod tym względem za swoistą „dżunglę” (wystarczy przypomnieć sobie liczne „samobójstwa”). Ale oto, co ustalił (niestety proroczo dla siebie) Dariusz Ratajczak o losach głosicieli niewygodnych poglądów w krajach „demokracji zachodnich”:

Ten dokument hańby końca XX wieku – doprawdy „piękne” uzupełnienie praktyk komunizmu, hitleryzmu i faszyzmu – czeka na odważnego autora. Najlepiej z jakiegoś Komitetu Helsińskiego… bo – czcigodni obrońcy Żydów, Cyganów, dzieci i molestowanych seksualnie kobiet – to nie rewizjoniści biją, to oni są bici.

To nie Francois Duprat, jeden z pierwszych francuskich rewizjonistów Holocaustu, podkładał bomby. To jemu podłożono ładunek wybuchowy pod samochód. W następstwie zginął on, a jego żona została poważnie ranna. To nie David Irving szalał z młotem w ręku po ulicach Londynu. To jemu politycznie poprawny drań wywrócił do góry nogami mieszkanie, a inny pobił w restauracji. To nie Ernst Zuendel – cokolwiek by o nim nie powiedzieć – zabawiał się w bombiarza. To jemu fachowo wysadzono w roku 1995 w powietrze dom w Toronto. To nie członkowie Institute for Historical Review z Kaliforni nawoływali do gwałtu. To im w roku 1984 zafundowano wybuch, ofiarą którego padł budynek Instytutu oraz magazyn książek. To nie Robert Faurisson w towarzystwie psa pobił w parku bandę opryszków. To oni skatowali ciężkimi buciorami nobliwego profesora, deformując mu twarz. To nie Michel Cagnet, student Sorbony i rewizjonistyczny badacz-amator, zaczaił się na żydowskie komando z butelką kwasu solnego w kieszeni. To jemu spalono twarz. To nie rewizjoniści Holocaustu anulują uczonym uczciwie uzyskane tytuły doktorskie. To oni są ich pozbawiani. To nie oni wyrzucają niepokornych z wyższych uczelni i z gimnazjów. Sami są wyrzucani. To nie, to nie, to nie…
Źródło: Dariusz Ratajczak, Jak trudno być kłamcą

Teraz nie ma już, jak sądzę, wątpliwości co do tego jaka jest stawka.

2. Andrzej Szubert czyli nękanie procesami, szantaż i groźby karalne

Ataki nie są zarezerwowane dla osób świata nauki bądź działaczy społecznych, takich jak G. Wysok. Także „zwykli” internetowi publicyści podlegają „obróbce”. Jedną z ostatnich ofiar systemu, niszczoną metodą procesów sądowych (monitor-polski.pl: Sprawa Szuberta – sądy kapturowe coraz bliżej) jest publicysta Andrzej Szubert, który naiwnie wierzył w „wolność słowa” i wypowiadał się, nie ukrywając swojej tożsamości na licznych blogach, spośród których starszym czytelnikom powinny być dobrze znane choćby „vademecum poliszynela” i „krasnoludki z pejsami”. Tematyka blogów była (jak na warunki polskiej rzeczywistości poprawnopolitycznej, bo nie – według standardów wyznaczanych nie przez przez ruchy skinowskie i neohitherowskie, tylko legalnie wydawaną w III RP („koncesjonowaną”) gazetę L. Bubla) odważna. Szubert nie bawił się w hucpiarski „antyeskimosizm”, pisał o faktach.
Mimo, że nie podzielam znacznej części poglądów głoszonych przez pana Andrzeja Szuberta oraz uznaję sposób ich formułowania za niekiedy pozostawiający wiele do życzenia, opisuję jego problemy ku przestrodze innych publicystów oraz ze względu na potrzebę zwrócenia uwagi opinii publicznej na samowolę sądów i lekceważenie przez nie polskiego prawa, byle tylko uczynić zadość żądaniom oskarżycieli zatrudnionych przez Gazetę Wyborczą i różne „grupy nacisku”. Nie pierwszy to przypadek, kiedy osoba głosząca niewygodne dla „grup nacisku” poglądy jest prześladowana i nękana za pomocą instytucji państwa polskiego. Przypominam Czytelnikom, że Dariusz Ratajczak, zanim został zamordowany – przez „nieznanych sprawców” został (przy pomocy nagonki zmontowanej przez „środowiska Gazety Wyborczej”) pozbawiony pracy, prawa wykonywania zawodu – a w efekcie zniszczony jako twórca, badacz i publicysta – i skutecznie uciszony. Niezależnie więc czy zgadzamy się z całokształtem poglądów tej bądź innej osoby prześladowanej przez GW (bądź „grupy nacisku”), mamy moralny obowiązek udzielenia jej wsparcia – ataki „środowisk GW” mogą być dla Polaków swoistym „certyfikatem propolskości” działań osoby, w którą są wymierzone.

Publicystyka Andrzeja Szuberta okazała się na tyle popularna i otwierająca Polakom oczy, że postanowiono zamknąć mu usta, atakując jego najbliższych:

W dniu 11 kwietnia [2011 r.], podczas mojej nieobecności w mieszkaniu zadzwonił do nas na telefon domowy nieznany osobnik. Mówił po polsku. Numer jego telefonu był utajniony i nie wyświetlił się na displayu. Telefon odebrała żona. Po upewnieniu się z kim rozmawia bandzior ten nawiązał do mojej publicystyki, po czym ostrzegł żonę, aby przypomniała mi, że mamy “fajne dzieci”, i że jeśli nie zaprzestanę pisania, to może coś złego im się przydarzyć. Zwłaszcza naszej – jak bandzior to podkreślił, “sympatycznej córce”. Bandzior ostrzegł też żonę, aby o tej rozmowie nigdy nikomu poza mną nie wspominała. W tym momencie moja żona pod wpływem szoku wyłączyła telefon. Czegoś takiego się nie spodziewała. Nadal będąc w szoku wykasowała wszystko, co było na “Vademecum Poliszynela”. Zaznaczam, że z prowadzeniem mojego blogu czy z moją publicystyką moja żona nie miała nic wspólnego. Znała jedynie “na wszelki wypadek” kod wejściowy.
(…)
Z powiadomienia policji zrezygnowałem. Zastanawiałem się jedynie, czy sprawę bandyckich pogróżek ujawnić w internecie.

Zdecydowałem się na ten krok, gdyż wczoraj, 20 kwietnia miała miejsce, jak podejrzewam, kolejna pogróżka.

Otrzymaliśmy wysłany na nazwisko żony list z Polski, w którym umieszczona była składana kartka z życzeniami urodzinowymi (żona moja ma za parę dni urodziny). Jak na zamieszczonych skanach poniżej widać (adres nadawcy i nasz adres domowy zakryłem) koperta wraz z kartką urodzinową została gdzieś “po drodze” w bezceremonialny sposób celowo i świadomie przedarta na dwie część. Następnie sprawca rozerwane części z jednej strony koperty skleił niedbale bezbarwnym przylepcem i puścił list dalej. Poczta niemiecka umieściła uszkodzoną przesyłkę w widocznym na skanie woreczku foliowym i w takim stanie list dotarł do nas.
http://piotrbein.files.wordpress.com/2011/04/list1.jpg?w=600&h=433
http://piotrbein.files.wordpress.com/2011/04/list2.jpg?w=600&h=402
http://piotrbein.files.wordpress.com/2011/04/list3.jpg?w=600&h=750
Gdyby nie telefon z pogróżkami 9 dni wcześniej, sprawę rozerwanego listu mógłbym zignorować i zakwalifikować ją jako czyjąś złośliwość.
(…)
Źródło: Oświadczenie Andrzeja Szuberta lub http://www.monitor-polski.pl/andrzej-szubert-sypie/

Sprawa była znana, odbiła się szerokim echem w „trzecim obiegu” (na niszowych blogach narodowo -patriotycznych). Andrzej Szubert wycofał się na jakiś czas z publicystyki, ale w końcu do niej powrócił. Wkrótce zaczęło się też nękanie procesami (Czy Andrzej Szubert stanie przed sądem kapturowym?), które trwa po dziś dzień. Procedura „obróbki” A. Szuberta przebiega z naruszeniem polskiego prawa:

(…)

Sąd Rejonowy
VII Wydział Karny
45-368 Opole, ul. Ozimska 60 A

Sygnatura akt: VII K 84*/**

Zażalenie

W dniu 10 września br. otrzymałem pocztą list polecony za zwrotnym potwierdzeniem odbioru o następującej treści:

WEZWANIE

Sąd Rejonowy w Opolu VII Wydział Karny wzywa Pana do stawiennictwa w charakterze oskarżonego na posiedzenie, które odbędzie się dnia 08/10/2012r. o godz. 12:30 w tutejszym Sądzie ul Ozimska 60a w Sali 26 w sprawie oskarżonego Andrzeja Szuberta

sporządziła
Starszy Sekretarz Sądowy
Ewa S****

Powyższe wezwanie  to  przykład lekceważenia przepisów  i procedur oraz arogancja Sądu w stosunku do strony procesowej czyli do mnie.  Po otrzymaniu tego wezwania poczułem się jak bohater „Procesu” Kafki:  jestem oskarżony, mam stawić się w sądzie jako oskarżony, a Sąd nawet nie raczył powiadomić mnie, kto, o co i z jakiego paragrafu mnie oskarża.

(…)
Źródło: monitor-polski.pl: Czy Andrzej Szubert stanie przed sądem kapturowym?, ukrycie sygnatury akt i nzwiska sekretarz: p.e.1984; w cytowanym dokumencie występowały i są do wglądu

Ministerstwo Sprawiedliwości […]
Oskarżony: Andrzej Szubert – oskarżony o czyn z art. 212 §2 k.k.

Skarga
na postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu VII Wydział Karno-Odwoławczy i na postępowanie Sądu Rejonowego w Opolu VII Wydział Karny.

10 września 2012 roku otrzymałem wezwanie do stawienia się 8 października 2012 w sądzie w Opolu na posiedzenie w charakterze oskarżonego – w sprawie oskarżonego Andrzeja Szuberta – czyli mojej.
Wezwanie do sądu nie zawierało żadnej informacji o tym – o co, przez kogo i z jakiego paragrafu jestem oskarżony.
Otrzymując wezwanie z sądu na posiedzenie w charakterze oskarżonego nie otrzymałem z tegoż sądu aktu oskarżenia.

Było to już drugie posiedzenie sądu w rzeczonej sprawie.
W sierpniu 2012 roku otrzymałem z Sądu Rejonowego w Opolu zawiadomienie, że 30 sierpnia “odbędzie się posiedzenie w przedmiocie właściwości sądu (…) w sprawie oskarżonego Andrzeja Szuberta” – czyli w mojej sprawie. W zawiadomieniu nie było żadnych szczegółów, o co, przez kogo i z jakiego paragrafu jestem oskarżony (załącznik: “zawiadomienie”). Nie otrzymałem też aktu oskarżenia.

W dniu posiedzenia sądu 8 października 2012 o godz. 10:30 (dwie godz. przed rozpoczęciem posiedzenia) w Biurze Podawczym sądu złożone zostały w moim imieniu :

– wniosek o wyłączenie sędziów
– wniosek o dostarczenie mi aktu oskarżenia.

Nadmieniam w tym miejscu, że do dnia posiedzenia sądu nadal nie otrzymałem z sądu aktu oskarżenia – pomimo iż w zażaleniu z 14 września 2012 poinformowałem Sąd Rejonowy o tym fakcie.
Posiedzenie w dniu 8 października powinno zostać odroczone choćby z tego prostej przyczyny, iż w tym dniu nadal nie byłem w posiadaniu aktu oskarżenia. Akt oskarżenia otrzymałem dopiero dzień po posiedzeniu sądu.

W posiedzeniu sądu 8 października 2012 nie uczestniczyłem. Nie uczestniczyli też – nie stawili się bez usprawiedliwienia – oskarżyciel prywatny i jego przedstawiciel prawny.

Pomimo wniosku o wyłączenie sędziego prowadzącego sprawę SSR Marzena Drozdowska podjęła decyzję procesową orzekając postanowienie o przekazaniu sprawy do rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Kluczborku.
Było to rażące naruszenie prawa – naruszało artykuł 42. § 3 k.p.k.

Dodatkowo postanowienie o przekazaniu sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kluczboku podjęła SSR Marzena Drozdowska pod wpływem rozmowy telefonicznej przeprowadzonej w dniu posiedzenia sądu, 8 października (prawdopodobnie podczas przerwy w posiedzeniu) z przedstawicielem prawnym oskarżyciela prywatnego.
Stanowiło to naruszenie praktyki sądowej – Sąd jest przecież zobowiązany do bezstronności i do wysłuchania racji obu stron procesowych (Audi alteram partem). Dlaczego Sąd nie zatelefonował i do mnie pytając o moje racje?

Na orzeczone postanowienie złożyłem zażalenie.

W zażaleniu zarzuciłem postanowieniu Sądu Rejonowego w pierwszej kolejności naruszenie przepisu art. 42. § 3 k.p.k. – wobec złożonego w sądzie wniosku o wyłączenie sędziego prowadzącego sprawę SSR Marzena Drozdowska nie miała prawa podejmowania postanowień procesowych.
Następnie zarzuciłem postanowieniu naruszenie przepisów art. 5. k.k. i posiłkowo art. 31. § 1. k.p.k.

Czyn zarzcany mi aktem oskarżenia “popełniłem” w Niemczech, w Pforzheimie i z tego powodu nie podlega on pod polską jurysdykcję. Stanowi o tym art. 5. k.k.

Art. 5. Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.

oraz posiłkowo na art. 31 § 1 k.p.k., który stanowi:

Art. 31. § 1. Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo.

Do dnia dzisiejszego nie otrzymałem z Sądu Rejonowego odpowiedzi na wniosek o wyłączenie sędziów oraz odpowiedzi na zażalenie na postanowienie sądu z dnia 8 października 2012.

Dnia 8 stycznia 2013 otrzymałem postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu w VII Wydziale Karno-Odwoławczym pod przewodnictwem SSO Artura Grabowskiego. Postanowienie to odrzuca moje zażalenie z dnia 22 października 2012 złożone na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 8 października 2012.

Postanowieniu Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 20 grudnia 2012 zarzucam to, że:

– utrzymuje w mocy postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 8 października 2012, mimo iż SSR Marzena Drozdowska wydała postanowienie procesowe pomimo wniosku o wyłączenie jej ze sprawy, co było rażącym naruszeniem art. 42. § 3 k.p.k.

Tak więc Sąd Okręgowy odrzucając moje zażalenie wyraża aprobatę dla łamania prawa przez Sąd Rejonowy i uważa postanowienie tegoż sądu wydane w warunkach naruszenia prawa za posiadające moc prawną.

– Sąd Okręgowy stwierdził ponadto, że “Brak jest podstaw do uwzględnienia zażalenia złożonego przez oskarżonego Andrzeja Szuberta”. Tym samym Sąd Okręgowy uznaje, iż artykuł 5. k.k.

Art. 5. Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.

oraz posiłkowo artykuł 31 § 1 k.p.k.

 Art. 31. § 1. Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo.

a na które powołałem się w zażaleniu, są dla Sądu Okręgowego nieistotne i że może je ignorować. Nie podając przy tym, na podstawie jakich przepisów i paragrafów uznał art. 5. k.k. i art. 31. § 1. k.p.k. za bezpodstawne w toczącym się procesie. Większą natomiast wagę Sąd Okręgowy przywiązuje do informacji uzyskanej telefonicznie w dniu posiedzenia sądu – 8 października 2012 – prawdopodobnie podczas zarządzonej przez SSR Marzenę Drozdowską przerwy w posiedzeniu sądu.

“Logika” Sądu Okręgowego prowadzi przy tym do stwierdzenia, że gdyby Rafał Gleich internetowe treści o które jestem oskarżany przeczytał np. w Pekinie, Sąd Okręgowy uznałby sąd w Pekinie, w Chinach za sąd właściwy.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu jest przykładem lekceważenia artykułów i paragrafów Kodeksu Karnego oraz Kodeksu Postępowania Karnego. Jest lekceważeniem prawa i narusza praworządność.

Do dnia dzisiejszego nie otrzymałem z Sądu Rejonowego odpowiedzi na doręczone sądowi sprostowanie do protokołu posiedzenia z dnia 8 października 2012.
Protokół z dnia 8 października (załącznik: “protokół z 8 października”) nie odpowiada rzeczywistemu przebiegowi posiedzenia sądu. SSR Marzena Drozdowska podczas posiedzenia sądu nie odczytała ani “notatki służbowej”, ani “wniosku o wyłączenie sędziów”. Wiem to z relacji widzów obserwujących posiedzenie sądu. http://www.ospn.opole.pl/?p=art&id=669

Niemniej SSR Marzena Drozdowska wiedziała o złożonym przed posiedzeniem sądu wniosku o wyłączenie sędziów – wobec czego wiedziała też, że w związku z tym faktem nie ma prawa podejmowania decyzji procesowych i wydawania postanowień. A jednak świadomie to uczyniła.
Dowód: SSR Marzena Drozdowska podpisując protokół posiedzenia z 8 października przyznała, że znała w trakcie posiedzenia treść wniosku o wyłączenie sędziów – a mimo to podjęła decyzję procesową i wydała postanowienie.

Do dnia dzisiejszego nie otrzymałem też z Sądu Rejonowego w Opolu załączników do uzasadnienia aktu oskarżenia – choć pisemnie o to się upominałem.

Rekapitulacja.

• Postanowienie Sądu Okręgowego z 20 grudnia 2012 akceptuje i utrzymuje w mocy postanowienie SSR Marzeny Drozdowskiej, mimo iż podjęła je ona naruszając art. 42. § 3 k.p.k.
• Postanowienie Sądu Okręgowego lekceważy i narusza art. 5. k.k. i art. 31. § 1. k.p.k.

Sądowi Rejonowemu w Opolu zarzucam:

• utrudnianie mi prawa do obrony (zwlekanie z dostarczeniem mi aktu oskarżenia, niedostarczenie mi do dzisiaj załączników aktu oskarżenia),
• wydanie postanowienia pomimo wniosku o wyłączenie sędziego mającego prowadzić posiedzenie,
• nieodroczenie posiedzenia ze względu na niedostarczenie mi do dnia posiedzenia aktu oskarżenia,
• stronniczość – sąd telefonicznie kontaktuje się w dniu posiedzenia jedynie ze stroną oskarżyciela, czym narusza zasadę Audi alteram partem.
• nieodpowiadanie na moje skargi, zażalenia i sprostowania,
• sporządzanie protokołów posiedzeń sądu niezgodnych z rzeczywistam przebiegiem tychże posiedzeń.

Dodatkowo zarówno Sąd Okręgowy jak i Sąd Rejonowy w Opolu naruszają zasadę, która głosi, że nie dających się usunąć/wyjaśnić wątpliwości nie można rozstrzygać na niekorzyść oskarżonego (zasada in dubio pro reo).

W związku z powyższym wnoszę o umorzenie prowadzonego przeciwko mnie postępowania karnego.

Andrzej Szubert

Do wiadomości otrzymują:

Biuro Ministra Sprawiedliwości bm@ms.gov.pl
Biuro Skarg i wniosków Ministerstwa Sprawiedliwości skargi@ms.gov.pl
Sąd Okręgowy w Opolu VII Wydział Karny 7karny@opole.sr.gov.pl

Tekst skargi, jako istotny ze względu na łamanie prawa przez sędziów, otrzymują także różne media internetowe.
Źródło: monitor-polski.pl: Sprawa Szuberta – sądy kapturowe coraz bliżej

Jak widać nie tylko z Bogdanem Goczyńskim sądy robią co im się żywnie podoba, z ewidentnym naruszaniem polskiego prawa (patrz także osobiste doświadczenia administratora strony monitor polski). Trudno orzec, jak sprawa A. Szuberta się skończy, można mu jednak pomóc. Zachęcam wszystkich, niezależnie od tego, czy im odpowiada publicystyka A. Szuberta czy nie – do spopularyzowania problemu. Być może ktoś rozważający ujawnienie tożsamości, podpuszczany tą czy inną metodą bądź pomawiany o agenturalność z powodu nieujawniania swoich personaliów zastanowi się nad tym po raz drugi – dla dobra własnego, własnej rodziny – ale także dla pożytku publicznego, bo zamiast tracić czas po sądach – będzie mógł służyć narodowi polskiemu. Zamiast ograniczać spektrum poruszanych tematów, autocenzurując się w obawie przed szykanami – będzie bez obaw pisał prawdę. I nie chodzi tu o to, by milczeć pod swoim nazwiskiem. Chodzi o to, by pod swoim nazwiskiem nie głosić poglądów które w chwili obecnej pozwalają łotrom gnoić patriotów w ramach obowiązującego bezprawia.

Oczywiście ten tekst nie wyczerpuje zagadnienia systemu niszczenia i zastraszania publicystów w III RP. Wkrótce kolejne odcinki …

Cenzura google.pl usuwa tekst Żydzi a Powstanie Styczniowe

Google.pl usunęło z wyników wyszukiwania dla hasła „powstanie styczniowe” tekst demaskujący antypolskie działania Żydów wobec Polaków. Tekst przedstawia jak Żydzi współdziałali z Prusami w sprowokowaniu powstania. Incydent jest istotny, ponieważ okazuje się, e polska wersja google zwraca znacząco mniej wyników od zagranicznych edycji (ok 30%), ponadto ilustruje interesującą metodę ograniczania dostępu do informacji (sterowania dystrybucją informacji) i Internecie.

Tekst pierwotnie opublikowany jako fragment szerszego omówienia praktyk cenzorskich na google.pl: „Cenzura: Google ukrywa, Polakom nie wolno znaleźć w Internecie”, którego lekturę zalecam wszystkim czytelnikom.

Cenzura w Google usuwa z polskich wyników wyszukiwania tekst Żydzi a Powstanie Styczniowe i jego planowo antypolski wymiar

Cenzurowanie wyników wyszukiwania jest obecnie jednym głównych kierunków rowoju blokady informcyjnej. Proceder manipulowania wynikami przez google (przez właścicieli i „rozmaite” grupy nacisku) jest niezwykle niebezpieczny, ponieważ jest dla społeczeństwa poddanego cenzurze nieuchwytny. Internetowe „bydło” jest „wypasane” na „pastwisku informacyjnym” bez świadomości istnienia „ogrodzenia” i „pastuchów”. Prawdopodobnie każdy naród, który posiada własną domenę google równocześnie podlega odpowiedniej obróbce informacyjnej. Również Polacy – co osobom czytającym ten tekst może się wydawać oczywiste, tyle, że takie „oczywistości” niekiedy trudno jest wyłapać – i trudno ich dowieść. Dlatego szczególnie cenne są sytuacje, kiedy bezspornie możemy wykazać ingerencję google w wyniki.
Do niedawna na drugiej stronie wyników wyszukiwania przeglądarki google.pl występował wymieniony w tytule tekst „Żydzi a Powstanie Styczniowe i jego planowo antypolski wymiar”. W dniu 17.01.2013 w wynikach wyszukiwania dla hasła powstanie styczniowe artykułu juz nie było – ani na stronie 1, ani na kolejnych (do 14, czytelnik może sprawdzić dalsze we własnym zakresie). Co najciekawsze – wyniki wyszukiwania dla google.de, google.fr, google.ru i google.com (przekierowanie z google.us) zawierają ww. artykuł na drugiej stronie wyników! Wygląda na to, że władze (bądź „inne ośrodki”) zajmujące się kontrolą obiegu informacji w III RP zareagowały prewencyjnie na wzrost wyszukiwań terminu powstanie styczniowe – przygotowując wyniki wyszukiwania tak, by nie zawierały niespodzianek i tekstów, które mogłyby zwrócić uwagę przypadkowych osób na pewne „aspekty” polskiej historii. Nalezy podkreślić, że strona nie niknęła całkowicie z bazy danych google, tylko została usunięta z wyników wyszukiwania dla konkretnego hasła – można ją odnaleźć poszukując innych fraz.
Sam incydent jest dość interesujcy – świadczy, że artykuł „Żydzi a Powstanie Styczniowe i jego planowo antypolski wymiar” zawierał dane na tyle istotne i niewygodne (fragmenty książki S. Didier’a „Rola neofitów w dziejach Polski” – konkretnie rozdziały traktujące o działaniach Żydów w okresie poprzedzającym Powstanie Styczniowe i w trakcie tego zrywu) , że uznano jego usunięcie za konieczne.

Oto zrzuty ekranowe na dzień 17.01.2013, robione między 18.00 a 19.00 (pierwsza kolumna – pierwsze cztery strony wyników z google.pl, w kolejnych kolumnach wyniki dla google.de, google.fr, google.ru i google.com (google.us); wszystkie wyszukiwania przeprowadzone przy domyślnych ustawieniach wyszukiwarki, po wyczyszczeniu cookies; po kliknięciu na obraz poniżej otworzy się jego pełnowymiarowa wersja [2993×6964 pikseli]):

Jeśli imageshack nie działa – tu jest kopia bezpieczeństwa tej kompilacji zrzutów ekranowych (gif, 862 KB).

WNIOSKI:
Rzut oka na liczbę wyników zwróconą dla poszczególnych wersji google wiele mówi – google.pl zawiera do 1/3 stron skatalogowanych przez google.de, google.fr, google.ru czy google.com (google.us). Google.pl odcina więc polskiego użytkownika od znaczącej części katalogu! Reguły, według których dokonano selekcji stron do polskiej wersji google nie są szeroko rozgłaszane (o ile są w ogóle). Jakie wnioski należy wyciągnąć z zaistniałej sytuacji? Takie, że jeśli czegoś szukamy w sieci, nie należy używać polskiej wersji google. Pytanie tylko, jak długo jeszcze inne wersje google będą bardziej kompletne dla użytkowników z Polski (bo jeśli youtube.com uniemożliwia oglądanie pewnych filmów w pewnych państwach, to również google może już wkrótce dla żądań wychodzących z pewnych państw używać „specjalnych” zestawów wyników).

Komu służy ten cały „powstańczy front”? – Uwagi do tekstu J. Engelgarda „Prof. Andrzej Nowak na pierwszej linii powstańczego frontu”

Artur Grottger, Wojna: Ludzie czy szakale?, Ryciny inspirowane Powstaniem Styczniowym 22.I.1863

Uwagi do tekstu J. Engelgarda „Prof. Andrzej Nowak na pierwszej linii powstańczego frontu”, prawica.net, 16.01.2013 .

Tekst jest niestety wielce niepełny. J. Engelgard polemizuje wypowiedziami różnych bogoojczyźninych na modłę PiSowsko-pseudopatriotyczną historyków, wskazuje że z ich enuncjacji wynika iż „mamy pierwszą naukę dla ludu – klęski, tragedie i przegrana za przegraną, to jest „istota polskości””, trafnie pisze, że tego typu koncepcja to szaleńczy absurd, teza z gruntu antynarodowa i w dodatku nieprawdziwa.
To jednocześnie i dużo (kubeł zimnej wody na głowy „patryjotów insurekcyjnych”) i o wiele za mało. Bo J. Engelgard nie wspomina o tym, jak ten antypolski i antynarodowy pseudopatriotyzm „niepodległościowy” przekłada się na wybory polityczne współczesnych Polaków. O dochodzeniu do władzy jakich partii i jakich osób przesądza – i jakie postawy i osoby od udziału we władzy i „wielkiej polityce” odsuwa. J.Engelgard pomija to, na co jest poprzez szczepienie pseudopatriotyzmu, przeorientowywana aktywność, która powinna być skierowana na troskę o sprawy narodowe. Nie wolno tych kwestii pomijać, bo to jest istota tego, co się dzieje – to planowe szczepienie dysfunkcjonalnych politycznie postaw udających narodowo-patriotyczne – przez pozorną propolskość te postawy są bardzo trudne do wyperswadowania nabranym na nie masom Polaków. Te kwestie zostały poruszone w tekstach Powstanie Listopadowe – kult błędów politycznych, fałszywych bohaterów i jego skutki (tu mamy analizę skutków pseudopatriotyzmu dla świadomości narodowej) Powstanie Styczniowe – chybiony patriotyzm i spustoszenia w świadomości narodowej współczesnych Polaków (tu mamy zilustrowanie poprzedniego wywodu myślami Balickiego, Dmowskiego i cytatami pracy A. Wrotnowskiego „Porozbiorowe aspiracye polityczne narodu polskiego” oraz nieco przykładowych współczesnych agitacji pseudopatriotycznych ).

Andrzej Nowak za punkt wyjścia swoich, wyjątkowo, nawet jak na niego, emocjonalnych wynurzeń, czyni rozprawę z „realistami”. Pisze o nich pogardliwie jako nie rozumiejących ducha polskiego zaprzańców. Krótko mówiąc – odmawia im czystych intencji. Widać jednocześnie, że opinie tych „realistów” szalenie go irytują, bo są jednak obecne i przyjmowane. Burzą błogi stan hurrapatriotów, odbierają im poczucie, że tylko oni mają słuszność. Styl, z jakim rozprawia się Nowak z „realistami” nie jest jednak najwyższej próby.

Ofensywa przeciw politycznemu racjonalizmowi trwa od dawna i nigdy wysokiej próby nie była – bo odbiorcy nie są zbyt wymagający. Zajmuje się nią między innymi Stanisław Michalkiewicz (patrz S. Michalkiewicz: obrzydzanie realizmu politycznego) – który swoim zwyczajem załatwia sprawę przy użyciu manipulacji i trików socjotechnicznych (niezbyt lotne umysły niestety przyjmują za dobrą monetę to ewidentne michalkiewiczowskie kuglarstwo).

Powstanie musiało wybuchnąć przeciwko Rosji – przekonuje Nowak – bo to Rosja miała 82 proc. terytorium I Rzeczypospolitej, a Prusy tylko 7 a Austria 11 proc. Musieliśmy więc walczyć przeciwko największemu zaborcy. Problem w tym, że ludność rdzennie polska, katolicka – zamieszkiwała w 90 proc. na zachód od Bugu, a w zaborze pruskim i austriackim to Polacy stanowili prawie całą ich ludność. Argument jest więc wyjątkowo demagogiczny.

Może warto się zastanowić – po co w ogóle to powstanie miało wybuchać? Potrzebowały go niewątpliwie Prusy. Ale jak to możliwe, że na oczywiste szaleństwo porwali się Polacy? A. Wrotnowski przytacza swoją rozmowę z Bobrowskim, jednym z organizatorów powstania, by to wyjaśnić. Okazuje się, że chodziło o wylanie rzeki polskiej krwi i zniszczenie kraju, po to, by Polacy znienawidzili Rosję. To, że w ten sposób zostanie podkopana instytucjonalna baza do odtworzenia polskiej niepodległości, do krzewienia polskiej świadomości narodowej i budowy siły ekonomicznej społeczeństwa polskiego organizatorów spisku nie obchodziło. Dodatkowo nie przyszło im do głowy, jak ich wojna wpisuje się w dążenia narodu polskiego, jakiej polityki polskiej jest przedłużeniem. Bo przedłużeniem jakiej antypolskiej polityki ich działania były wiadomo od dawna. Za plecami tych ewidentnych awanturników stał Otto von Bismarck – choć i udział Żydów jako pruskiej agentury, zbadany przez S. Didiera, był w sprowokowaniu Polaków do samobójczego wystąpienia niebagatelny. Pisanie więc o obszarze i części populacji pod kontrolą Rosji, jako podstawowej bądź nawet istotnej przyczynie aktywności insurekcyjnej w zaborze rosyjskim zakrawa na kpinę i nie wyjaśnia ani pruskiej inspiracji, ani obłędnego celu powstania – doprowadzenia do klęski i utopienia kraju we krwi, byle wzbudzić nienawiść do Rosji.

Nowak, chcąc przerazić czytelnika i przekonać go do swoich tez – maluje straszliwy obraz losu Polaków branych do rosyjskiego wojska. Pisze, że w latach 1832-1873 wcielono do armii rosyjskiej 200 tys. młodych ludzi, z których wróciło do domów tylko 20-25 tys. O ile liczba wcielonych się zgadza (choć jest zawyżona), to nie wiem skąd wzięła się liczba tych, którzy nie wrócili? Stan badań na temat Polaków w armii rosyjskiej postępuje powoli do przodu, ale dotyczy raczej oficerów a nie szeregowych żołnierzy. Zresztą, wywód autora jest nielogiczny – robimy powstanie jako protest przeciwko braniu rekruta, po to, żeby po klęsce wzięto go jeszcze więcej?

No tak, zniszczyć kraj i posłać pokolenie na rzeź, po to by ustrzec się przed poborem do armii rosyjskiej. Ciekawe tylko, czy jakikolwiek pobór mógł tak nadszarpnąć demografię narodu polskiego, jak uczynili to ci dzielni spiskowcy wszczynając z pełną premedytacją samobójczą insurekcję. Warto jednak przypomnieć manipulowanym przez prof. Nowaka Polakom, że osławiona „branka” była reakcją na przygotowania insurekcyjne „czerwonych” spiskowców, miała uniemożliwić powstanie styczniowe. W efekcie – mogła ona co najwyżej zmienić moment wybuchu powstania, a nie – być jego przyczyną.

Podsumowując – J. Engelgard, próbuje wojować na argumenty z przeciwnikiem, który zwalcza linię racjonalistów przy użyciu manipulowania emocjami czytelników. Przeciwnik ten postępuje planowo, z pełnym cynizmem wykorzystując słabość intelektualną czytelników „bogoojczyźnianych”. Oczywiście nawet wśród elit akademickich znajdą się słabsi intelektualnie i łatwi do sterowania przy użyciu emocji profesorowie, którzy będą (w najlepszej wierze!) swoimi nazwiskami firmować antypolskie teksty. Walka z tym zjawiskiem wyłącznie na argumenty historyczne jest jałowa i nonsensowna – bo ta walka toczy się o świadomość narodową Polaków tu i teraz, świadomość wypaczaną i kierowaną przeciw interesom narodowym. Jedyny sposób efektywnego kontrowania antypolskiego przekazu „bogoojczyźnianych” środowisk PiSowskich i im podobnych (głupota udziela się nawet środowiskom głoszącym się narodowymi) to demaskowanie skutków dla życia politycznego narodu polskiego, jakie przynosi forsowanie historycznej głupoty jako istoty polskości i „patriotyzmu”.

Jak narodowcy w ciągu roku zlikwidują problem narkotyków i narkomanii

Tekst pierwotnie opublikowany jako: Jak narodowcy w ciągu roku zlikwidują problem narkotyków i narkomanii

Temat legalizacji narkotyków powraca jak bumerang. Podnosi go zwykle agentura syjonistyczna skierowana do internetu z zadaniem demoralizowania i przesuwania granic zachowań dopuszczalnych w stronę maksymalnie destrukcyjnych dla osób i społeczności.

Poruszając się po forach internetowych dla „patriotów” i „narodowców” można się często zetknąć z libertariańską i „konserwatywną” bądź „konserwatywną etycznie” agenturą agitującą za legalizacją narkotyków (NowyEkran nie działa, kopie: kopia). Jest to zjawisko jakościowo nowe na scenie politycznej. Na przykład libertariańska agentura rozpoczęła się podszywać pod narodowców dość niedawno – mniej więcej od momentu zawiązania taktycznego sojuszu między UPR a ONR (w ramach którego do ONR został przetransferowany znany miłośnik multikulturalizmu i multietniczności, Marian Kowalski , który raczy ignorować etniczny charakter wspólnoty narodowej , syjonistycny rodowód koncepcji i propagatorów masowej imigracji elementów obcych kulturowo i etnicznie   oraz nieprzystawanie koncepcji Rzeczpospolitej Szlacheckiej (I RP) do współczesnych potrzeb i żywotnych interesów narodu polskiego, zamieszkującego jednolite etnicznie państwo polskie (96,5% obywateli III RP to osoby narodowości polskiej); mit „szczęśliwie multietnicznej” I RP i „kultura łacińska”, będąca rzekomym panaceum na planowe mieszanie narodowości w obrębie jednego państwa to często wykorzystywane triki, służące do zaciemniania faktu, że konflikty między imigrantami a ludnością państw kolonizoanych mają naturę etniczną, a nie – kulturową  ), wkrótce potem część UPR przefarbowała się na „narodowy” KNP. Z tymi farbowanymi lisami toczyłem w sprawie narkotyków liczne potyczki na – nieczynnym obecnie – forum narodowiec.com.pl.  

Tezy „wolnościowców” są do siebie bliźniaczo podobne, posłużę się więc przykładami z innych dyskusji. Jednym z ciekawych pomysłów ‚wolnościowców’ na pokonanie plagi narkotyków jest ich legalizacja:

MORAINE: Niektórzy bardzo nerwowo reagują na propozycje zakończenia wojny z narkotykami i wprowadzenie rozwiązań które pozwolą zmniejszyć aktywność przestępców w tej dziedzinie. Głównym przytaczanym argumentem za utrzymywaniem stanu obecnego jest zabezpieczenie dzieci przed łatwiejszym dostępem do narkotyków. To absolutnie błędne rozumowanie. Obecnie przecież przestępcy handlują przy szkołach i dyskotekach narkotykami. Nie handlują jednak tytoniem i alkoholem! Dlaczego? Bo te używki są legalne i po prostu gangsterowi się nie opłaca stać pod szkołą i sprzedawać Marlboro. Depenalizacja narkotyków to nie tylko mniej zabitych ludzi w wojnach karteli narkotykowych, ale także mniej ćpających dzieci.  (z dyskusji pod tekstem Nienawidzą nas za naszą wolność)

To bardzo interesujące rozwiązanie problemu. Proponuję więc analizę porównawczą dwóch rozwiązań. Narodowego – i libertariańskiego.

Narodowcy postrzegają naród jako wspólnotę, w której każdego obowiązuje troska o zdrowie i bezpieczeństwo innych osób – troska przejawiająca się również wprowadzaniem instytucji i regulacji, których zadaniem jest zmniejszenie ekspozycji innych członków wspólnoty na ryzyko. Narodowiec nie może więc dopuszczać do wolnego obrotu kolejnych uzależniających trucizn (nawet jeśli toleruje już dopuszczone do obrotu), ponieważ usunięcie barier pomiędzy dziećmi i młodzieżą a truciznami spowoduje łatwy do przewidzenia wzrost liczby dramatów – zarówno młodocianych narkomanów, jak i ich rodzin. Narodowcy niechętnie patrzą na powszechność dostępu do alkoholu – i łatwość, z jaką się w niego zaopatrują dzieci. Ta łatwość wynika z przystępnych cen, gęstego rozmieszczenia punktów dystrybucji – i dużej liczby tanich pośredników, który za „złotówkę” bądź „piwko” zakupią dzieciom wszystko, czego te zapragną. Wychowanie dzieci niczego tu nie poprawi, ze względu na naturalny,wbudowany w dojrzewanie psychiczne okres buntu wobec rodziców i eksploracji „obszarów zakazanych”. Presja grupy, ciekawość, bunt – napędzą dilerom narkotyków bądź zdegenerowanym narkomanom – pośrednikom młodocianych klientów. Narodowcy rozumieją ten problem i potrafią znaleźć jego szybkie i skuteczne rozwiązanie. Poniżej zaprezentujemy program narodowy walki z narkotykami – i zestawimy go z rozwiązaniem libertariańskim (lub innych „agentów zła”).

1. Narodowy program walki z narkotykami (czyli oczywiście „turańszczyzna”, panowie syjoniści „łacinniczy”)

1.1 Produkcja, przemyt i dystrybucja narkotyków podlegają karze śmierci i konfiskacie całego mienia. Wobec wszystkich osób powiązanych z przestępcą obowiązkowo dokonywana jest lustracja majątkowa i konfiskacie podlegają wszystkie dobra i oszczędności, które pochodzą z darowizn bądź budzących podejrzenia transakcji pomiędzy przestępcą a osobą powiązaną. To eliminuje wszelkie korzyści z procederu oraz dodaje silny czynnik odstraszania.

1.2 Przechowywanie powyżej jednej działki podlega karze pozbawienia wolności od lat 5 do 10.

1.3 Osoby uzależnione podlegają przymusowej detoksykacji i przymusowemu odwykowi w ośrodkach zamkniętych, niezależnie od woli prawnych opiekunów (ach, ten ‚komunistyczny’ totalitaryzm).

1.4 Posiadanie narkotyków ‚na własny użytek’ (jednej działki) przez osobę uzależnioną jest równoważne ze skierowaniem do przymusowej detoksykacji i poddaniu odwykowi jak powyżej, przez osobę nie uzależnioną – np. wysokiej grzywnie lub pozbawieniu wolności, jeśli rozpowszechnianie nie zostanie udowodnione.

Libertarianie uważają że wolność jednostki ma prymat nad interesem społecznym, w związku z czym wyeksponowanie setek tysięcy dzieci na narkotyki jest dopuszczalne, jeśli dzięki temu czyjeś prawo do narkotyzowania się wedle woli zostanie zagwarantowane. Jeśli dzieci zostaną narkomanami – to problem tych dzieci i ich rodzin. Ważne, że libertarianin może zażywać, co lubi.

2. Libertariański / „konserwatywno-etyczny” program rozwiązania problemu narkomanii

2.1 Narkotyki są całkowicie legalne. Wszystkie.

2.2 I są sprzedawane np. w (ponownie otwartych) sklepach z dopalaczami.

Pytania:

A. Jak ukształtują się ceny narkotyków w przypadku 1. , a jak – w przypadku 2? 

B. W którym przypadku narkotyki będą bardziej dostępne (cenowo i logistycznie) dla dzieci?

W jaki sposób i dlaczego kara śmierci jest skutecznym środkiem w walce z przestępczością zorganizowaną, w szczególności z narkobiznesem?

Wbrew temu, co się wielu osobom może wydawać, kara śmierci nie służy karaniu kogokolwiek. Ona służy do odstraszania potencjalnych przestępców od dokonywania pewnych czynów w celach zarobkowych. Teoretycznie można by poprzestać na konfiskacie całego mienia i wyroku więzienia, tyle, że w takiej sytuacji może się okazać, że przestępca ulokował środki poza granicami, tak, by ich rekwizycja przez wymiar sprawiedliwości nie była możliwa. Kara śmierci przecina możliwość utrzymania opłacalności działalności przestępczej. Krótko model biznesowy działalności kryminalnej można opisać następująco: przestępca jest biznesmenem, liczy wartość oczekiwaną zysku (matematyczną, czyli:
zysk oczekiwany = {przychód w przypadku sukcesu} x {prawdopodobieństwo sukcesu} - {kara} x {prawdopodobieństwo wykrycia}).
Kara śmierci i przepadek całego mienia bardzo ten rachunek psują. W każdym społeczeństwie wzór działa tak samo, różnią się tylko prawdopodobieństwa wykrycia (oczywiście skorygowane o szanse skorumpowania policji).
Kiedy produkcja i dystrybucja narkotyków są karane śmiercią, a policja egzekwuje przestrzeganie prawa – narkobiznes staje się sportem ekstremalnym dla samobójców, a nie biznesem – tolerowaną po cichu „gałęzią” gospodarki.

______________________________
Posłowie:
Tego typu teksty są zwykle atakowane przez libertariańską propagandę (doskonale zdającą sobie sprawę z tego, że przedstawiono zarówno prawidłową diagnozę – jak i rozwiązanie problemu, które wyeliminuje narkotyki poprzez zlikwidowanie ekonomicznych zachęt i silne odstraszanie) przy użyciu kilku standardowych argumentów:
a) Rozszerzenie wypowiedzi oponenta poza jej pierwotny zakres (tą technikę stosowali nagminnie libertariańscy dyskutanci na narodowiec.com.pl)

„Alkohol,papierosy są też narkotykami. Potem będzie zakazany makowiec,coca-cola(kofeina)a potem inne produkty.”
_____________
Zgoda, pod warunkiem że za posiadanie butelki piwa albo paczki papierosów przymusowy odwyk!

Nieuczciwość tego zabiegu jest oczywista – z tekstu przeciw legalizacji nowych trucizn usiłuje się robić tekst, który zajmuje się walką z aktualnie legalnymi truciznami. Dodatkowo posłużono się erystycznym argumentem ad absurdum – „potem zostanie zakazany makowiec”. Tyle, że rozmawiamy o konkretnej grupie substancji psychoaktywnych (patrz ujednolicony tekst ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii: Dz.U. 2005 nr 179 poz. 1485). Oczywiście mało bystry czytelnik na ten trik się nabierze. Stanowisko narodowców: mamy dość trucizn legalnych i dość nieszczęścia ludzkiego spowodowanego tymi truciznami. Nie chcemy kolejnych problemów. Aktualnie legalne trucizny nie są przedmiotem tej dyskusji, nikt nie pisał o stosowaniu metod ww. do walki z alkoholem czy wyrobami tytoniowymi.
b) Formułowanie tez, że programu nie da się realizować z wydumanych powodów:

Nie ma tyle wiezien dla ludzi również pijących alkohol czy używających narkotyki.To już jest absurdem jak i to „zabieranie majątku” hahah.
_____________
W ten sposób Narodowcy zlikwidują
wszystko tylko nie problem narkotyków. Tą metodą nie uda się. Owszem uda się pozbawić życia wielu ludzi w imię błędnych doktryn. Moje pytanie brzmi: czy takie kary sprawdziły się gdziekolwiek? To czyste efekciarstwo, nawet jeśli by dealerów rozstrzeliwywać na ulicy.

Ponownie – rozszerzanie zakresu dyskusji (o walce z alkoholizmem nikt nie pisał i nie jest on przedmiotem dyskusji), tak by dało się pisać głupstwa o „braku miejsca w więzieniach”. W kwestii konfiskaty całego mienia – to nieodzowny element systemu prawnego, którego rolą jest zlikwidowanie ekonomicznych zachęt do dokonywania przestępstwa! Kara śmierci wyeliminuje producentów i dilerów, konfiskata całego mienia – wyeliminuje bodźce ekonomiczne. Narkobiznes pozbawiony dostawców i dystrybutorów zniknie. Klęski narkobiznesu dopełni likwidacja popytu poprzez przymusowy odwyk. Proponuję zbadać, jak z problemem opium poradziły sobie Chiny.
c) Zabawne ataki ad personam insynuujące mocodawców:

Jeszcze takie pytanie rodzi się. Przy utrzymaniu status-quo (bardzo opłacalny handel i produkcja) pytanie samo ciśnie się na usta: ile łapówki dostał autor tych pomysłów od mafii narkotykowych?

Zapewne każdy narkotykowy mafiozo marzy o tym, by jego dilerzy poszli na szafot, jego klienci – zostali przymusowo wyleczeni, a on sam – pozbawiony całego majątku (wliczając przekazany darowiznami i innymi kruczkami osobom trzecim) i skazany na śmierć. To zapewne wyjaśnia, kogo w tej dyskusji kto może sponsorować, a kogo nie.
d) Bzdury na temat rozwiązania problemu narkotyków poprzez sprowadzenie ich ceny do zera lub w pobliże zera:

Bo my wolnościowcy całkowicie pozbawimy grup przestępczych dochodów z tej dziedziny, a co za tym idzie ich aktywność spadnie do zera. Wydając działkę heroiny bądź jej substytutu darmo, bądź po kosztach (2zł), ale tylko choremu. W ten sposób heroina nie trafia na ulicę, bo nie ma interesu. Mnóstwo ludzi oszczędzi sobie cierpień, a mafia nie zarobi nawet 2zł.
_______________
zakazany owoc kusi najbardziej….zrozumiany i wyuczony jest zwyczajnym elementem zycia…bez emocji….

I jeszcze dwa cytaty z „katolika” i „konserwatysty etycznego”:

Zakazy nabywania i konsumpcji – dawniej alkoholu, a współcześnie narkotyków – skutkują (co dowiodła praktyka empiryczna) jedynie ich złą jakością – stanowiąc zagrożenie dla Życia – oraz wysokimi cenami, co owocuje wzrostem Przestępczości zorganizowanej – stanowiąc poważne naruszenie Porządku prawnego.
Źródło: http://tinyurl.com/dy3te8n

To słyszymy podczas praktycznie każdej dyskusji o narkotykach. Mówią to „bardzo mądrzy ludzie” i dzieciaki, które chcą się narkotyzować. A jaka jest prawda? W Singapurze produkcja i handel narkotykami podlegają karze śmierci. Jakie sa efekty takich regulacji?

In the last seven years, between 2004 to 2011, a total of 25 Singaporeans and 12 foreigners were executed.Is it really a deterrent to drug abuse?Singapore has one of the lowest prevalence of drug abuse worldwide. Over two decades, the number of drug abusers arrested each year has declined by two-thirds, from over 6,000 in the early 1990s to about 2,000 in 2011.Fewer than two in 10 abusers released from prison or drug rehabilitation centres relapse within two years. There are no traffickers pushing drugs openly in the streets, nor do we need to run needle exchange centres. Singapore does not have to contend with major drug syndicates linked to organised crime and these can be directly attributed to the harsh punishment. According to the 2008 World Drug Report by the United Nations office on drugs and crime 8.2% of the UK population are cannabis abusers; in Singapore it is 0.005%. For ecstasy, the figures are 1.8% for the UK and 0.003% for Singapore; and for opiates – such as heroin, opium and morphine – 0.9% for the UK and 0.005% for Singapore.
Skrótowo tłumacząc na polski wytłuszczony fragment – zgodnie ze Światowym raportem o narkotykach wykonanym przez Wydział ONZ ds. narkotyków i przestępstw 8,2% populacji Zjednoczonego Królestwa nadużywa konopi indyjskich, w Singapurze – 0,005%. Dla ecstasy mamy odpowiednio 1,8% i 0,003%, dla opiatów – heroiny, opium i morfiny (razem) 0,9% w UK i 0,005% w Singapurze.
Źródło: http://www.fivestarsandamoon.com/?p=864

Okazuje się, że surowe kary w Singapurze doprowadziły do tego, że narkomania stała się zjawiskiem marginalnym. Ileset tysięcy dzieci zostało dzięki surowym przepisom w Singapurze uchronione przed życiową katastrofą? Życie ilu osób nie zostało zniszczone przez gangsterów handlujących truciznami?

Wszelkie ingerencje Władzy, zmierzające do przymusowej reglamentacji, lub zakazu konsumpcji Używek (przypis p.e.1984: pan Marek Stefan Szmidt używa celowo eufemizmu „używki” na określenie narkotyków, aby zmanipulować czytelnika – „używki” to w końcu coś mniej szkodliwego od narkotyków, nieprawdaż?), posiadają – zdaniem Myśli konserwatywnej – w państwie prawa dwóch, ściśle powiązanych ze sobą beneficjentów, jakimi są: siły zwane porządkowymi i Przestępstwo oraz jedną Ofiarę, którą jest Rodzina, i Jej finanse, a przede wszystkim Bezpieczeństwo.
Źródło: http://tinyurl.com/dy3te8n, ostatni akapit

Jak wygląda bezpieczeństwo rodziny czytelnik powinien wiedzieć już po przemyśleniu pytań A i B powyżej. Jak przeciąć możliwość czerpania korzyści z produkcji i dystrybucji narkotyków napisano powyżej. Mamy powyżej jeszcze jeden ciekawy chwyt demagogiczny – oto dla dobra finansów rodziny należy zredukować wydatki na „siły zwane porządkowymi”, dzięki czemu niezmiernie zyska „Bezpieczeństwo”. Oto „Myśl” „konserwatywna” w akcji (a raczej – sprzedawanie pod jej płaszczykiem antynarodowego programu – przy perfidnych odwołaniach do „dobra rodziny”).

Wszystkie powyżej opisane brednie libertarian i „konserwatystów ‚etycznych'” zostały sfalsyfikowane przez życie. Na Ukrainie został przeprowadzony wielki eksperyment społeczny – dopuszczono do wolnego obrotu lek pod nazwą Tramadol. Doszło do epidemii narkomanii i straszliwego wyniszczenia społeczności całych miast: Dziecięca Heroina – tramadol. Oto krótki opis patologii:

Dziecięca Heroina – tramadol
Nikt by nie odgadł, że to 99 donieckich narkomanów. Nie ćpają zaledwie od dwóch-trzech miesięcy. Stoją, bo siostra Andżelika jak zwykle spóźnia się do pracy. A to ona codziennie rano wydaje im metadon, czyli o dwa nieba silniejszy od morfiny syntetyczny narkotyk niedający tak zwanego haju, który przyjmują w ramach terapii zastępczej, czyli substytucyjnej. Małe dawki metadonu zastępują im opiaty, które przyjmowali nałogowo wiele lat. No i co? Taką bandę można zebrać w każdym europejskim mieście. No, niezupełnie taką. Bo to są tramadolszczycy. Ofiary lekarstwa przeciw bólowi w czerwonym albo żółtym papierku za 12 hrywien (6 złotych) w aptece, po którym miałeś odlot, jakby cię koń walnął kopytem w łeb. Całkiem nie gorszy od jazdy po kompocie ze słomy makowej. Wystarczyło tylko, na początek, zamiast jednej wziąć pięć pastylek. I uzależniał tak samo szybko i mocno jak heroina. To jakim cudem 99 ćpunów nagle tak sporządniało?

Ano takim, że w połowie zeszłego roku, po dziesięciu latach legalnej sprzedaży, tramadol został uznany na Ukrainie za narkotyk. I z dnia na dzień wycofali go z obrotu, a przecież ćpały go na co dzień dziesiątki, a może setki tysięcy ludzi. Każdy ukraiński narkoman od niego zaczynał. Brał, kiedy nie miał forsy, niczego lepszego albo mocniejszego pod ręką. Po prostu heroina dla ubogich i cudowne lekarstwo na narkotykowe głody. Zamiast. W jednym tylko pięciomilionowym obwodzie donieckim (województwie) było 1800 aptek, w których go sprzedawano.
Źródło: Dziecięca Heroina – tramadol

Jak więc widać legalizacja i niskie ceny nie są metodą na pozbycie się plagi narkomanii- wręcz przeciwnie – jak dowodzi eksperyment ukraiński – gwarantują, że narkomanów przybędzie. Na marginesie można się zastanowić, dlaczego władze Ukrainy dopuściły do przeprowadzenia na swoich obywatelach tego ludobójczego eksperymentu rodem z libertariańskich (oraz „konserwatywno-etycznych”) marzeń. Czy testowano doktrynę „wolnościową”, czy – metody ludobójstwa?

Dmowski kontra myśl konserwatywna i regres polskiej myśli narodowej

Roman Dmowski – konserwatysta?

Poniższy tekst jest recenzją i komentarzem do opracowania p. K. Rękasa, opublikowanego p.t. Dmowski ugodowiec na portalu prawica.net

Autorowi należy się szacunek za pracę włożoną w opracowanie tekstu. Wartość opracowania wynika z prezentacji obszernego materiału i trafnego odniesienia do bieżącej sytuacji politycznej. W tym kontekście zadziwia (nie po raz pierwszy w przypadku wartościowego tekstu Autora) niska nota anonimowych oceniających. Nota nie poparta słowem uzasadnienia. Zastanawia, skąd się bierze na dość elitarnym i niszowym portalu grupa osób niezdolnych do prawidłowego wartościowania określonych tekstów. Przypadłość lokalnej społeczności dotyczy bardzo konkretnego spektrum tekstów wartościowych. Akurat tych najbliższych zdrowej, zgodnej z realizmem i politycznym pragmatyzmem, idei narodowej.

Zgodnie z moimi przewidywaniami autor konkluduje, że Dmowski był niedojrzałym konserwatystą, który w porę „dojrzał”. Nie byłbym skłonny do przyznania, że istotnie Dmowskiego i wczesny ruch narodowy od konserwatystów dzieliła jedynie „zawiść i pycha”. Jeśli chodzi o szkoły myślenia, to zbieżność wniosków w wybranych zagadnieniach („konserwatyści nie poczuwający się do tradycji endeckiej, mimowolnie zmuszeni są do obrony dziedzictwa Dmowskiego, a więc i do formułowania ocen i krytyki zgodnej z jego ideą i szkołą myślenia”) nie oznacza jeszcze równoważności idei. Nie oznacza nawet ich bezpośredniego pokrewieństwa. W ramach dowodu służę cytatem:

(…) W tym związku z dawnemi, najdawniejszemi pokoleniami narodu widzę najwyższą sankcyę moralną postępowania w sprawach narodowych, sankcyę, która pozwala się przeciwstawić całemu pokoleniu dzisiejszemu, jeżeli się ono narodowym obowiązkom sprzeniewierza. Ta etyka pozwala zmniejszyć lub nawet zniszczyć dobrobyt, spokój i szczęście dzisiejszego pokolenia, jeżeli poświęcenie go jest potrzebne dla utrzymania ciągłości narodowego bytu, dla ocalenia tego, co nam pozostawiła przeszłość, dla rozwoju tego bytu w przyszłości. Ta etyka nie obowiązuje do myślenia w ten sarn sposób, jak myśleli ojcowie i te lub inne wielkie duchy narodu, ale do myślenia i postępowania tak, jak to jest potrzebne do zachowania i rozwoju i istoty narodowej całości, do przekazania przyszłym pokoleniom tego, co nam zostawili ojcowie, a czego pod grozą utraty lub zachwiania narodowego bytu roztrwonić nie wolno. (…)
R. Dmowski, Myśli nowoczesnego Polaka, Towarzystwo Wydawnicze, Lwów 1907, str. 237, rdz. VIII. PODSTAWY POLITYKI POLSKIEJ., I. PODSTAWY ETYCZNE.

Jeśli ktokolwiek potrafi podobne zalecenia wywieść z myśli konserwatywnej, zostanę konserwatystą. Nie jestem pewien, czy Dmowski „dojrzał” w sensie narodowym. Wydaje się raczej, że realia polityczne zmusiły go do zrezygnowania ze znaczącej części jego własnej idei – i przeróbki idei narodowej na dysfunkcjonalną, miotającą się między uniwersalizmem katolickim a egoistycznym interesem narodowym chadecję. Ten taktyczny kompromis ideologiczny mści się na polskiej szkole myśli narodowej do dziś. Dmowski nie przewidział tego, że kościół i jego dostojnicy mogą mieć interesy sprzeczne z polskim interesem narodowym (w istocie rzadko było inaczej, czego ukoronowaniem było poparcie głowy kościoła dla polskiej akcesji do Unii Europejskiej – czyli przyzwolenie na stopniowy demontaż państwowości polskiej w imię watykańskich mrzonek o „rechrystianizacji Europy”). Nie przewidział, że tożsamość narodowa to co innego niż tożsamość wyznaniowa (mimo, że w okresie międzywojennym istotnie zwykle tak było) – wskutek czego laicyzujące się społeczeństwo ma z ruchem narodowym coraz mniej po drodze – i jest od niego odpędzane przez nadających ton fanatyków katolickich (co ciekawe – zarówno w organizacjach młodzieżowych, jak i tych mocno wiekowych). Z tego zła wyrządzonego polskiej narodowej myśli politycznej naród polski do dziś nie może się podnieść.

Droga polskiego ruchu narodowego nie wiedzie, niestety dla wniosków Autora, ścieżką wydeptaną przez pokolenia konserwatystów. Widać to szczególnie wyraźnie dziś, kiedy konserwatyści są bezradni ideowo wobec narastającego kryzysu ekonomicznego i katastrofy demograficznej oraz laicyzacji społeczeństwa. Dodatkowy problem – szybkiego wynaradawiania, niszczenia kultury polskiej wskutek atrakcyjności konsumpcyjnej tandety oferowanej przez „globalną wioskę” również nie może być zażegnany przez konserwatyzm. Nie ma w nim bowiem idei scalającej społeczeństwo (konserwatyzm może jedynie przeciwstawiać się procesom rozkładowym, spowalniać je, ale nie ma siły ideologicznej pozwalającej na odwracanie już dokonanego rozkładu). Dlatego tak łatwo o sojusze konserwatywno – liberalne (a de facto – libertariańskie). Idea narodowa ze swej natury scala społeczeństwo. I dlatego prędzej czy później ruch narodowy będzie musiał się rozprawić z libertariańskimi dywersantami infiltrującymi jego szeregi. Idea libertariańska planowo atomizuje społeczeństwo, niszczy spójność narodową, niszczy więź wynikającą z ogólnonarodowej wspólnoty interesów ekonomicznych:

(…)Tak etyka narodowa jest podstawą etyki międzyludzkiej. W interesie moralnego postępu ludzkości musi być zachowaną i coraz szersze w duszy ludzkiej zdobywać podstawy, coraz większą w postępowaniu jednostki odgrywać rolę. Gdzie ona ginie, całe życie społeczne stopniowo się rozkłada, społeczeństwo się atomizuje, wszelkie węzły moralne się zrywają, wzajemne zobowiązania znikają i staje się homo homini lupus (p.e.1984: Czyli – „‚doskonała’ konkurencja wolnorynkowa”.). Pozbawione jej zbiorowiska ludzkie stają się bezwładnymi, anarchicznymi masami, czekającymi na obcego pana, który ujmie je w nowe karby nie moralnego, ale fizycznego przymusu. (…)
Źródło: Op. cit, str. 241

Podsumowując pozwolę sobie przewrotnie odwrócić wniosek (o ile prawidłowo tenże zidentyfikowałem) Autora. To myśl konserwatywna – mimo swej wiekowości jest niedojrzałą myślą narodową, a nie – narodowa niedojrzałą konserwatywną. Konstatacja to smutna, bo pokazuje regres polskiej myśli narodowej, jaki dokonał się jeszcze za życia jej twórców.

Naszeblogi.pl czy naszeblAgi.pl – czyli jak administracja tego serwisu chroni oszczerców przed zdemaskowaniem i knebluje demaskujących oszczerstwa

Chcąc sprostować kłamstwa Szmidta szerzone na portalu naszebloAgi.pl napisałem krótką informację dla czytelników, gdzie mogą znaleźć tekst, w którym wykazano kłamstwa, oszczerstwa i antypolską działalność pana Szmidta. Reakcja pana Szmidta sprowadziła się do kolejnej porcji oszczerstw, którą przytaczam i demaskuję poniżej. Czytelnikowi pozostawiam do rozważenia, czy osoba tak lekceważąca sobie prawdę i czytelnika może być katolikiem, "konserwatystą etycznym" i zwolennikiem "kultury łacińskiej" jakim się pan Szmidt mieni, by naganiać Polaków do Judeopolonii. Czyżby po raz kolejny – strzeżcie się Greków i ich darów? Moja odpowiedź udzielona temu kłamcy i oszczercy znów przekracza 2500 znaków dopuszczanych na naszeblogi.pl. Więc znów – publikuję ją na innym serwisie, a czytelników naszeblogi.pl skieruję tu (o ile moja kulturalna i zgodna z prawdą odpowiedź nie zostanie wycięta przez tamtejszą cenzurę).

Uderz w klawiaturę, a plagiator się objawi 🙂

dlaczego nie obrzuci Mnie Pan tutaj stekiem wyzwisk, jak na nE?
Dlaczego Tutaj nie nazwie Mnie Pan: zdrajcą narodu moczarowców, syjonistą, alfonsem, etc., a także nie napisze jak fajnie się stało, że Jaruzelski wprowadził stan wojenny?
Dlaczego nie napisze Pan, że hitler został źle zrozumiany, a Katolicyzm to socjalizm, bez projektu gospodarki?
Dlaczego nie napisze Pan, że Jan Paweł II to Żyd, tak samo jak Benedykt XVI?
Czyżby bał się Pana Darskiego?
I słusznie :-))))))))))))))))))))))))) bochaterze, przez małe b i duuuuże ce-cha 🙂
A dlaczego pisze Pan wszystkie inwektywy anonimowo?
Liczy Pan, na to, że nikt Pana nie zna i nie wie, czym zajmował się, np przed latem 2012, kiedy to stał się Najprawdziwszym z Najprawdziwszych Polaków? Wszędzie gdzie się logował, zostawił ślady moczarowskich łap 🙂
Może spróbuje Pan napisać na Mnie na naszeblogi.pl donos, jak na nE?
Śmiało 🙂
Źródło: http://naszeblogi.pl/comment/reply/35184/916662#comment-916662

Ponieważ w międzyczasie usunięto moje wypowiedzi z naszeblogi.pl, pozwolę sobie załączyć zrzut ekranowy z powyższej wypowiedzi Szmidta – wraz z dowodem, że moje konto na naszeblogi.pl istniało: http://imageshack.us/a/img28/729/szmidtoszczerstwanaszeb.gif.

Przede wszystkim zaczyna Pan od bezczelnego kłamstwa:
1. nie jestem plagiatorem, autora tekstu podałem łącznie z odnośnikiem do oryginału, co każdy czytelnik może sprawdzić: http://wop.neon24.pl/post/84082,imperium-w-krotkich-spodenkach
2. pod Pana adresem z mojej strony nie padło ani jedno wyzwisko, o czym może się przekonać każdy, kto zechce się zapoznać z dyskusjami pod tekstami:
http://wop.neon24.pl/post/83943,apel-do-administracji-nowego-ekranu-w-sprawie-marka-szmidta
i
http://wop.neon24.pl/post/83813,judeokatolicyzm-a-polsko-zydowskie-braterstwo-broni
Natomiast – o czym również każdy może się przekonać – na zrzucie ekranowym zamieszczonym w moim artykule, Pan ma w zwyczaju odnosić się w sposób obraźliwy do rozmówców: http://wop.neon24.pl/post/83943,apel-do-administracji-nowego-ekranu-w-sprawie-marka-szmidta , jeśli komus mało, oto zrzut ekranowy innej Pana wypowiedzi pod moim adresem: https://palmereldritch1984.files.wordpress.com/2012/12/niepoprawni_szmidt.gif

Nigdy nie określiłem Pana mianem "zdrajcy narodu moczarowców" (Niklot nazwał Pana w dyskusji na prawica.net zdrajcą narodu, bez dodatkowych przymiotników, ale ja nie jestem Niklot; Pana wypowiedzi mają niemniej charaktre na tyle wymierzony w interesy narodu polskiego, że gdyby był Pan Polakiem, oskarżenie Pana o zdradę nie byłoby bezzasadne) ani alfonsem (to określenie padło pod Pana adresem ze strony Vortexa, którego wypowiedź została na Pana żądanie usunięta, jedyny ślad po niej to ten Pana komentarz: http://wop.neon24.pl/post/83943,apel-do-administracji-nowego-ekranu-w-sprawie-marka-szmidta#comment_717496 ). Żałuję, że nie zachowałem jego wypowiedzi, bo zawierała kilka interesujących obserwacji. Oczywiście nie jestem Vortex-em. Ma Pan tendencję do uznawania wszystkich, którzy Pana zdemaskowali za jedną i tą samą osobę.

W kwestii stanu wojennego nigdy nie padło z mojej strony sformułowanie jakoby jego wprowadzenie było "fajne". Stanowisko środowisk narodowych wobec stanu wojennego zostało opublikowane na Polskiej Myśli Narodowej wraz z filmem dokumentalnym obrazującym tło gospodarczo-dyplomatyczne tych zdarzeń: http://myslnarodowa.wordpress.com/2012/12/13/stan-wojenny-13-xii-1981-kulisy-polityczne-ekonomiczne-i-stanowisko-stronnictwa-narodowego/

Nigdy i nigdzie nie twierdziłem, że Hitler został źle zrozumiany. Hitler był despotą, szowinistycznym zbrodniarzem wojennym, opierającym się o największych posiadaczy-kapitalistów w III Rzeszy, a nie narodowcem czy socjalistą.
Również o katolicyzmie nigdy nie pisałem, że to socjalizm. Postulaty społeczno-ekonomiczne kościoła katolickiego nie są oparte na teorii wypracowanej w ramach nauk ekonomicznych i wykazują pewne pokrewieństwo z koncepcjami socjalistów, co nie jest zaskakujące, ponieważ tzw. katolicka nauka społeczna powstała po to, by odciągnąć radykalizujące się wskutek nędzy i bezrobocia masy od idei socjalistów i komunistów.

Nie piszę o pochodzeniu Karola Wojtyły ani J. Ratzingera, ponieważ nie ma to nic do rzeczy w tym miejscu, poza tym – nigdy niczego na ten temat nie pisałem, o czym już został Pan poinformowany: http://wop.neon24.pl/post/83943,apel-do-administracji-nowego-ekranu-w-sprawie-marka-szmidta#comment_716345 , mimo to powtarza Pan oszczerstwa pod moim adresem, licząc, że administracja naszeblogi.pl nie dopuści do opublikowania mojej wypowiedzi.

Pana Darskiego nie znam.
Czy zwracanie się do kogoś per "bochaterze, przez małe b i duuuuże ce-cha" jest przejawem poziomu dialogu, którego Pan oczekuje? Sądząc po https://palmereldritch1984.files.wordpress.com/2012/12/niepoprawni_szmidt.gif i http://img853.imageshack.us/img853/237/szmidtoszczerstwa.gif – tak. Tyle, że ja niekoniecznie mam ochotę do tego poziomu się zniżać.

> A dlaczego pisze Pan wszystkie inwektywy anonimowo?
Nie piszę żadnych inwektyw, co Pan powinien już do tej pory zauważyć. Posiadam pewien poziom ogłady intelektualnej, zupełnie obcy wielu osobom.

> Liczy Pan, na to, że nikt Pana nie zna i nie wie, czym zajmował się,
> np przed latem 2012, kiedy to stał się Najprawdziwszym z Najprawdziwszych
> Polaków? Wszędzie gdzie się logował, zostawił ślady moczarowskich łap 🙂
Szanowny panie, ślady mojej działalności w sieci sięgają dużo przed latem 2012 (i tylko Pana lenistwu mozna przypisać nieodnalezienie tychże), nie mam jednak nic wspólnego ze środowiskami moczarowskimi. Przyczyny niewystępowania pod pełnym imieniem i nazwiskiem zostały podane w tekście: “Katoliccy” architekci Judeopolonii – czyli: antypolska działalność agenturalna … i wynikają z troski o bezpieczeństwo współpracowników, rodziny i własne (przykłady D. Ratajczaka, T. Szczepańskiego, G. Wysoka i B. Jedynak, opisane w ww. tekście pokazują jasno, że są bardzo poważne powody dla niewystępowania "z odkrytą przyłbicą", zob. także Niebezpieczeństwa wynikające z rezygnacji przez publicystę z anonimowości …). Nie jest to jednak podyktowane strachem – lecz troską o bezpieczeństwo innych i koniecznością zabezpieczenia możności dalszej służby narodowi polskiemu. Wielu osobom procesy i szykany w pracy zamknęły usta bądź odebrały czas na działalność dla narodu polskiego.
Aktualizacja: Moje konto zostało przez administratorów naszeblogi.pl zablokowane. Wcześniej wielokrotnie cenzurowano tam moje (kulturalne, nienapastliwe) wypowiedzi. Dziś nie pozwolono na zamieszczenie sprostowania do steku bredni i oszczerstw Szmidta. Można zgadywać, jaką rolę w tym banie odegrał nasz "katolik" i miłośnik cywilizacji łacińskiej", który to obnosi się z obroną praw innych do głoszenia ich poglądów, byle nie na jego blogu – i byle nie demaskujących jego kłamstw, oszczerstw i antypolskiej działalności. pełny tekst mojej ostatniej, wyciętej przez naszeblogi.pl wypowiedzi publikuję tu: Za co zbanowano mnie na naszeblogi.pl

Powrót na Nowy Ekran – miejmy nadzieję, że na dłużej

Ostatnie wydarzenia związane z kampanią oszczerstw rozpętaną przez judeokatolickiego judeokonserwatystę, ambasadora interesów syjonizmu w Polin mają wiele pozytywnych stron, jedną z nich jest uświadomienie wielu Polakom, jak sprytni manipulatorzy robią im wodę z mózgu. Inną – zdjęcie knebla na NowyEkran.pl (co jest miłym i dość sporym zaskoczeniem).
Moje konto na NowyEkran.pl (wop.nowyekran.pl) zostało odblokowane (miejmy nadzieję, że ten stan się utrzyma – na Niepoprawni.pl blokowano moje konto i odwieszano je po moich interwencjach dwukrotnie, ostatnia blokada trwa do dziś [21.XII 2012], a maile z żądaniami wyjaśnień pozostają bez odpowiedzi) po moim mailu, którego treść zamieszczam poniżej:

Von: Administracja Nowy Ekran <******@nowyekran.pl>
An: Palmer Eldritch <palmer_eldritch_1984@*****>
Gesendet: 11:10 Dienstag, 18.Dezember 2012
Betreff: Re: Prośba o odblokowanie konta na NowyEkran

Witam

Decyzją redaktora naczelnego portalu Nowy Ekran pana konto zostało odblokowane.
Proszę przestrzegać regulaminu portalu.

W liście datowanym 17 grudnia 2012 (21:22:12) napisano:

Witam,

Proszę o odblokowanie mojego bloga na nowyekran.pl. Prośbę motywuję tym, że z nowego ekranu są naruszane moje dobra osobiste w sposób wielokrotnie przekraczający mój OPISUJĄCY FAKTY tekst o Stanisławie Michalkiewiczu, a blokada uniemożliwia mi odpowiedź na ordynarne kłamstwa Marka Stanisława Szmidta i obelgi, które promujecie na stronie głównej: dziś marekstefanszmidt.nowyekran.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki , a wczoraj marekstefanszmidt.nowyekran.pl/post/83006,ruch-narodowy-w-lapskach-chamow-z-natolina

Opinie wygłaszane przez tą osobę są nieprawdziwe i niemożliwe do udokumentowania, jednocześnie zawierają zwroty obraźliwe (chyba, że nowyekran uznaje określanie kogoś dupkiem za normę, wtedy przepraszam). Jeśli w moim przypadku zlikwidowaliście bloga za obrażanie waszego komentatora, to tym razem ja jestem obrazany – i jestem waszym komentatorem, któremu założyliście knebel, więc komentować nie mogę. Kiedy więc usuniecie konto Szmidta? Ja opisując działalność Michalkiewicza opisywałem fakty, miałem odpowiednie cytaty, które przedstawiłem podając źródło. Szmidt konfabuluje i miesza ludziom w głowach. Czy redakcji Nowego Ekranu właśnie o to chodzi, by byle głupiec i prostak szkalował strony o charakterze narodowym?

Pozdrawiam
Redaktor witryny Polska Myśl Narodowa
P.E.

,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-,.-~*’¨Ż¨’*·~-.¸-

M*** J**** (Pluszak http://pluszak.nowyekran.pl/)
Szef Administratorów

Bloger, dziennikarz, fotoreporter
Fotogaleria: https://profiles.google.com/*****/photos

e-mail: *****@nowyekran.pl

W tym miejscu warto przypomnieć okoliczności, w jakich doszło do zablokowania mojego konta po zaledwie jednej wypowiedzi (konkretnie za tekst Jak dyżurni pseudopatrioci szczują na narodowców. Ślepa uliczka hagiografii Powstania Warszawskiego.):

„Katoliccy” architekci Judeopolonii – czyli: antypolska działalność agenturalna oraz zdemaskowanie operacji planowego „zatruwania studni”

Tekst Polsko-żydowskie “braterstwo” broni, który spotkał się z dobrym przyjęciem zarówno na niepoprawni.pl (5 not 1 i 14 not 10) jak i na prawica.net (ocena 4/5) rozpoczął falę ataków Marka Stefana Szmidta na mnie i na witrynę Polska Myśl Narodowa. Biorąc pod uwagę niezborność intelektualną paszkwili i konfabulacji Szmidta można by je lekceważyć, gdyby każdy czytelnik znał przyczynę ich pisania przez tego pana. Niestety nie każdy czytelnik posiada wiedzę dostateczną do zorientowania się w tym, co jest oszczerstwem i nie każdy czytelnik zorientuje się, że z autorem „nie wszystko jest w porządku”. Warto zwrócić uwagę na to, że pan Szmidt dokonuje ataków na mnie i Polską Myśl Narodową z Nowego Ekranu i Niepoprawni.pl. Pierwszy z tych serwisów zablokował moje konto po zaledwie jednej wypowiedzi – na nowyekran.net działa ostra cenzura prewencyjna (aktualizacja: 18.XII.2012 administracja Nowego Ekranu odblokowała moje konto). Drugi z serwisów wielokrotnie blokował mi konto, ukrywał moje teksty przed czytelnikami, raz nawet odebrał mi bezprawnie możliwość prowadzenia bloga, aktualnie moje konto na niepoprawni.pl znów zablokowano – bez podania przyczyn i niezgodnie z regulaminem. Widać więc, że Polska Myśl Narodowa jest niewygodna dla właścicieli tych reżimowych stron. A działalność oszczercy i kłamcy Szmidta/Detki jest tam akceptowana a nawet – promowana (np. ten obrazek). Poniższy tekst jest dość obszerny, jednak gorąco zachęcam czytelnika do przeczytania całości, ze względu na poruszenie w nim wielu istotnych kwestii związanych z aktualną sytuacją narodu polskiego i planowym kształtowaniem postaw Polaków wobec Żydów z perfidnym instrumentalnym wykorzystaniem wiary katolickiej.
UWAGA: Konto Marka Szmidta zostało zablokowane przez administrację prawica.net, która ma pełną świadomość, że rewelacje Szmidta to oszczerstwa jak najdalsze od jakiejkolwiek etyki. Odnośniki do dyskusji na prawica.net nie będą działały, napisałem do administracji prawica.net prośbę o przywrócenie widoczności dotychczas opublikowanych tekstów Szmidta, bo ich ukrywanie jest niecelowe, zważywszy powielanie przez niego tekstów. Przepraszam za niedogodności, polemiki poniżej nie będę już poprawiał. Wkrótce spróbuję dodać zrzuty ekranowe dyskusji. Praktycznie cały poniższy tekst nie zmienia wymowy nawet w zaistniałej sytuacji.
Kopie stron usuniętych z prawica.net (archiwum google):
Gnoza w polityce: Przekleństwo Manicheizmu
Ruch Narodowy w łapskach „Chamów z Natolina” (?)

Pan Szmidt grasuje po wielu platformach blogerskich wypisując następujące tezy:
1. W tekście „Gnoza w polityce: Przekleństwo Manicheizmu” ( http://prawica.net/32438 ) krytykuje to, że w społeczeństwie polskim pokutują podziały na „czarne” i „białe” (Szmidt pisze: Celem tej operacji socjotechnicznej, jest wytworzenie kolejnego podziału, według schematu Dualizmu Maniego: na My-Dobrzy-Polacy – Oni-Źli-Żydzi, celem antagonizowania grup etnicznych w zrzeszeniu zwanym Polakami). Czyli Szmidt żąda od Polaków (zauważmy – Polaków, czyli „zrzeszenia” grup etnicznych, a nie narodu, zrzeszenia, którego częścią są Żydzi!), by wyrzekli się ksenofobii, która jest podstawową częścią świadomości narodowej – odróżnienia nas, Polaków od nich – obcych, czyli wyodrębnienia narodu polskiego. Jeśli komuś się to skojarzyło z działalnością środowisk Krytyki Politycznej Sierakowskiego – to bardzo dobrze się mu skojarzyło. Tu mamy do czynienia z „katolickim” końcem tego samego syjonistycznego kija na Polaków, którego lewackim końcem jest retoryka środowisk Krytyki Politycznej, Ruchu Palikota czy SLD. Radzę się głęboko zastanowić, skąd się ta zbieżność wzięła. Jesli ktoś nie nabrał się na „katolickie” i „łacińskie” opowieści o tym, że Polak nie może się czuć Polakiem – przedstawicielem narodu polskiego, służę kolejnym cytatem z pana Szmidta:

Określenie “My” jako “wszyscy Polacy” przywlekła do Polski bolszewia, którą zwalczam od lat przeszło 30-tu, a zwłaszcza już “Polakami” mieniły się najgorsze komuchy, takie jak Berman, Różański, Światło, etc., sama hołota, zaprzańcy i sługusy okupanta.Tak więc, będąc Tradycjonalistą, wszelkie “My” a zwłaszcza już Narodowe, traktuję jako przejaw bolszewickiej naleciałości na kulturę Polską.
Źródło: “Chamy” i “żydy”: kolejna odsłona dramatu narodowego, komentarz #15

Państwo polskie niszczone przez mniejszość rządzącą jest państwem, w którym naród polski stanowi 96,5% i nie ma (po stronie interesu narodowego Polaków) powodu, dla którego to państwo nie miałoby być etnocentryczne. Nie ma powodu, by Polacy, osoby narodowości polskiej nie miały w Polsce prawa do narodowego „My”. Tymczasem dowiadujemy się, że tożsamość narodowa, łączenie polskości z przynależnością do określonej grupy etnicznej to bolszewicka naleciałość na kulturę polską. Jest to cokolwiek absurdalne dla kogoś, kto ma świadomość, że polskie „My” to efekt procesów narodotwórczych zakończonych w II połowie XIX wieku, głównie dzięki „pracy u podstaw” wykonanej przez Ligę Narodową. Ale w tym szaleństwie jest metoda. Szmidt usiłuje łączyć obrzydzanie polskich postaw narodowych z każdym możliwym „odruchem warunkowym” wpajanym Polakom jak psom Pawłowa. „Bolszewizm” ma wśród Polaków jednoznacznie negatywne konotacje, więc Szmidt z zadziwiającą precyzją mówi – „Polacy, to bolszewicy wam wmówili, że jesteście narodem odrębnym od żydowskiego – i że w ogóle jesteście narodem”.

Szmidt zakłamuje rolę Żydów w okresie stalinowskim – w szczególności ich dominację w UB, prokuraturze i na wyższych szczeblach władzy:

Określenie „Żydokomuna” pokutuje po dziś dzień w terminologii politycznej i Nikt, z tylu obecnych w przestrzeni publicznej Autorytetów moralnych, czy choćby tylko językowych, nie ośmielił się dotychczas nawet pisnąć, iż termin ten zawiera w sobie sprzeczność nie do pogodzenia, a wiec nie może oddawać rzeczywistości.
Albowiem, określenie (nazwa własna) Żyd, jest w języku polskim zaprzeczeniem słowa komunizm.
Le Juif – to francuskie słowo określające potomka plemienia Judy, a więc zaledwie jednego z dwunastu plemion Izraela; w polszczyźnie – wyznawcę Religii mojżeszowej, bez różnicowania jakiego nurtu współczesnego.
Źródło: http://prawica.net/32438

Jeśli ktoś myśli, że to jednorazowy wybryk, to się myli:

a „Żydy” (uwaga p.e.1984: tzw. frakcja „puławska” w PZPR i urzędach PRL) to zwodnicze w swym zamiarze określenie reszty komunistycznej hołoty, składającej się częstokroć z wynarodowionych i bezbożnych potomków Izraela, którzy dawno już swoją Żydowskość zatracili, na rzecz ateistycznego, faszystowskiego kosmopolityzmu sowieckiego.
Źródło: http://prawica.net/32509

O błędnej (a może rzeczywiście obłędnej) interpretacji i łączeniu pojęć komunista + Żyd, w „popularny” neologizm żydokomuna, pisałem już w szkicu „Gnoza polityczna: Przekleństwo Manicheizmu”, lecz co tu wymagać od opinii „ulicy” a zwłaszcza już, tej powojennej „warszawskiej”…
Źródło: http://prawica.net/32509

Co z tego wynika?
1.1 Żyd to wyznawca religii mojżeszowej, zatem syjoniści-ateiści to nie Żydzi. Komunistyczni mordercy Polaków z ubeckich katowni to nie Żydzi. Donosiciele wskazujący Polaków do transportów na Syberię w czasie pierwszej okupacji sowieckiej (1939-1941) to nie Żydzi. To jacyś beznarodowcy. Zupełnie jak beznarodowi „naziści” i „hitlerowcy”. Polacy tą „narrację” znają dobrze.
1.2 Żydokomuna nie istniała, polscy historycy powariowali, bo piszą o jakichś Żydach w UB: Krzysztof Szwagrzyk, Obep Wrocław, Żydzi w kierownictwie UB. Stereotyp czy rzeczywistość?, Biuletyn IPN – 11/2005.
WNIOSEK / SKUTEK tez Marka Stefana Szmidta: Polacy nie mogą mieć żadnych pretensji do Żydów o „żydokomunę”, bo to nie Żydzi, tylko jacyś komuniści. Jeśli Polską rządzą obecnie jacyś osobnicy nie mający z narodem polskim nic wspólnego, za to dbający o interes Izraela i narodu żydowskiego, to nie Żydzi oczywiście – tylko jacyś beznarodowcy, jeśli tylko nie biegają do synagogi.
PROBLEM 1: Żydzi nie uznają za Żyda wyznawcę judaizmu, tylko każdego, kto ma żydowskich przodków (najlepiej matkę Żydówkę). Zatem Żydzi sami uważają żydostwo za przynależność do ich grupy etnicznej przez więzy krwi – czyli przynależność do narodu.
PROBLEM 2: Beznarodowi „komuniści” realizowali w PRL politykę zorientowaną na korzyści własnej grupy etnicznej, wyświadczali olbrzymie przysługi państwu Izrael (np. poprzez fingowany „pogrom” w Kielcach starali się zmusić Żydów do wyjazdu do podbijanej przez osadników żydowskich Palestyny, w ramach antysyjonistycznej czystki w armii polskiej zmusili do emigracji do Izraela swoich oficerów – którzy byli na wagę złota dla Izraela prowadzącego wówczas „wojnę na wyniszczenie”/”wojnę na wyczerpanie”; również inni emigranci z 1968 byli bardzo w Izraelu potrzebni – tyle że nie chcieli narażać się, więc dostali ponaglenie z Izraela, znane Polakom jako Marzec’68).

2. Głosi też Szmidt tezy o odwiecznej przyjaźni polsko – żydowskiej, sięgającej od zarania dziejów do września 1939. To wierutne kłamstwo demaskuję w ww. tekście Polsko-żydowskie “braterstwo” broni. W tym samym tekście Szmidt zaprasza w imieniu Polaków, katolików i konserwatystów ewentualnych uchodźców z Izraela, jeśli dojdzie do wojny z Iranem. To ma mniej więcej taką wymowę, jak zapraszanie do Polski uchodźców z hitlerowskich Niemiec w 1938, jeśli doszłoby do wojny czechosłowacko-niemieckiej. Szmidt oferuje w imieniu Polaków schronienie i gościnę agresorom.

Wiedząc kim jest pan Szmidt, popatrzmy, w jaki sposób wyprowadza atak oszczerstw ze strony nowyekran.net ( http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki ). Zapewne nie widzi ten pan żadnej sprzeczności w tym co robi z 8. przykazaniem („Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”). Może to wynikać z jego głębokiej pogardy dla katolicyzmu i cywilizacji łacińskiej. Może też wynikać z tego, że bliźnimi pana Szmidta są osoby wywodzące się z innej nacji, niż redakcja Polskiej Myśli Narodowej (tezę tą może potwierdzać język, którym posługuje się w polemikach pan Szmidt: zrzut ekranowy zrobiony przez naszego współpracownika Niklota – pan Szmidt może być Żydem, może być szabesgojem nauczonym hebrajskiego, ale nie musi, bo istnieje usługa translate.google.com, która pozwala na dość kiepski przekład pomiędzy wieloma językami, w tym hebrajskim; dlatego czytelnik musi tu sam rozstrzygnąć). Filosemityzm i zakłamywanie plugawej roli Żydów w historii narodu polskiego wykazane powyżej zdają się tą tezę uprawdopodabniać.

Pan Szmidt w tekście szkalującym mnie i Polską Myśl Narodową posłużył się kłamstwami. Ponieważ kłamstwo ma krótkie nogi, szczególnie, gdy kłamie osoba niekompetentna – kłamstwa zostaną przyszpilone – i mam nadzieję, że pozbawią pana Szmidta wiarygodności w oczach jego czytelników.
Pisze więc pan Szmidt:

Charakterystycznym objawem agenturalności, jest próba umożliwienia ich identyfikacji personalnej, poprzez brak możliwości kontaktu z redakcją, który – bardzo wiarygodnie dla przedszkolaków – uzasadniają „koniecznością ukrywania się przed siłami represyjnymi III RP” 🙂 Powyższa „zastawka” jest o tyle śmieszna, że nawet Mój Sąsiad, Informatyk, bez trudu ponamierzał ich adresy IP oraz ruch, jaki generują w Necie, a co dopiero „siły represyjne III RP”, które dysponują najlepszym sprzętem, już nie wspominając że pułkownik ABW jest prezesem NASK 🙂

Pana wymyślony sąsiad nie miał najmniejszych szans namierzenia kogokolwiek z redakcji Polskiej Myśli Narodowej. Z prostej przyczyny, że nie ma kontroli ani nad serwerami wordpress.com, ani nad bramkami sieciowymi dostawców internetu redaktorów Polskiej Myśli Narodowej. Natomiast ustalić adres i położenie serwerów wordpress.com, na których działa myslnarodowa.wordpress.com może każdy, choćby stosując choćby visual traceroute. Tylko czego się dowie?

Pan Szmidt – może przypadkowo, a może nie – bardzo naciska na ujawnienie personaliów swoich przeciwników. Wykorzystuje techniki polegające na „braniu na tchórzostwo”:

Charakterystycznym objawem agenturalności, jest próba umożliwienia ich identyfikacji personalnej, poprzez brak możliwości kontaktu z redakcją, który – bardzo wiarygodnie dla przedszkolaków – uzasadniają „koniecznością ukrywania się przed siłami represyjnymi III RP” 🙂
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

p.e.1984 napisał:„Dane personalne redaktorów Polskiej Myśli Narodowej nie zostały ujawnione, aby zagwarantować, że władze III RP nie będą mogły ich ani ich rodzin szykanować”

– tchórzostwo lub agentura, a najpewiej tchórzo-agentura , gdyż tylko winni się tak tłumaczą 🙂
Źródło: http://prawica.net/32509#comment-554891

Sposób nawiązywania kontaktu z redakcją jest opisany tu: http://myslnarodowa.wordpress.com/polska-mysl-narodowa/ i dostępny przez menu. Osoby, które propagowały poglądy o wiele mniej radykalne niż robi to redakcja Polskiej Myśli Narodowej, które doświadczyły w III RP szykan:
Dariusz Ratajczak (najprawdopodobniej zamordowany przez egzekutorów z Mossadu)
Tomasz Szczepański (notorycznie wyrzucany ze szkół, w których nauczał)
Barbara Jedynak (zawieszona po oszczerstwach w ramach prowokacji),
Grzegorz Wysok (nękany kawkowskim procesem zainicjowanym donosami Gazety Wyborczej i ciągniętym na podstawie świadectw stronniczego biegłego).
Takich osób jest o wiele więcej w III RP. Dodajmy jeszcze pewien tekst, który pokazuje, co się dzieje z przeciwnikami Żydów, których zdołali namierzyć: Dariusz Ratajczak, „Jak trudno być kłamcą” (z pewnych względów tekst proroczy, o ile ktoś jest sceptyczny w kwestii okoliczności śmierci autora dziennika – gorąco polecam lekturę).
W świetle powyższych historii widać, że osoba, która domaga się ujawnienia personaliów od kogokolwiek głoszącego poglądy zbliżone do tych głoszonych przez Polską Myśl Narodową ma nieszczere zamiary. Chce sprowadzić na głoszącego odwet aktualnych okupantów Polski i uniemożliwić dalsze uświadamianie Polaków.

Szmidt postanawia wmówić czytelnikom, że redakcja Polskiej Myśli Narodowej już została namierzona przez ABW, co popiera zmyśleniem, jakoby jego (wymyślony rzecz jasna) sąsiad informatyk kogoś zdołał namierzyć.

Powyższa „zastawka” jest o tyle śmieszna, że nawet Mój Sąsiad, Informatyk, bez trudu ponamierzał ich adresy IP oraz ruch, jaki generują w Necie, a co dopiero „siły represyjne III RP”, które dysponują najlepszym sprzętem, już nie wspominając że pułkownik ABW jest prezesem NASK 🙂
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Pan Szmidt oczywiście pisze bzdury. Jeśli redakcja PMN byłaby rozpracowana, to stałoby się to, co w przypadku „antykomora”. To się nie stało. Jeśli natomiast redakcja PMN byłaby agenturą jakichś „natolińczyków”, co usilnie próbuje Szmidt wmawiać, to ukrywanie nazwisk nie miałoby sensu – Leszek Bubel jest „antysemitą” i „narodowcem” dopuszczonym do publicznego obrotu. Wracając do samego namierzania – nie jest możliwe namierzenie adresu IP żadnej osoby z redakcji PMN, nawet przez osobę, która miałaby dostęp do routera brzegowego wordpress.com i wszystkich routerów brzegowych w Polsce. Decydując się na walkę o Polskę redakcja PMN musiała powziąć odpowiednie środki ostrożności. Szczególnie znając skalę inwigilacji internetu przez służby specjalne.

Czytamy dalej bajki dyletanta, który nawet nie wie, że jego kłamstwa są do rozszyfrowania na pierwszy rzut oka:

A więc, z analizy ruchu internetowego, wychodzącego między innymi z myslnarodowa.wordpress.com oraz innych sztuczek informatycznych, których nie mam najmniejszego zamiaru ujawniać publicznie, a które pozwalają na identyfikację ruchu do innych portali, etc. wynika, iż odbywa się on z komputerami kojarzonymi z ulicą Czerską… 🙂
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Aby uzmysłowić czytelnikom, co pan Szmidt w tym fragmencie zrobił, zdradzę w tym miejscu czytelnikom tajemnicę, ostrzegam, dość ohydną. Otóż dysponuję zdjęciami przedstawiającymi pana Szmidta podczas uprawiania seksu między innymi ze świnią. Robił je mój sąsiad. Z badania tych zdjęć wynika, że między innymi świnia nie była zadowolona z racji mikrości przyrodzenia pana Szmidta. Ale tych zdjęć oczywiście nikomu nie pokażę, żeby nie zdradzić technik fotografowania użytych przez sąsiada. To mniej więcej oddaje, do czego posunął się pan Szmidt.
Teraz odrobina wiedzy technicznej. Nie będąc administratorem serwerów na wordpress.com lub pierwszej bramki pomiędzy tymi serwerami a Internetem nie da się ustalić, jakie pakiety wychodzą z myslnarodowa.wordpress.com ani dokąd wędrują. W Polsce również nie da się ustalić niczego, jeśli się nie kontroluje każdego z polskich routerów brzegowych (na granicy pomiędzy siecią lokalną a Internetem) NASK i innych dostawców internetu dysponujących połączeniami z europejską siecią szkieletową. Śledzenie ruchu w internecie przypomina śledzenie ruchu ciężarówek na drodze. Jeśli chcemy zbadać ruch między Katowicami a Zabrzem, musimy śledzić wszystkie drogi z Katowic do Zabrza. Jeśli siedzimy przy polnej drodze pod Koluszkami nie zobaczymy ani jednego z samochodów, o które nam chodzi. One po prostu nie jadą przez Koluszki.
Załóżmy, że znajomy pana Szmidta kontroluje wszystkie te routery, przez które przychodzi ruch do Polski – jest to oczywiście bajką dla ignorantów. Załóżmy nawet, że istnieje ruch wychodzący z myslnarodowa.wordpress.com. który trafia na „Czerską”. Co by to znaczyło? Tyle, że ktoś tam czyta. Pewnie czyta nas i hasbara i ADL. Może nawet intensywniej niż Polacy, bo Żydzi rozumieją, czym grozi prawidłowe ukształtowanie polskich postaw narodowych i obudzenie polskiej świadomości narodowej. Tyle, że zmyślony sąsiad pana Szmidta rzecz jasna tego nie sprawdzał.

Po zdemaskowaniu kłamstw w zakresie informatyki pora przejść do kolejnych bredni Szmidta.

Aby nie być zbyt rozwlekłym, pokażę poniżej konkretny schemat działania, który – dzięki rozwojowi techniki – łatwo jest przejrzeć i określić mocodawców tego narodowo-komunistycznego procederu, przed którym ponownie przestrzegam. Konkretnym przykładem jest działalność narodowców najbardziej narodowych ze wszystkich, ukrywających się pod witryną http://myslnarodowa.wordpress.com, którą polecam, jako rozszyfrowaną już placówkę „Chamów z Natolina”.
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Ciekawe tylko, czy „rozszyfrowanie” odbyło się taką samą „metodą”, jak powyższe „rewelacje informatyczne”, czy metodą wróżenia z fusów? Wytkniemy tylko jedną podstawową głupotę w tym „rozszyfrowaniu”. Otóż celem każdej frakcji politycznej jest reklamowanie osób a nie poglądów. Dzieje się tak dlatego, że celem wszelakich „działaczy” wykreowanych w III RP jest koryto. Nie da się sięgać po władzę nie kreując osób. I tu pan Szmidt ma problem – bo póki co wybory w Internecie się nie odbywają. Polska Myśl Narodowa jako placówka „chamów z Natolina” byłaby więc działalnością nonsensowną – bo nie dającą ani zysku z reklam, ani popularności pozwalającej zaistnieć na scenie politycznej. Co gorsza – w przypadku powiązania kogoś z redakcją PMN groziłyby mu w III RP szykany takie, jak wobec osób wymienionych powyżej. Dlaczego PMN się nie podoba różnym łotrom? Bo jedyne, co można zrobić, to kneblować jej propagatorów na „wolnych” platformach blogerskich – takich, jak salon24, nowyekran.net czy niepoprawni.pl. I można szczuć na jej redaktorów pożytecznych idiotów bądź płatne szuje bądź niepolskich narodowców (np. hasbarę).

Pan Szmidt z uporem maniaka usiłuje zrobić z 2 osób jedną, przypisując naszemu współpracownikowi, Niklotowi moją tożsamość:

Dodatkowo, pobieżna analiza tekstów PP Niklota i p.e.1984 (tak, posiadamy takie programiki 🙂 wykazała, że ich teksty pisze jedna i ta sama Osoba, w wieku mocno dojrzałym (albo zużytym), pamiętająca nie tylko słowa Dziadka, który był Osobą dorosłą w dniu zamordowania prezydenta Gabriela Narutowicza, ale także doskonale władającą starą, komunistyczną retoryką z lat 1968/70, polegającą na dyskredytacji „wroga ideologicznego” inwektywami ad Persona: głupi, mało inteligentny, etc.
Źródło: http://marekstefanszmidt.neon24.pl/post/83291,czy-ruchy-narodowe-oblaza-czerwone-pajaki

Niklot już ze swojej strony odpowiedział, http://prawica.net/32509#comment-554907, ja ze swojej strony dodam tylko, że nie jestem Niklotem, wielbłądem, „natolińczykiem” i czym tam jeszcze, a te „programiki” są również wytworem fantazji pana Szmidta. Takie oprogramowanie istnieje, ale pan Szmidt go nie widział na oczy. Może go poszuka, po przeczytaniu tego tekstu. Co do inwektyw, to pan Szmidt raczy żartować, bo obok rzucania oszczerstw obrzuca rozmówców również wyzwiskami (vide obrazek). Jeśli chodzi o poziom kultury osobistej i intelektu pana Szmidta, to wydaje się, że komentowanie któregokolwiek jest wobec przytoczonych wypowiedzi – zbędne.

W kolejnym etapie oszczerstw pan Szmidt zdecydował się poszatkować moją wypowiedź i wyrwane z kontekstu fragmenty zdań interpretować pod tezę (pełna moja wypowiedź znajduje się tu):

Na dodatek wcale nie kryjącą się ze swoimi ateistycznymi poglądami „po co Plakom Kościół w polityce”

Połączenie myśli narodowej z religią katolicką było odejściem przez Dmowskiego od linii przyjętej w „Myślach nowoczesnego Polaka”. Dmowski sam był ateistą. Błąd popełniony przez Dmowskiego pod koniec życia doprowadził do współczesnego kryzysu myśli politycznej w środowiskach narodowych. Państwo narodowe nie służy realizacji zachcianek wyznawców jakiejś konkretnej religii, tylko całego narodu. Forsowanie czyichś postulatów nie wypływających z interesu narodowego, tylko z dogmatów religijnych jest szkodliwe, bo prowadzi do irracjonalizacji polityki i tworzenia rozłamów w narodzie po liniach uniemożliwiających jakąkolwiek dyskusję. Ingerencja kościołów w politykę prowadzi do jej odchylenia od interesów narodowych. Państwo narodowe nie jest narzędziem realizacji programu politycznego przez kościół dominującego wyznania, tylko narzędziem prowadzenia polityki dla całego narodu i w imieniu całego narodu.

, Eugenicznymi: „(np. cała otoczka ekonomiczna polityki demograficznej) – należy bezwzględnie stosować centralne planowanie”.

Bzdura. O co chodzi zostało jasno napisane tu:

Żaden model kapitalizmu godzący w zdolność polskich rodzin do wychowania minimum dwójki dzieci, żaden model kapitalizmu nie gwarantujący polskiej rodzinie mieszkania i stabilności dochodów nie może być dopuszczony do rozważań przez narodowca. Bo istotą bytu narodowego jest podtrzymywanie (conajmniej) bytu biologicznego tegoż narodu.
Źródło: http://myslnarodowa.wordpress.com/

Czytelników odsyłam również do testu Katastrofa demograficzna III RP: Wolny Rynek NIE działa – polemika 2

Kolejne przykłady to: „musi gwarantować określony poziom zaspokojenia potrzeb każdego Polaka” – czyli czysta bolszewia

Nie, to jest podstawowa troska o każdego Polaka, a nie „bolszewia”. To jest poszanowanie przyrodzonych praw każdego Polaka do stabilnej pracy, godziwej płacy, pozwalającej wychować dwójkę dzieci, dachu nad głową, darmowej przyzwoitej opieki medycznej, darmowej i solidnej edukacji oraz godnych emerytur.

oraz „dobro narodu jako całości, a nie – schlebianie egoizmowi jednostki – musi być w znacznej mierze socjalistyczny” – czyli turańszczyzna koszarowa (każdemu jego michę :-), etc. etc., etc.

Nie żadna turańszczyzna, tylko pozbawienie łotrów możliwości szkodzenia ogółowi lub wybranym grupom Polaków. Pracodawca wykorzystujący bezrobocie lub inne straszaki do eksploatowania pracowników to taki egoista. Każdy przypadek, kiedy praca nie jest wynagradzana stosownie do jej wartości to schlebianie egoizmowi jednostki – czy to płacę innych zaniżającej, czy to – zawyżającej płacę własną.
A teraz widać, po co Szmidtowi były kłamstwa o tym, że Niklot to ja. Po to, żeby wybierać z wypowiedzi Niklota (stąd) coś, czym można mnie obsmarować:

Niklot/p.e.1984 posiada jednocześnie, typowe dla bolszewickiej, czerwonej arystokracji niskie i pogardliwe mniemanie o Polakach „Wielu Polaków to głupcy i prostacy kupujący największe durnoty”.

Nie panie Szmidt, Niklot to inna osoba, odpowiadająca samodzielnie za swoje słowa (o ile nie wkleja reklamowych gotowców przygotowanych przez redakcję PMN). Z mojej strony muszę się ze smutną konstatacją Niklota zgodzić. Wielu Polaków nie grzeszy refleksją nad tym, co jest im podawane jako „prawda”. Gdyby wszyscy Polacy byli superinteligentni, nie miałby Pan czytelników, a niniejsze sprostowanie nie byłoby potrzebne, bo każdy by je sobie dośpiewał. Ale można spojrzeć szerzej. Polacy są oszukiwani co cztery lata (a czasem częściej) przez klikę tych samych złodziei – od 23 lat. Mając możliwość przegnania tych złodziei metodami demokratycznymi – nie zdołali tego zrobić. Pozwalają się cynicznym łotrom szczuć na siebie nawzajem wokół z góry zaplanowanych konfliktów i sztucznych, niezgodnych z interesem narodowym linii podziału. Nieco refleksji na ten temat można znaleźć w tekście Polska, Smoleńsk, Rosja – Winnickiemu i Zawiszy odpowiedź pisana na kolanie.

Komentowanie całego słowotoku pana Szmidta mija się z celem. Ustawiczne mieszanie moich wypowiedzi z wypowiedziami innych osób (łącznie z niejakim vortexem z Nowego Ekranu), łgarstwa. Czytelnik, któremu się zechce czytać tekst Szmidta znajdzie jeszcze wiele bredni.

Powyższe pokazuje, że głównym przeciwnikiem tych „narodowców i arcy-patriotów” są „Żydy z Puław(skiej)” oraz Katoliccy Konserwatyści (stąd inwektywy pod Moim adresem) oraz Narodowcy, którzy nie odeszli od Katolickiej Nauki Społecznej i nie ulegają szczuciu na Bliźniego. Reszta Obywateli – ta nie podzielająca entuzjazmu dla ateistycznego i eugenicznego narodowego-bolszewizmu – to „durnie i sługusy”…

Spójrzmy na ten fragment – oto katoliccy konserwatyści mają być głównym wrogiem narodowców. Problem w tym, że ci „katoliccy konserwatyści” zajmują się usługiwaniem Izraelowi na polskiej ziemi (patrz tekst Polsko-żydowskie “braterstwo” broni) i głoszą, że postawy służalcze to postawy całego narodu polskiego. Przepraszam, nie narodu polskiego, bo dla „konserwatystów katolickich”, o których mowa naród polski nie istnieje – „zrzeszenia” zwanego Polakami, w którym występują grupy etniczne. Czytelnik nie pojmie, o co Szmidtowi chodzi, póki nie zobaczy cytatu:

Celem tej operacji socjotechnicznej, jest wytworzenie kolejnego podziału, według schematu Dualizmu Maniego: na My-Dobrzy-Polacy – Oni-Źli-Żydzi, celem antagonizowania grup etnicznych w zrzeszeniu zwanym Polakami. Powodem tych działań jest zaś odwrócenie uwagi od sowieckich, a więc „braterskich” mocodawców i inspiratorów represji jakie dotknęły Elity Niepodległościowe w latach czterdziestych i pięćdziesiątych ubiegłego wieku.

Pytanie konkursowe: czy którakolwiek ze skarykaturowanych powyżej – nie wiem czy słusznie, ale to „przeklejka” z Internetu – Osób wypowiedziała się kiedykolwiek publicznie, że jest Żydem, czyli Osobą wierzącą w B*ga Abrahama według Tradycji judaistycznej?
Źródło: http://prawica.net/32438

Co właściwie Szmidt napisał? Ano, że Żydzi są grupą etniczną w zrzeszeniu zwanym Polakami. Polacy nie są narodem, tylko „zrzeszeniem”. Jeśli Żydzi są Żydami (Urban nie mówi o sobie, że jest Polakiem, lecz – że jest Żydem, Kwaśniewski pochował ojca na cmentarzu żydowskim, Michnik otrzymał tytuł „Żyda roku”) – a Polacy to zrzeszenie grup etnicznych, kim jesteśmy dla Szmidta Ty, czytelniku – i ja? Odsyłam Cię teraz, Czytelniku do tekstu Multikulti metodą destrukcji państwa narodowego – obejrzyj pierwszy z filmów tam linkowanych, zapamiętaj, co mówi dr David Duke o tożsamości narodowej Żydów i narodów, w które Żydzi usiłują wejść jako „grupa etniczna” ich „zbiorowości”. Pan Szmidt, głoszący się „konserwatystą” i „katolikiem” nie jest zwolennikiem „kultury łacińskiej” -, ponieważ to, czego on chce to koegzystencja Żydów i Polaków w jednym państwie i „różnorodność”:

Podstawą etyki Cywilizacji Łacińskiej jest uznanie zasady, iż w kontaktach z drugą Osobą należy kierować się Wiarą, Nadzieją, Ufnością i Miłością, nie zapominając pod żadnym pretekstem, że jest Ona godna takiego podejścia: Szacunku dla Jej przekonań (politycznych, religijnych), odmienności etnicznej, politycznej, etc. i nawzajem – jako Osoba ludzka posiadam przyrodzone, poprzez Akt Stworzenia, prawo do takiego samego traktowania przez Osoby inne, niezależnie od liczebności i wielkości zrzeszenia (Rodzina, Plemię, Naród, Państwo, Cywilizacja), w jakie się skupiły.
Źródło: http://prawica.net/32438

– a ta „różnorodność” sprowadza się do tego, że Żydzi będą tutaj powierzchownie zintegrowaną diasporą, jak w USA, w istocie jednak stanowiącą odrębną etnicznie i kulturowo grupę (patrz F. Koneczny, „Cywilizacja żydowska”) – „cywilizacja łacińska” w propagandzie pana Detki jest więc czystym multikulti propagowanym przez syjonistów). Oczywiście Polacy mają, zgodnie z rozkazem Szmidta wierzyć w te dobre intencje Żydów (por. cytat powyżej). To katolicki i łaciński obowiązek, prawda? Tyle, że Żydzi z Polakami obchodzili się zawsze tak, jak opisano w tekstach linkowanych w artykule Polsko-żydowskie “braterstwo” broni

Pisanie oszczerstw i kłamstw przychodzi łatwo. Pisanie antypolskich tekstów, wpajanie Polakom szkodliwych dla narodu polskiego postaw, zdradzieckie owijanie antypolonizmu w „katolicyzm”, „cywilizację łacińską”, „humanizm” itp. wciąż jeszcze działa na Polaków. Żydzi i ich agentura wciąż są w stanie wygrać przeciw Polakom ich religię, są w stanie spacyfikować Polaków i uniemożliwić im obronę. Polakom wmawia się, że broniąc swoich interesów przed Żydami grzeszą. Że mają katolicki czy też „łaciński” obowiązek uznawać Żydów za Polaków (a siebie samych w konsekwencji za nie wiadomo kogo). Łatwowierność, ufność Polaków czynią ich łatwym łupem łotrów szermujących symboliką religijną i usypiających tym czujność. Przytłumiających naturalne dążenie każdego człowieka do racjonalnej analizy sytuacji. Ten tekst pokazuje nie tylko obłudę, nieuczciwość i brak przywiązania do zasad pana Szmidta, głoszącego się „katolikiem” i „konserwatystą”, lecz jednocześnie służącego każdym słowem syjonistom. Ten tekst pokazuje również jak wiele pracy trzeba włożyć, by odkłamać podłe oszczerstwa i zdemaskować kłamstwa i manipulacje. Takiej pracy większość zaatakowanych i zniesławionych nie wykona. I na tym żerują władcy umysłów narodu polskiego, którzy opanowali niepostrzeżenie polskojęzyczne fora i platformy blogerskie. Napisałem ten tekst w obronie prawdy. Ile osób oszukanych przez Szmidta po ten tekst sięgnie? Dla ilu naiwnych Polaków planowa akcja „zatruwania studni” przez łotra zakończyła się sukcesem (zatruwanie studni to znana agenturze technika niszczenia głosicieli niebezpiecznych idei)?

P.S. Pan Szmidt aktualnie bryluje na naszeblogi.pl (serwis z blogami prowadzony przez niezależna.pl) i jest serdecznie goszczony przez znającą działania dezinformacyjno-dywersyjne Szmidta administrację polacy.eu.org.

Czy stanu wojennego można było uniknąć?

Poniższy film przybliża gospodarcze kulisy wprowadzenia stanu wojennego. Wypowiadają się ekonomiści i pracownicy polskiej dyplomacji z tamtego okresu. Film analizuje naciski ekonomiczne, jakim podlegały polskie władze w okresie poprzedzającym wprowadzenie stanu wojennego. Obowiązkowa pozycja dla każdego, kto chce obiektywnie ocenić sytuację panującą w kraju i spektrum dostępnych wówczas decyzji.

Film „Za kulisami PRL – 20 – Podwójna pętla”.

Tekst powiązany

Stan Wojenny 13.XII.1981 – kulisy polityczne, ekonomiczne i stanowisko Stronnictwa narodowego

NARÓD OGŁUPIONY ANTYKOMUNIZMEM czyli: Dokąd maszeruje PiS ramię w ramię z młodymi „narodowcami” i prawicowcami wyhodowanymi przez żydoprawicę

Prezentowany poniżej tekst nie w pełni odzwierciedla moje poglądy, prezentuję go z dwóch powodów – pasuje jak znalazł jako komentarz do tego, co będzie się działo jutro w ramach „obchodów” rocznicy wprowadzenia stanu wojennego (13.XII.1981) – i znajduje się na moim ocenzurowanym przez Salon24 blogu, który tu (w części tego wartej) przenoszę na raty.

równi i RÓWNIEJSI

Obywatele Polski pragnący odzyskania niepodległości państwowej i gospodarczej na ulicach powinni przede wszystkim protestować przeciwko czynnikom, które nasz kraj uzależniają od ośrodków zewnętrznych oraz ich wewnętrznych sługusów. Należy wyrażać sprzeciw wobec władzy Unii Europejskiej, wobec nadużywania członkostwa w NATO do obracania naszej armii w zgraję najemników, wobec poddaństwa organom globalistycznym jak ONZ, Bank Światowy, międzynarodowe trybunały. Trzeba domagać się ukrócenia przywilejów dla bogatszych warstw społecznych, prawdziwej pomocy dla najbiedniejszych, odpowiedzialnej wolności dla polskiej przedsiębiorczości i wspierania jej w konkurencji z zagraniczną, zwłaszcza na rynku rodzimym.
Zrywać da się rzeczywiste więzy odbierające Polsce i Polakom wolność w obecnym czasie. Ale niektórzy proponują obywatelom zabawę w protesty przeciw komunizmowi, którego nie było i który wracać ani pojawić się nie zamierza.
To, co nazywano “komunizmem”, było dyktaturą partii głoszących równość i jednocześnie wprowadzających ostry podział na wszechwładną grupę trzymającą władzę oraz jej poddanych, nazywanych odczłowieczająco “masami”. Komunizmu nie było ani w CCCP, ani w państwach od niego uzależnionych, ani w Chinach, ani nawet w Kambodży. Wszędzie tam były okrutne totalitaryzmy dla niepoznaki nazywane ludowymi demokracjami i komunizmami. A na prawdę było w nich tyle komunizmu, co i demokracji. Majątek państwowy niby należał do wszystkich, ale władzę nad nim mieli nieliczni i nadużywali jej dla wzbogacenia osobistego, swoich rodzin i przyjaciół. W krajach nibykomunistycznych panował partyjny kapitalizm.
Rewolucyjne lub wojenne niszczenie starych warstw bogatszych nie wprowadzało równości, a tylko robiło miejsce dla nowych warstw bogatszych. Nie wprowadzano demokracji i demokratycznej władzy nad majątkiem, nie było powrotu do plemiennej wspólnej własności i korzystania z niej na równych zasadach. Pozbawiano wpływów, majątku, wolności, a nawet życia tradycyjne uprzywilejowane klasy wyższe: arystokrację, szlachtę, kapitalistów, kupców, przedsiębiorców, polityków, duchownych. Często podobny los spotykał niektóre warstwy średnie: rzemieślników, rolników, handlarzy. Inne warstwy średnie, zwłaszcza te niezbędne w państwie – urzędników, wojsko, służby porządkowe, korporacje zawodowe (głównie prawników, lekarzy, naukowców, nauczycieli i artystów) – czyszczono z przeciwników. Pustkę po usuniętych warstwach wyższych zajmowała nowa arystokracja partyjna zorganizowana hierarchicznie zupełnie jak w feudalizmie. Pojawiały się nawet całe rody rządzące.
Wtedy masom i aparatowi państwa pilnującemu mas kazano wierzyć albo przynajmniej udawać, że nastała równość, demokracja i gospodarczy komunizm. Gdy po latach kapitalizm i feudalizm partyjny przemieniał się w kapitalizm tradycyjny, kazano wierzyć masom, że zostały wyzwolone od komunizmu, który był i upadł. Teraz po ćwierćwieczu od takiej przemiany w Polsce, straszy się obywateli możliwością powrotu komunizmu i namawia do antykomunistycznych protestów. Oszustwo to byłoby nawet śmieszne, gdyby nie ten szczegół, że ludzie dają się na nie nabierać.
Proszę zauważyć: Udający komunistów uprzywilejowani zarządcy państw mieli kapitalistyczną i zarazem feudalną władzę nad majątkiem państwowym. Jednak była to bardziej władza używania niż posiadania. Zmieniając partyjny kapitalizm i feudalizm na tradycyjny, zamienili władzę nad majątkiem państwowym na zupełnie prywatną własność tegoż, po uprzednim podzieleniu go między rody rządzące. To była tak zwana reprywatyzacja albo uwłaszczenie nomenklaturowe. Proszę pomyśleć: Czy te rody nowobogackie zechcą teraz wracać do nibykomunizmu i oddać swoje majętności pod zarząd partyjny? Czy raz zasmakowawszy zupełnie jawnego uprzywilejowania i otwartego bogactwa zaryzykują nową rewolucję i nowe walki o uprzywilejowane stanowisko w zmienionym ustroju?
Przecież to bajanie. Nie ma rzeczywistego zagrożenia kapitalizmu ze strony dawnych nibykomunistów, bo to oni są nowymi kapitalistami.
Zagrożeniem kapitalizmu jest natomiast prawdziwa demokracja i prawdziwy komunizm, a zwłszcza ich połączenie, czyli zaprowadzenie demokracji i ustanowienie przez nią komunizmu. Zagrożeniem kapitalizmu jest każda prawdziwa demokracja, bo rządy większości nie będą tolerować przywilejów bogatej mniejszości. Oczywiście kapitalistom obecnie udającym demokratów nie wypada zwalczać demokracji otwarcie, tworzyć ruchów czy organizować marszy antydemokratycznych, głosić hasła “demokracja nie przejdzie”. Dziesięciolecia nibykomunistycznych “demokracji ludowych” udawanych dla zakrycia totalitarnych ustrojów skompromitowały pojęcie komunizmu, ale nie zdołały skompromitować pojęcia demokracji. Dlatego kapitaliści i ich służalcy nie mogąc jawnie głosić haseł antydemokratycznych, demokratów usiłują przedstawiać jako komunistów, a walkę z nimi jako obronę przed rzekomym powrotem komunizmu.
Są na tyle przewrotni, że starają się wszelkie ruchy antykapitalistyczne skierować do takich działań, które w rezultacie będą bronić kapitalizmu. Niepodległościowców, narodowców, patriotów, prawicowców, tradycjonalistów i im podobnych popycha się do teatralnej walki z rzekomym komunizmem. Antyglobalistów, anarchistów, liberałów, socjalistów, komunistów, oraz innych lewicowców kieruje się do widowiskowego zwalczania rzekomego faszyzmu. Zasada dziel i rządź stosowana jest podręcznikowo. Tworzy się też inne konflikty zastępcze, zwłaszcza w obszarze religii i obyczajowości. Obywatele różnych zapatrywań biją się na prawdę lub na słowa, na ulicach i w internecie, a kapitaliści przyglądają się temu, pijąc szampana i podjadając trufle, spokojni o swój los.

Co za różnica, jaki kolor mają świnie przy uprzywilejowanych korytach?

Jak długo jeszcze Polacy będą pozwalali napuszczać się jedni na drugich opowiadaczom bajek o złym komunizmie i dobrym kapitalizmie, o wolnym rynku dla wybranych, o wyższości euro nad złotówką, o niepodległości bez niepodległości, o demokracji bez referendów, o terrorystycznej wojnie z terroryzmem, o naprawie świata przez światowy rząd?
Już teraz szykowana jest na maj kolejna odsłona wojny “polsko-polskiej”: rewanż za blokadę marszu niepodległości pod hasłem “Komunizm nie przejdzie”. Scenariusz napisany, reżyser zapewne gotów, aktorzy już zaczynają grać, pozostaje zwołać statystów do marszów, kontrdemonstracji, pałowania i rzucania kamieniami… Będą zamieszki w stolicy, pobici, straty materialne, partie parlamentarne zapewne wyprą się jakiejkolwiek odpowiedzialności, a wszystko zrzuci się na “skrajne”, “nieodpowiedzialne” ugrupowania z prawicy i lewicy. “Krzyżaków” tym razem chyba nikt nie sprowadzi, chociaż do końca nie wiadomo…

MORAŁ:

Polacy! Nie pozwólmy dzielić się tym, którzy nas wszystkich niewolą. Zjednoczmy się w walce o niepodległe państwo, demokratycznie rządzone przez drobnych posiadaczy. Zjednoczmy się w walce przeciw równiejszym, którzy dla swojej przewagi prawo zamieniają w bezprawie, obywateli w poddanych, gospodarowanie oplatają biurokracją i układami, odwracając naszą uwagę nieustannymi reformami wedle przysłowia, że wiele musi się zmienić, by wszystko zostało po staremu.

Źródło: nieistniejący już blog mocniejszy.wordpress.com/2012/02/29/antykomunistyczna-pulapka/

13 grudnia – refleksja nad pewną prowokacją multimedialną

(Tekst został ukryty przed czytelnikami przez administrację niepoprawni.pl)

Narodowokomunistyczny zespół Sztorm 68 swego czasu dokonał prowokacji muzycznej (lub wyraził swoje poglądy) na temat stanu wojennego w utworze „Dziękujemy”.

Dziękujemy
(Stan Wojenny 13 Grudnia Sztorm 68 Dziękujemy)
(tekst jest ocenzurowany – nie przeze mnie, czytelnik w materiale audiowizualnym znajdzie brakujące słowa)

Ciemna noc 13 grudnia
Plaga anarchii osiągnęła szczyt
Nad krajem chmury były coraz większe
Dojrzewał spisek – oto obcy duch

W tę mroźną noc wszystko się urwało
Przecięta została wszelka buntu nić
Aresztowano wszystkich wichrzycieli
Cała klika wpadła w sieć

Dziękujemy za wasze oddanie
Dziękujemy że broniliście nas
Dziękujemy wam za postawę
Wielki zryw w pamięci żeby trwał

Dziś dziękujemy za to naszym chłopcom
Że wtedy stanęli by bronić naszych chat
Że przed zalewem anarchii
Bronili dzielnie nasz schorowany kraj

Dziś dziękujemy za ład i porządek
Za wielką ofiarność w czasie tamtych dni
To stan wojenny przekreślił plagę fałszu
Odkrył przed światem syjonistyczną grę!

W związku z tym utworem chciałbym się pokusić o małą rocznicową refleksję. Otóż jest w tym tekście powyżej niestety taka luka, że Merkava przez nią przejedzie … Lukę tą można scharakteryzować następująco: dlaczego ci niby patriotyczni, komunistyczni – ale niby narodowi, niby pro-państwowi aparatczycy (cywile plus wojsko) w 1989, dogadali się nie z „postmoczarowcami”, ale z trockistowskim, post-puławskim odłamem „opozycji” solidarnościowej? Jaka jarmułka wystaje tu spod rogatywki? Jakie mycki czają się w chałatach za rogiem okrągłego mebla? Stan wojenny wymagał akceptacji narodowej, walczono o nią. Stąd retoryka, stąd „mądrość etapu”. W 1989 rozpoczęto cyrk wielkiego rabunku, a dla totalnej dezorientacji społeczeństwa i zajęcia go czymkolwiek wymyślono pseudodemokrację i bezrobocie. I jedno i drugie świetnie się sprawdza do dziś. Naród obrabowano ze wszystkiego. Naród, który kiedyś strajkował w obronie kotleta w kantynie, dziś nie piśnie, gdy likwidowane są całe gałęzie przemysłu a tysiące idą na bruk. Oto, jak buduje się zamordyzm i ucisk społeczny. Kudy czołgom Jaruzelskiego do maestrii dzisiejszych zarządców kurczącej się w zastraszającym tempie masy upadłościowej po PRL …